Πώς ο Νέος Κόσμος έγινε η νέα πιάτσα της Αθήνας
- 19 ΟΚΤ 2024
Ο Νέος Κόσμος κρατάει ακόμα τις αντιφάσεις του, είναι άλλωστε φτιαγμένος από ένα μωσαϊκό ανθρώπων και ιστοριών. Το τραμ, η μεγάλη λαϊκή αγορά στη Σαρκουδίνου, το Δουργούτι, οι μικρές κοινότητες μεταναστών που με τα χρόνια έστησαν μια νέα ζωή και άφησαν το σημάδι τους εδώ, αποτελούν μοναδικά κομμάτια, που αν τα ενώσεις βλέπεις τελικά την ομορφιά μιας περιοχής που εξελίσσεται συνεχώς.
Την τελευταία τριετία, έχει μπει για τα καλά στον χάρτη της γαστρονομίας, της διασκέδασης και της τέχνης. Η γειτονιά πίσω από τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση ήταν από τις πρώτες που φωτίστηκαν, ενώ στην πορεία δημιουργήθηκαν κι άλλες πιάτσες, με τη Μεναίχμου να αποτελεί – για την ώρα – μία από τις πιο δημοφιλείς. Η επιτυχία των πρώτων αφίξεων στην περιοχή έδωσε το πράσινο φως και σε άλλους επιχειρηματίες να κάνουν πράξη τα όνειρά τους και να ανοίξουν μαγαζιά σε όχι και τόσο προφανή σημεία, δημιουργώντας μικρές πιάτσες σε διαφορετικά σημεία.
Η θέα στον λόφο πάνω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Κυνοσάργους αξίζει την ανάβαση και το λαχάνιασμα, ειδικά αν διανύεις τη ρομαντική σου περίοδο. Περνώντας από την αερογέφυρα Λαγουμιτζή, μία γάτα θα ζητήσει τα χάδια σου. Ύστερα θα μάθεις ότι σε δελεάζει ενώ μένει σε ένα σπίτι λίγα βήματα μακριά. Χρώμα, χαρά και αισιοδοξία αποπνέουν τα γήπεδα μπάσκετ που βρίσκονται στο 39ο Κέντρο Νεότητας (Σαρκουδίνου & Κασομούλη) και στο 60ό Κέντρο Νεότητας (Χέλντραϊχ, Πάρκο Δουργουτίου) χάρη στα έργα των street artists, SAME84 και Ath1281, με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Ωνάση.
Από τις προσφυγικές κατοικίες στο Δουργούτι μέχρι τον δρόμο της Μεναίχμου που είναι μία ανάσα από το ΕΜΣΤ, και το θέατρο του Νέου Κόσμου, συγκεντρώνουμε 12 προτάσεις για τον Νέο Κόσμο, που έχει τα πάντα.
1. Το ΦΙΤΑ ήταν το πρώτο μαγαζί που έθεσε τη – μέχρι πρότινος άγνωστη για πολλούς – περιοχή Δουργούτι στον γαστρονομικό χάρτη. Θα πας για την ωραία αυλή που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν να έχεις αποδράσει από την πόλη και την ανοιχτή κουζίνα που σου επιτρέπει να παρακολουθείς τη δράση των μαγείρων. Θα φας λαδένια αργής ωρίμανσης που ψήνεται καθημερινά στο εστιατόριο, σαλάτα φασολάκια, πέστο, πελτέ ντομάτας και κατσικίσιο τυρί, ιμάμ με ουρά μόσχου, πετεινό με καυκαλήθρες, μυρώνια και χοντρό μακαρόνι και γλυκό κοκ.
2. Το Naif έχει εδραιωθεί ως σημείο συνάντησης μετά τη δουλειά, χάρη στη χαλαρή ατμόσφαιρα, το μικρό συμπυκνωμένο μενού σε cocktails και comfort food και την ωραία περατζάδα. Μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή με την πίτσα του, η οποία πλέον έχει βρει τον δικό της χώρο ακριβώς απέναντι στο Yellow Oven.
Το κεμπάπ του Τόμας
3.Θρυλικό είναι το κεμπάπ του Τόμας στο καλτ σουβλατζίδικο που άνοιξε τις πόρτες του τη δεκαετία του 1980 και πήρε το όνομά του από τον Αρμένιο ιδιοκτήτη του. Στο τυλιχτό μπαίνουν μόνο ντομάτα και κρεμμύδι για να συνοδεύσουν το χειροποίητο κεμπάπ του. Αν θέλεις πατάτες, μπορείς να τις πάρεις μερίδα για το πλάι.
4. Ένας ακόμα «ναός» του τυλιχτού στον Νέο Κόσμο είναι ο Αχιλλέας. Από το 1987 σερβίρει χειροποίητο γύρο – για τον οποίο συρρέουν από κάθε γωνιά της Αθήνας – που μαρινάρεται με μυστική συνταγή. Η πίτα ψήνεται στα κάρβουνα και στο τυλιχτό μπαίνουν ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανός και σπιτικό τζατζίκι.
