Alexandria Ocasio-Cortez: Η άνοδος μιας γυναίκας που κανείς δεν υπολόγιζε

Το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι κάπου θα την έχετε ακούσει. Η Αlexandria Ocasio-Cortez είναι η πολύ νέα γυναίκα, μόλις πριν λίγες μέρες έκλεισε τα 30 της, η οποία έκανε χθες τον Mark Zuckerberg να χάσει τα λόγια του κατά την κατάθεση μπροστά στο Κονγκρέσο. Επίκεντρο ήταν η απόφαση του Facebook να μην κατεβάζει πολιτικές διαφημίσεις με ψευδείς ειδήσεις, πράγμα που είχε ως την επιρροή του εκλογικού αποτελέσμος προς όφελος του Donald Trump. Οι ερωτήσεις αυτές έγιναν viral δείχνοντας μια διαφορετική θεσμική αντιμετώπιση προς τους εταιρικούς κολοσσούς και τις παρατυπίες τους.

H Alexandria Ocasio-Cortez γεννήθηκε σε μια καθολική οικογένεια στο Bronx της Νέας Υόρκης. Οι γονείς της είχαν και οι δύο καταγωγή από το Πουέρτο Ρίκο: “Το ξέρω ότι οι άνθρωποι με υποτιμούν, αυτή είναι η ιστορία όλης της ζωής μου” τονίζει σε μια συνέντευξή της.  Το γεγονός ότι είναι γυναίκα και δη ισπανόφωνη, προφανώς είναι ένας από τους βασικούς λόγους για να πει κάτι τέτοιο. Μιλάμε άλλωστε για μια millenial που αποφάσισε από το πουθενά να μπει στην πολιτική.

H Cortez είχε μεγαλώσει από γονείς που είχαν βιώσει τι σημαίνει φτώχεια και ήταν αποφασισμένοι να προσφέρουν στα παιδιά τους μια καλύτερη από τη δική τους ζωή. Κάνοντας πολλές θυσίες και έχοντας καταφέρει να μετακομίσουν σε μια μεσοαστική γειτονία, οι γονείς κατάφεραν να τη στείλουν στο Yorktown, ένα σχολείο για λευκές κατά βάση οικογένειες. Όλη η μετακόμιση έγινε, προκείμενου να μπορέσει εκείνη και ο αδερφός της να πάνε σε ένα καλύτερο δημόσιο σχολείο. Εκεί η Alexandria αρίστευσε και αυτό ήταν κάτι που της έδωσε θέση στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, προκειμένου να σπουδάσει βιοχημεία.

Η ζωή της, ωστόσο, άλλαξε ξαφνικά, όταν ο πατέρας της πέθανε από καρκίνο. Σύμφωνα με την ίδια, τα τελευταία λόγια που της είπε στο νοσοκομείο, λίγο πριν πεθάνει, ήταν το “κάνε με περήφανο”. Συνήθως τέτοιου τύπου λόγια είναι λόγια που ένα παιδί παίρνει τελείως κυριολεκτικά. Έπρεπε όμως να περιμένει. Ο θάνατος του πατέρα της έφερε δυσκολίες στην οικογένεια. Η Cortez αναγκάστηκε να δουλέψει ως barwoman, προκειμένου να βοηθήσει την οδηγό λεωφορείου και καθαρίστρια μητέρα της, τη στιγμή που η οικογένεια κινδύνευε με έξωση. “Spoiler alert: η ελεύθερη αγορά λειτουργεί ακριβώς με τη λογική ότι δεν δίνεις στους νέους πλήρη απασχόληση”. Κοιτάξτε. Μιλάει ως millennial για τα προβλήματα των millennials.

