Χτίζοντας παλάτια από πάγο στη βόρεια Κίνα
Ξεκίνησε σαν μια μικρή τοπική γιορτή πριν από 60 χρόνια και σήμερα αποτελεί το σήμα κατατεθέν για το Χαρμίν στην Κίνα: ένα φεστιβάλ το οποίο δίνει ζωή σε μια μεγάλη Πολιτεία σμιλευμένη από πάγο.
- 12 ΙΑΝ 2025
Περιτριγυρισμένη από οροσειρές και τα νερά του ποταμού Σόνγκουα, η πόλη Χαρμπίν στα βορειανατολικά της Κίνας τιμάει κάθε χειμώνα το παρατσούκλι που της έχουν αποδώσει ως «πόλη του πάγου»: οι θερμοκρασίες στην πρωτεύουσα της επαρχίας Χεϊλογκγιάγκ είναι αισθητά χαμηλότερες σε σχέση με άλλα σημεία της μεγάλης χώρας στην ανατολική Ασία (παράδειγμα, τον Ιανουάριο το θερμόμετρο δείχνει κατά μέσο όρο −17.3 °C), αλλά πέραν αυτού φιλοξενεί στα κατάλευκα εδάφη της το μεγαλύτερο θεματικό πάρκο πάγου και χιονιού σε όλο τον κόσμο.
Δεν πρόκειται απλώς για ένα εποχικό αξιοθέατο, αλλά για μια μοναδική γιορτή που φέρνει ζωή και φως μέσα στο σκοτάδι του χειμώνα, όπως αναφέρουν οι τουριστικοί οδηγοί για τον δημοφιλή χειμερινό προορισμό της Κίνας: Το Διεθνές Φεστιβάλ Πάγου και Χιονιού στο Χαρμπίν, το οποίο έχει επιστρέψει αυτές τις μέρες με την 41η και ίσως πιο εντυπωσιακή του έκδοση, αποτελεί μια παραμυθένια Πολιτεία, φτιαγμένη από πάγο, που προσφέρει αμέτρητες ώρες χαράς και διασκέδασης στα εκατομμύρια κόσμου που συρρέουν για να το απολαύσουν.
Για την ακρίβεια, ο αριθμός των επισκεπτών έχει διπλασιασιαστεί σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια (περίπου 30.000 ανά μέρα), όσο μεγαλώνει η φήμη αυτού του ιδιαίτερου και ομολογουμένως εντυπωσιακού φεστιβάλ.
Σε έκταση περί των 810.000 τ.μ. όπου απλώνονται οι εγκαταστάσεις του φεστιβάλ, οι επισκέπτες συναντούν εξαιρετικά λεπτομερή σκαλισμένα αντίγραφα από παγκόσμια μνημεία, κάστρα, ναούς, ψηλούς ουρανοξύστες, αλλά και ολόκληρες παραστάσεις αρχαίων μύθων, πλάσματα της μυθολογίας και μορφές της λαϊκής παράδοσης στην Κίνα – τα πάντα φτιαγμένα από όγκους χιονιού ή σκαλισμένο πάγο. Εγκαταστάσεις για πατινάζ, σλάλομ, σκι στον πάγο και δεκάδες ακόμη παιχνίδια-δραστηριότητες συμπληρώνουν τον κόσμο του φεστιβάλ κάθε χρόνο, καθιστώντας την εμπειρία ένα ανεξάντλητο παιχνίδι.
Η πιο εντυπωσιακή ώρα για επίσκεψη είναι το βράδυ, όταν η σκαλισμένη Πολιτεία φωτίζεται από πολύχρωμα φώτα.
Για όσους ψάχνουν την πιο αυθεντική πτυχή του φεστιβάλ, αυτή βρίσκεται στο Πάρκο Ζαολίν με τα παραδοσιακά φαναράκια πάγου τα οποία κατασκεύαζαν εθιμοτυπικά στη βόρεια Κίνα τον χειμώνα και ουσιαστικά αποτελεί την πηγή προέλευσης για το σημερινό υπερθέαμα στο Χαρμπίν: όλα ξεκίνησαν το 1963, όταν στο ίδιο πάρκο οι τοπικοί τεχνίτες της πόλης διοργάνωσαν ένα μικρό event για να δείξουν το ταλέντο τους στο σκάλισμα πάγου, όπως είχαν διδαχθεί από τις προηγούμενες γενιές και εκείνες από τις ακόμη προηγούμενες, μεταφέροντας μια παράδοση που χάνεται στα χρόνια.
Πιθανότατα, η παράδοση με τα φωτιζόμενα φανάρια από πάγο ανάγεται στα αρχαία χρόνια και στην τεχνική που χρησιμοποιούσαν οι ναυτικοί στα πλοία για να δηλώνουν την παρουσία τους από μακριά, μέσα στη θάλασσα. Στη σύγχρονη ιστορία, βέβαια, το αντικείμενο αφομοιώθηκε απ’ τις γιορτές που αφορούσαν την αναγέννηση του ήλιου μέσα στον χειμώνα, συμβολίζοντας τη ζωή, την ελπίδα και το νέο ξεκίνημα.
Το φεστιβάλ έλαβε τη σημερινή, πολύ πιο πλούσια και διευρυμένη του μορφή το 1985, αφότου χορηγήθηκε από το κινεζικό κράτος. Έκτοτε, καθιερώθηκε σε ετήσια βάση και αποφασίστηκε να έχει διάρκεια δύο μηνών, αποτελώντας το σήμα κατατεθέν για την εξωστρέφεια και τη διεθνή προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς του Χαρμπίν, μιας πόλης που σημειωτέον υπήρξε από τις πρώτες στη βόρεια Κίνα που έγινε τουριστικός προορισμός.
Περιττό να επισημάνουμε ότι πρόκειται παράλληλα για μια εφήμερη Πολιτεία, που απ’ όταν κατασκευάζεται είναι δεδομένο ότι θα διαλυθεί από το πέρασμα του χρόνου.
Για τον εντυπωσιακό κόσμο που τώρα θαυμάζουν οι επισκέπτες, έχουν εργαστεί αμέτρητοι καλλιτέχνες και τεχνίτες κατά τη διάρκεια όλου του προηγούμενου μήνα (Δεκέμβριος), καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια για το καλύτερο αποτέλεσμα. Να επισημάνουμε ότι στο πλαίσιο της οικολογικής ταυτότητας που έχει υιοθετήσει το φεστιβάλ στον καιρό της έντονης κλιματικής αλλαγής, για όλες τις κατασκευές χρησιμοποιείται νερό από τον γειτονικό ποταμό Σόνγκουα, ενώ με το πέρας του φεστιβάλ, τα 250.000 κ.μ. σμιλευμένου πάγου θα επαναχρησιμοποιηθούν, καλύπτοντας ανάγκες άρδευσης.