Ο γύρος του Αχιλλέα έχει φανατικούς από κάθε γωνιά της Αθήνας
5. Στον μικρό Τιτάνα έχει πάντα παγωμένη μπύρα στο ψυγείο και κρύους μεζέδες για να τη συνοδεύσεις, από ντολμαδάκια με γιαούρτι και αντζούγιες, τουρσί κι ελιές μέχρι τυρί – παστέλι.
6. Μία υπέροχη αυλή κρύβει η διώροφη μονοκατοικία του ’30 που στεγάζει το Teras του Νέου Κόσμου. Πρασινάδες και δέντρα χαρίζουν δροσιά ενώ τα διαφορετικά ταιριάσματα στις καρέκλες και τα τραπέζια δημιουργούν ένα σκηνικό τόσο οικείο που μοιάζει με αυλή σπιτιού, για να απολαύσεις νόστιμα πιάτα όλες τις ώρες της ημέρας, γλυκά και cocktails.
Η Κωνσταντίνα Κασπαρίδου, σεφ του annie fine cooking
7. Στο Annie fine cooking το μενού αλλάζει συνέχεια και η καλή πρώτη ύλη βρίσκεται στο επίκεντρο. Η Εβρίτισσα σεφ Κωνσταντίνα Κασπαρίδου ανασύρει τις παιδικές αναμνήσεις της από τον κήπο της γιαγιάς, το φαγητό στην ξυλόσομπα και την αυτάρκεια των εποχών και μαγειρεύει με συναίσθημα, νοστιμιά και δημιουργικότητα.
8. Ακριβώς απέναντι, οι Επτά Μάρτυρες είναι ένα wine bar που μπορείς να κάνεις μία στάση για ένα κρασί στην μπάρα αλλά και να περάσεις το βράδυ σου επενδύοντας σε πιο ιδιαίτερες ετικέτες κρασιών. Το φαγητό στηρίζεται στη φιλοσοφία του βολιώτικου τσιπουράδικου, δηλαδή δίνεις το σύνθημα και ο σεφ ετοιμάζει κατά βούληση τα πιάτα. Το ψητό λάχανο με την ξιδάτη πιπεριά, το σαγανάκι, οι σουπιές και το μπέργκερ ψαριού είναι μερικά από τα αγαπημένα μου.
Όρεξη να έχεις να ανακαλύψεις τις μπίρες στο Baubo.
9. Μια ανάσα μακριά, το Baubo, είναι ένα καφενείο – ζυθοπαντοπωλείο που τιμά τις ελληνικές μικροζυθοποιίες και τα εξαιρετικά προϊόντα από όλη την Ελλάδα, διατηρώντας τη φιλοσοφία «χωρίς μεσάζοντες». Πέρα από τις 150 διαφορετικές craft μπίρες ελληνικές και ξένες, εδώ απολαμβάνεις τα αναψυκτικά Κρίνος από το Αίγιο, αφεψήματα από την Κρήτη, chips από αληθινή πατάτα χωρίς συντηρητικά από τη Θεσσαλονίκη και μία μεγάλη ποικιλία σε τυριά, παξιμάδια, σάλτσες, ζυμαρικά, μαρμελάδες, μέλι, γλυκά του κουταλιού, όλα μικρής παραγωγής και με ονομασία προέλευσης.
10. Στη νέα πιάτσα της Μεναίχμου προστέθηκε και το Amore spritzeria, που φέρνει ιταλικό αέρα. Λειτουργεί καθημερινά εκτός Κυριακής από τις 5 το απόγευμα μέχρι τα μεσάνυχτα με προτάσεις σε απεριτίβο και κρασί.
Τα λουκούμια του Βομβύλα μετρούν μισό αιώνα ζωής
11. Το εργαστήριο του Βομβύλα λειτουργεί εδώ και μισό αιώνα και είναι διάσημο για τα λουκούμια του. Άνοιξε το 1950, για να προστεθεί το 1967 το ζαχαροπλαστείο. Βρίσκεις λουκούμια διαφόρων ειδών, από μπουκιές με αμύγδαλο ή χωρίς και κλασικό (ή 40άρι) με γεύσεις όπως τριαντάφυλλο, περγαμόντο, μαστίχα, ρόδι και μανταρίνι μέχρι λουκούμι ραχάτ (το πιο χοντροκομμένο που παίρνει το χρώμα του απο το βράσιμο στο καζάνι) και καρύδα και φυσικά το εξαιρετικό υποβρύχιο μαστίχα και βανίλια που έχει συνδεθεί με τα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων.
12. Με υπέροχη θέα στην πόλη, το NYN ESTI στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης αναδεικνύει την ελληνική γαστρονομική παράδοση με σύγχρονες τεχνικές και βιώσιμες πρακτικές. Ο head chef Σταμάτης Μισομικές συνδυάζει το θέατρο, την τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία δημιουργώντας μία παράσταση με βασικό πρωταγωνιστή το φαγητό.
