To πιο καταστροφικό όπλο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ευτυχώς έμεινε μόνο στις δοκιμές
Λεγόταν Panjandrum και σχεδιάστηκε από τους Συμμάχους για να σπάσει το Τείχος του Ατλαντικού. Μόνο που τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμεναν.
- 2 ΙΑΝ 2024
Το 1943 ο πόλεμος των Συμμάχων κατά της ναζιστικής Γερμανίας είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Ένας από τους λόγους της αδυναμίας των συμμαχικών δυνάμεων να αντεπιτεθούν κατά των Γερμανών, ήταν τα τεράστια οχυρωματικά έργα, εμπλουτισμένα από συρματοπλέγματα, νάρκες και κρυμμένα πυροβόλα, που είχαν δημιουργήσει οι Ναζί και κάλυπταν μια τεράστια έκταση γης που ξεκινούσε από τη Νορβηγία και έφτανε ως και τις παραλίες της Ισπανίας. Πρόκειται για το γνωστό Ατλαντικό Τείχος.
Οι Σύμμαχοι γνώριζαν πως μια εισβολή στρατιωτών θα ήταν αδύνατη. Έτσι, λοιπόν, οι Βρετανοί κατασκεύασαν δύο τεράστιους τροχούς, ύψους 10 ποδιών, γεμάτους εκρηκτικά και πυραύλους, οι οποίοι θα εκρηγνύονταν όταν έφταναν πάνω στις γερμανικές οχυρώσεις. Με αυτό το όπλο θα άνοιγαν τρύπα μέσα στο τείχος και έτσι τα άρματα μάχης θα περνούσαν από μέσα. Γρήγορα, όμως, κατάλαβαν πως κάτι δεν πήγαινε καλά με το Panjandrum.
Οι δοκιμές που παραλίγο να σκοτώσουν τους δημιουργούς του
Την κατασκευή του εντυπωσιακού και πρωτοφανούς για τα δεδομένα της εποχής όπλου ανέλαβε η βρετανική εταιρεία Directorate of Miscellaneous Weapons Development (DMWD). Αφότου ολοκληρώθηκε, το έθεσαν προς δοκιμή σε μια παραλία της χώρας. Κατά τη διάρκεια αυτής, λοιπόν μερικοί από τους πυραύλους του φονικού όπλου δεν εξερράγησαν ποτέ, με αποτέλεσμα να βγει εκτός πορείας.
Παρά τις πρώτες ανησυχίες, οι επιστήμονες δε σταμάτησαν και το τροποποίησαν ακόμη περισσότερο. Τον Ιανουάριο του 1944, η DMWD προσκάλεσε τα ανώτατα κλιμάκια, συμπεριλαμβανομένων επιστημόνων, αξιωματικών και φωτογράφων, να παρακολουθήσουν την πολεμική μηχανή σε δράση.
Όλα ξεκίνησαν ομαλά. Λίγο αργότερα, όμως, η δοκιμή πήρε πολύ άσχημη τροπή. «Στην αρχή όλα πήγαν καλά. Το Panjandrum κύλησε στη θάλασσα και άρχισε να κατευθύνεται προς την ακτή. Στη συνέχεια, όμως, το Panjandrum άρχισε να ταλαντεύεται απειλητικά» σημείωσαν μερικοί από τους αυτόπτες μάρτυρες σε ντοκιμαντέρ του BBC.
Το όπλο που κρίθηκε τελικά ακατάλληλο
Ο τροχός, τότε, περιστράφηκε προς τον Louis Klemantaski, τον φωτογράφο του Βασιλικού Ναυτικού. Παρατηρώντας την τροχιά του από τον τηλεσκοπικό φακό νόμιζε ότι το όπλο ήταν πιο μακριά και συνέχιζε τη λήψη. Ακούγοντας, όμως, τον δυνατό θόρυβο, κοίταξε ψηλά και είδε τον τροχό να κατευθύνεται προς το μέρος του. Έτρεξε να σωθεί. Το ίδιο και οι ναύαρχοι και οι στρατηγοί που έψαχναν να βρουν μέρος να κρυφτούν. Όλοι τους συμφώνησαν πως το Panjandrum ήταν μια αποτυχία.
Το μόνο που διαθέτουμε από εκείνο σήμερα, είναι μερικά πλάνα από τον φακό του Louis Klemantaski. Λίγους μήνες αργότερα, τελικά οι Βρετανοί έσπασαν με επιτυχία το τείχος του Ατλαντικού και εισέβαλαν στη Νορμανδία. Η εισβολή, όμως, είχε ένα υψηλό τίμημα, καθώς οι Σύμμαχοι έχασαν περισσότερους από 9 άνδρες. Η επιχείρηση θεωρήθηκε, ωστόσο, πετυχημένη. Ακόμη κι αν η δημιουργία του Panjandrum απέτυχε.
