Επόμενη στάση Περιστέρι: 24 στέκια για καφέ, φαγητό και ποτό

11 χρόνια κλείνει το Mind The Cup στην πιάτσα της Αιμιλίου Βεάκη. Το μαγαζί που δημιούργησαν οι Παναγιώτης Αγγελακόπουλος, Νίκος Γερανάκης και Χρήστος Καβράκος έχει ως βασική του ταυτότητα τον καφέ αλλά πλέον δίνει επίσης βαρύτητα στο φαγητό, το ποτό και το κοκτέιλ. Στην πρόσφατη ανακαίνισή του, το Mind The Cup κρατάει τα γνώριμα στοιχεία του, που αποπνέουν οικειότητα και ζεστασιά αλλά δίνει ξεκάθαρο βήμα στο μπαρ.

Στο κομμάτι του καφέ, δίνεται βάση κυρίως στους single origins αλλά κατά καιρούς μπαίνουν και διάφορα blends. Θα βρεις επίσης μία retail γωνιά, για να προμηθευτείς τον καφέ σου για το σπίτι. Το Mind The Cup έχει δημιουργήσει έναν ξεχωριστό χώρο για τα χειροποίητα ζυμάρια του, προσφέροντας στις επιλογές του brunch και του all day menu, προτάσεις σε πεϊνιρλί και πίτσα.

Η minimal αισθητική του The Roosters σε βοηθά να εστιάσεις εκεί που πραγματικά έχει σημασία: στα αρώματα και τις γεύσεις που κατακλύζουν τον χώρο από το καβούρδισμα του καφέ. Μετά από χρόνια έρευνας, ταξιδιών, εξερευνήσεων και πειραματισμών, εδώ επιλέγουν μόνο υψηλής ποιότητας πράσινο καφέ, που ευδοκιμεί τη συγκεκριμένη εποχή και ψήνουν καθημερινά προκειμένου να προσφέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα τόσο στο κατάστημα όσο και στο retail κομμάτι.

Απολαμβάνοντας τον καφέ σου στο The Roosters, συμβάλλεις κι εσύ στην ενίσχυση μίας όμορφης συνεργασίας που διατηρεί η επιχείρηση με τον «Ηλίανθο», ένα Εξειδικευμένο Κέντρο Διάγνωσης και Αποκατάστασης ατόμων με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος.

Το Omsom δε βρίσκεται σε κάποια πιάτσα αλλά κοντά στον Άγιο Αντώνιο. Απλό, λιτό και φωτεινό ξέρει αυτό που κάνει και το κάνει καλά. Προσφέρει τον καλύτερο καφέ στο Περιστέρι και έναν από τους καλύτερους στην Αττική. Όμως το Omsom δε μένει μόνο εκεί.

Αν θέλεις να αράξεις στον έξω χώρο του να απολαύσεις τον καφέ σου, μπορείς να τον συνδυάσεις μαζί με ένα νόστιμο brunch, με πιάτα όπως ομελέτα με λαχανικά, αυγά ποσέ με ολαντέζ, αλλά και υγιεινά power bowls με χούμους και κινόα. Εξαιρετικές είναι και οι προτάσεις street food, όπως το club sandwich ή το burger, αλλά και τα χειροποίητα pancakes.

Τα all day που ξεχωρίζουν

Το Lovely Days, δεν είναι ούτε στο Μπουρνάζι, ούτε στη Βεάκη, ούτε καν στον Άγιο Αντώνιο. Είναι εκτός οποιασδήποτε πιάτσας αλλά αυτό δεν είναι το μόνο πράγμα που το κάνει μοναδικό. Η ιδέα πίσω από το μαγαζί που έφτιαξαν ο Πάνος, ο Διονύσης και ο Αλέξανδρος ήταν να δημιουργήσουν το δικό τους στέκι.

Και μπορεί να μη μετράει ούτε έναν χρόνο λειτουργίας, αλλά έγινε το μαγαζί που οι Περιστεριώτες (και όχι μόνο) περνάνε όμορφες στιγμές από το πρωί, με τον εξαιρετικό καφέ Area 51 και νόστιμες επιλογές σε brunch. Όσο περνάει η ώρα, τη σκυτάλη παίρνουν τα καλοφτιαγμένα spritz που συνδυάζονται με προτάσεις για τσίμπημα, όπως μια πίτσα που παραπέμπει στις γεύσεις των ’90s ή ένα απλό και νόστιμο burger.

