Στη Νεάπολη ένα διαμέρισμα απέκτησε δεύτερη ζωή χωρίς να χάσει την ταυτότητά του
Οι καθαρές γραμμές και τα προσεκτικά επιλεγμένα υλικά, κάνουν την ανακαίνιση αυτού του χώρου να ξεχωρίζει.
- 27 ΑΠΡ 2024
«Στόχοι της παρέμβασης ήταν να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της διαμερισματοποιημένης κάτοψης και του ελλιπούς φωτισμού στους χώρους εισόδου και κίνησης και παράλληλα το διαμέρισμα να αποκτήσει μια δεύτερη ζωή, χωρίς όμως να χάσει την ταυτότητα του και τη σύνδεση με την εποχή που χτίστηκε», λέει ο Παναγιώτης Παπανικολάου, που είχε αναλάβει ανακαίνιση ενός διαμερίσματος 76 τ.μ. στη γειτονιά της Νεάπολης, στην καρδιά της πόλης.
Συγκεκριμένα, επισημαίνει πως, «Ο χώρος εισόδου ενοποιήθηκε με τον χώρο διημέρευσης, προκειμένου το σύνολό τους να αποτελεί μια νέα φωτεινή ενότητα, ενώ παράλληλα καθαιρέθηκαν οι τοίχοι του διαδρόμου, δημιουργώντας μια νέα διαμπερή σχέση μεταξύ του χώρου διημέρευσης, του χώρου κίνησης και της κουζίνας» και συνεχίζει λέγοντας, «η ελεύθερη βιβλιοθήκη λειτουργεί ως ένα κάδρο, το οποίο επιτρέπει την οπτική επαφή με τον χώρο της κουζίνας και τον χώρο κίνησης αλλά παράλληλα κρύβει την είσοδο του λουτρού, μαλακώνοντας τα όρια μεταξύ των δημόσιων και ιδιωτικών χώρων του διαμερίσματος. Παράλληλα, δημιουργούνται πολλαπλά πλαίσια μέσω της έννοιας του κενού και του πλήρους, τόσο στη βιβλιοθήκη όσο και στο μεταλλικό διαχωριστικό».
Από άποψη υλικότητας ήταν πολύ σημαντικό να διατηρηθούν τα χαρακτηριστικά του διαμερίσματος, τα οποία αποτελούν τη σύνδεση με τη δεκαετία του 1960, κατά την οποία χτίστηκε η πολυκατοικία, όπως το ξύλινο δάπεδο τύπου ψαροκόκκαλο και τα μωσαϊκά δάπεδα.
«Το ξύλινο παρκέ συντηρήθηκε και επεκτάθηκε προς τον χώρο εισόδου ώστε να τον ενοποιήσει με το χώρο διημέρευσης, ενώ το μωσαϊκό του διαδρόμου συντηρήθηκε και είναι πλέον εμφανές από όλους τους χώρους, αποτελώντας σημείο αναφοράς του διαμερίσματος. Παράλληλα, το δάπεδο του χώρου της κουζίνας συμπληρώθηκε με πλακάκια τύπου μωσαϊκού αποτελώντας μια νέα προσθήκη με σαφείς όμως αναφορές στην αρχική του κατάσταση. Επίσης, ο πάγκος της κουζίνας από μάρμαρο Καβάλας και ο πάγκος του λουτρού από μάρμαρο Αλιβερίου μαζί με τα λεπτά μεταλλικά διαχωριστικά αποτελούν ακόμη μια σύγχρονη αναφορά στα κατασκευαστικά υλικά της εποχής της οποίας χτίστηκε το διαμέρισμα», τονίζει ο Παναγιώτης Παπανικολάου.
Τέλος, επιλέχθηκε μια χρωματική παλέτα, η οποία λειτουργεί συμπληρωματικά με τα υφιστάμενα δάπεδα αλλά ταυτόχρονα τονίζει τις νέες προσθήκες όπως τη βιβλιοθήκη και τις μεταλλικές κατασκευές.
