Για κατσικάκι και κρεπ σουζέτ στο Ρίνι δίπλα στο Μουσείο

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αποτελούσε ανέκαθεν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των κατοίκων της Αθήνας. Το άραγμα στα σκαλάκια, το παιχνίδι και οι βόλτες στον περιβάλλων χώρο του και φυσικά οι επισκέψεις για τα χιλιάδες εκθέματά του. Η παρουσία του είναι τόσο εμβληματική που ορίζει μια ολόκληρη συνοικία, η αύρα του σε συντροφεύει ακόμα και όταν το αφήνεις πίσω σου και συνεχίζεις στην οδό Ρεθύμνου.

Εκεί, όπου στον αριθμό 8, η μαγείρισσα Μαρίνα Χρονά (τη γνωρίσαμε καλύτερα από το Santo Belto στην Αγίας Ζώνης) και ο σύντροφος της Νίκος Τσιλίδης αποφάσισαν να ανοίξουν Το Ρίνι δίπλα από το Μουσείο, έναν χώρο που τα ταιριάζει όλα: καφέ από το Underdog, brunch με μεσογειακά πιάτα, γλυκά ημέρας, ψαγμένα αναψυκτικά, ελληνικά κρασιά με έμφαση στους νατουραλιστές με την υπογραφή της Τανίνης και μία κουζίνα που καθοδηγείται από προϊόντα που έρχονται από κάθε μεριά της Ελλάδας.

Το Ρίνι (από το μπακαλιαρίνι), ένα υποκοριστικό της Μαρίνας που ξεκίνησε σαν αστείο από τον σύντροφό της, έγινε τελικά μία περσόνα που απέκτησε υπόσταση. «Το Ρίνι το ‘κανε» είναι γραμμένο στην τοίχο της κουζίνας, επιβεβαιώνοντας πως η ίδια τα κατάφερε, μετά από μία μαγειρική πορεία σε κουζίνες του εξωτερικού και της Ελλάδας, όπως αυτή του Έκτορα Μποτρίνι.

Στον ενιαίο, φωτεινό εσωτερικό χώρο, τα τραπέζια μοιάζουν ως φυσική προέκταση της κουζίνας. Ο χρυσός πάγκος, που η σεφ φαντάστηκε στο μαγαζί της χωρίς να έχει σκεφτεί τίποτα άλλο και διαχωρίζει τη σάλα από το πόστο του καφέ, τραβάει τα βλέμματα. Μια σειρά από κάδρα στολίζουν τον τοίχο, τα οποία θα εμπλουτίζονται ή θα αλλάζουν, προκειμένου να ανοίξει ένας διάλογος με καλλιτέχνες. Η περιποιημένη αυλή, ανάμεσα στις πολυκατοικίες, προσφέρει μια αίσθηση απόδρασης από το ασφυκτικό αστικό τοπίο.

Και ύστερα είναι το φαγητό. Απλό, νόστιμο, με έμφαση στα ελληνικά προϊόντα, τα οποία η σεφ αναζητά με αγάπη – από τα ναξιώτικα τυριά του Μπαμπούνη και την μπουράτα της οικογένειας Μπέκα μέχρι τα λημνιώτικα όσπρια του Σαλαμουσά, είναι φαγητό της θαλπωρής. Πατάτες γιαχνί με λουκάνικο μαύρου χοίρου, κατσικάκι σιγομαγειρεμένο με κουσκούς, λαζάνια με μελιτζάνα, τομάτα και τυρί στρατσιατέλα, φασολάκια τσαουλιά και ρεβιθάδα με καλαμάρι είναι μερικά από τα πιάτα που έχουν ήδη αγαπηθεί.

Ωραίο πράγμα η ελευθερία στην κουζίνα και έτσι όταν ήρθε η ώρα των γλυκών, η Μαρίνα Χρονά έκανε αυτό που ήθελε χρόνια. Έβαλε στο μενού κρεπ σουζέτ. Μόνο που εδώ υπάρχει ένα twist.

Η συνταγή για τις κρέπες έρχεται από τη Ρωσίδα μητέρα του Κωνσταντίνου, τον οποίο και συναντάμε στην κουζίνα. Κι αυτό δεν είναι το μόνο στοιχείο που τις διαφοροποιεί από την κλασική συνταγή, καθώς λόγω εποχικότητας οι κρέπες έκαναν το ντεμπούτο τους με ροδάκινα. Τώρα που σιγά – σιγά τα πορτοκάλια θα είναι στην εποχή τους, η συνταγή θα αλλάξει ξανά.

Η εποχικότητα θέλει και πειραματισμούς, ας είμαστε ανοιχτοί.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΓΕΥΣΗ

Για σνίτσελ και σκορδόψωμο στο καφενείο Αλλιώς στην Κυψέλη