Αν είστε μεγάλη παρέα, αξίζει να μοιραστείτε μία κανάτα Aperol Spritz, όπως ακριβώς θα κάνατε και με την πίτσα σας. Το βράδυ, στο Lovely Days πίνεις μερικά από τα καλύτερα ποτά της περιοχής, μιας και πίσω από την μπάρα βρίσκονται bartenders οι οποίοι αφού έγραψαν χιλιόμετρα σε μαγαζιά του κέντρου, επέστρεψαν στο Περιστέρι για να προσφέρουν ποιοτικά cocktails στη γειτονιά τους.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

URBAN

Με την K.atou στα Σούρμενα

Μία κρυμμένη αυλή που έγινε το πιο hot μαγαζί της περιοχής αλλά και διάσημο σε όλη την Αθήνα. Το Godmama’s Yard σε περιμένει από το πρωί με καφέ Area 51 και νόστιμο brunch όλες τις μέρες της εβδομάδας. Σίγουρα έχεις δει κάποιο story με τα φωτογενή πιάτα του και η δημοτικότητα του μαγαζιού καθιστά κάπως δύσκολο να βρεις τραπέζι τα Σαββατοκύριακα. Croque madame σε πεϊνιρλί, bagel με μοσχαρίσιο φιλέτο, υγιεινά μπολ με γιαούρτι και φρούτα και λαχταριστά smoothies είναι μερικές από τις επιλογές στο μενού του.

Όμως το Godmama’s Yard είναι επίσης διάσημο για τα βραδινά πάρτι του. Κάθε Παρασκευή, οργανώνεται το Charlie party και κάθε Κυριακή το “Στην Ντισκοτεκ της παλιά”, το ελληνικό πάρτυ που φέρνει στο Περιστέρι κόσμο από κάθε γωνιά της Αττικής για να πιεί και να χορέψει από νωρίς το απόγευμα.

Ψαροφαγία, ωδή στο κρέας και μεζέδες

Ένα καλά κρυμμένο μυστικό εδώ και 20 χρόνια, στον πεζόδρομο πίσω από το διάσημο θερινό Σινέ Πέραν είναι Τα Πέριξ. Ένα παραδοσιακό τσιπουράδικο που αγαπάει τον καλό μεζέ και το ψάρι, μα πάνω από όλα τα γέλια από παρέες και την ευχάριστη ατμόσφαιρα. Οι πρώτες ύλες διαλέγονται προσεκτικά ώστε να προσφέρουν νοστιμότατους μεζέδες όπως η πικάντικη γαριδοσαλάτα, το γεμιστό καλαμάρι με φέτα, η πληθωρική γαριδομακαρονάδα, τα αχνιστά μύδια, αλλά και οι αλοιφές όπως η χειροποίητη τυροκαυτερή και η φάβα.

Στα Πέριξ δεν πρέπει να ξεχνάς ότι το ψάρι είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής μαζι με το τσίπουρο και το ούζο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει και πιάτα για τους λάτρεις του κρέατος όπως τα κρητικά λουκάνικα και τα ζουμερά μπριζολάκια. Όλα αυτά τα συνοδεύει ωραία ελληνική μουσική ενώ μερικές φορές μπορεί να πετύχεις και κανενα live. Και μην ξεχνάς. Όλα γίνονται καλύτερα με λίγη ρακή.

Το Basegrill των αδερφών Λιάκου έβαλε το Περιστέρι στον γαστρονομικό χάρτη της Αττικής και έδωσε στους απανταχού κρεατοφάγους πολλούς καλούς λόγους για να τιμήσουν τα δυτικά προάστια. Η δέσμευσή τους στην πρώτη ύλη είναι γνωστή, καθώς στο μενού βρίσκεις κρέατα με ονομασία προέλευσης. Το νέο τους εγχείρημα δεν είναι άλλο από τα χειροποίητα αλλαντικά, τα οποία παρασκευάζονται από το Metameat, ένα πλήρως εξοπλισμένο παρασκευαστήριο κρέατος που ελέγχεται ποιοτικά από το μικροβιολογικό εργαστήριο του τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.

