Στα Εξάρχεια με τη Μαρίνα Φαρασοπούλου

Τα μέρη που επιλέγουμε να μείνουμε, μας δίνουν κάτι από την ταυτότητα και την ενέργειά τους. Στην περίπτωση της Μαρίνας Φαρασοπούλου, η οποία μετακόμισε στα -ανεξερεύνητα μέχρι πρότινος για εκείνη- Εξάρχεια, η περιοχή διαμόρφωσε την καθημερινότητά της τόσο όμορφα, που τελικά τα αγάπησε.

«Αληθινά» είναι η πρώτη λέξη που της βγήκε αβίαστα όταν της είπα να περιγράψει τα Εξάρχεια. Οικειότητα, φιλικοί άνθρωποι, αίσθηση της γειτονιάς έρχονται να προστεθούν στα θετικά. Όσο για τα αρνητικά, όσο κι αν έψαξε, μάλλον δε βρήκε.

Η Μαρίνα Φαρασοπούλου ήταν για καιρό το χαμογελαστό πρόσωπο του Morning Bar, του κουκακιώτικου μαγαζιού που μας κέρδισε με τα cinnamon rolls, το καμένο cheesecake, τα scones και τα κέικ του. Η συνεργασία της με τον Γιώργο Σουμπάση ευδοκίμησε και οι δυο τους αποφάσισαν να επεκταθούν, ανοίγοντας ακριβώς απέναντι από το πρώτο μαγαζί, το Πλάι, μία «ρομαντική μπάρα» όπως αρέσκονται να την αποκαλούν.

Η επαγγελματική ενασχόληση της Μαρίνας με τη μαγειρική ήρθε εντελώς τυχαία. «Στις πιο περίεργες φάσεις της ζωής μου έφτιαχνα μανιωδώς κέικ και γλυκά. Όταν κάποια στιγμή μου έγινε μια πρόταση να δουλέψω στο Σπίτι Bar στο Χαλάνδρι, είπα να το δοκιμάσω. Ανέλαβα το brunch και έδειξα την προτίμησή μου στα γλυκά. Στη συνέχεια, ακολούθησε μία σεζόν και μετά η ζωή μού έφερε τον Γιώργο (σ.σ. Σουμπάση). Εκείνος είχε ανοίξει τότε το Morning Bar με την Ιάνθη Μιχαλάκη να έχει αναλάβει το κομμάτι της κουζίνας. Εργάστηκα ως βοηθός της και τα υπόλοιπα απλώς συνέβησαν».

Η εμπειρική μαγειρική της Μαρίνας διακατέχεται από μία υπέροχη αίσθηση ελευθερίας και δημιουργικότητας. Αυτό αγαπάει άλλωστε και στην τωρινή δουλειά της.

«Ξέρω ότι ο ελεύθερος χρόνος μου περιστρέφεται γύρω από τη δουλειά και δε με ενοχλεί. Όταν δεν είμαι στο μαγαζί, μπορώ να σκεφτώ κάτι καινούργιο που θέλω να δοκιμάσω και έχω την ελευθερία να το κάνω. Το να τρέχεις μια επιχείρηση σίγουρα σε επιφορτίζει και με άλλα ζητήματα, αλλά ξέρω πάντα ότι μπορώ να ψωνίσω τρία υλικά όταν έχω όρεξη και να βγει κάτι νόστιμο. Αν πάλι δεν πετύχει, το τρώμε εμείς».

Ψώνια για το σπίτι και το μαγαζί στα Ελληνικά Καλούδια

Η Μαρίνα δεν πάει συχνά στο σούπερ μάρκετ, καθώς πιστεύει ότι δε βολεύει καθόλου για αγορές όταν μένεις μόνος σου. Αντιθέτως, προτιμάει το γειτονικό μίνι μάρκετ καθώς επίσης ένα παντοπωλείο–ντελικατέσεν όπου βρίσκει κανείς εξαιρετικά προϊόντα στα ράφια του.

«Ψωνίζω αρκετά από το μαγαζί και μπορώ να ζητήσω να μου φέρουν κάτι που δεν υπάρχει. Δεδομένου ότι μένω μόνη μου και δε μαγειρεύω ιδιαίτερα στο σπίτι, προτιμώ να επιλέξω λίγα και καλά υλικά τα οποία μπορώ να διαχειριστώ με περισσότερους τρόπους. Σίγουρα παίρνω τα ζυμαρικά παντζάρι και το τσαλαφούτι, το οποίο χρησιμοποιώ και πολύ στο μαγαζί. Τώρα με έχει πιάσει μια τρέλα με τα παξιμάδια, και ακόμα θυμάμαι μια αμαρτωλή ρώσικη που είχε τον χειμώνα».

Καφέ στο Motiv

Χαμηλά στην Εμμανουήλ Μπενάκη, βρίσκεται το Motiv, ένα café που αποτελεί κλασική στάση για τη Μαρίνα όταν κάνει δουλειές στο κέντρο. «Δεν είναι μόνο ότι φτιάχνουν καλό καφέ, αλλά παίζουν ρόλο και οι άνθρωποι. Κάτι που ισχύει σε όλα τα μαγαζιά που αναφέρω. Τόσο ο Γιώργος, ο ιδιοκτήτης, όσο και τα παιδιά που εργάζονται εδώ, είναι πολύ γλυκά. Ξέρουν τι καφέ πίνω, με ρωτάνε αν θέλω άλλο blend ή με ενημερώνουν όταν φέρνουν κάτι καινούργιο».

