Έπρεπε, Επιτόκιο, Φάλαινα: Πώς πήραν το όνομά τους μερικά από τα πιο ιδιαίτερα αθηναϊκά μπαρ

Έπρεπε

Το μαγαζί που άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τα μπαρ αλλά και την Κυψέλη ολόκληρη, ακούει στο όνομα Έπρεπε. Έτσι λεγόταν ένα επαρχιακό κλαμπ στην Ερατεινή Φωκίδας στα τέλη της δεκαετίας του ’90, αλλά δεν το εμπνεύστηκαν από εκεί.

Η ομάδα από τις Σεϋχέλλες (η Άννα, ο Πάνος, ο Άγγελος και η Πέννυ) αποφάσισε να έρθει στην Κυψέλη και να συνδυάσει το καλό finger food με υπέροχα cocktails. Το τελικό αποτέλεσμα τους δικαίωσε, αφού ο κόσμος γέμιζε το καλοκαίρι καθημερινά τον πεζόδρομο της Αγίας Ζώνης. Αποδείχτηκε έτσι ότι το Έπρεπε ήταν αυτό που έλειπε από τη γειτονιά. Ήταν λοιπόν ακριβώς, ό,τι «έπρεπε» και οι ιδιοκτήτες του το πέτυχαν και σε φιλοσοφία και σε όνομα.

Εκείνο

Το Εκείνο είναι το ολοκαίνουργιο μπαρ της Εμμανουήλ Μπενάκη. Πρόκειται για ένα minimal και κυρίως industrial καφέ μπαρ. Ανοίγει από τις 8 το πρωί, με καλό καφέ και μερικά φαγητά για συνοδεία. Όσο πλησιάζει το βράδυ, ανάβει το νέον που γράφει Εκείνο και το μπαρ βγάζει τον πραγματικό του χαρακτήρα.

Ανεβαστικός με κάβα που λατρεύει τα ελληνικά αποστάγματα και μουσική που σε κάνει να χορέψεις. Όμως γιατί η επιγραφή γράφει Εκείνο; Όπως μας είπαν οι άνθρωποί του το όνομα προέκυψε γιατί θέλανε να έχει ένα ουδέτερο και ελληνικό όνομα, αλλά και να υπάρχει βαθύτερη εξήγηση που να ταιριάζει σε ένα bar.

Αυτή η πιο ψυχολογική ερμηνεία είναι ότι «το Εκείνο είναι μια συλλογική ονομασία για τις βιολογικές ανάγκες και ενορμήσεις του ατόμου. Λειτουργεί με την αρχή της ευχαρίστησης με απώτερο σκοπό την απομάκρυνση του πόνου και την εκπλήρωση των ενστίκτων του ατόμου».

Ιπποπόταμος

Ένα από τα ιστορικότερα μαγαζιά της Αθήνας που αντέχει μέχρι σήμερα. Ισορροπεί στα σύνορα Κολωνακίου κι Εξαρχείων από το 1978 και εδώ και 8 χρόνια το τρέχει η τρίτη κατά σειρά ιδιοκτησία του. Ο Γιάννης Παναγιωτάκης, ο Αλκης Στεφάνου και ο Γιώργος Ζερβός έχουν καταφέρει να διατηρήσουν ανέγγιχτη τη μαγεία που βγάζει ο Ιπποπόταμος όλα αυτά τα χρόνια και να τον κάνουν ξανά στέκι.

Πώς πήρε όμως το όνομά του; Ο Ιπποπόταμος ήταν μια ιδέα δύο Ελλήνων φοιτητών στο Παρίσι στα τέλη της δεκαετίας του ΄70. Ήταν ένα μαγαζί στο Παρίσι, bistro, που λεγόταν έτσι και σκέφτηκαν, αφού γυρίσουν από τις σπουδές τους, να ανοίξουν ένα τέτοιο bistro στην Αθήνα.

Τα πρώτα δύο χρόνια δούλευε με αυτόν τον χαρακτήρα όμως δεν προχώρησε. Τότε άλλαξε ιδιοκτησία και πέρασε στα χέρια του ανθρώπου που το κράτησε μέχρι το 2014, όταν και το πήρανε οι τρεις σημερινοί ιδιοκτήτες. Ο Ιπποπόταμος ήταν το πρώτο μαγαζί που έφερε χειροποίητη σαγκρία στην Αθήνα. Μιλάμε για μια μυστική συνταγή από το Παρίσι, η οποία περνάει από ιδιοκτήτη σε ιδιοκτήτη.

Φάλαινα

Ένα μαγαζί που κάνει μπαμ μόλις πλησιάζεις. Όχι με το μέγεθός του, άλλωστε είναι μόνο 35 τετραγωνικά μέτρα, αλλά με το νέον που γράφει Μπαρ Φάλαινα. Πρόκειται για ένα από τα μαγαζιά που ανανέωσαν και ξαναζωντάνεψαν την Ασκληπιού και το όνομά του οφείλεται σε μια σειρά από διαφορετικούς λόγους.

Ο ένας είναι ότι ο χώρος υπήρξε στο παρελθόν ψαράδικο, ο άλλος είναι πως ο ιδιοκτήτης του, Βασίλης Σαλτουρίδης, είχε μια διάθεση να αυτοσαρκαστεί με το μέγεθος του μαγαζιού ενώ υπάρχει και ένας τρίτος, πιο αστείος.

Αν παρακολουθούσατε σαν τρελοί Απαράδεκτους, μπορεί και να θυμάστε το επεισόδιο με την γκαλερί που την έλεγαν Φάλαινα και τον γενικότερο σαρκασμό στη δήθεν κουλτούρα της δεκαετίας του ’90. Εγώ θα παρατηρήσω ότι εκτός από τους παραπάνω, στα Εξάρχεια ταιριάζουν τέτοια ονόματα όπως είδαμε και με τον Ιπποπόταμο.

Η Φάλαινα των Εξαρχείων λοιπόν, έχει βιομηχανική αισθητική, ποπ λεπτομέρειες και νέον ροζ φωτισμό, ενώ θα δεις κόσμο να πίνει το ποτό του, να χορεύει και να γεμίζει το πεζοδρόμιο.

Επιτόκιο

Ένα από τα πιο παλιά μαγαζιά της Νέας Σμύρνης, ένα στέκι για παλιούς και νέους, το θρυλικό Επιτόκιο μεγάλωσε γενιές και γενιές Πανιώνιων. Για την ακρίβεια, ο Τάσος Καλούδης δημιούργησε από το 1987  μια ατμόσφαιρα που σε κάνει να νιώθεις οικεία και χαλαρωτικά και δύσκολα το αλλάζεις από στέκι, όποια ηλικία κι αν έχεις.

Όπως έχει αναφέρει ο ίδιος στο OneMan, «Ήμουν 25 χρονών και δούλευα ταμίας σε τράπεζα. Γι’ αυτό και έβγαλα το μαγαζί Επιτόκιο. Τώρα, που έχουν περάσει τα χρόνια νομίζω έκανα μια καλή επιλογή ονόματος».

Σήμερα το Επιτόκιο παραμένει ένα ροκάδικο που όμως απευθύνεται σε όλους. Στην μπάρα του θα δεις από 20χρονους μέχρι 65άρηδες, από ανθρώπους που μόλις τελείωσαν τη δουλειά τους, μέχρι καλλιτέχνες.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

URBAN

Au Revoir στον κύριο Λύσανδρο