Όλες αυτές τις δυσκολίες που ζόυσε έψαχνε κάπως να τις νοηματοδοτήσει. Mε την πολιτική ασχολήθηκε, όταν ο Bernie Sanders ξεκίνησε για καμπάνια του για τις Προεδρικές Εκλογές του 2016 με μια ρητορική που γοήτευσε πολλούς νέους Αμερικανούς. Η ίδια συμμετείχε εθελοντικά. Χτύπαγε πόρτα-πόρτα στο Bronx και στο Queens, προκειμένου να ενημερώσει τους συμπολίτες της για την καμπάνια του Bernie. Η νίκη του Donald Trump την απογοήτευσε αλλά δεν την σόκαρε. Ήταν μάλλον κάτι που περίμενε δεδομένης και της ήττας του Bernie από την πιο συστημική υποψηφιότητα της Hillary Clinton, η οποία άνοιγε διάπλατα τον διάδρομο της αντισυστημικής ψήφου προς τον Τrump.

Η ήττα πάντως σόκαρε ούτως ή άλλως τους Δημοκρατικούς. Μέρος των διαδικασιών που την ακολούθησαν ήταν και η πολιτική δράση ‘Brand New Congress’ που σχηματίστηκε από μέλη και υποστηρικτές της καμπάνιας του Bernie Sanders. Σκοπός της πολιτικής δράσης αυτής ήταν να αρχίσουν να προωθούνται νέοι, όχι συστημικοί, υποψήφιοι και από τα δύο κόμματα στις ενδιάμεσες εκλογές του 2018. Με τον τρόπο αυτό, από τα κάτω, 30 υποψήφιοι (28 Δημοκρατικοί, 1 Ρεπουμπλικάνος και 1 ανεξάρτητος) στηρίχθηκαν από αυτή τη diy πλατφόρμα. Μια από αυτούς ήταν η Cortez, η οποία επιλέχθηκε από 11.000 άλλες αιτήσεις. Μια όμορφη οπτική των πραγμάτων είναι ότι την αίτηση την έκανε ο αδερφός της εκ μέρους της. Ποια πιο κατάλληλη για να εκπροσωπήσει τη νέα γενιά στις Ενδιάμεσες Εκλογές, από μια 30άρα που κάνει μια δουλειά διαφορετική από αυτή που σπούδασε και που έχει 25.000 φόρτωμα από το δάνειο για τις σπουδές; Αυτό ήταν και όλο το πόιντ της αίτησης. Ότι δηλαδή ήταν μια συνηθισμένη αλλά μαζί και χαρισματική. Αυτό φάνηκε από την αρχή στην καμπάνια της.

Όπως λέει η ίδια, το 80% της εκστρατείας της για τη 14η Περιφέρεια της Νέας Υόρκης, έγινε μέσα σε ένα μπαρ, καθώς η ίδια δεν μπορούσε να αφήσει τη δουλειά της. Ούτως ή άλλως το στοίχημα ήταν μεγάλο. Ο αντίπαλός της ήταν ο Joe Crowley o οποίος είχε πολύ ισχυρούς φίλους μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα και ταυτόχρονα είχε και μια θητεία 20 ετών στο Κονγκρέσο. Η ίδια η Cortez έκανε μια καμπάνια πόρτα με πόρτα και με ένα ελάχιστον μπάτζετ. “Δεν θα νικήσεις ποτέ τα πολλά χρήματα με ακόμα περισσότερα χρήματα. Θα τα νικήσεις απλά αλλάζοντας τους όρους του παιχνιδιού”. Πολύ λογικό πράγμα να το λέει κανείς.

Η Cortez, παρότι στην αρχή φαινόταν αδύνατο, έκανε τη μεγαλύτερη έκπληξη όλης της εκλογικής διαδικασίας. Συνέτριψε τον αντίπαλό της και, στα 29 της, έγινε η νεότερη γυναίκα που παίρνει μια θέση στο Κονγκρέσο. Η νίκη της ήρθε ως συνδυασμός πολλών πραγμάτων. Στην κοινότητα, η Ocasio είχε στήσει ένα δίκτυο εθελοντών που ήξεραν πώς να οργανώνουν από τα κάτω, να συγκροτούν ακτιβιστικά κοινότητας βγάζοντάς τους από τη σφαίρα επιρροής των ισχυρών. Στη μεγάλη εικόνα, η Cortez με την ιδεολογία του δημοκρατικού σοσιαλισμού έγινε εκφραστής μιας ολοένα αυξανόμενης τάσης στους νέους Αμερικανούς, οι οποίοι πνίγονται προκειμένου να πληρώσουν τις σπουδές τους.

