Πού θα βγεις για φαγητό και ποτό αμέσως μετά το θέατρο

Η θεατρική έξοδος κουβαλά όμως μαζί της και μία αγαπημένη συνήθεια: το ποτό ή το φαγητό μετά την παράσταση. Όσο αμέτρητες είναι οι επιλογές στα θεατρικά έργα που θα δεις, άλλο τόσο αμέτρητες είναι και εκείνες που αφορούν το μπαρ που θα πιεις το ποτό σου, πού θα φας κάτι γρήγορο στο χέρι ή πού θα κάτσεις να απολαύσεις ένα late dinner. 

Αυτή δεν είναι άλλωστε και η ομορφιά της Αθήνας; Οι πολλές και διαφορετικές επιλογές που προσφέρει.

Εμείς φτιάξαμε τη δική μας λίστα για να συνδυάσεις στην επόμενη έξοδο με την παρέα σου θέατρο και διασκέδαση. Κινηθήκαμε σε περιοχές που βρίσκονται περιμετρικά, αλλά και αρκετά πιο έξω από το πολυσύχναστο κέντρο της Αθήνας, που ούτως ή άλλως σφύζει από καλλιτεχνική και νυχτερινή ζωή και επιλέξαμε σκηνές οι οποίες βρίσκονται σε κάποιες από τις πιο ζωντανές γειτονιές της πρωτεύουσας.

Το αιώνιο ερώτημα «Πού θα πάμε για ποτό ή φαγητό μετά το θέατρο;», μόλις βρήκε απάντηση. 

Στην Κυψέλη

Αφετηρία μας είναι η γειτονιά της Κυψέλης, που τα τελευταία χρόνια η νυχτερινή της διασκέδαση δείχνει να ζει ξανά την αίγλη του παρελθόντος. Πρόκειται για μία περιοχή που ανέκαθεν αποτελούσε θεατρικό στέκι με ιστορικές σκηνές, αλλά και νέους χώρους να διαμορφώνουν σήμερα το παζλ της. 

Στο Θέατρο Κάππα (Κυψέλης 2), ο Σπύρος Παπαδόπουλος και η Δάφνη Λαμπρόγιαννη παρουσιάζουν την τρυφερή κωμωδία της Michele Riml, Sexy Laundry σε σκηνοθεσία του πρώτου. Στο Θέατρο Πορεία (Τρικόρφων 3), ο Δημήτρης Τάρλοου ανεβάζει τον Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου του Μ. Καραγάτση, ενώ ο Γιώργος Παπαγεωργίου επαναλαμβάνει τη μεγάλη του επιτυχία, τον Αρίστο για τη ζωή του Αριστείδη Παγκρατίδη, του φερόμενου ως «Δράκου του Σέιχ Σου».

Στο νεοσυσταθέν Θέατρο Προσκήνιο (Καπνοκοπτηρίου 8) από τον Δημήτρη Καραντζά, ο σκηνοθέτης καταπιάνεται με την Φαίδρα της Μαρίνας Τσβετάγιεβα, που μεταγράφει το μύθο της Φαίδρας και του Ιππόλυτου σε μία ποιητική αλληγορία που μας καλεί να αφυπνίσουμε τη σχέση μας με τη φύση και το ένστικτο.

Και τα τρία θέατρα βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση από τον θρυλικό πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη. Στο Fabrica de vino (Φωκίωνος Νέγρη 57) θα απολαύσετε διαλεχτά κρασιά και πολύ νόστιμα πιάτα (η μπρουσκέτα με καπνιστή πέστροφα και μους ταραμά είναι όνειρο).

Αν η όρεξη της παρέας τραβάει burgers, hot dogs και σάντουιτς θα επισκεφτείτε το Bateau Ivre (Αγίας Ζώνης 8) ή τον Μπούφαλο (Επτανήσου 13), ενώ για συνταγές και μεζέδες από όλη την Ελλάδα την Κυβέλη (Επτανήσου 15).

Στην Πλατεία Βραζιλίας

Το Μινόρε στο Θέατρο Ιλίσια

Κατηφορίζοντας από την Κυψέλη, μεταφερόμαστε στην πιο hype περιοχή αυτή τη στιγμή στην πρωτεύουσα. Η Πλατεία Βραζιλίας στους πρόποδες των Ιλισίων εξελίχθηκε με ταχύτατους ρυθμούς σε μία ενδιαφέρουσα πιάτσα για καλό ποτό και φαγητό. 

Εν αρχήν ην, το θέατρο όμως. Στο Θέατρο Ιλίσια (Παπαδιαμαντοπούλου 4) παίζεται αυτή την περίοδο Το Μινόρε σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, που βασίζεται στη θρυλική τηλεοπτική σειρά Το Μινόρε της Αυγής των Βαγγέλη Γκούφα και Φώτη Μεσθεναίου, ενώ στη δεύτερη σκηνή του, την Ιλίσια Βολανάκης, παρουσιάζονται τα 170 τετραγωνικά του Γιώργου Τσουρή σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη και Μία Γερμανίδα Γραμματέας με την Ρένη Πιττακή δια χειρός Γιάννη Μόσχου.

Όταν πέσει η αυλαία, θα κατευθυνθείτε στο Lot 51 (Παπαδιαμαντοπούλου 24Β) για ποτό, στο Etien Pizza Bar (Μιχαλακοπούλου 80)για -τι άλλο;- πίτσα ή στο εξωτικό Iguazu (Λαοδικίας 16 &, Νυμφαίου 1) για Nikkei κουζίνα και σούσι.

