Βλέποντας ζωντανά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να γράφει ιστορία

Όπως και σε κάθε άλλο αγώνα NBA, από το pre-game και τα timeout, μέχρι και το ημίχρονο, όλο το σκηνικό ήταν ένα μεγάλο show. Φωτορυθμικά, δυνατές μουσικές, καλλιτέχνες, δεκάδες χορευτές, διαγωνισμοί.

Η μεγαλύτερη παράσταση όμως έμελε να δοθεί από τον Αντετοκούνμπο μέσα στο παρκέ. Εξαρχής στο μυαλό μου είχα τους 40 πόντους που τον χώριζαν από το ρεκόρ του πρώτου σκόρερ στην ιστορία των Μιλγουόκι Μπακς, Kareem Abdul-Jabbar. Αλλά το πώς αυτό τελικά επιτεύχθηκε ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι είχα φανταστεί.

Την εξέλιξη του αγώνα τη διαβάσατε ήδη εδώ, με τους Nets να έχουν ένα σταθερό προβάδισμα σ’ όλο το παιχνίδι, αλλά παρά τα εξαιρετικά δικά τους ποσοστά, να μην μπορούν να ξεφύγουν, κυρίως λόγω του Γιάννη Αντετοκούνμπο που έδειχνε ότι όποτε το ήθελε, μπορούσε να σκοράρει.

Ήταν ένα παιχνίδι που απολάμβαναν όλοι στο γήπεδο, με συνεχή αποθέωση του Kyrie Irving (μόλις 3ος εντός έδρας του αγώνας για φέτος) και του Kevin Durant από τους φίλους των Nets, ενώ οι διάσπαρτοι φίλοι των Bucks και του Γιάννη, αν και πολύ λιγότεροι, ήμασταν αρκετά ενθουσιώδεις).

Όλη αυτή η χαρούμενη ατμόσφαιρα κράτησε ως το τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού, όταν και ο γιορτινός χαρακτήρας του ματς εξελίχθηκε σε μάχη, θυμίζοντας σε όλους τους περσινούς αγώνες των play-offs. Βλέποντας τον αγώνα ζωντανά μέσα από το γήπεδο, τρία ήταν τα κύρια σημεία πριν τη μεγάλη στιγμή του ρεκόρ:

• Η ψυχραιμία του Γιάννη στις βολές. Έχοντας βρεθεί στο γήπεδο αυτό, στους περσινούς αγώνες των play-offs με την περίφημη καταμέτρηση των δευτερολέπτων, έτσι και τώρα, όποτε ο Γιάννης πήγαινε στις βολές, στο γήπεδο επικρατούσε χαμός. Από τον χαρακτηριστικό ασπρομάλλη παππού πίσω από την μπασκέτα που κουνούσε μανιασμένα τα χέρια του σαν να ρίχνει κατάρες, έως και το ντεσιμπελόμετρο στις οθόνες, οι οπαδοί των Nets προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να αποσυντονίσουν τον Γιάννη. Παρόλα αυτά, η φετινή μεταμόρφωση του Γιάννη (και) στις βολές, μαζί με την ψυχραιμία του, τον έκανε αλάνθαστο σχεδόν σε όλο το παιχνίδι, με εξαίρεση τις βολές αμέσως μετά την αποβολή του Chris Middleton και την κούραση της παράτασης.
• Η αποβολή του Khris Middleton. Μια απόφαση που πιο πολύ την κέρδισε ο Bruce Brown και οι αντιδράσεις της εξέδρας, με τους υπεύθυνους του γηπέδου να παροτρύνουν τους οπαδούς να διαμαρτυρηθούν, αφού σε όλες τις οθόνες αντί για τον παίκτη των Nets, τον Brown, εστίαζαν συνεχώς στο πρόσωπο του Middleton, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ακόμα μεγαλύτερο ξέσπασμα.
• Το πανδαιμόνιο που ακολούθησε μετά την απόφαση αυτή, με αποκορύφωμα το άλεϊ-ουπ κάρφωμα του Durant στον αιφνιδιασμό για το +9, τη δεύτερη μεγαλύτερη διαφορά στο παιχνίδι, που έδειχνε να σφραγίζει τη νίκη. Η ενέργεια στις κερκίδες, η ψυχολογία που είχε δημιουργηθεί από το σκορ με την ευστοχία των Nets, μαζί με το γεγονός ότι οι Bucks είχαν μείνει για 5 λεπτά με μόνο 3 πόντους, έδειχνε ότι οι Nets θα έπαιρναν επιτέλους εκδίκηση για τον περσινό αποκλεισμό. Αλλά εκεί που οι περισσότεροι πίστευαν ότι ο αγώνας θα είχε τελειώσει, μίλησε η ομορφιά του μπάσκετ, και η καρδιά των πρωταθλητών και η σημασία της ομάδας που έχουν δημιουργήσει οι Bucks.