Ανάμεσα στα νόστιμα που θα δοκιμάσεις είναι το προσούτο από προβατίνα, η μορταδέλα, το back bacon από τον μαύρο χοίρο που έρχεται από τη φάρμα του Δημήτρη Δήμου στα Τρίκαλα όπως επίσης το καρπάτσιο και το ταρτάρ από στεπική αγελάδα τύπου Κατερίνης. Χειροποίητα είναι και τα λουκάνικα από αυτόχθονες φυλές βοοειδών, όπως αυτό από το καλαρύτικο πρόβατο από τον Κασίδη στη Λάρισα.

Όσο αγαπούν το καλό κρέας άλλο τόσο γνωρίζουν από ψάρι τα αδέρφια Βαγγέλης και Σπύρος Λιάκος που μαζί με τον Ανέστη, κινούν τα νήματα του Τραβόλτα. Το εστιατόριο φημίζεται για τα «ωμά» του, όπως το σασίμι από φαγκρί, το καρπάτσιο τσιπούρας και το ταρτάρ μπαρμπούνι, αλλά και για πιο comfort επιλογές, όπως η φάβα Σχοινούσας με χέλι τυλιγμένο σε λαρδί από μαύρο χοίρο, το κοντοσούβλι μπαρμπούνι και καλαμάρι (με το μελάνι του), οι μπάμιες με ροφό, το κριθαράκι με μελάνι σουπιάς και τα τηγανητά μύδια.

Ο καθένας βάζει το λιθαράκι του και όλοι μαζί πρεσβεύουν αξίες κοινές πάνω σε θέματα πρώτης ύλης, επεξεργασίας και μαγειρικής. Σεβόμενοι τη θάλασσα, τους τρόπους σωστής αλίευσης και τους κανόνες της φύσης γενικότερα, επιδιώκουν τη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας, ενός χώρου, που αν και αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα, σε κάνει να την αισθάνεσαι γύρω σου.

Δε συναντάς συχνά στην Αθήνα μαγαζιά με τίμια και νόστιμη κουζίνα που δεν υστερούν όμως σε διασκέδαση. Ο Νίκος Όστιτσης μεταμόρφωσε το σουβλατζίδικο του πατέρα του σε ένα σημείο συνάντησης για φθηνούς μεζέδες, κρασί και ρακή. Δέκα χρόνια μετά, το Αγροτικόν είναι ένα sui generis στέκι, όπου μπορείς να έρθεις για καφέ το πρωί, για μαγειρευτό από τον ξυλόφουρνο το μεσημέρι, για νόστιμο φαγητό το βράδυ ή απλώς για ένα ποτό στην μπάρα.

Το μαγαζί δεν έχει ταμπέλα, αλλά το διακριτικό του σήμα είναι ένα γουρούνι, μία κότα σκαρφαλωμένη στην πλάτη του κι ένας γάιδαρος. Το όνομα δεν είναι παρά ένας φόρος τιμής στο Αγροτικόν του Νίκου Παπάζογλου, το θρυλικό στούντιο του μουσικού στη Θεσσαλονίκη, από όπου βγήκαν στην πορεία πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες.

Τα πιάτα αλλάζουν, ανάλογα τις πρώτες ύλες, όλα είναι χειροποίητα, στην κουζίνα πειραματίζονται μεταξύ παράδοσης και πιο μοντέρνων συνταγών (βλέπε σφέλα σαγανάκι με μαρμελάδα ντομάτας) και βρίσκεις τακτικά, φαγητά από όλη την Ελλάδα – ένα γευστικό ταξίδι από την Κρήτη μέχρι τον Βορρά.

