Για πίτσα «πέντε τυριά» στην Lisa της Φωκίωνος Νέγρη

Έχω την ευχή και την κατάρα να μπορώ να λέω μεγάλωσα και μένα ακόμα στην Κυψέλη. Την έχω δει όλες της τις φάσεις. Από τότε που έσφυζε από ζωή με ιστορικά μαγαζιά σαν το Select, μέχρι τότε που μαράζωσε, σκοτείνιασε και έβλεπες μόνο κλειστά καταστήματα και μια γενικότερη υποβάθμιση. Όμως αυτό άλλαξε· η Φωκίωνος Νέγρη και γενικά η Κυψέλη μοιάζουν σαν να αναγεννηθήκαν από τις στάχτες τους, καταφέρνοντας να βρουν έναν νέο χαρακτήρα που τους πάει πολύ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έρχεται κόσμος για να γεμίσει -μαζί με τους ντόπιους- τα μαγαζιά της που πλέον αποτελούν ορόσημο.

Ένα από αυτά είναι και το Lisa Athens, στους φούρνους της οποίας ψήνονται πια μερικές από τις πιο ιδιαίτερες πίτσες της πόλης. H πιο νέα άφιξη της Κυψέλης βρίσκεται σχεδόν στην γωνία που η Φωκίωνος Νέγρη συναντά τον πεζόδρομο της Αγίας Ζώνης, λίγα μέτρα από το Έπρεπε, ένα ακόμα μαγαζί που έχει χαρίσει την δική του ταυτότητα στην περιοχή.

Ας επιστρέψουμε όμως στο Lisa. Λιτό και όμορφο, όπως τα περισσότερα νέα μαγαζιά στην Κυψέλη, με απόλυτο πρωταγωνιστή τον πάγκο, όπου ετοιμάζονται οι πίτσες και πίσω τους τρεις φούρνους Gozney όπου και ψήνονται. Εκεί θα βρεις τον pizzaiolo Σταύρο Τσάμη να ανοίγει ζυμάρι και να δημιουργεί.

Η πρώτη ιστορία του ανήκει μιας και είναι ο πρωταγωνιστής. Ο Σταύρος δεν ήταν πάντα pizzaiolo. Για την ακρίβεια, ήταν τραπεζικός και δούλευε στο Λονδίνο. Εκεί ήρθε και για πρώτη φορά σε επαφή με την ναπολιτάνικη πίτσα και άλλαξε όλη του η ζωή. Το κυνήγησε, διάβασε, έμαθε, έφτασε μέχρι τη Νάπολη για να παρακολουθήσει σεμινάρια και αυτό τον οδήγησε να παρατήσει την προηγούμενη του δουλειά και να αφοσιωθεί στον έρωτά του. Την πίτσα.

Είναι σίγουρο ότι έχεις φάει πίτσα από τα χέρια του μιας και έχει κάνει τουρ. Στην αρχή με ένα μικρό φουρνάκι έκανε guest σε μαγαζιά, μετά ξεφούρνιζε και γέμιζε μυρωδιές στην ταράτσα του The Foundry Hotel, αργότερα βρέθηκε στον Proveleggios, όπου η πίτσα είχε ειδική θέση στον κατάλογο και στις καρδιές των θαμώνων, ενώ έχει περάσει και από το Τζετ στα Κουφονήσια. Αν ακόμα πιστεύεις ότι δεν έχεις φάει πίτσα από τα χέρια του τότε μάθε ότι πίσω από την Pizzaslut, την ghost πιτσαρία που είχε κρυφτεί στο κλειστό τότε Pairidaeza και είχε κάνει θραύση στην καραντίνα, βρισκόταν πάλι ο Σταύρος.

Ο Σταύρος Τσάμης σε αυτή του την περιοδεία, συνάντησε πολύ κόσμο αλλά τελικά έκανε συνεταίρους τους Μάριο Κούλλουρο του The Foundry Hotel και Μάριο Καρτερολιώτη. Μαζί πάλευαν να βρουν όνομα και τελικά κατέληξαν στο πιο μη ιταλικό και ταραντινικό όνομα. Είναι από την ταινία The Disaster Artist και η σκηνή της παραγγελίας πίτσας από την Lisa υπάρχει στο YouTube. Απολαύστε!

