Ειρήνη, Φώτη, Κώστα και Φοίβο, πώς φτιάξατε την απόλυτη κιθαριστική εμπειρία;
Μιλήσαμε με τους τέσσερις κιθαρίστες, που θα ανέβουν το τελευταίο βράδυ του φθινοπώρου στη σκηνή του Piraeus Club Academy για να μας μυήσουν στο Guitar Experience.
- 29 ΝΟΕ 2023
Σύνθετα riffs, απαιτητικά σόλο, εσωστρεφείς μελωδίες, ξεσηκωτικά περάσματα και ηχητικές αναζητήσεις, που απλώνονται από το rock και το metal, από το progressive και το funk, μέχρι το ambient και το ethnic, με μοναδικό γνώμονα την προσωπική έκφραση και τη μουσική εξέλιξη.
Τέσσερις κιθαρίστες βάζουν έναν στόχο: να προσφέρουν μία νύχτα, την τελευταία του φθινοπώρου, την απόλυτη κιθαριστική εμπειρία.
Η Ειρήνη Κετικίδη, ο Φώτης Δεληνικόλας, ο Φοίβος Ζαχαρόπουλος και ο Κώστας Φοίτος με τις κιθάρες τους ανά χείρας μας προσκαλούν να ζήσουμε το Guitar Experience στο Piraeus Club Academy στις 30 Νοεμβρίου.
Τι θα μας παρουσιάσετε επί σκηνής σε λίγες ημέρες από τώρα;
Φώτης Δεληνικόλας: Τις προσωπικές μας κιθαριστικές συνθέσεις. Ο καθένας από εμάς θα έχει μισή ώρα να παίξει το υλικό του.
Φοίβος Ζαχαρόπουλος: Θα είναι ένα δίωρο κιθαριστικό περφόρμανς με πολλές διακυμάνσεις όσον αφορά και το είδος και το στυλ παιξίματος, οπότε πιστεύω ότι θα είναι ιδιαίτερα χορταστικό και απολαυστικό τόσο για εμάς, όσο κυρίως για το κοινό.
Γιατί τιτλοφορείται το live “Guitar Experience”;
Κώστας Φοίτος: Θα είναι μια κιθαριστική/instrumental συναυλία που θα καλύπτει αρκετά είδη: από rock μέχρι metal και όλα τα ενδιάμεσα. Ο στόχος αυτής της συναυλίας είναι πρωταρχικά να παίξουμε live το υλικό μας και να το απολαύσουμε και κατ’ επέκταση να «μπριζώσουμε» τον κόσμο που ασχολείται με τη μουσική να αποκτήσει μεγαλύτερη κινητικότητα. Να ζήσει για δύο ώρες μία ανεπανάληπτη κιθαριστική εμπειρία.
Το live μας απευθύνεται σε μουσικούς, αλλά και ακροατές της instrumental, rock, heavy και γενικότερα σε κόσμο που του αρέσει να απολαμβάνει τη μουσική και τις συναυλίες.
Δηλαδή και να μην είναι κάποιος μυημένος στον ήχο της κιθάρας θα περάσει καλά στο live σας.
Κ. Φ.: Το μόνο που χρειάζεται είναι να του αρέσει η μουσική και τα live. Αυτά τα δύο αρκούν και περισσεύουν.
Φ. Δ.: Σίγουρα κάποιος που ακούει πιο σκληρή μουσική έχει περισσότερες πιθανότητες να περάσει καλά σε αυτό το live. Παρ’ όλα αυτά όμως επειδή έχουμε μία ευρεία γκάμα από διάφορα είδη μουσικής στα κομμάτια μας, αυτό το live θα είναι πολύ ενδιαφέρον και για κόσμο που δεν αγαπάει μόνο την κιθάρα σαν όργανο, αλλά και τα τύμπανα ή το μπάσο για παράδειγμα.
Αναφέρετε στο δελτίο ότι «η τεχνική μετράει, αλλά δεν είναι ποτέ αυτοσκοπός». Τι είναι αυτοσκοπός;
Φ. Ζ.: Αυτοσκοπός θα μπορούσε να είναι απλά αυτό που θέλει η ψυχή σου να πει.
Κ. Φ.: Είναι η τεχνική που υπηρετεί τον σκοπό, ο οποίος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η μουσική.