Τα καλύτερα για street food

Οι Περιστεριώτες, αγαπούν τον τόπο τους και πάνω από όλα, τα «δικά» τους παιδιά. Και οι κρέπες Λουκάς το επιβεβαιώνουν. Σχεδόν όλο το Περιστέρι, πήγαινε στον Γορίλα στο Μπουρνάζι για να φάει κρέπα από τα χέρια του Λουκά, όταν ερχόταν η στιγμή της λιγούρας. Ο ίδιος αποφάσισε να ανοίξει τη δική του κρεπερί στη νέα πιάτσα της περιοχής, τον πεζόδρομο της Αιμιλίου Βεάκη.

Στο μικρό αλλά θαυματουργό μαγαζί του, θα βρεις τον Λουκά (ή τον Νίκο) να φτιάχνει νόστιμες, εντυπωσιακές και μπαμπάτσικες κρέπες που θα σε χορτάσουν κάθε ώρα, αλλά ίσως λίγο περισσότερο μετά το ξενύχτι στα τριγύρω μπαράκια. Αν είσαι της γλυκιάς, δοκίμασε την κρέπα Special, με σοκολάτα, μπισκότα oreo, ινδική καρύδα, μπανάνα, caprice και ξηρούς καρπούς ή τη Bueno με σοκολάτα bueno, μπισκότο, maltesers και kiss.

Αν πάλι είσαι της αλμυρής, η Special με γαλοπούλα, ζαμπόν, μπέικον, ομελέτα, κοτόπουλο, τσιπς, μανιτάρι, ντομάτα, πιπεριά και σως σίγουρα θα σε χορτάσει ενώ αν θες κάτι πιο ελαφρύ πάρε την Light με τυρί, γαλοπούλα, τσιπς και σως. Όπως και να έχει, στον Λουκά μπορείς να αφήσεις την φαντασία σου να οργιάσει και να ζητήσεις ό,τι συνδυασμό θέλεις. Ακόμα και πατατάκια με σοκολάτα, γιατί όχι; Σημασία έχει να μην κοιμηθείς με άδειο στομάχι και να έχεις απολαύσει την καλύτερη κρέπα των δυτικών προαστίων.

30 χρόνια μετράει το κεμπάπ του Παναγιώτη στο Περιστέρι, το οποίο έχει περάσει στην επόμενη γενιά, η οποία αντιμετωπίζει με σεβασμό στην παράδοση. Εδώ, τα πράγματα είναι απλά με τη σπεσιαλιτέ να μην είναι άλλη από το ζουμερό κεμπάπ που φτιάχνεται με αρνίσιο και μοσχαρίσιο κιμά. Τυλιχτό ή σε μερίδα, μαζί με τη γιαουρτλού, αποτελεί το πιο τίμιο γεύμα όταν θέλεις κάτι νόστιμο. Το καλοκαίρι, η αυλή του μαγαζιού ενδείκνυται για μια γρήγορη στάση, προκειμένου να απολαύσεις μια παγωμένη μπύρα με το φαγητό σου.

Για τους φανατικούς του τηγανητού κοτόπουλου υπάρχει το Chicken Picnic. Η ιδέα για ένα casual street food ξεκίνησε το 2020 και μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή χάρη στις comfort συνταγές αλλά και την ποιότητα της πρώτης ύλης. Η πρόσφατη συνεργασία του CP με τον εξαιρετικά ταλαντούχο chef Παύλο Κυριάκη, έρχεται να επισφραγίσει τις παραπάνω αξίες και να προσθέσει ένα επιπλέον ενδιαφέρον στις προτάσεις που βρίσκουμε.  Χειροποίητα nuggets, πικάντικο burger, εξαιρετικές τηγανητές πατάτες, καλαμάκια – όλα με πρωταγωνιστή το κοτόπουλο – είναι μερικές από τις επιλογές που έχεις, ανάμεσα φυσικά σε σαλάτες, ορεκτικά και λαχταριστές σως για να φτιάξεις το τέλειο μενού.