Τα Εξάρχεια άλλαξαν τη ζωή της Μαρίνας, χωρίς να το περιμένει. Από την απλή ευκολία ότι μπορεί να πάει παντού με τα πόδια μέχρι την αίσθηση της γειτονιάς.

«Ξέρω αυτόν που έχει το μίνι μάρκετ, την κυρία στο pet shop, ανθρώπους που βγάζουν τα σκυλιά τους βόλτα. Ξέρω πού θα πάω όταν θέλω να μιλήσω με κάποιον και πού όταν δε θέλω».

Βόλτα και φυτά στην Κοπριά

Η Κοπριά, ένα από τα πρώτα plant shops του κέντρου, ήταν γνώριμο μέρος για τη Μαρίνα, πριν μετακομίσει στην περιοχή. Από όταν βρήκε όμως το καινούργιο της σπίτι, αποτέλεσε την καθιερωμένη βόλτα της με τον σκύλο της, Φιστίκι. «Θα περνούσα καθημερινά να πούμε διάφορα νέα, να καθίσουμε, να αγοράσω ένα φυτό. Πλέον κάνω παρέα με τα κορίτσια».

«Δεν νιώθω ποτέ μοναξιά στα Εξάρχεια. Νιώθω πολλές φορές ότι είναι σαν χωριό, ειδικά στο κομμάτι της Καλλιδρομίου, που μένω και κοντά. Είναι αλήθεια, ότι όλα αρχίζουν και πιάνουν έναν συγκεκριμένο ρυθμό αλλά δε χάνουν τη μοναδικότητά τους. Και ναι, είναι διαφορετικό να πας προς την πλατεία και την Τοσίτσα το βράδυ κι αλλιώς στη Βαλτετσίου, αλλά και τα δύο παραμένουν αληθινά. Ακόμα και ο τουρισμός αντιμετωπίζεται αληθινά».

Comfort food στο Aπ’ αλλού

«Ένα ακόμα ενδιαφέρον κομμάτι στα Εξάρχεια είναι το street food, που είναι και το δικό μου comfort food, όσο κι αν δοκιμάζω νέα μέρη και γεύσεις» λέει χαρακτηριστικά η Μαρίνα.

Πριν συνεχίσει: «Εδώ στο Απ’ αλλού, το έχουν κρατήσει σε ένα όμορφο πλαίσιο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένα παλιό μαγαζί που για μένα σηματοδοτεί το φαγητό του δρόμου στα Εξάρχεια. Δουλεύουν νέα παιδιά, κάνουν καλή δουλειά σε κάτι απλό και είναι οικονομικό. Το χορτοφαγικό μπουρίτο που προτιμώ συνήθως, έχει φρέσκα και ψητά λαχανικά, ρύζι, είναι χορταστικό και δίνεις τρία ευρώ – λιγότερο κι από σουβλάκι».

Το στέκι

Το να έχεις το στέκι σου στη γειτονιά που μένεις είναι πραγματικά μοναδικό. Ένα μέρος όπου μπορείς να πας όταν είσαι καλά (αλλά κι όταν δεν είσαι), που σε ξέρουν και σε περιποιούνται με τον πιο ανεπιτήδευτο τρόπο. Γνωρίζοντας απλώς τι σου αρέσει να τρως και αφήνοντάς σε στην ησυχία σου.

Γελάμε με τη Μαρίνα, καθώς λέμε ότι θέλουμε να κρατάμε κρυφά τα αγαπημένα μας μέρη, μόνο για εμάς. Η ίδια όμως δίνει συντεταγμένες και κάποια teasers για να σου αποκαλυφθεί το στέκι της αν το αναζητάς πραγματικά.

Χαμηλά στην Καλλιδρομίου, με λιγοστά τραπεζάκια έξω, τα οποία -αυτή την εποχή- καταλαμβάνουν μποέμ τουρίστες και μόνιμους θαμώνες στο εσωτερικό, που πίνουν φραπέ, μπύρα ή ούζο, διαβάζοντας τα νέα της ημέρας ή παίζοντας παιχνίδια στο κινητό.

«Ήθελα να βγω ένα ραντεβού και είπα θα πάω εκεί. Δεν έχει περάσει βδομάδα από τότε που δεν έρχομαι. Δεν είχα ποτέ στέκι στη ζωή μου και τώρα έχω. Δεν υπάρχει κάτι φοβερό να δεις εδώ. Παίρνω την μπύρα από το ψυγείο, παραγγέλνω έναν μεζέ και μου βάζει αυτά που ξέρει ότι τρώω. Όπως αυτό το πιλάφι με μανιτάρια και γραβιέρα, γιατί ξέρει ότι μου αρέσει το ρύζι. Πολλές φορές, αυτό και μια παγωμένη μπύρα είναι το μεσημεριανό μου».

Όταν δεν βρίσκεται στο Πλάι και δεν κάνει βόλτες στα Εξάρχεια με το Φιστίκι, η Μαρίνα παίζει ποδόσφαιρο σε μία γυναικεία ομάδα. «Προσπαθώ να πηγαίνω έστω μία φορά την εβδομάδα στις προπονήσεις, για να κινούμαι λίγο. Περνάμε καλά».

Το OneCity είναι ο νέος οδηγός της Αθήνας. Γειτονιές, πρόσωπα, εστιατόρια και street food, τάσεις και αφίξεις σε διασκέδαση και πολιτισμό. Ό,τι συμβαίνει στην πόλη βρίσκεται στο OneCity by OneMan!

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΓΕΥΣΗ

Στο Κουκάκι με τον μάγειρα Βαγγέλη Στέρπα