Ο Ρασίντ Α. άρχισε πάλι να ονειρεύεται

Ο Ρασίντ ενηλικιώθηκε πριν από 4 μήνες. Κατάγεται από το Αφγανιστάν και έζησε στον Ξενώνα Ασυνόδευτων Ανηλίκων των Γιατρών του Κόσμου στο κέντρο της Αθήνας για περισσότερο από ένα χρόνο.

Όπως πολλά παιδιά της ηλικίας του, αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα του σε πολύ μικρή ηλικία, αφήνοντας πίσω μια ολόκληρη οικογένεια. Οκτώ άτομα αποχαιρέτησε ο Ρασίντ πριν πάρει το δρόμο για την Ευρώπη. Έκανε ολομόναχος ένα δύσκολο, μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι. Από το Αφγανιστάν στο Ιράν, έπειτα Τουρκία και από εκεί πέρασε με βάρκα στην Ελλάδα.

Η εμπειρία του ταξιδιού ήταν καθοριστική γι αυτόν. Ήταν μια διαδικασία πρόωρης ενηλικίωσης. Ήταν πλέον μόνος του. Αυτό που τον κινητοποιούσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ήταν η δίψα του να μορφωθεί. Αυτός ήταν και ο λόγος που εξήγησε στην οικογένειά του όταν τους ανακοίνωσε ότι θα έφευγε από το Αφγανιστάν.

Πίσω στην πόλη που μεγάλωσε, οι Ταλιμπάν είχαν επιτεθεί επανειλημμένα καταστρέφοντας την πλειονότητα των σχολείων με αποτέλεσμα να μην πραγματοποιούνται πια μαθήματα. Επιπλέον δεν άντεχε να συνεχίσει να ζει με το φόβο για τη ζωή του. Ολόκληρη η οικογένειά του ήταν στοχοποιημένη διότι ο πατέρας του εργαζόταν στις κατασκευές ορυχείων. Τη μέρα που έφυγε γνώριζε καλά ότι μπορεί να μην ξαναδεί ποτέ τους αγαπημένους του ανθρώπους.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΜΑΡΤΖΗ

Φωτογραφία: Κατερίνα Σαμαρτζή

Μόλις έφτασε στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2016 ζήτησε άσυλο, χωρίς όμως να έχει πραγματικά την πρόθεση να ολοκληρώσει τη διαδικασία. Ήθελε να φτάσει στη Γερμανία όπως τον είχαν συμβουλέψει οι γονείς του. Ο κύριος στόχος του παρέμενε να συνεχίσει την εκπαίδευσή του και πίστευε ότι η Γερμανία ήταν η ιδανική χώρα για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Γι αυτό το λόγο αποφάσισε να μην πάει στην πρώτη συνέντευξη που είχε οριστεί γι αυτόν στην Υπηρεσία Ασύλου, το Νοέμβριο του 2016. Προσπάθησε μάλιστα να διασχίσει παράτυπα τα σύνορα, διατρέχοντας μεγάλους κινδύνους ακόμα και για τη σωματική του ακεραιότητα. Ήταν αποφασισμένος να μην σταματήσει σε κανένα εμπόδιο.

Τον Δεκέμβριο του 2016 ο Ρασίντ άρχισε να ζει στον Ξενώνα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων των Γιατρών του Κόσμου και παρότι ανέκαθεν ήταν ‘κλειστό’ παιδί, όπως αναφέρουν οι άνθρωποι που βρέθηκαν αρωγοί στις προσπάθειές του να κατανοήσει και να προσαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα, άρχισε να αποδέχεται τη φιλοξενία αλλά και τις υπηρεσίες των ειδικών. Με την υποστήριξη του προσωπικού των Γιατρών του Κόσμου υπέβαλε αίτηση για συνέχιση της διαδικασίας ασύλου. Έχοντας αρχίσει να ζει ως μέλος μιας ομάδας και να βλέπει τη ζωή του να βελτιώνεται πήρε την απόφαση να προσπαθήσει να ζήσει στην Ελλάδα και να πάει στην επόμενη προγραμματισμένη συνέντευξη στην Υπηρεσία Ασύλου, τον Ιούλιο του 2017.

Τον Αύγουστο του ίδιου έτους αναγνωρίστηκε πλέον επίσημα ως πρόσφυγας στην Ελλάδα. Ο ίδιος τότε δήλωσε αισιόδοξος για το μέλλον και από τον επόμενο κιόλας μήνα ξεκίνησε να παρακολουθεί και τυπικά μαθήματα στο σχολείο. Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση ξεκίνησε να φοιτά στην πρώτη γυμνασίου ενώ παρακολουθούσε και μαθήματα κιθάρας. Τα όνειρα του Ρασίντ είχαν αρχίσει να γίνονται πραγματικότητα.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΑΤΣΗΣ

Φωτογραφία: Βαγγέλης Τάτσης

Σήμερα, ενήλικος πια, ζει σε άλλη δομή φιλοξενίας μέσω των προγραμμάτων στέγασης για πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Συνεχίζει να παρακολουθεί ανελλιπώς τα σχολικά μαθήματα, μαθαίνει να συνεννοείται ολοένα και καλύτερα στα ελληνικά και σχεδιάζει με σιγουριά το μέλλον του.

***

Η Δομή Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Αρρένων των Γιατρών του Κόσμου λειτουργεί από τον Αύγουστο του 2016 στο κέντρο της Αθήνας. Στόχος της είναι η προστασία των αστέγων ασυνόδευτων ανηλίκων, η ανακούφιση και ενδυνάμωσή τους, καθώς και η αντιμετώπιση των επιπτώσεων του φαινομένου των παιδιών και εφήβων που είναι έκθετοι στον κίνδυνο της εκμετάλλευσης. Επιπρόσθετα, επιχειρεί να συμβάλλει στην ένταξη των ασυνόδευτων ανηλίκων στο ελληνικό σχολείο και στην εκπαίδευση, καθώς και σε υποστηρικτικά δίκτυα.

Η Δομή λειτουργεί 7 ημέρες την εβδομάδα, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους καθώς και σε γιορτές και επίσημες αργίες. Έχει δυναμικότητα 32 κλινών και στελεχώνεται από καταρτισμένο προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων (κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, δικηγόροι, φροντιστές, μάγειρες, διερμηνείς, διοικητικό προσωπικό, καθαριστές).

Κεντρική φωτογραφία: Κατερίνα Σαμαρτζή