Η ανατροπή και το ρεκόρ

Μέχρι εκείνο το σημείο, οι Nets είχαν όχι μόνο καλύτερα ποσοστά, αλλά και πλουραλισμό με 4 παίκτες σταθερά σε διψήφιο αριθμό πόντων, κάτι που δεν συνέβαινε από την πλευρά των Bucks, ενώ ταυτόχρονα ο Γιάννης είχε κολλήσει στους 37 πόντους από το 9:42 πριν το τέλος έως το 2:27, λες και το ρεκόρ δεν ήθελε να σπάσει.

Τη στιγμή όμως που μετρούσε πιο πολύ, τόσο η ψυχραιμία του Jrue Holiday, όσο και τα καλάθια με 2 επιθετικά ριμπάουντ των Wesley Matthews και Bobby Portis, οι Bucks κατάφεραν να πλησιάσουν και να δείξουν ότι τίποτα δεν είχε τελειώσει.

Τότε ήταν η στιγμή να «μιλήσει» o Γιάννης, και όλα έγιναν μέσα σε ένα λεπτό. Αστοχεί από την κορυφή σε ένα ελεύθερο και φαινομενικά πιο εύκολο τρίποντο, από το τελικά ιστορικό που θα ακολουθούσε, και στην αμέσως επόμενη φάση, μέσα στο πανδαιμόνιο που επικρατούσε στις κερκίδες από την επικείμενη νίκη με το σκορ στο +3 με την μπάλα στα χέρια των Nets, λίγοι ήταν εκείνοι που κατάλαβαν τι έγινε όταν αρχικά ο Γιάννης χρεώνεται αρχικά με αμυντικό φάουλ, το οποίο όμως μετατράπηκε σωστά σε επιθετικό (χρειάστηκε να το δούμε από τις οθόνες για να το καταλάβουμε στις κερκίδες), πριν ακολουθήσει η στιγμή που γράφτηκε ιστορία.

Ο Γιάννης σχεδόν από το ίδιο σημείο με πριν, αυτή τη φορά όμως με αντίπαλο μπροστά του, κάνει το step-back και ευστοχεί σε ένα τρίποντο που μπορεί στο γήπεδο να μη μας το ξανά-έδειξαν ποτέ, αλλά είχε αρχίσει ήδη να κάνει τον γύρο του κόσμου.

Αυτό οδήγησε και σε μια έκρηξη πανηγυρισμών, με το κλίμα στις κερκίδες να αντιστρέφεται πλήρως από τους πανηγυρισμούς των φιλάθλων των Nets (όσο πολιτισμένα και να είναι τα πράγματα στο NBA με τους φίλους των δύο ομάδων να κάθονται μαζί στις εξέδρες, υπάρχει πάντα ένα όριο στις αντιδράσεις των τυπικά φιλοξενούμενων).

Εκείνη τη στιγμή του τριπόντου όμως, όλοι όσοι φορούσαν τις πράσινες φανέλες των Bucks και τις μπλε της Εθνικής Ελλάδος είχαν αρχίσει να χοροπηδούν και να πανηγυρίζουν. Στην παράταση τίποτα δεν έδειχνε ότι μπορεί να αλλάξει κάτι. Όσο κι αν οι φίλαθλοι των Nets προσπάθησαν να κερδίσουν κάτι παραπάνω με τις αντιδράσεις τους από το οριακό φάουλ για τις 3 βολές στον Durant.

Έχω την αίσθηση ότι και οι ίδιοι οι οπαδοί των Nets που αποδοκίμαζαν ήξεραν ότι όταν ο Γιάννης πήγε σε βολές στα 3 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, δεν θα μπορούσε να αστοχήσει. Ήταν γραφτό να ευστοχήσει και να αποδείξει για μία ακόμη φορά ότι είναι ο καλύτερος παίκτης μπάσκετ στον πλανήτη.

*** Ο Κωσταπάνος Μηλιαρέσης είναι συνιδρυτής της ethelon, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που δημιουργήθηκε με σκοπό την ανάδειξη και την προώθηση της έννοιας του εθελοντισμού στην ελληνική κοινωνία και διευθυντής της πρωτοβουλίας Nudge the Good του RW Institute, που προωθεί την ιδέα και τις γνώσεις για τη δημιουργία μίας φιλοκοινωνικής συμπεριφοράς στον χώρο εργασίας.