Οι Manowar, τα Mad Awards και το πιο σουρεάλ αθηναϊκό βράδυ

Για κάποιον αδιανόητο λόγο και σε μία περίεργη στροφή της τύχης, η heavy metal μέρα του Release Athens με headliners τους Manowar (και άξιους επί σκηνής συμπαραστάτες τους Rotting Christ, Rhapsody of Fire, Meden Agan) έπεσε ακριβώς πάνω στα χθεσινά Mad Awards – ναι, εκεί που δύο κορυφαία ονόματα της ελληνικής trap σκηνής έπαιξαν μπουκέτα.

Κάπως έτσι, λοιπόν, στήθηκε η πιο περίεργη σύσταση αθηναϊκού κοινού που έχουν παρακολουθήσει ποτέ τα μάτια μου. Νεαρά μοντέλα και πιτσιρίκια ντυμένα από πάνω μέχρι κάτω στα brands δίπλα σε μπαρουτοκαπνισμένους μεταλλάδες που κουβαλούσαν καπνογόνα στις τσάντες τους.

Από τη μία η Πλατεία Νερού να θυμίζει μεσαιωνικό στρατό του Game of Thrones ντυμένη στα μαύρα, και από την άλλη οι ορδές των influencers του Τάε Κβο Ντο να διαγωνίζονται σαν παγόνια στο εντυπωσιακό και γεμάτα φανταχτερά χρώματα ντύσιμο.

Μάλιστα, το πιο αστείο της όλης υπόθεσης είναι το απορημένο βλέμμα από πιτσιρίκια που έπαιρναν τη λάθος στροφή: αντί για τις πολυαναμενόμενες αφίξεις των νέων Ελλήνων pop stars παρακολουθούσαν δεκάδες μεταλλάδες να «σφίγγουν» τη μία μπύρα μετά την άλλη, λίγο πριν περάσουν τον έλεγχο.

Προφανώς, κάποιος σκέφτηκε ότι το να τοποθετηθούν τόσο κοντά οι δύο είσοδοι των δύο διαφορετικών events ήταν ιδανική ευκαιρία για κάποιο περίεργο πείραμα ανθρωπογεωγραφίας.

Φυσικά, επειδή δεν είμαστε πια στα 90s, η μουσική δεν προκαλεί πια τα ίδια πάθη. Τα βλέμματα των δύο διαφορετικών κόσμων συναντούσαν το ένα το άλλο αλλά χωρίς να υπάρχουν αναφλέξεις. Σε παλιότερες δεκαετίες είναι σίγουρο ότι μία τέτοια σύμπτωση θα οδηγούσε σε ευτράπελα (αν όχι γενικευμένη σύρραξη). Αυτά, βέβαια, για το κοινό των δύο events, αφού όπως αποδείχθηκε δύο συγκεκριμένοι καλεσμένοι των Mad Awards είχαν διαφορετική διάθεση.

Έτσι, την ίδια ώρα που οι Manowar ντυμένοι σαν λεγεωνάριοι έβαζαν τους ενισχυτές στο τέρμα, όργωναν τη σκηνή, έκαναν το κοινό να βγάζει βάρβαρες κραυγές στο Hail and Kill, και ανέβαζαν πάνω στη σκηνή τον Σκοτσέζο ηθοποιό James Cosmo (ναι, τον γέρο πολεμιστή του Braveheart), λίγο πριν ο Κωνσταντίνος Καζάκος φορέσει την αρχαιοελληνική πανοπλία του για να απαγγείλει τους απαραίτητους στίχους στα Αρχαία Ελληνικά (ναι, έγινε και αυτό, δεν το φανταστήκαμε), το κλίμα ανάμεσα σε Snik και Light έβραζε.

Καθώς το ελληνικό ίντερνετ έπαιρνε φωτιά για τον live τσαμπουκά ανάμεσα στους trappers, δημιουργώντας ένα τσουνάμι από tweets και reposts, περισσότεροι από 10 χιλιάδες οπαδοί των Manowar σήκωναν τα χέρια τους στον αέρα για να σχηματίσουν το χαρακτηριστικό σήμα της μπάντας.

Αν κάποιος έπαιρνε απόσταση από τα πράγματα χθες το βράδυ, αν τα παρακολουθούσε από λίγο πιο μακριά, αν δεν ήταν μέρος αυτής της τρέλας, τότε σίγουρα θα πίστευε ότι πρόκειται για κάποια σουρεαλιστική περφόρμανς.

Γιατί ειλικρινά πόσο εύκολα χωράνε στον ίδιο σχεδόν χώρο μουσικοί fans του «σολομό και μόνο Fiji» δίπλα σε χεβιμεταλάδες που φωνάζουν «τελειώσατε κύριοι, βγαίνουν οι Manowar»;

Όπως αποδείχθηκε, η Αθήνα είναι μία πόλη όπου όλα μπορούν να συμβούν. Άλλωστε, στο τέλος όλοι χρειαστήκαμε περίπου 1,5 ώρα για να φύγουμε από το πάρκινγκ.

Στο τέλος η κούραση ήταν ίδια για τους πάντες: για τους πιτσιρικάδες με τα φανταχτερά ξεκούμπωτα πουκάμισα, για τα κορίτσια με τα δωδεκάποντα τακούνια, για τους μεταλάδες με τις μαύρες ιδρωμένες μπλούζες που κοιτούσαμε το κενό μέσα από το παρμπρίζ του αυτοκίνητου περιμένοντας να τελειώσει αυτό το μεταμεσονύχτιο μαρτύριο.