© Eurokinissi
HOW TO

Βενζίνη: Ο κίνδυνος του να βάζεις συνέχεια από λίγο αντί να φουλάρεις

Στον δεύτερο κύκλο ανατιμήσεων των καυσίμων, παρατηρείται η ίδια τακτική από πολύ κόσμο: λιγότερα λίτρα, περισσότερες επισκέψεις στις αντλίες. Μόνο που έτσι ο κινητήρας επιβαρύνεται και ο λογαριασμός ανεβαίνει.

Μέσα σε μία εβδομάδα, τα νούμερα στα πρατήρια βενζίνης έκαναν τους πολίτες να τρίβουν τα μάτια τους: από τη μία, η αμόλυβδη έσπασε ξανά το φράγμα των 2 ευρώ, από την άλλη το παραδοσιακά φθηνότερο (έως και 30%) πετρέλαιο κίνησης σκαρφάλωσε με φόρα πάνω από την τιμή της βενζίνης.

Η γενναία αύξηση, που επικάθεται στην πλάτη των καταναλωτών και τον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, προκλήθηκε μετά την απόφαση του ΟΠΕΚ+ να μειώσει επίτηδες την παραγωγή του, ώστε να διαφυλάξει τα κέρδη των πετρελαιοεξαγωγικών χωρών.

Το θλιβερό αποτέλεσμα είναι ότι πλέον, ανεξάρτητα από το είδος καυσίμου, το σενάριο του να φουλάρεις το ντεπόζιτο έχει γίνει απαγορευτικό. Ήδη από τον πρώτο κύκλο ανατιμήσεων τον περασμένο Μάρτιο, παρατηρήθηκε ότι ο περισσότερος κόσμος έχει μειώσει τα λίτρα καυσίμου που αγοράζει, ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται πιο τακτικές επισκέψεις στα πρατήρια. Με άλλα λόγια, συμπλήρωνε, δεν γέμιζε καύσιμο, ελπίζοντας να πέσουν οι τιμές τους επόμενους μήνες.

Η ίδια τακτική παρατηρείται την τελευταία εβδομάδα. Μόνο που τώρα είναι βέβαιο πως επίκειται ένας δύσκολος χειμώνας περαιτέρω αυξήσεων στη βενζίνη (και όχι μόνο), συν ότι το όχημα δεν αντέχει τόσο παρατεταμένη καταπόνηση: μηχανολογικά, είναι αποδεδειγμένο ότι το να συμπληρώνεις λίγο-λίγο καύσιμο καταπονεί τον κινητήρα και επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις, οι οποίες μεταφράζονται σε χρήματα και ταλαιπωρία.

Ο κύριος λόγος είναι ότι γερνάει το καύσιμο.

Έχει ηλικία η βενζίνη και το πετρέλαιο;

Από την εφεύρεση του κινητήρα εσωτερικής καύσης, είναι γνωστό ότι το καύσιμο αλλοιώνεται με την πάροδο του χρόνου. Το προσδόκιμο ζωής εξαρτάται πρωτίστως από το είδος του καυσίμου: βάσει των ενδεικτικών συστάσεων από τους κατασκευαστές, η αμόλυβδη βενζίνη έχει 3-6 μήνες ζωής, ενώ το diesel μπορεί να διατηρηθεί ακέραιο έως και ένα χρόνο. Το στοίχημα είναι να γίνει η καύση από τον κινητήρα προτού ξεκινήσει να αλλοιώνεται η χημική σύσταση του καυσίμου.

Οπότε, εδώ έχει σημασία η τακτική του οδηγού στα πρατήρια. Συμπληρώνοντας με μικρές δόσεις το ντεπόζιτο, συμβαίνουν τα εξής:

  • Σταματάς να έχεις εικόνα για την ηλικία του καυσίμου που βρίσκεται αποθηκευμένο μέσα στο ντεπόζιτο. Εξ αρχής, αυτή είναι μια εκτίμηση κατά προσέγγιση, εφόσον δεν δύνασαι να γνωρίζεις πόσο καιρό έμεινε αποθηκευμένη η βενζίνη στο πρατήριο.
  • Καλλιεργείς συνθήκες που επιταχύνουν την οξείδωση: σε ένα ντεπόζιτο που είναι διαρκώς εν μέρει γεμάτο, ο κενός χώρος καταλαμβάνεται από τον αέρα. Η αντίδραση για την οξείδωση συμβαίνει ανάμεσα στις ακόρεστες ενώσεις του καυσίμου και το οξυγόνο.

Το αποτέλεσμα είναι ότι το καύσιμο γίνεται προβληματικό, προκαλώντας μακροπρόθεσμα ζημιές σαν να ήταν νοθευμένο: πχ στην αντλία βενζίνης, τα μπεκ ψεκασμού, τις βαλβίδες καυσίμου, είτε άλλα μέρη στο σύστημα τροφοδοσίας ανάλογα με το όχημα.

Για να αποφύγεις τις δυσάρεστες εκπλήξεις, καλό είναι να κρατάς πρόγραμμα γεμίσματος-αδειάσματος του ρεζερβουάρ, ενώ μπορείς να προμηθευτείς πρόσθετα καυσίμου από την αγορά (booster), με τα οποία επιμηκύνεται το προσδόκιμο ζωής στο καύσιμο.