Το Final 4 είναι απλά η αφορμή. ‘Γλέντησε’ την Κωνσταντινούπολη όπως της αξίζει.

Αγιά Σοφιά, Μπλε Τζαμί, Τοπ Καπί και Ντολμπαχτσέ είναι δικαίως οι πρώτες επιλογές κάθε τουρίστα. Αλλά εσύ δεν είσαι τουρίστας. Και πολύ απλά δεν προλαβαίνεις να περιμένεις στην ουρά για να τα δεις. Ούτε τους αξίζει να τα ξεπετάξεις έτσι, σε ένα πρωινό. Οπότε, στήσου στην πλατεία μπροστά στην Αγία Σοφία, βγάλε μια φωτό με φόντο το Μπλε Τζαμί και πάμε για άλλα.

Όπως το εξαιρετικό μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Istanbul Modern, δίπλα στην θάλασσα στο Karakoy, που θα σου βγάλει μια εντελώς Βαρκελονέζικη αίσθηση. Άσε που η γύρω περιοχή είναι γεμάτη artistic μαγαζιά που θα σε ψήσουν να κάτσεις.

Κάτι που δεν θα σου συμβεί, ας πούμε, στα πλακόστρωτα σοκάκια του Sultanahmet, της περιοχής κάτω από την Αγία Σοφιά, που θυμίζει την χειρότερη εκδοχή της Πλάκας. Και που βαθιά ελπίζω να μην σου έχει κάτσει να κλείσεις ξενοδοχείο εκεί.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην ανεβοκατέβεις τουλάχιστον πέντε φορές την Istiklal. Αποδέξου το.

Σαν την Ερμού σε στεροειδή, η κεντρική πεζοδρομημένη λεωφόρος της Κωνσταντινούπολης είναι φουλ σε μαγαζιά και εστιατόρια, με ένα τραμ παλιάς κοπής να την κόβει στην μέση. Η μια άκρη της είναι στην πλατεία Ταξίμ, κάτι σαν την Συντάγματος και η άλλη στη –πανέμορφη την νύχτα, αλλά ΜΗΝ κάτσεις να φας στις ψαροταβέρνες από κάτω- γέφυρα του Γαλατά, από την οποία σε ανεβάζει ένα τελεφερίκ.

Εδώ δεν θα ψωνίσεις απαραίτητα. Αλλά θα κάνεις χάζι τον κόσμο. Και θα φας.

Στην Ταξίμ π.χ. βρίσκεται και το πιο καλά κρυμμένο street food της πόλης, το υγρό (μουλιασμένο σε σος ντομάτας), ψημένο σε κάτι σαν χαμάμ, πορτοκαλί burger του Kizilkayalar (Siraselviler Caddesi 6) , με την πινακίδα να γράφει Islak Burger. Φαίνεται εντελώς αηδιαστικό. Αλλά δεν είναι.  Και ούτε εγώ θα το έβαζα στο στόμα μου αν δεν το είχα διαβάσει στο εξαιρετικό food blog istanbuleats.com, που θα σε βοηθήσει να φας φτηνά και εξαιρετικά.

Ενώ τόσο στην Γέφυρα του Γαλατά, όσο και κατά μήκος της Istiklal, θα πέσεις πάνω στο Saray, το ζάχαρο το ίδιο. Πρόκειται για το πιο φημισμένο (βλέπε Zonar’s) ζαχαροπλαστείο της πόλης και το ιδανικό σημείο για να δοκιμάσεις ποτ πουρί από πολίτικα γλυκά (από σιροπιαστό μπακλαβά μέχρι βουβαλίσιο kazandibi και muhallebi με ροδόνερο).

Αν θέλεις να αισθάνεσαι ότι δεν έχεις φύγει πότε από Κολωνάκι, κάτσε σε ένα από τα παραρτήματα του House Cafe (έχει ένα και στην Istiklal), που σερβίρει κυριλέ τούρκικη κουζίνα, λεπτή ιταλική  πίτσα και εξαιρετικά ταιλανδέζικα πιάτα.

Τέλος και πάλι στην Istiklal βρίσκεται το 360 (www.360istanbul.com), ένα από τα πιο μοδάτα club resto της πόλης, με θέα 360 μοιρών και καλό κόσμο να το επισκέπτεται όταν πέσει η βαθιά  νύχτα.