Στο Περιστέρι βρίσκεις τα τελευταία δύο χρόνια το κατάστημα λιανικής με τις διάσημες Πίτες Σταμάτης, που προτιμούν εδώ και χρόνια πολλά ιστορικά σουβλατζίδικα, ανάμεσά τους και ο Λευτέρης ο Πολίτης.  Η οικογένεια έχει μακρά ιστορία και παράδοση, η οποία ξεκίνησε το 1967 όταν τα δύο αδέρφια άφησαν τη Ραβενη Θεσπρωτίας, ένα μικρό χωριό της Ηπείρου για να ανοίξουν ένα μικρό εργαστήριο στη Νέα Φιλαδέλφεια, φέρνοντας μαζί τους την τέχνη των αρτοσκευασμάτων. Σήμερα, η δεύτερη γενιά ακολουθεί με το ίδιο μεράκι.

Καθημερινά, παρασκευάζονται με τον παραδοσιακό τρόπο πίτες (και πιτάκια) σταρένιες, καλαμποκιού και ολικής αλέσεως, ενώ βρίσκεις επίσης βάσεις για πίτσα, πεϊνιρλί και πίτες για σκεπαστές. Όλα είναι χειροποίητα, φτιαγμένα με αγνά υλικά και το μενού εμπλουτίζεται με πίτες αραβικές, κυπριακές, τορτίγιες και ηπειρώτικες πίτες όπως τυρόπιτες, σπανακόπιτες και κοτόπιτες.

Η νέα γενιά μένει πιστή στην πρώτη συνταγή γι’ αυτό και οι πίτες Σταμάτη έχουν ακόμα την ίδια νοστιμιά – κάτι που δε βρίσκεις σε αντίστοιχα βιομηχανοποιημένα είδη. Οι δύο γραμμές παραγωγής που διαθέτει το εργαστήριο, δίνει τη δυνατότητα να διατεθούν στην αγορά ακόμα και 100.000 πίτες ημερησίως.

Τα στέκια των ντόπιων

Αν είσαι παλιοπεριστεριώτης (δηλαδή παλιός Περιστεριώτης) τότε ξέρεις ότι το Bonco έχει τη δική του ιστορία. Εδώ και 30 χρόνια στέκει στον πεζόδρομο του Μπουρναζίου και αποτελεί πραγματικό στέκι. Αν αναρωτιέσαι, δεν έχει καμία σχέση με τα άλλα μαγαζιά της γειτονιάς. Τόσο κοντά, κι όμως τόσο μακριά. Ένα all day bar που από το πρωί σερβίρει υπέροχο καφέ, ενώ το βράδυ τα ποτά του είναι καλοφτιαγμένα και ποιοτικά. Αυτό όμως που εντυπωσιάζει ειναι η όμορφη κάβα του, γεμάτη από «διαμάντια» που χάνεσαι καθώς τα χαζεύεις για να αποφασίσεις τι θα πιεις. Το Bonco φέρνει πολύ συχνά αγαπημένα και γνωστά μαγαζιά του κέντρου για να κάνουν guests/takeovers, ενώ συχνά διοργανώνει και stand up comedy βραδιές. Και γι’ αυτό έχει φανατικούς θαμώνες.

Μία από τις πιο παλιές μπυραρίες όχι μόνο του Περιστερίου αλλά και όλης της Αττικής είναι η Arch beer house, που άνοιξε το 1993 και από τότε μέχρι και σήμερα δεν έχει αλλάξει ούτε στο ελάχιστο τον μοναδικό της χαρακτήρα. Τεράστιος χώρος με δυο μεγάλες μπάρες και μοναστηριακά τραπέζια που σε περιμένουν καρτερικά. Σε κάθε μια θέση υπάρχει και μια ταμπέλα ενός αστέρα της ροκ μουσικής, ενώ ο κατάλογος έχει πάνω από 180 μπύρες. Το ξέρω, δεν είναι εύκολο να διαλέξεις, γι’ι αυτό μπορείς να ρωτήσεις κάποιον από το προσωπικό να σου προτείνουν ανάλογα με τα γούστα σου. Επίσης αν δεν θες να την κατεβάσεις ξεροσφύρι, τότε έχει πεντανόστιμα πιάτα, όπως το υπέροχα γλασσωμένο κότσι ή το ζουμερό του burger.

