Shutterstock
ΤΑΞΙΔΙ

Travel shaming: Η νέα ‘πανδημία’ που στοχοποιεί τους ταξιδιώτες

Πώς ένα ταξίδι αναψυχής εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, μπορεί να μετατραπεί σε τύψεις και να προκαλέσει άβολα σχόλια στα social media. Δύο travel bloggers σχολιάζουν.

Όλη αυτή η περιπέτεια με τον κορονοϊό, που βιώνει ο πλανήτης τους τελευταίους μήνες, μάς έχει στερήσει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Την ευκαιρία να ταξιδέψουμε άφοβα από πόλη σε πόλη, να γνωρίσουμε νέο κόσμο, να συνομιλήσουμε κοιτώντας το πρόσωπο κάποιου άγνωστου χωρίς μάσκα. Πράγματα, τα οποία, τα θεωρούσαμε δεδομένα και δεν περιμέναμε ποτέ να μας ‘λείψουν’.

Για μια μεγάλη μερίδα κόσμου τα ταξίδια αυτό το διάστημα (και ειδικά στο εξωτερικό), αποτελούν εξαιρετικά μακρινή σκέψη. Είτε μας αρέσει, είτε όχι όμως, αυτό δεν ισχύει για όλους. Η καραντίνα, τα περιοριστικά μέτρα και όλη αυτή η καθημερινή πίεση, δημιουργεί σε πολλούς μια τάση φυγής. Μια περίεργη εσωτερική ανάγκη για ένα ταξίδι, λαμβάνοντας φυσικά όλα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης κατά του κορονοϊού.

Με τα αεροδρόμια να ανοίγουν ξανά και τις αεροπορικές εταιρείες να γεμίζουν και πάλι με καύσιμα τα αεροπλάνα τους, κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει κάποιον να μην ταξιδέψει. Δεν μιλάμε φυσικά για κάτι παράνομο. Όσο κι αν υπάρχουν κάποιοι που το αντιμετωπίζουν έτσι.

Κι όμως, το travel shaming, η στοχοποίηση δηλαδή κάποιου που αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι, δημιουργώντας του το αίσθημα της ντροπής για την πράξη του, είναι η νέα ‘πανδημία’ που έχει κυριεύσει τον τελευταίο καιρό τα social media.

Μπορεί αυτή τη στιγμή τα κρούσματα του κορονοϊού να είναι σε αρκετά υψηλά επίπεδα σε πολλές χώρες, ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποφασίζουν να κλείσουν κάποιο αεροπορικό εισιτήριο σε ιδιαίτερα προνομιακή τιμή και να περάσουν τα σύνορα της χώρας. Οι ίδιοι οι ταξιδιώτες βέβαια, πλέον, σκέφτονται δύο και τρεις φορές πριν ανεβάσουν κάποια φωτογραφία τους από ένα ταξίδι στα social media, καθώς υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να προκαλέσουν την οργή ορισμένων followers τους, οι οποίοι “κάθονται σπίτι για να προστατέψουν τους άλλους”.

Το travel shaming μπορεί να προκαλέσει μια αχρείαστη έξτρα πίεση σε αυτόν που ταξιδεύει. Πράγμα εντελώς αντίθετο από αυτό που έχει ανάγκη εκείνη τη στιγμή. Και μπορεί να προέλθει όχι μόνο από άγνωστους ακόλουθους στο Instagram, αλλά και από συναδέλφους, φίλους ή ακόμη και την οικογένεια.

“Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι καλύτερα να ταξιδεύουμε στην Ελλάδα και όχι στο εξωτερικό, γιατί οι πιθανότητες να κολλήσουμε κορονοϊό στο εξωτερικό είναι μεγαλύτερες”, μου λέει η Θάλεια Ιωάννου, travel & food blogger, γνωστή ως Thaleinio. Πρόσφατα επέστρεψε από ένα ταξίδι που έκανε στην Αυστρία και την Τσεχία, κάτι που αποτέλεσε αφορμή για να μας πει και τη δική της γνώμη επί του θέματος.

“Στην αρχή είχα άγχος για το πώς θα πω στη δουλειά μου ότι θα πάω στο εξωτερικό. Στο τελευταίο ταξίδι που έκανα λίγο πριν την καραντίνα στις αρχές Μαρτίου, με παρότρυναν να το ξανασκεφτώ ή και να το ακυρώσω. Μας είχαν πει να ενημερώνουμε μάλιστα και για ταξίδια που κάνουμε στο εξωτερικό. Τώρα δουλεύω από το σπίτι οπότε δεν το σκέφτηκα καθόλου. Αν επέστρεφα στο γραφείο μετά από ταξίδι, θα είχα φροντίσει να κάνω το τεστ, ώστε να είμαστε όλοι καλυμμένοι. Τα περισσότερα μηνύματα που δέχομαι στο Instagram είναι θετικά, ότι είμαι πηγή έμπνευσης και θέλουν να κάνουν κι εκείνοι το ίδιο. Υπάρχουν πολλοί βέβαια που φοβούνται να ταξιδέψουν για να μην κολλήσουν τον ιό ή δεν μπορούν έπειτα να επιστρέψουν στη χώρα. Δέχομαι και πολλές ερωτήσεις αν φοβάμαι μήπως φέρω τον κορονοϊό από εκεί”.