Πνίξε τον ανδρισμό σου και κάνε κρουαζιέρα στο Βόσπορο

Χρόνο να πας στα Πριγκιποννήσια (θέλει μισή μέρα) δεν έχεις. Στην καταπράσινη Ασιατική πλευρά, αυτή με τα ξενοδοχεία-μεταποιημένα παλάτια, τις κυριλέ συνοικίες και τα πανεπιστήμια (άρα και τις φοιτήτριες) είναι δεδομένο ότι θα βαρεθείς να πας (σ.σ. εκτός και αν είσαι σε φάση μπες-βγες από το φερί μποτ). Οπότε, τι μένει; Μια δίωρη κρουαζιέρα στο Βόσπορο από την προβλήτα που βρίσκεται δίπλα από την γέφυρα του Γαλατά. Ο μόνος τρόπος να πάρεις μάτι μια διαφορετική εκδοχή της Πόλης, αυτή που προμοτάρουν τα τούρκικα σίριαλ, με τις επαύλεις, η μια δίπλα στην άλλη, ακριβώς πάνω στην θάλασσα.

Πνίξε τον ανδρισμό σου και άσε τον Τούρκο να σου βάλει χέρι 

Δεν έχει νόημα να πας στην Πόλη και να γυρίσεις χωρίς να έχεις πατήσει πόδι σε κάποια από τα χαμάμ της. Αν έχεις φράγκα, προτίμησε αυτά εντός ξενοδοχείων (Ottomans, Çiragan Palace,  Ritz-Carlton). Αν δεν έχεις προτίμησε τα πιο αυθεντικά, όπως το Çemberlitaς, το Cagaloglu και το πρόσφατα ανακαινισμένο Süleymaniye Hamami, που θα σου τρίψουν όλα τα προβλήματα μακριά. Και πάντως απέφυγε όσο έχουν φυλλάδια που διαφημίζουν θεραπείες για ζευγάρια και λοιπά γραφικά.

Μην πατήσεις πόδι στο Μεγάλο Παζάρι (Gran Bazaar)

Εντελώς χάσιμο χρόνου και μια τεράστια γραφικότητα, αφού θα πρέπει να ψάξεις επί ώρες στον λαβύρινθο του για να βρεις οτιδήποτε αξιοπρεπές. Εκτός πια και αν θέλεις τόσο φανατικά να αγοράσεις μαϊμού τσάντα για την γκόμενα που άφησες πίσω.

Περισσότερο νόημα έχει η πιο συμμαζεμένη  Αιγυπτιακή Αγορά Μπαχαρικών κοντά στην γέφυρα του Γαλατά, με μπαχαρικά από όλη την Ασία (που θα εκτιμήσει και η μάνα σου αν της φέρεις 1-2 σακουλάκια πίσω), παστουρμά και πολλούς Έλληνες πωλητές.

Γιατί αν θέλεις πραγματικά να ψωνίσεις -ή έστω να  κάνεις βόλτα μπροστά σε ωραίες βιτρίνες και γκαλερί- τότε δεν έχεις παρά να πας στο Νισάντασι, την Κηφισιά της Κωνσταντινούπολης.

Και, τέλος, το ψητό. Που θα βρεις δηλαδή τις δίμετρες Τουρκάλες των ονείρων σου

Η απάντηση είναι πολύ απλή. Στο Ortakoy, ένα προάστιο στο Βόσπορο 15 λεπτά από το κέντρο που θυμίζει Γκάζι στις αρχές του. Κάνε βόλτα στο παζάρι, κάτσε στα καφέ και αγνάντεψε ωραίο, νεανικό κόσμο με φόντο την σύγχρονη αυτοκινητογέφυρα του Βοσπόρου.

Και, όταν βραδιάσει, διάλεξε πιο από τα κυριλέ club σου ταιριάζει περισσότερο. Το Crystal (γεμίζει μετά τις 2, εξαιρετικά δύσκολο να πεις) ή το ψηφισμένο ως το ωραιότερο του κόσμου Anjelique, κάτι σαν το δικό μας Island.

Αν και, μεταξύ μας, εκεί που θα καταλήξεις είναι το Reina. Ένα  γιγαντιαίων διαστάσεων multiplex διασκέδασης φουλ σε μοντέλα,  celebrities και εκατομμυριούχους. Εντός του περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά stages και bars, ενώ μπορείς να χορτάσεις την πείνα σου με κεμπάπ, sushi και οτιδήποτε άλλο υπάρχει ενδιάμεσα. 

Ενώ εξίσου ελιτίστικο είναι και το Suada, ένα πλωτό club στην μέση του Βόσπορου, κομπλέ με πισίνα Ολυμπιακών διαστάσεων, στο οποίο σε πάει καραβάκι. Ιδανικό για να αράξεις και να κάνεις ηλιοθεραπεία.

Αν πάλι, έχεις όρεξη για κάτι πιο πικάντικο, σε βλέπω να μένεις με αυτή.