Η Intro, στέκει στο ίδιο μέρος εδώ και πολλά χρόνια, και έχει καταφέρει να γίνει στέκι, με φανατικούς θαμώνες. Εδώ, πας για την ατμόσφαιρα, τα καθαρά και απλά ποτά, για τον κόσμο που θα βρεις εκεί σχεδόν καθημερινά αλλά πάνω από όλα για τη μουσική. Τα ηχεία του παίζουν pop, rock, και alternative κομμάτια ενώ πολύ συχνά κανει event με διάσημους guests οι οποίοι όμως και πάλι κινούνται σε αυτά τα ακούσματα.

Το Γρανάζι αν δεν το ξέρεις δύσκολα θα το βρεις. Κρυμμένο σε έναν μικρό πεζόδρομο στον Άγιο Ιερόθεο, το μόνο που σε βοηθάει για να το ανακαλύψεις, είναι μια μικρή ταμπέλα που γράφει «γρανάζι» δίπλα από την πόρτα που οδηγεί στο φανταχτερό υπόγειο. Ο Θανάσης Αποστολάκος, είχε την δική του πειρατική συχνότητα στο ράδιο και λάτρευε την blues και αμερικάνικη μουσική. Το 1981 αποφάσισε να στεγάσει την αγάπη του αυτή σε ένα μαγαζί της γειτονιάς του, τον Άγιο Ιερόθεο, εκεί που στεγαζοταν ένα παλιό σιδεράδικο. Όμως ήταν πολύ δύσκολο να μεταφερθεί το τεράστιο γρανάζι από τα σκαλιά και έτσι το άφησε εκεί. Σιγά σιγά αυτό το πάθος του για την μουσική και τις καλές μπύρες, έγινε γνωστό και ερχόταν όλο και περισσότερος κόσμος.

Σήμερα το μαγαζί του το τρέχει η κόρη του Μαργαρίτα, η οποία έχει το ίδιο πάθος για την μουσική και τις μπύρες και αυτό φαίνεται σε κάθε γωνιά του μαγαζιού. Αγαπημένο μου σημείο η μπάρα από την οποία μπορείς να θαυμάσεις όλο το Γρανάζι, ενώ επιβάλλεται να δοκιμάσεις την δική τους μπύρα Φονιάς  η οποία παράγεται σε ένα μικροζυθοποιείο στη Σαμοθράκη. Μοναδική, νόστιμη και με μια συσκευασία που δεν έχεις ξαναδει. Είναι η μοναδική που έχει σύστημα braille πάνω στο μπουκάλι. Αν αναρωτήθηκες γιατί Σαμοθράκη, τότε η απάντηση κρύβεται στην αγάπη που έχει όλη η οικογένεια στο νησί. Όταν υπάρχει αγάπη όλα τα άλλα είναι αυτόματα πιο όμορφα. Ανοίγει μόνο Τετάρτη με Σαββατο.

Κρασιά και tapas σε έναν όμορφο πεζόδρομο

Το Περιστέρι έχει το δικό του οινοποιείο, το οποίο πλέον συνδυάζει ένα delicatessen με υπέροχα προϊόντα, τυριά και αλλαντικά και σήμερα προσφέρει ό,τι καλούδι έχει στον όμορφο πεζόδρομο που διαθέτει. Στα κρασιά, βρίσκεις μεγάλη ποικιλία σε ετικέτες από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, καθώς επίσης και την παραγωγή του Οινοποιείου Τρωιάνου.

Όμως το κρασί θέλει και το συνοδευτικό του. Εκτός από τα πλατό με αλλαντικά ωρίμανσης και χειροποίητα τυριά από αρτιζανάλ τυροκομεία της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας και, φυσικά, της Ελλάδας, πρόσφατα μπήκαν στον κατάλογο και μικρά νόστιμα πιάτα με την σφραγίδα του Νίκου Καραθάνου. Και αυτό αποτελεί από μόνο του εγγύηση νοστιμιάς.

Το Περιστέρι έχει το δικό του στέκι για ουίσκι

Το Coal Mine, το νέο whisky στέκι της περιοχής, κρύβει μία ιδιαίτερη ιστορία. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το πάρκο του Περιστερίου, εκεί που στις αρχές της δεκαετίας του ‘30, λειτουργούσε ένα λιγνιτωρυχείο και την άνοιξη του ‘56 μετά από τις εξεγέρσεις των κατοίκων σταμάτησε τη λειτουργία του. Αυτό έδωσε έμπνευση και για το όνομα του μαγαζιού που άνοιξε ο Σπύρος Κατσίβελης μαζί με τους συνεργάτες του.