Εξάλλου, οι θέσεις της είναι πραγματικά ριζοσπαστικές για μια χώρα όπως είναι οι ΗΠΑ. Η φορολογία των πιο εύπορων με ένα ποσοστό ως και 70%, η κατάργηση της Homeland Security, της υπηρεσίας που συλλαμβάνει και απελαύνει παράνομα μετανάστες, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες εις βάρος των μεγάλων πετρελαϊκών. Ταυτόχρονα, παράγει πολιτικό λόγο για τα δικαιώματα. Όλα αυτά τα συνδυάζει με έναν άτεγκτο ηθικό κώδικα τον οποίο βάζει πάντα μπροστά. Αυτό είναι που μάλλον την έχει ξεχωρίσει μέσα σε ένα σύστημα που μοιάζει όλο και πιο αυτοαναφορικό και, επομένως, όλο και πιο διαπλεκόμενο.

Κάθε 10 λεπτά η Cortez δέχεται ένα τηλεφώνημα ή ένα post-it έξω από το γραφείο της. Πρόκειται για τα πιο απλά δείγματα έμπρακτης στήριξης. Ταυτόχρονα όμως δέχεται και πολλές απειλές. Σε καθημερινή βάση και αυτές. Οι πολιτικές της θέσεις μαζί με τον τρόπο που εκείνη προωθήθηκε και ανέβηκε τα σκαλοπάτια αποτέλεσαν λόγους μιας τεράστιας επίθεσης από τα συντηρητικά media. “Πιστεύω ότι είδαν μια μη λευκή γυναίκα με καταγωγή από οικογένεια της εργατικής τάξης να παίρνει αξίωμα και αυτό τους φόβισε ότι μπορεί να δουν το παράδειγμά της και άλλοι”. Παρόλες τις επιθέσεις, η δημοφιλία της συνεχώς αυξάνεται. Μαζί και η επιρροή της.

Αυτή τη στιγμή, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η Cortez δεν θα ακολουθήσει τη μοίρα του προκατόχου της. Δεν θα βολευτεί σε άνετες επανεκλογές στο Koγκρέσο. Ήδη γίνεται λόγος για το πότε θα είναι αρκετά έμπειρη προκειμένου να γίνει η ίδια υποψήφια για την Προεδρία των ΗΠΑ. Ίσως οι μεθεπόμενες εκλογές του 2024 να είναι η ευκαιρία της. Προς το παρόν, πάντως στηρίζει τον Bernie Sanders στις εκλογές για το χρίσμα. Εξάλλου, οι δυό τους είναι εκείνοι που αποτελούν τους πιο γνωστούς εκφραστές της ανάγκης που έχει το παντελώς συστημικό Δημοκρατικό Κόμμα για ανανέωση και μια πιο ριζοσπαστική στροφή προς τις αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, δύο λέξεις που μέχρι πολύ πρόσφατα, σε αντίθεση με την Ευρώπη, θεωρούνταν για τις ΗΠΑ ταμπού. Ακόμα και όταν ακούγονταν.

Το πρόβλημα με τέτοιες προσωπικότητες είναι πάντα το ίδιο. Ότι πολλές φορές μένουν προσωπικότητες. Το ίδιο το σύστημα έχει δημιουργήσει τρομερά αποδοτικούς για το ίδιο τρόπους, ώστε να καταπίνει τέτοιες αντισυστημικές υποψηφιότητες τελικά για το ίδιο το όφελος του. Η Cortez όμως δείχνει να ξέρει αυτόν τον κίδυνο: “Καμιά φορά είναι δύσκολο να επικοινωνήσω ότι είμαι απλά ένας άνθρωπος που κάνει ο,τι μπορεί. Δεν είμαι υπερηρωίδα. Δεν είμαι villain. Είμαι απλά ένας άνθρωπος που προσπαθεί”.

(Φωτογραφίες: AP Photos)