Μη ρωτήσεις περισσότερα, μερικά πράγματα είναι απολύτως ταιριαστά ακόμα και όταν φαίνεται ότι δεν είναι. Απόλυτα ταιριαστή όμως είναι και η διακόσμηση με το πράσινο χρώμα να κυριαρχεί και μια ανοιχτή μπάρα που χωρίζει το μέσα από το έξω, όπου από πάνω γράφει “Contemporary Pizza”. Εκεί έκατσα και εγώ και απόλαυσα τις πίτσες του Lisa.

Λεπτές, με ιδανικό στεφάνι και όχι αυτό το υπερφουσκωτό που είναι μόδα τελευταία, αλλά με συνταγές και συνδυασμούς που ξεφεύγουν από τα τετριμμένα. Ο κατάλογος έχει δέκα πίτσες, μερικές απλές και μερικές πιο γκουρμέ.

Επιβάλλεται να δοκιμάσεις τη Marinara στυλ Τόκι, με σάλτσα ντομάτας, σκόρδο, ρίγανη, stracciatella και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, και τη Margherita με σάλτσα ντομάτας, μοτσαρέλα, φρέσκο βασιλικό, παρμεζάνα και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Επίσης, εδώ βρεις τη διάσημη από τον Proveleggios, Marmite με μοτσαρέλα, provolone, marmite, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και σκόρδο, αλλά και πιο καυτερές επιλογές όπως η Lucifer με Nduja, provolone, μοτσαρέλα και ρίγανη.

Στην Lisa δεν έχουν την τέσσερα τυριά αλλά την πέντε, που ακούει στο όνομα Cinque formaggi με πέντε τυριά μόνο και τίποτα άλλο, ενώ ο κατάλογος συμπληρώνεται με την Peperoni Lovers, την Carbonara και την A Forest με μανιτάρια, κρέμα τρούφας, μοτσαρέλα, παρμεζάνα και λάδι τρούδας.

Ξέχασα την Lisa’s order, η οποία έχει μασκαρπόνε, μοτσαρέλα, ζαμπόν, μπέικον, μανιτάρια και πιπέρι αλέπο. Όπως βλέπεις δεν υπάρχει πίτσα μισή αγκινάρα-πέστο, μισή ανανά-μπέικον, δεν θα μπορούσε άλλωστε.

Δίπλα ακριβώς από τους φούρνους Gozney υπάρχουν δυο μεγάλα ψυγεία, όπου φιλοξενούνται μπύρες και ταιριαστά κρασιά, τα περισσότερα από τα οποία είναι διαθέσιμα και σε ποτήρι. Επίσης ο κατάλογος έχει και ένα Aperol Spritz και ένα Lisa’s Negroni, στο οποίο και δεν αντιστάθηκα. Άλλωστε ο συνδυασμός πίτσα και negroni είναι άχαστος.

Αυτές τις λίγες πρώτες εβδομάδες λειτουργίας του Lisa έχω στείλει αρκετό κόσμο και όλοι μου λένε πόσο υπέροχα πέρασαν. Εδώ ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής είναι η πίτσα και οι δημιουργίες του Σταύρου, αλλά στην τελική είναι και ένας χώρος που ταιριάζει στη Φωκίωνος Νέγρη και στον ετερόκλητο κόσμο που μαζεύεται στα μαγαζιά της.

Οικογένειες με παιδιά, ηλικιωμένοι, νεαροί που ψάχνονται και ντόπιοι που απλά έκαναν τη βόλτα τους στον πεζόδρομο, συναντιούνται στην Lisa γιατί πολύ απλά τους τράβηξε η μεθυστική μυρωδιά της πίτσας. Και στο τέλος, όλοι φεύγουν με χαμόγελο. Όπως έκανα κι εγώ.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΓΕΥΣΗ

Τα καλύτερα μέρη στην πόλη για πίτσα και cocktails