Το πιο ακριβό πράγμα στον κόσμο πωλείται προς 140 εκ. δολάρια το γραμμάριο
- 17 ΟΚΤ 2024
Θα περίμενε κανείς πως το πιο ακριβό πράγμα στον κόσμο θα ήταν το παλάτι κάποιου Ινδού μαχαραγιά ή ένα από τα στέμματα της βασίλισσας Ελισάβετ ή ακόμα κάποιο ιδιωτικό νησί ενός μεγιστάνα. Δεν είναι όμως τίποτα από όλα αυτά.
Το πιο ακριβό πράγμα στον κόσμο είναι μια σκόνη και όχι δε μιλάμε για εκείνες τις σκόνες που σνιφάρουν στις τουαλέτες των clubs, αλλά για μια σκόνη, την ύπαρξη της οποίας οι περισσότεροι αγνοούμε. Και δεν την αγνοούμε γιατί δε χρησιμεύει σε κάτι, αλλά επειδή κάθε γραμμάριο κοστίζει 140 εκ. δολάρια, γεγονός που κάνει την απόκτησή της σχεδόν αδύνατη.
Πρόκειται για το Nitrogen Atom-Based Endohedral Fullerenes (ενδοεδρικά φουλερένια με βάση το άτομο αζώτου), που αποτελείται από από έναν πυρήνα ατόμων άνθρακα που περιέχει άτομα αζώτου.
Τα μόρια αυτά διαθέτουν σημαντικά ενισχυμένες φυσικές και ηλεκτρονικές ιδιότητες σε σύγκριση με τα «κανονικά» μόρια – στην προκειμένη περίπτωση, μεγάλη διάρκεια ζωής του σπιν των ηλεκτρονίων. Αυτά τα φουλερένια χρησιμοποιούνται για την κατασκευή απίστευτα ακριβών και μικρών ατομικών ρολογιών – το πιο ακριβές σύστημα χρονομέτρησης στον κόσμο.
Τα ατομικά ρολόγια αποτελούν βασικό στοιχείο των συστημάτων GPS, και η δυνατότητα κατασκευής μίνι ρολογιών θα έφερνε επανάσταση όχι μόνο στις συμβουλές διαδρομής, αλλά και στις δυνατότητες των αυτοκινήτων χωρίς οδηγό, καθώς θα καθιστούσε την τεχνολογία πλοήγησής να αγγίζει ακρίβεια 1 χιλιοστού.
«Φανταστείτε ένα μικροσκοπικό ατομικό ρολόι που θα μπορούσατε να έχετε μαζί σας στο smartphone σας», δήλωσε στην Telegraph το 2015 ο δρ Κυριάκος Πορφυράκης, επιστήμονας νανοϋλικών που εργάζεται πάνω στο υλικό από το 2001.
Τα άτομα άνθρακα υπάρχουν σε πολλές μορφές, συμπεριλαμβανομένων και των διαμαντιών. Το συγκεκριμένο φουλερένιο αποτελείται από 60 άτομα άνθρακα.
«Θα υπάρξουν πολλές εφαρμογές για αυτήν την τεχνολογία», εξηγεί ο Lucius Cary, διευθυντής στο Oxford Technology SEIS. «Το πιο προφανές είναι στον έλεγχο των αυτόνομων οχημάτων. Αν δύο αυτοκίνητα έρχονται το ένα προς το άλλο σε μια επαρχιακή λωρίδα, το να γνωρίζουμε πού βρίσκονται σε απόσταση 2 μέτρων δεν είναι αρκετό, αλλά σε απόσταση ενός 1 χιλιοστού θα μπορούσε να αποβεί σωτήριο».