Μικρό αλλά εντυπωσιακό ως προς την ατμόσφαιρά του αλλά ακόμα περισσότερο ως προς την κάβα του, το μπαρ διαθέτει πάνω από διακόσιες ετικέτες whisky από Σκωτία, Ιρλανδία, Αμερική, Καναδά, Ιαπωνία, Ταϊβάν, Ιταλία, Βέλγιο, Σουηδία και Ινδία. Τον κατάλογο του Coal Mine υπογράφει ο Αλέξανδρος Γκικόπουλος ενώ πολλά από τα συστατικά που χρησιμοποιούνται στο μπαρ, παράγονται μέσα στο μαγαζί. Τώρα που καλοκαιριάζει, το Coal Mine είναι μια υπέροχη επιλογή για να πιείς ένα δροσιστικό whisky highball απέναντι στο πάρκο και να απολαύσεις τη βραδιά.

Aφράτο κωκ, χαλβάς Φαρσάλων και χειροποίητο παγωτό

Σύμφωνα με την ιστορία του ζαχαροπλαστείου, ήταν ο Βάιος και η Χρυσάνθη Κάκαλη οι εμπνευστές πίσω από την ιδέα του μικρού κωκ, όταν άνοιξαν το πρώτο τους ζαχαροπλαστείο στην Πετρούπολη το 1980.

Σήμερα, το διάσημο πλέον κωκάκι του Κάκαλη φτιάχνεται πάντα με αγνά υλικά, με το χαρακτηριστικό του να είναι η ανάλαφρη κρέμα πατισερί και η επικάλυψη μαύρης σοκολάτας. Μία ακόμα ιδιαιτερότητα είναι ότι μένει να μαλακώσει μόνο του χωρίς να σιροπιάζεται. Την ίδια εξαιρετική κρέμα έχει και το εκλέρ, το οποίο μοιράζεται την ίδια επιτυχία με το κωκάκι.

Πλέον, κάτω από το όνομα Κάκαλης βρίσκει κανείς τρία καταστήματα (Πετρούπολη, Περιστέρι, Ίλιον), με τον Κωνσταντίνο Κάκαλη να είναι ο συνεχιστής της ζαχαροπλαστικής παράδοσης.

Όταν άνοιξε το Fatto a mano στο Περιστέρι όλοι είχαν την ίδια απορία. «Μα καλά γιατί άνοιξε ένα τόσο μεγάλο παγωτατζίδικο στην μέση του πουθενά;» Όταν όμως δοκίμασαν το παγωτό και ξέχασαν το όνομά τους, τότε κατάλαβαν ότι δεν έχει σημασία το πού αλλά το τι. Να θυμάσαι τι γεύσεις διαλέγεις κάθε φορά ώστε να καταφέρεις κάποια στιγμή να τις δοκιμάσεις όλες.

Στα ιταλικά, το όνομά του σημαίνει «χειροποίητο» και το παγωτό εδώ είναι ακριβώς αυτό: Αγνό, με υψηλής ποιότητας πρώτες ύλες και μοναδικές γεύσεις. Όταν ο Γιάννης Νυκτάρης άνοιξε το πρώτο Fatto a Mano το 2013 στο Περιστέρι, αυτό που ήθελε ήταν να δημιουργήσει παγωτά με ελληνικές πρώτες ύλες και γεύσεις. Έτσι, θα βρεις ό,τι μπορείς να φανταστείς, αλλά με γνώμονα την εποχικότητα. Ανθότυρο-μέλι, φυστίκι με πραγματικό φυστίκι, ρόδι, μανταρίνι ή κάστανο, αλλά και πιο ιδιαίτερες γεύσεις, όπως λουκούμι τριαντάφυλλο. Στο πέρασμα των χρόνων, άνοιξαν κι άλλα Fato a Mano, αλλά το κατάστημα του Περιστερίου, θα είναι για πάντα η ναυαρχίδα.

