24 ώρες αρκούν για να ερωτευτείς το Μιλάνο

Κάποιος που έχει γυρίσει την Ιταλία, δύσκολα θα σου πει ότι το Μιλάνο είναι το πρώτο μέρος που οφείλεις να δεις από κοντά σ’ αυτήν τη χώρα. Θα σου μιλήσει για τη Ρώμη, τη Βενετία, τη Φλωρεντία και ίσως κάποια στιγμή προς το τέλος του μονολόγου του (που σίγουρα θα σε έχει εκνευρίσει, ποιος νομίζει ότι είναι τέλος πάντων;) θα αναφερθεί και στην πόλη του Giuseppe Meazza. Κάτι τέτοιο όμως δεν αδικεί το Μιλάνο. Ακριβώς το αντίθετο. Το Μιλάνο δεν είναι μια πόλη που πρέπει να δεις αν έχεις όνειρο να γυρίσεις την Ιταλία. Είναι μία πόλη που πρέπει να δεις αν θες να ζήσεις μία εντελώς διαφορετική εμπειρία που να ξεφεύγει απ’ τα στενά σύνορα της Ιταλίας, της Ευρώπης και της συνηθισμένης τουριστικής εμπειρίας. Το Μιλάνο είναι ένας παγκόσμιος προορισμός, πολύ πιο πάνω από όλα αυτά, μία εμπειρία κοσμοπολίτικη, μακριά απ’ την φτήνια που έχει δώσει σ’ αυτόν τον όρο τα τελευταία χρόνια οι γραφικοί celebrities μας.

Πώς βρέθηκα, λοιπόν, εγώ εκεί; Πώς είχα την τύχη να περάσω 24 ώρες στην πρωτεύουσα της μόδας, της όπερας, του κατενάτσιο και του ολοκαίνουργιου flagship store του προϊόντος θέρμανσης καπνού glo™, όπου η British American Tobacco Hellas έκανε το επίσημο λανσάρισμα του καινοτόμου αυτού προϊόντος; Ας πούμε ότι χρειαζόμουν μία αλλαγή, choose something new όπως είναι και το επίσημο quote του glo™. Έτσι, μαζί με μία συνάδελφο και δύο γνωστές προσωπικότητες των Social Media, ξεκινήσαμε για να ζήσουμε την εμπειρία glo™.

Η πτήση είναι κοντά στις 2,5 ώρες, κάτι που σημαίνει ότι για όσους κοιμόμαστε στα ταξίδια, δεν διαρκεί περισσότερο από 15 λεπτά. Eπομένως ξεκινήσαμε καλά.

Το βαν της εταιρείας μας περίμενε στην έξοδο του αεροδρομίου και ο κουστουμαρισμένος οδηγός, κατάφερε απ’ την πρώτη στιγμή να μας κάνει ξεκάθαρο το σε ποια πόλη πατούσαμε το πόδι μας. Ήταν 5 το απόγευμα και αυτό το κουστούμι δεν ξέρω αν εσύ και εγώ θα τολμούσαμε να το φορέσουμε, ακόμα και στον γάμο μας. Εκεί όμως αυτή η ‘ενδυμασία’ ήταν κάτι το απλό, το συνηθισμένο, όπως άλλωστε θα διαπίστωνα και τις επόμενες ώρες βολτάροντας και παρατηρώντας τους δρόμους του Μιλάνου.

Φτάσαμε σχετικά γρήγορα στο ξενοδοχείο, ξεκουραστήκαμε λίγο απ’ τον ύπνο στο αεροπλάνο και φύγαμε (με ταξί αυτήν τη φορά) για το νότιο τμήμα της πόλης, εκεί που βρίσκεται το το flagship store του glo™, στην οδό Sforza, δίπλα στα μαγικά νερά των καναλιών Navigli.

Στο κατάστημα λάμβανε χώρα η επίσημη παρουσίαση του προϊόντος και τα φλας είχαν πάρει φωτιά. Ρομπότ που σου απαντούσαν σε ότι τα ρωτούσες, industrial installations που σου εξηγούσαν τον τρόπο λειτουργίας του glo™ και οι πάντα ευγενικοί εργαζόμενοι έτοιμοι να μας λύσουν οποιαδήποτε απορία.

To glo™ αποτελεί την πιο πρωτοποριακή συσκευή θέρμανσης καπνού, με απλό και έξυπνο σχεδιασμό, το οποίο, χρησιμοποιώντας την εξελιγμένη τεχνολογία Advanced Heat™, προσφέρει μια εμπειρία αντίστοιχη του καπνίσματος, αλλά με δυνητικά μειωμένο κίνδυνο σε σχέση με ένα συμβατικό τσιγάρο.

Μετά το τέλος της ξενάγησης στο flagship store του glo™ event η ομάδα μας και η Έλπω, ο φύλακας-άγγελος μας σε αυτό το ταξίδι, πήγαμε για φαγητό σε ένα αδιανόητα πολυφορτωμένο με memorabilia και αντίκες εστιατόριο. Η έκπληξη όμως δεν βρισκόταν στο γεγονός ότι η πίτσα ήταν επική (στην Ιταλία είσαι, σιγά), αλλά η αποκάλυψη που έκανε η μαιτρ του μαγαζιού όταν κατάλαβε ότι είμαστε Έλληνες, “γιατί ζούσε για ένα χρόνο στην Κηφισιά”. Όταν ανεδέστατα τη ρωτήσαμε τι έκανε έναν χρόνο στην Ελλάδα μάς είπε ότι ο άντρας της έπαιζε μπάσκετ σε μία ελληνική ομάδα. “Δεν θα τον θυμάστε είναι μεγάλος τώρα, 46 χρονών σαν εμένα”. Έλα όμως που δεν γίνεται να ξεχάσεις τον Σκονοκίνι και το πέρασμα του απ’ τον ΠΑΟ.

