Η ιστορία του Hridoy: Από το Μπαγκλαντές στην Ελλάδα, από λάντζα σε πόστο στην κουζίνα
- 23 ΜΑΙ 2023
«Σε μερικά από τα πιο γνωστά και επιδραστικά εστιατόρια αυτή τη στιγμή στην Αθήνα, οι εργαζόμενοι από το Μπαγκλαντές αποτελούν έναν από τους πιο σημαντικούς κρίκους της αλυσίδας», έγραφε πριν μερικούς μήνες η food editor του OneMan, Μάρω Παρασκευούδη, σε ένα ρεπορτάζ που ήθελε να στρέψει την προσοχή στις πιο υποφωτισμένες γωνιές των κουζινών της πόλης, που σπάνια βλέπουμε στα άρθρα γεύσης ή στις τηλεοπτικές εκπομπές που ασχολούνται με τη μαγειρική.
Σε μια τέτοια γωνιά ξεκίνησε και η ιστορία του Hridoy Bhuiyan, ο οποίος αφού χτύπησε δεκάδες πόρτες αναζητώντας δουλειά, βρέθηκε να δουλεύει δίπλα στο σεφ του Simul, Νίκο Θωμά. «O Hridoy Bhuiyan ήρθε σε εμάς το 2019 να καλύψει τη θέση της λάντζας. 3 χρόνια και πολύ δουλειά μετά ο ίδιος άνθρωπος έχει πόστο στην κουζίνα του Simul με την αξία του και την αφοσίωσή του», είχε γράψει σε ανάρτησή του στο Instagram ο γνωστός σεφ.
Ο 28χρονος από το Μπαγκλαντές, ήρθε στην Ελλάδα πριν από 6 χρόνια, παραδέχεται όμως πως όσο ζούσε ακόμα στη χώρα του, δεν ήταν και πολλά εκείνα που ήξερε για τη χώρα μας. «Πήγα πρώτα στο Ιράκ και ήταν εκεί που αποφάσισα πως θα ερχόμουν τελικά στην Ελλάδα, για να φτιάξω μια πιο ωραία ζωή για εμένα». Όταν ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι με τα πόδια ήταν μόλις 22 χρονών και οι δυσκολίες ήταν αναπόφευκτα αρκετές. «Περπάτησα σχεδόν δύο μήνες και διέσχισα ολόκληρη την Τουρκία για να μπορέσω να φτάσω στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού δε σκεφτόμουν και πολλά, απλά προχωρούσα».
Η ιστορία του μοιάζει αρκετά με εκείνη πολλών συμπατριωτών του, οι οποίοι αφήνουν τον τόπο καταγωγής τους και ξεκινούν ένα ταξίδι γεμάτο αβεβαιότητες προς την Ευρώπη, έναν τόπο που και μοιάζει και είναι μακρινός. Για τους περισσότερους μάλιστα, το ταξίδι συνεπάγεται εκτός από τεράστιο προσωπικό κόστος και χρηματικό, καθώς μπορεί να κοστίσει αρκετές χιλιάδες ευρώ. «Στην αρχή η ζωή μου στην Ελλάδα ήταν πολύ δύσκολη», μας αποκαλύπτει. «Δεν είχα χαρτιά, δεν είχα δουλειά, δεν είχα σπίτι και δυσκολεύτηκα αρκετά».
Οι δυσκολίες όμως δεν τον έκαναν να το βάλει κάτω. Το αντίθετο. Έβαλε σκοπό του να μάθει ελληνικά και να συνεχίσει να παλεύει για να μπορέσει να πάρει άσυλο. Όσο για το Simul, εκεί βρέθηκε τυχαία, αλλά πέρασε την πόρτα του και τρία χρόνια αργότερα είναι ακόμα εκεί. «Πήγαινα με τα πόδια στα μαγαζιά και ρωτούσα αν υπήρχε κάποια θέση εργασίας. Έτσι βρέθηκα κι εδώ. Χτύπησα την πόρτα και τους είπα ότι δε με νοιάζει το πόστο, θέλω απλά να εργαστώ».
Στο γνωστό εστιατόριο ανέλαβε το πόστο της λάντζας και κάθισε σε αυτό περίπου έναν χρόνο, μέχρι που τελικά βρέθηκε να μαγειρεύει για τους πελάτες του, κάτι που παραδέχεται πως ήταν και για τον ίδιο αρκετά αναπάντεχο. «Ήρθε μια μέρα ο σεφ Μανώλης (σ.σ Σαρρής) και με ρώτησε τι θα ήθελα να κάνω με τη ζωή μου. Εγώ τότε δεν είχα ιδέα τι ήταν αυτό που πραγματικά ονειρευόμουν να κάνω κι έτσι μου είπε πως αν θέλω, μπορεί να με μάθει να μαγειρεύω. Και μπήκα στην κουζίνα και άρχισα να μαθαίνω». Το πρώτο πιάτο που έφτιαξε ήταν καλαμάρι και παραδέχεται κάπως ντροπαλά πως αισθάνθηκε περήφανος όταν κατάφερε να φτιάξει ένα πιάτο από την αρχή μόνος του.
Παρά τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει τα 6 τελευταία χρόνια με τη γραφειοκρατία στην Ελλάδα και την απόσταση που τον χωρίζει από την οικογένειά του, ο Hridoy επιμένει να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Απολαμβάνει το παρόν, δεν κάνει τρελά σχέδια και φροντίζει να προχωρά ένα βήμα τη φορά. Άλλωστε, η ζωή του απέδειξε πως καμιά φορά σε πάει εκείνη εκεί που σου αξίζει.
Λένε πως τα success stories τα συναντάς συνήθως μόνο στις ταινίες, τις περισσότερες φορές όμως βρίσκονται ακριβώς δίπλα μας.