Με ειδίκευση στα γλυκά ταψιού, όπως το σάμαλι, η καρυδόπιτα και το γαλακτομπούρεκο και έχοντας μάθει την τέχνη του χαλβά Φαρσάλων, ο βορειοελλαδίτης Σάκης Μπελεντερίδης άνοιξε το εργαστήριό του πριν από δέκα χρόνια στο Περιστέρι. Όλα φτιάχνονται από τον ίδιο, με πολύ μεράκι και αρκετό κόπο, αφού όπως εξηγεί ο ίδιος, ο «χαλβάς θέλει τέχνη για να καραμελώσει η κρούστα και είναι η διαδικασία που θα δώσει τελικά τη γεύση».

Η Μέλισσα δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, αφού πρόκειται για ένα από τα πιο φημισμένα ζαχαροπλαστεία της Αττικής, που έχει ως βάση του το Περιστέρι. Η ιστορία του μάς πηγαίνει πίσω στο 1925, όταν λειτουργούσε ως γαλακτοπωλείο – ζαχαροπλαστείο πριν περάσει από τη μία γενιά στην άλλη. Πιστοποιημένο για τα πλήρως βιολογικά γλυκά και το παγωτό του, η Μέλισσα ακολουθεί τις εποχές και όχι τις τάσεις, προσφέροντας σταθερές αξίες όπως η μηλόπιτα με τα «γυμνά» μήλα από πάνω, η πάστα καραμέλα, η πάστα σοκολάτας γάλακτος, η μους από αμύγδαλα και τα εκλέρ.

Η dark σκηνή

Στον «ναό» της dark σκηνής, . Ο δημιουργός του Dark Sun έχει να θυμηθεί πολλά αξέχαστα βράδια, καθώς το club που δημιούργησε στην οδό Θηβών, μετράει 28 χρόνια ζωής. Όντας ανήσυχο πνεύμα, όπως λέει, ενδιαφερόταν για όλα όσα είχαν μια αισθητική διαφορετική από τη συνηθισμένη, ειδικά της τότε εποχής.

«Η ανυπόφορη λούπα των γύρω μου, με ανάγκασε να γίνω αντικοινωνικός και βρήκα παρηγοριά στα βιβλία, στις ταινίες, στην τέχνη που είχε να κάνει με πιο avant garde θέματα, είτε φιλοσοφία, μαγεία, ποίηση κλπ.. Όλα αυτά αποκαλύπτονταν μπροστά μου με έναν μαγικό τρόπο. Με έναν δικό μου πειραματικό τρόπο δημιούργησα μουσική κυρίως, φωτογραφία, video art κλιπ. Την εποχή λοιπόν που άνοιξε το Dark Sun ήμουν στην πλευρά μιας αντινομίας των πραγμάτων, (ίσως είχα επηρεαστεί από τον Ηράκλειτο) και το σύμβολο του DS εμφανίστηκε σε ένα daydream».

Για τον δημιουργό του DS, η περιοχή δεν έπαιζε κάποιο ρόλο, το κέντρο δεν τον ενδιέφερε ποτέ. Ο συγκεκριμένος χώρος όμως, για τον οποίο χρειάστηκε αρκετή δουλειά ώστε να μεταμορφωθεί σε αυτό που είναι τώρα, ήταν καλύτερος από ό,τι μπορούσε να φανταστεί.

«Η επιλογή της μουσικής γίνεται κυρίως με τον παράγοντα της εξέλιξης διάφορων ειδών μουσικής. Δεν με ενδιαφέρει ένα πετυχημένο playlist που επαναλαμβάνεται για πάντα. Άλλωστε, το λογότυπο μας είναι Dark Sun Club – 28 Years of eXistenZ – MusiC For The Evolution of The Species» εξηγεί ο Γιώργος Δρίβας, καταλήγοντας πώς η dark σκηνή θα υπάρχει πάντα στην Αθήνα, και κάθε μέρος που τη στηρίζει έχει τον δικό του λόγο ύπαρξης.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΕΞΟΔΟΣ

No tears for the creatures of the night: Αναμνήσεις από το υπόγειο της Rebound