Η ουσία στο φαγητό είναι να μάθεις τι έχει μέσα το πιάτο σου
Όσο μεγαλύτερη σχέση αποκτήσουμε με το φαγητό και τη μαγειρική τόσο περισσότερο θα καταλάβουμε τι αξίζει και τι όχι.
- 17 ΦΕΒ 2025
«Να ξέρετε ότι το slot σας είναι μιάμιση ώρα». Αυτή ήταν η ευγενική ενημέρωση που έλαβα από το τηλέφωνο όταν έκανα την κράτησή μου σε ένα καινούργιο εστιατόριο της πόλης. Τίποτα καινούργιο εδώ, ο περιορισμός στο seating είναι πια γεγονός στην αθηναϊκή εστίαση. Όπως και οι κρατήσεις. Η μετα-πανδημική εποχή βρήκε τον κλάδο να έχει επιπρόσθετες δυσκολίες – από αυξήσεις στην ενέργεια και δυσκολία ανεύρεσης μαγείρων μέχρι ανατίμηση στις πρώτες ύλες. Και όπως έχουμε ξαναπεί, τα εστιατόρια είναι επιχειρήσεις που πρέπει να είναι βιώσιμες.
Η ίδια εποχή βρήκε εμάς – το καταναλωτικό κοινό – πιο διψασμένο από ποτέ για εξόδους. Fast forward στο σήμερα, έχουμε μάθει ότι πρέπει να προγραμματίσουμε κάθε μας έξοδο δύο εβδομάδες πριν (για να φάμε πατάτες κυδωνάτες και λαχανοντολμάδες), να μείνουμε μαξ δύο ώρες στο τραπέζι μας και να πληρώσουμε σε πολλές περιπτώσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες (βλέπε άγνωστες ετικέτες φυσικών κρασιών και μικρές μερίδες σε μεταλλικά δισκάκια), αρκεί να υπάρχει το hype.
Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι κάποια εστιατόρια κάνουν σωστά τη δουλειά και πολλά άλλα έρχονται να μιμηθούν, να πατήσουν πάνω στην ανάγκη μας να βρούμε την επόμενη ανακάλυψη και να είμαστε μέσα στα πράγματα. Αναρωτιέμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που αποφασίσατε να βγείτε Παρασκευή βράδυ χωρίς κράτηση, αν ανοίξατε ένα δεύτερο μπουκάλι κρασί χωρίς να κοιτάτε το ρολόι σας και αν νιώσατε ότι τα χρήματα που πληρώσατε είχαν όντως αντίκρισμα.
Σε μία καθημερινότητα που όλα πάνε με βάση το πρόγραμμα, έχουμε ανάγκη να βγούμε αυθόρμητα, χωρίς να ξέρουμε μία εβδομάδα πριν ότι το επόμενο Σάββατο μεσημέρι θα θέλουμε να φάμε καμένα παραπούλια και τραχανά με μοσχαρίσια μάγουλα.
Φυσικά, το ambiance χρεώνεται παραπάνω. Είναι εντελώς διαφορετικό να φας μπιφτέκια πάνω σε λευκό λινό τραπεζομάντηλο με κηροπήγια από ό,τι στο χάρτινο. Μόνο που το τραπεζομάντηλο και το κερί απαιτούν τραπέζια που να έχουν τον απαιτούμενο χώρο μεταξύ τους σε μία ωραία σάλα και όχι ανάμεσα σε κατασκευές πάνω σε πεζοδρόμια ή μέσα σε τέσσερις γυμνούς τοίχους και σένα να κάθεσαι αγκαλιά με την τσάντα σου.
Όσο μεγαλύτερη σχέση αποκτήσουμε με το φαγητό και τη μαγειρική τόσο περισσότερο θα καταλάβουμε τι αξίζει και τι όχι. Το φαγητό της θαλπωρής έχει τόσο ισχυρή αποτύπωση μέσα μας που είμαστε διατεθειμένοι να ορκιστούμε αιώνια πίστη πάνω από ένα πιάτο με κυδωνάτες πατάτες. Ξεκινήστε να μαγειρεύετε, να πηγαίνετε λαϊκή, να αποκτήσετε σχέσεις με τον μανάβη και τον ψαρά σας. Τι είναι στην εποχή του, τι δεν είναι. Επισκεφθείτε τα οινοποιεία της Αττικής και παραέξω όπου σας δίνετε η ευκαιρία. Γνωρίστε τους ανθρώπους. Μπείτε στην κουζίνα, οι πρώτες ύλες δεν θέλουν πολλά-πολλά. Κάντε την ερευνά σας, μην παίρνετε ως δεδομένο ό,τι σας πλασάρουν εκεί έξω.
Καλέστε φίλους στο σπίτι για τραπεζώματα – τα supper clubs είναι η νέα τάση, γιατί να μη φτιάξετε το δικό σας. Στολίστε το τραπέζι με λουλούδια και κεριά. Φροντίστε τον εαυτό και τους αγαπημένους σας και την επόμενη φορά που θα βγείτε έξω, επιλέξτε τα μαγαζιά που δείχνουν την ίδια φροντίδα. Το φαγητό είναι πάνω από όλα αγάπη, όλα τα άλλα είναι απλώς κενότητες.
