Ξέρουμε πόσο χρονών είσαι αν έτρωγες απ’ αυτό το βαζάκι

Όχι; Εκτιμώ πως δεν είσαι πάνω από 30 χρόνων. Ναι; Έλα φίλε μου να θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια. Τις εποχές που ξεσηκώναμε την πολυκατοικία στο πόδι, όταν οι γονείς μας τολμούσαν να ΜΗ μας δώσουν ένα από τα αγαπημένα μας, γυάλινα βαζάκια, με το λαχταριστό κρεμώδες περιεχόμενο, που όπως διαβάζω τώρα ήταν λαχανικά με μοσχάρι.

Έντιμα θα πω ότι δεν θα ήθελα να πάρω κι όρκο. Θυμάμαι πως αν δεν άδειαζα το βαζάκι, δεν ησύχαζα και ότι η γεύση ήταν ευχάριστη -με την υφή λιωμένου φυστικοβούτυρου. Κυρίως θυμάμαι πως τη μητέρα μου να στοιβάζει τα βαζάκια, ψηλά για να μη τα φτάνω. Κάτι που με έκανε να τα θέλω περισσότερο. Προφανώς και υπάρχει ακόμα το σκεύασμα, αλλά σε καλύτερη ποιότητα -αφού αλλιώς συντηρούσαν τα τρόφιμα το πάλαι ποτέ και αλλιώς τώρα. Δεν το λέω βάσει ‘λογικής’, αλλά κατόπιν δοκιμής -γιατί εδώ κάνουμε ρεπορτάζ.

 

Κατ’ αρχάς, να σου πω ότι το μοντέλο για το logo της εταιρίας Gerber ήταν η -γεννημένη το 1926- Ann Turner Cook, η οποία έγινε συγγραφέας βιβλίων μυστηρίου όταν μεγάλωσε. Η φωτογραφία είχε επιλεγεί μεταξύ χιλιάδων που έλαβε η Gerber το 1931 (τέσσερα χρόνια μετά την ίδρυση της), όταν ενημέρωσε πως αναζητούσε το πρόσωπο ενός μωρού, για μια νέα σειρά με παιδικές τροφές. Το 1974, οπότε πέθανε ο ιδρυτής Daniel Frank Gerber -σε ηλικία 75 χρόνων-, η εταιρία ήταν ‘ο μεγαλύτερος κατασκευαστής παιδικών τροφών, παγκοσμίως’.

Αυτό που έγινε πάθος για εκατομμύρια μωρά και σερί δεκαετίες, ξεκίνησε από τη σύζυγο του Daniel Frank, ονόματι Dorothy, όταν η παιδίατρος της επτά μηνών κόρης του ζεύγους, Sally, σύστησε να αλέθει σε κρέμες τα φαγητά του μωρού. Η Dorothy ξεκίνησε με ενθουσιασμό, αλλά κάποια στιγμή βαρέθηκε την ταλαιπωρία. Είπε από τον άνδρα της να ζητήσει από την εταιρία με την οποία συνεργαζόταν για την κονσερβοποίηση φρούτων και λαχανικών, να κάνει τη ‘βρώμικη’ δουλειά -καθώς είχε και τα μηχανήματα. Σύντομα άρχισαν να ζητούν βαζάκια και οι υπάλληλοι της Fremont Canning Company. Πες πες ο Daniel Frank το έβαλε στην παραγωγή της δικής του εταιρίας.

Fact: από την πρώτη στιγμή, η Gerber είχε τμήμα επικοινωνίας με τους καταναλωτές και απαντούσε σε 800.000 ερωτήσεις, τον χρόνο. Μάντεψε ποιος είχε και αυτήν την ιδέα; Ναι, η Dorothy, η οποία απαντούσε προσωπικά σε κάθε πελάτη.

Το μαγικό βαζάκι πρωτοεμφανίστηκε στα ράφια των καταστημάτων το 1960. Έγινε το πρώτο που μετά την αγορά και την κατανάλωση, εξυπηρετούσε λόγους αποθήκευσης. Το 2003 κάποιες από τις επιλογές αντικαταστάθηκαν από πλαστικές συσκευασίες. Λίγες συνέχισαν να ‘κυκλοφορούν’ στο λατρεμένο βαζάκι.

Στις αρχές του 1990 η οικογένεια (που πια είχε 190 προϊόντα τροφίμων, τα οποία πήγαιναν σε 80 διαφορετικές χώρες) αποφάσισε να πουλήσει το ‘παιδί’ της. Το 1994 η Nestlé έχασε τη μάχη από τη Sandoz Ltd, που αργότερα εξαγόρασε η Novartis. Όταν το 2007 η τελευταία ενημέρωσε ότι θέλει να αφοσιωθεί στα φαρμακευτικά προϊόντα (σήμερα είναι η τέταρτη μεγαλύτερη του είδους, στον κόσμο) και ως εκ τούτου θα έδινε αλλού την Gerber πριν ‘βγει’ το έτος, η Nestlé πρόσφερε 5.5 δισεκατομμύρια δολάρια και την έκανε -επιτέλους- δική της. Ένα χρόνο πριν, εμφάνιζε ως κέρδη 1.7 δισεκατομμύρια δολάρια.