Στο Παγκράτι 

Σε πολύ κοντινή απόσταση από τη ραγδαία ανερχόμενη Πλατεία Βραζιλίας, βρίσκεται το εδραιωμένο εδώ και χρόνια στις καρδιές των Αθηναίων για ποτό και φαγητό Παγκράτι. Στον πυρήνα του κατοικούν δύο αγαπημένες θεατρικές σκηνές. Από τη μία, το Skrow Theatre (Αρχέλαου 5) του Βασίλη Μαυρογεωργίου, με τον ίδιο να σκηνοθετεί το βραβευμένο Φλικ της Άννι Μπέικερ με φόντο έναν κινηματογράφο που αρνείται να μπει στην ψηφιακή εποχή, αλλά και τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου. 

Από την άλλη, το ανακαινισμένο Coronet (Φρύνης 11) με την Ρέινα Εσκενάζυ να παρουσιάζει το Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες του Leonard Gershe και την Κατερίνα Διδασκάλου να παίζει για 10η χρονιά την Πόρνη από πάνω του Αντώνη Τσιπιανίτη σε σκηνοθεσία Σταμάτη Πατρώνη. 

Για φαγητό θα προτείναμε σουβλάκι στον Μίμη (Ευφράνορος 10), φαλάφελ στο Baba Ghanoush (Εμπεδοκλέους 25-17), πίτσα στο Cupola (Ευφορίωνος 13) ή στο Tre Sorelle (Αρχελάου 19), εκλεκτά κρέατα και νόστιμα μαγειρευτά στο Μαύρο Πρόβατο του Press Café (Αρριανού 31) ή στον Μαύρο Γάτο (Πολέμωνος 4) και δημιουργική κουζίνα στο Άλφιcon των Έλβι Δημήτρη Ζύμπα και Νίκου Βόργια (Ηρώνδα 8).

Για κρασί σε πάμε με κλειστά μάτια στο Materia Prima (Πλατεία Μεσολογγίου 3), ενώ για ποτό και cocktails στο Frater & Soror (Αμύντα 6).

Στον Νέο Κόσμο

Από το πολυσύχναστο Παγκράτι, κατηφορίζουμε σε μία ακόμα γειτονιά, που καιρό με τον καιρό παίρνει όλο και πιο πολύ τα πάνω της. Αυτή του Νέου Κόσμου. Εκεί, όπου βρίσκεται ένα από τα πλέον παραγωγικά θέατρα της Αθήνας και εκκολαπτήριο νέων ταλέντων: το Θέατρο του Νέου Κόσμου (Αντισθένους και Θαρύπου) που ίδρυσε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και τα ηνία της καλλιτεχνικής του διεύθυνσης έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια στον γιο του, Μίλτο Σωτηριάδη. 

Στις σκηνές του παρουσιάζονται Η τριλογία των Λήμαν Μπράδερς σε σκηνοθεσία του πρώτου, Η εκπαίδευση εις τα του οίκου δια νεαράς κορασίδας από την ομάδα 4Frontal και από τις 21 Φεβρουαρίου θα ανέβει το έργο Μπαίνει η Δεσποινίς Μαργαρίτα από τον Γιώργο Παπαγεωργίου. 

Λίγα τετράγωνα πιο κάτω, στέκει αγέρωχη και επιβλητική η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (Λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 107), με τη θεατρική παράσταση που τρέχει αυτή την περίοδο να είναι ο Χαλεπάς της Αργυρούς Χιώτη. Μία σύγχρονη μουσική τραγωδία για τη μυθιστορηματική ζωή του Τηνιακού γλύπτη που αναγεννήθηκε δημιουργικά στην πλήρη ωριμότητά του.

Δύο βήματα από τη Στέγη βρίσκεται το Naif (Λεοντίου 10 και Ευρυδάμαντος) για ποτό, cocktails και πίτσα και ακριβώς μετά, η Καλαμακερί (Λεοντίου 11) για σουβλάκι. Αν όμως έχετε όρεξη για γαστρονομικές εμπειρίες, τότε όλοι δρόμοι θα σας οδηγήσουν στο ΦΙΤΑ (Ντουρμ 1).

Στον Πειραιά

Αμαντέους στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Κατηφορίζοντας τη Συγγρού, φτάνουμε στην τελευταία στάση μας: τον Πειραιά και στο στολίδι του, το ιστορικό Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32).

Στην εντυπωσιακή σκηνή του παρουσιάζεται το Αμαντέους του Πήτερ Σάφερ σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου για την ανηλεή σύγκρουση του Αντόνιο Σαλιέρι με τον νεαρό Μότσαρτ, αλλά και το Amalia melancholia, η βασίλισσα των φοινίκων σε σκηνοθεσία Ζωής Χατζηαντωνίου, μία παράσταση για τη γυναίκα που στιγματίστηκε για την ατεκνία της, αλλά χάρισε στην Αθήνα τον Εθνικό Κήπο.

Τώρα θα μας πεις πού να πρωτόβγεις μετά το θέατρο στον πάντα φιλόξενο Πειραιά. Εμείς θα σε πηγαίναμε για καλό κρασί στο Paleo (Πολυδεύκους 39), κεμπάπ στον Μπαρμπαδήμο (Γεωρ. Θεοτόκη 2), ψητές σαρδέλες στο Υπερωκεάνειον (Μ. Χατηκυριάκου 48) και για πεντανόστιμο ταϊλανδέζικο στο Rouan Thai (Νοταρά 131).