Το rafting θέλει ήλιο, όρεξη και καλή παρέα

Είναι πολύ ξεχωριστό το ταξίδι με το αυτοκίνητο μέχρι την πιο κοντινή σε εσένα περιπέτεια. Κι αυτό γιατί όταν έχεις κανονίσει να κάνεις κάτι με τους φίλους σου, είτε αυτό είναι να κατεβείτε τις πλαγιές με τα snowboard είτε είναι να πέσετε με tandem από αεροπλάνο είτε είναι να ανεβείτε σε μια βάρκα για rafting, υπάρχει αυτή η μικρή ανυπομονησία που σε κάνει να χαζογελάς σε όλη τη διαδρομή. Κι όταν αυτή η διαδρομή είναι εύκολη και ευχάριστη, η αρχή της περιπέτειας μοιάζει παιχνίδι.

Δεν πρέπει να μας πηρε πάνω από 2μιση ώρες να βρεθούμε στη γέφυρα του Ατσίχλωρου στον Λούσιο ποταμό. Ένα ιστορικό γεφύρι λίγο μετά την Καρύταινα και το Ελληνικό Αρκαδίας, λίγο πριν το χωριό Ατσίχλωρος. Εκεί είχαμε ραντεβού με τους ανθρώπους της Trekking Hellas Αρκαδίας για μία βόλτα στα μονίμως δροσερά νερά του ποταμού.

Φωτογραφίες: Νίκος Κατσαρός

Τα εφόδιά μας; Μια ελαφριά νύστα από το άγουρο ξύπνημα, τεράστια διάθεση για αυτό που είχαμε να ζήσουμε, ένα σάντουιτς για τη δεδομένη λιγούρα και μερικές μπίρες SOL που είχαμε σκοπό να απολαύσουμε μετά το rafting αραχτοί κάτω από μια βελανιδιά. Βλέπεις, όσα θα ζούσαμε κάτω από τον ζεστό φθινοπωρινό ήλιο, ταίριαζαν ιδανικά με το σύνθημα #TasteTheSun που δίνει στην καθημερινότητά μας η μπίρα SOL.

Αλλά ας πάμε στο ψητό. Εγώ είχα γύρω στα 5 χρόνια να κάνω rafting και ο Θέμης δεν είχε ξανακάνει. Αν δεις το πρόσωπό του να λάμπει στις παρακάτω εικόνες, μάλλον καταλαβαίνεις το γιατί. Ο Νίκος Κατσαρός, ο φωτογράφος μας, είχε το δύσκολο έργο να μας ακολουθήσει από την ακτή στα πρώτα μέτρα της διαδρομής για τις απαραίτητες φωτογραφίες και πριν εμείς χαθούμε σε μέρη που δεν σε πάει ούτε αυτοκίνητο ούτε τα πόδια σου.

Πρώτα όμως έπρεπε να εκπαιδευτούμε. Ο Τάσος Μορφωνιός θα ήταν ο οδηγός και εκπαιδευτής μας. Φορέσαμε τις στολές μας, ο Θέμης είπε να το παίξουμε σκληροί τύποι και να είμαστε ξυπόλητοι, βάλαμε κράνη και τα τελευταίας τεχνολογίας και υψηλών προδιαγραφών σωσίβια και ανεβήκαμε στη βάρκα. Μερικές υποδείξεις για το πώς να χειριζόμαστε το κουπί αλλά ήταν ξεκάθαρο ότι ήμασταν ήδη σαν παιδιά που τους έχεις τάξει παγωτό και πρέπει να τελειώσουν το φαγητό τους πρώτα. Δεν κρατιόμασταν. Κάτι που αποδείξαμε περίτρανα με τα skills μας στο ποτάμι.

Ο Τάσος έδινε τα προστάγματα κι εμείς ακολουθούσαμε πιστά. Πότε λίγο ατσούμπαλα λόγω απειρίας και πότε σταθερά και με θάρρος γιατί – ας το παραδεχτούμε – δεν είναι και το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο. Είναι όμως ένα από τα πιο διασκεδαστικά.

Κι εκεί που όλα κυλούσαν ομαλά, ο Τάσος είπε να μας δώσει μια γεύση περιπέτειας και να μας δείξει πώς σταματάς τη βάρκα σε βράχο ανάμεσα σε ορμητικά νερά. Η βάρκα έκατσε στο βράχο αλλά τα νερά την έσπρωχναν για να την τουμπάρουν. “Ανέβα ψηλά Χρήστο” ήταν η οδηγία και πάτησα γερά το πόδι για να πάω προς το μέρος του Θέμη. Ο οποίος όμως ως άλλος Τζον Μακλέιν με είχε ήδη αρπάξει από τη στολή να με τραβήξει στη μεριά του. Ο ίδιος θα σου πει ότι μου έσωσε τη ζωή. Εγώ θα σου πω ότι το είχα και ότι ακόμα και να έπεφτα το πολύ πολύ να έκανα λίγο πλίτσι πλίτσι όπως ο Τάσος που απλά κατέβηκε από τη βάρκα όπως θα δεις και στη φωτό. Αλλά γιατί όχι; Θα λέω κι εγώ ότι μου έσωσε τη ζωή γιατί ακούγεται ούμπερ κουλ.

Το τέλος της διαδρομής μας βρήκε απίστευτα χαρούμενος, με μια γλυκιά κούραση στα χέρια και τεράστια όρεξη να κουβεντιάσουμε όσα μόλις είχαν γίνει. Τη βάρκα στους ώμους και πάμε.

Επιστρέψαμε στο σημείο εκκίνησης και βάλαμε τα ρούχα μας. Εκεί, είχαμε δέσει μερικά μπουκάλια SOL σε ένα σημείο μέσα στο ποτάμι για να παγώσουν. Ω ναι, είχαν παγώσει πέρα από κάθε προσδοκία χάρη στο νερό του ποταμού και ήταν έτοιμες να ανοιχτούν.

Καθήσαμε αρκετή ώρα δίπλα στο ποτάμι αλλά και πάνω στο γεφύρι, χαζεύοντας τα νερά του ποταμού να κυλούν με ορμή από κάτω μας. Μας πήρε τουλάχιστον μισή ώρα για να αναλύσουμε κάθε μικρή ιστορία και λεπτομέρεια της διαδρομής που είχαμε κάνει.

Με τον ήλιο να μας ζεσταίνει μετά τα κρύα νερά και τη μπίρα SOL στο χέρι, μιλούσαμε και μιλούσαμε για το rafting, για τις ζωές μας, εντάξει και για μπάλα γιατί Θέμης.

Το rafting δεν είναι απλά μια περιπέτεια που πρέπει να ζήσεις. Είναι μία τόσο απλή και τόσο εύκολα προσβάσιμη δραστηριότητα που την οφείλεις ανεπιφύλακτα σε εσένα και την παρέα σου. Σκέψου εσύ και 5 φίλοι σου να είστε στη βάρκα και να γελάτε ακατάπαυστα με όσα ζείτε μέσα στο νερό.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Τάσο και όλους στην Trekking Hellas Αρκαδίας για τη βόλτα στο ποτάμι και την ευκαιρία να δούμε από μέσα από το νερό πόσο όμορφη είναι αυτή η χώρα κάτω από τις ακτίνες του ήλιου.

#TasteTheSun