Φ. Δ.: Να εκφραζόμαστε άσχετα από το τι τεχνική απαιτεί αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Το παν είναι να περνάμε καλά και κάτι να κινεί μέσα μας μουσικά αυτό που γράφουμε. Εννοείται ότι η τεχνική πάντα βοηθάει. Είναι όμως το συναίσθημα που μετράει περισσότερο στο τέλος της ημέρας.
Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο κιθαρίστα που ξεκινά τώρα την πορεία του στη μουσική σκηνή;
Ειρήνη Κετίδη: Πράγματα που θα έλεγα και σε μένα αν μιλούσα στον εαυτό μου όταν ξεκινούσα: να είσαι μελετημένος πριν πας σε οποιαδήποτε δουλειά, να ακούς περισσότερο από ό,τι μιλάς, να μην κάνεις τον έξυπνο (και ας είσαι), να πιστεύεις στον εαυτό σου και σε αυτά που έχεις να δώσεις.
Φ. Δ.: Να ξέρει ποια είναι τα όρια του. Να εκφράζεται όσο το δυνατόν περισσότερο και να βελτιώνεται και να μην επαναπαύεται και όλα αυτά παράλληλα να γίνονται με ηρεμία και υπομονή. Όσο γίνεται τρόπος ζωής η μουσική και ασχολείσαι επαγγελματικά ανταμείβεσαι.
Φ. Ζ.: Θα έδινα την ίδια συμβουλή που θα έδινα και στον νεαρό εαυτό μου: υπομονή, πειθαρχία, μελέτη. Όλα τα πράγματα θέλουν ισορροπία, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έκφραση και τέχνη.
Φ. Δ.: Ξέρεις, είναι σχετικό το τι θέλει ο καθένας αργά ή γρήγορα όλοι βρίσκουμε τον δρόμο μας. Το πώς έχω βιώσει εγώ αυτό το ταξίδι δεν σημαίνει ότι θα το βιώσουν το ίδιο και άλλοι μουσικοί. Πάνω απ’ όλα όμως θεωρώ ότι κάτι που ισχύει για όλους τους μουσικούς είναι να μην χάσουν ποτέ την ικανότητα να διασκεδάζουν μέσω της μουσικής – ό,τι και αν θέλουν να κάνουν, όποια και αν είναι τα γούστα τους.
Και η δική σας πορεία πώς ξεκίνησε; Τι σας έκανε να πιάσετε την κιθάρα και να καταλήξει να γίνει το επάγγελμά σας;
Ε. Κ.: Ξεκίνησα κιθάρα στο γυμνάσιο, επηρεασμένη από το MTV και τις pop/rock μπάντες που άκουγα εκείνη την περίοδο. Ήθελα οπωσδήποτε να πιάσω στα χέρια μου ηλεκτρικό όργανο. Ξεκίνησα ωδείο, στη συνέχεια πέρασα στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς στο Πολυτεχνείο και τελικά αποφάσισα να κάνω μουσικές σπουδές στο Λονδίνο. Εκεί ξεκίνησα τις πρώτες μου δουλειές με διάφορα sessions (περιοδείες, θέατρο και μουσική εκπαίδευση) και κυκλοφόρησα τον πρώτο μου δίσκο. Γύρισα στην Ελλάδα το 2013 και για ένα διάστημα έκανα παράλληλα με τη μουσική και διάφορες part time δουλειές.
Τα τελευταία 3 χρόνια κατέληξα να κάνω τη μουσική full time επάγγελμα και νιώθω πολύ χαρούμενη και τυχερή. Είναι ένας δύσκολος χώρος και πάντα πρέπει να είσαι ευέλικτος, αν και πλέον αυτό ισχύει για τα περισσότερα επαγγέλματα.
Κ. Φ.: Όταν άκουσα για πρώτη φορά το Black Album των Metallica στα 10 μου. Τότε αποφάσισα ότι θέλω να παίξω μουσική. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ η γνωστή: ξεκίνησα να παίζω με μπάντες μέχρι που στα 20 ήρθε η πρώτη επαγγελματική πρόταση.