Από την πλευρά της, η Μαρίνα Καλογεροπούλου, επίσης travel & food blogger (magik.bean_travels) πλέον επιλέγει πολύ προσεκτικά τον προορισμό του ταξιδιού της. “Προσπαθώ να βρω ένα μέρος που να μην έχει περιορισμούς στην είσοδο/έξοδο της χώρας. Μια καλή λύση είναι τα roadrips σε επαρχιακούς δρόμους και χωριά. Σίγουρα πάντως υπάρχει travel shaming. Αρχικά, σκέφτεσαι το πώς θα το πεις στους δικούς σου ότι θα ταξιδέψεις, αλλά και στη δουλειά σου. Υπάρχει μια κοινωνική πίεση και ένας έλεγχος στο τι θα κάνουμε στη ζωή μας, ακόμη και αν οι επιλογές μας είναι ασφαλείς. Πριν μερικές ημέρες, που έκανα ένα ταξίδι στην Τήνο, οι περισσότεροι με ρώτησαν για τις συνθήκες που επικρατούσαν εκεί, ενώ έλαβα και μηνύματα χαράς για το γεγονός πως επέλεξα ελληνικό προορισμό και όχι κάποιον του εξωτερικού”.

Τα ταξίδια στο εξωτερικό μπορεί σήμερα να αποτελούν ‘οικονομικές ευκαιρίες‘, ωστόσο έχουν γίνει αρκετά αγχωτικά. Κάτι που, επίσης, επισήμανε η ‘Thaleinio‘. “Το γεγονός πως πρέπει να παρακολουθείς τις εξελίξεις σχετικά με τους περιορισμούς, οι οποίοι αλλάζουν καθημερινά ανά χώρα, δημιουργεί ένα άγχος. Προσωπικά έκλεισα αεροπορικά εισιτήρια για Βιέννη και Πράγα. Όμως, μια εβδομάδα πριν το ταξίδι μου, αποφάσισε η Αυστρία πως όσοι εισέρχονται στη χώρα από Πράγα θα είναι απαραίτητο να έχουν στα χέρια τους αρνητικό τεστ. Τελικά έψαξα κι είδα ότι με τρένο μπορούσα να κινηθώ χωρίς το τεστ και πήγα έτσι. Είναι μια ταλαιπωρία αυτό.

Από την άλλη, απολαμβάνεις το μέρος και το ταξίδι περισσότερο, γιατί δεν περιμένεις σε τεράστιες ουρές να μπεις σε ένα μουσείο ή κάποιο μνημείο ή να περπατήσεις σε ένα πολυσύχναστο μέρος. Η Πράγα, στην οποία υπό κανονικές συνθήκες επικρατεί το αδιαχώρητο, ήταν άδεια. Κάποια στιγμή στη γέφυρα του Καρόλου περπατούσα μόνη μου. Ήταν απίστευτο. Επίσης, στο αεροδρόμιο δεν υπάρχουν ουρές. Πας και φεύγεις κατευθείαν. Το προτείνω και θα το ξαναέκανα, αλλά, έχω πάντα σε μια άκρη του μυαλού μου ότι υπάρχει η πιθανότητα να αλλάξει κάτι και να βρεθώ προ εκπλήξεως”.

“Για εμένα αξίζει να πάει κάποιος σε μια χώρα που δεν έχει περιορισμούς και του δίνει παράλληλα και ευκαιρία για social distancing. Μπορεί να επισκεφτεί χωριά, να απολαύσει τη φύση. Προσωπικά το προτείνω, αλλά θεωρώ πως δεν πρέπει να πιεστεί κάποιος αν δε νιώθει άνετα ή έτοιμος για ένα ταξίδι. Και επίσης πολύ σημαντικό είναι να μην κάνει μακροπρόθεσμα πλάνα, γιατί οι περιορισμοί αλλάζουν από μέρα σε μέρα κυριολεκτικά”, προσθέτει η ‘Magic bean travels’.

Το ταξίδι αυτή την περίοδο, είτε αυτό αφορά προορισμό του εσωτερικού, είτε του εξωτερικού, αποτελεί μια εντελώς προσωπική επιλογή κάποιου. Όπως και σε άλλα πράγματα εκεί έξω, όταν σέβεσαι τον εαυτό σου και τους γύρω σου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να θεωρηθεί ως κάτι ‘κακό’ ή κάτι που προκαλεί ‘ντροπή’. Ας σταματήσει επιτέλους το αχρείαστο travel shaming (και οποιοδήποτε shaming γενικά) και ας σκεφτεί ο καθένας μόνος του τι κάνει και τι δεν κάνει σωστά. Ίσως έτσι να είναι όλα καλύτερα.