Ναι ήταν η σύζυγος του μεγάλου Αργεντινού και εκείνο το βράδυ δεν σταμάτησε να δέχεται τα ρισπέκτ μου, και για το χρυσό του άντρα της στον τελικό της Αθήνας του 2004, αλλά και για την πίτσα του μαγαζιού. Τόσο πεζός, ναι.

Δεν τελειώνει εδώ όμως. Όσο βρισκόμασταν στο flagship store του glo™, μας δόθηκαν προσκλήσεις για το επίσημο launch event του προιόντος,  το glo™ πάρτι, το οποίο έλαβε χώρα σε ένα από τα πολλά ‘παλάτια’ -ΟΚ, pallazzos τα λένε- τα οποία συνηθίζεται στις ιταλικές πόλεις να τα χρησιμοποιούν για τέτοιες περιστάσεις. Η ατμόσφαιρα, ο φωτισμός, η δυνατή house μουσική, οι κουστουμάτοι με τα ψηλά ποτήρια, οι απίστευτες γυναίκες, όλα έμοιαζαν σαν σκηνικό βγαλμένο μέσα απ’ τα καλύτερα πλάνα του La Grande Bellezza.

Βιάζομαι όμως. Πριν το πάρτι περιηγηθήκαμε μέσα στο pallazzo, εκεί όπου το glo™ είχε δημιουργήσει ένα ακόμη φοβερό installation, συνδυάζοντας τα αναγεννησιακά γλυπτά με τη σύγχρονη αισθητική, αναπλάθοντας τα ιστορικά δωμάτια σε χώρους με καθρέφτες και φωτισμούς, που αναδείκνυαν το προϊόν της. Οι βόλτες στο εσωτερικό του παλατιού, τα περάσματα απ’ το ένα δωμάτιο στο άλλο, άλλοτε σκαρφαλώνοντας τις ψηλές σκάλες και άλλοτε ψηλαφώντας στο σκοτάδι για να καταλάβουμε που βρισκόμαστε, έδωσε μία αίσθηση περιπέτειας και ανακάλυψης, που ας είμαστε ειλικρινείς, δεν περίμενες να ζήσεις σε ένα αναγεννησιακό ιταλικό παλάτι.

Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη αποκλειστικά στη γνωριμία μας με το Μιλάνο υπό το φως του ήλιου.

Στο ταξί για το κέντρο της πόλης, τα κορίτσια της παρέας θέλησαν να ακούσουν ιταλικό ραδιόφωνο, εννοώντας ιταλικά τραγούδια, γιατί ιταλικό ραδιόφωνο ακούγαμε ήδη και μάλιστα έναν σταθμό που έπαιζε Smashing Pumpkins. Οπότε για να το κάνω λίγο πιο λιανά, ζήτησαν να σταματήσει το Ava Adore για να ακούσουν κάτι που έμοιαζε σε ξεκούρδιστο Eros Rammazzoti. Γιατί δεν άνοιξα την πόρτα να κατέβω; Δεν ξέρω. Ίσως επειδή ήμασταν στη μέση ενός δρόμου κάποιας άγνωστης χώρας, τι να πω, δεν ξέρω, λάθη λάθη λάθη.

Πρώτη και υποχρεωτική στάση η πλατεία Piazza del Duomo, εκεί όπου βρίσκεται ένας από τους μεγαλύτερους καθεδρικούς ναούς του κόσμου, εκεί που χτυπά η καρδιά του ιστορικού κέντρου του Μιλάνου.

Δίπλα, η αγορά Vittorio Emanuele II, μια από τις παλαιότερες του κόσμου, η οποία κάτω απ’ την τεράστια γυάλινη οροφή της, στεγάζει τα καταστήματα μερικών απ’ των πιο αναγνωρίσημων ιταλικών brands παγκοσμίως.

Συνέχεια είχε η περίφημη Σκάλα του Μιλάνου, ένα αρκετά εντυπωσιακό κτίριο που στέκεται απέναντι απ’ το άγαλμα του Leonardo Da Vinci, πόλο έλξης για κάθε επισκέπτη της πόλης.

Λίγο πριν φύγουμε για το αεροδρόμιο και αφού προσπαθούσαμε να χωνέψουμε ένα brunch το οποίο δεν περιγράφετε με λόγια, βρεθήκαμε κατά τύχη στην Πινακοθήκη Brera, εκεί όπου φιλοξενούνται έργα του Ραφαήλ, του Piero della Francesca και του Caravaggio.

Στην πτήση για Αθήνα, το Μιλάνο έστελνε ακόμα εικόνες στο μυαλό μας, μόνο και μόνο για να μην μπορέσουμε να κοιμηθούμε. Ήταν λίγες 24 ώρες για να χορτάσεις το Μιλάνο; Ναι. ήταν αρκετές όμως για να το ερωτευτείς για πάντα; Και πάλι ναι. Ή μάλλον, δεν φαντάζεσαι πόσο ‘ναι’. Μαζί με το Μιλάνο όμως, μας έμεινε και η μοναδική εμπειρία gloTM που ζήσαμε και χαρήκαμε ιδιαιτέρως όταν μάθαμε ότι το προιόν είναι διαθέσιμο πλεόν και στην Ελλάδα, στο discoverglo.gr και σε όλα τα καταστήματα Nobacco.