Φ. Ζ.: Ξεκίνησα να παίζω κιθάρα κατά τύχη. Υπήρχαν πάντα κιθάρες μέσα στο σπίτι, γιατί ο πατέρας μου είναι και αυτός κιθαρίστας, αλλά για κάποιο λόγο δεν μου κινήσουν το ενδιαφέρον και ξεκίνησα να μαθαίνω πιάνο. Μετά από χρόνια, κι αφού είχα ήδη σταματήσει το πιάνο, έψαχνα κάτι ρούχα στην ντουλάπα του πατέρα μου και κατά τύχη βρήκα μια μπλε ηλεκτρίκ κιθάρα και αμέσως μου έκανε εντύπωση το έντονο χρώμα της. Τη γρατζούνισα λίγο και αμέσως πήγα στον θείο μου, επίσης κιθαρίστας, και του ζήτησα να μου δείξει κάτι στην κιθάρα. Μου έδειξε το πολύ κλασικό τάπινγκ του Van Halen και το έπαιξα σχετικά εύκολα. Από τότε δεν την ξανά άφησα ποτέ.
Επαγγελματίας πάλι κατά τύχη έγινα. Έψαχναν τον πατέρα μου για αντικαταστάτη στην ορχήστρα της Άννας Βίσση κι επειδή αυτός έλειπε για διακοπές, μου πρότειναν να πάω εγώ δοκιμαστικά και αν πήγαιναν όλα καλά και ήθελα, θα συνέχιζα, αλλιώς θα ξαναγύριζα στην καθημερινότητα μου. Προφανώς, συνέχισα και όλα πήραν το δρόμο τους. Ήμουν σχεδόν 16 χρόνων.
Φ. Δ.: Κι εγώ με τη σειρά μου, μεγάλωσα σε μία οικογένεια που άκουγε πολλή ξένη μουσική. Στο σαλόνι των γονιών μου έβαζα δίσκους και βινύλια και είχα μία κιθάρα που μου είχε κάνει δώρο η γιαγιά σε ηλικία 4 ετών. Ανέβαινα σε ένα πεζούλι και φανταζόμουν ότι παίζω κιθάρα σε τεράστια στάδια με άπειρο κόσμο.
Μεγαλώνοντας το ένα έφερε το άλλο και σιγά-σιγά ξεκινήσαμε με φίλους να παίζουμε σε μαγαζιά live, εκεί άρχισα να γνωρίζομαι με κόσμο και η μουσική μετατράπηκε σταδιακά σε τρόπο ζωής.
Πώς γνωριστήκατε και αποφασίσατε να φτιάξετε το κουαρτέτο σας;
Κ. Φ.: Με τα παιδιά γνωριζόμαστε χρόνια. Με την Ειρήνη ήμασταν συνεργάτες στη μουσική σχολή GIG, με τον Φοίβο παίζαμε μαζί σε διάφορους Έλληνες καλλιτέχνες, αλλά και σε προσωπικές μπάντες (N.U.R.V, Marlain) και με τον Φώτη έχουμε παίξει μαζί στην παλιά μου μπάντα, τους MENORÂH. Έτσι λίγο πολύ, πάντα υπήρχε η ιδέα του να κάνουμε κάτι μαζί όλα αυτά τα χρόνια και επιτέλους μετά από τόσο καιρό τα καταφέραμε.
Φ. Ζ.: Κοινός παρονομαστής ήταν και είναι ότι όλοι θέλουμε να παίζουμε ζωντανά τη μουσική μας και να την επικοινωνούμε στον κόσμο. Όπως και ότι θέλουμε μέσα από αυτή την προσπάθεια να μεγαλώσει πολύ η παρέα μας, να μαζευτούμε όσο περισσότεροι μουσικοί γίνεται και να ξεκινήσουμε να παίζουμε ζωντανά και να γουστάρουμε. Υπάρχει τόσο ταλέντο στην Ελλάδα και είναι κρίμα να εξαντλείται στα social media.
***
30 Νοεμβρίου στο Piraeus Club Academy
Πόρτες: 21:00
Έναρξη: 21:15
Τιμές Εισιτηρίων: Προπώληση: 12 ευρώ/ Ταμείο: 15 ευρώ/ 8 ευρώ για σπουδαστές μουσικών σχολών και ωδείων
(με επίδειξη βεβαίωσης φοίτησης και ταυτότητα)
Presale: 12euro, Door: 15 euro, 8 euro concession for music students
Προπώληση εδώ.
