Πού τρώμε ωραία στην Αθήνα τώρα

Δύσκολα πια μένουν μυστικά μέρη στην πόλη. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λειτουργούν πλέον σαν άλλοι οδηγοί πόλης και ο καθένας από εμάς μπορεί να μοιραστεί τη δική του ανακάλυψη, να φτιάξει λίστα με τα αγαπημένα του μέρη και να ασκήσει δημόσια κριτική. Έτσι, η ερώτηση πού έφαγες καλά τελευταία στην Αθήνα αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα. Την κάνουμε μεταξύ μας, όταν βρισκόμαστε με ανθρώπους που αγαπούν να τρώνε έξω, με την ελπίδα ότι θα μάθουμε το πολυπόθητο μυστικό τους.

‘Εχοντας αυτό στο μυαλό μου, έκανα μια ερώτηση σε 8 αθηναίους που ξέρω ότι αγαπούν να τρώνε έξω, περιμένοντας μία καινούργια ανακάλυψη ή κάτι που δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή μου. Πιστέψτέ με, όσο και να καυχιόμαστε ότι ξέρουμε αυτή την πόλη, είναι πάντα εποικοδομητικό να ανταλλάζουμε απόψεις.

Στο La Piazzeta η Μαριλένα Ανδρεάδη

Στα ψηλά του Ψυχικού, στη Νέα Αγορά, βρίσκεται μια μικρή ιταλική τρατορία, το La Piazzeta. Λίγα τραπέζια μέσα και έξω με καρό τραπεζομάντηλα σε έναν χώρο με απλή και προσεγμένη διακόσμηση. Ο ιδιοκτήτης είναι πάντα εκεί να μας υποδεχθεί και να μας ανακοινώσει τα πιάτα ημέρας και το προσωπικό πάντα πρόθυμο και χαμογελαστό. Προσφέρει πιάτα από διάφορες περιοχές της Ιταλίας πάντα με φρέσκα υλικά.

Για αρχή, μία επιλογή θα μπορούσε να είναι τα πολύ γευστικά αυθεντικά ιταλικά αλλαντικά και η μοτσαρέλα ή τα φρέσκα ψάρια carpaccio. Ένα από τα πιο αγαπημένα μου πιάτα είναι ο τόνος ταλιάτα, πάντα με ολόφρεσκο ψάρι κομμένο σε φαρδιές λωρίδες. Αυτό το πιάτο δεν είναι πάντα διαθέσιμο αλλά αν σας τύχει, το προτείνω ανεπιφύλαχτα. Οι μακαρονάδες με θαλασσινά αλλά και μία απλή al’ olio είναι πάντα σωστά μαγειρεμένες με τον καλύτερο συνδυασμό υλικών. Αν δεν επιλέξετε πίτσα, μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε από τα συνοδευτικά, τα  ζεστά ψωμάκια που φτιάχνει ο chef και έρχονται από την αρχή στο τραπέζι.

***Η Μαριλένα Ανδρεάδη είναι δημιουργός του brand MAAN.

Στο ΦΙΤΑ η Άνθεια Κώτση

Πολλοί χαρακτηρίζουν το ΦΙΤΑ ως γαστροταβέρνα. Πολλοί απορούν για την έννοια αυτής της λέξης, όμως για εμένα μικρή σημασία έχει ο χαρακτηρισμός. Σημασία έχει ότι το ΦΙΤΑ είναι ίσως το πρώτο δημοφιλές εστιατόριο που ανέδειξε στην Αθήνα την απλότητα της καλής πρώτης ύλης και της ανεπιτήδευτης κουζίνας. Μη δημοφιλή ψάρια, όσπρια, χορταρικά και λαχανικά, τυριά, όλα προσεκτικά διαλεγμένα αναδεικνύονται μέσα από τα απλά πιάτα.

Πιάτα που κάνουν τον επισκέπτη να νιώθει άνετα και ίσως αυτό να ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του ΦΙΤΑ. Αυτή την ανεπιτήδευτη απλότητα πολλοί την έχουν πάρει ως έμπνευση όμως λίγοι την έχουν εκτελέσει σωστά. Για εμένα, είναι το εστιατόριο της Αθήνας που χαίρομαι να επισκέπτομαι, τελευταία φορά μάλιστα την εβδομάδα που μας πέρασε. Το ΦΙΤΑ προσφέρει αυτό που ψάχνω σε ένα εστιατόριο και το μόνο του μειονέκτημα είναι η απόσταση από την έδρα μου στην Κηφισιά!

***Η Άνθεια Κώτση είναι digital marketing & branding consultant, ιδρύτρια του Lemnos Philema.

Στον Λόλο η Μαρίνα Φαρασοπούλου

Από την ώρα που μου έκανες την ερώτηση προσπάθησα να σκεφτώ να πω κάτι κουλ, κάτι νέο που άνοιξε και πρόλαβα να το δοκιμάσω ή να σκεφτώ κάτι ιδιαίτερο. Τίποτα όμως από αυτά δε θα ήταν η αλήθεια μου γιατί εδώ και αρκετό καιρό αναζητάω όλο και πιο απλές γεύσεις. Έτσι λοιπόν, το πιο νόστιμο πιάτο που έφαγα τις τελευταίες μέρες είναι το κοκκινιστό μοσχαράκι με πατατες στο Λόλο στο Κουκάκι. Ένα μαγαζί που επιστρέφω συχνά όταν θέλω να φάω κάτι οικείο, νόστιμο και οικονομικό.

***Η Μαρίνα Φαρασοπούλου είναι μαγείρισσα.

Στο Borghese ο Άγγελος Αϊβάζης

Από την εμβληματική Villa Borghese στη Ρώμη και τα μπαρόκ έργα τέχνης που στεγάζει, μεταφερόμαστε στον γαστρονομικό ρεαλισμό της πολυσύχναστης Αρχελάου στο Παγκράτι. Εκεί, ξεπροβάλλει το Borghese, το αδερφάκι του Tre Sorelle, ένα delicatessen απευθείας βγαλμένο από τα στενά της Φλωρεντίας. Γευστικά panini από προζυμένιο ψωμί με τεράστια γκάμα γκουρμέ επιλογών (σαλάμια, prosciutto cotto, gorgonzola, μαρμελάδες, αλλαντικά – ό,τι χωράει η αγριεμένη ιταλική σας όρεξη) αλλά και vegetarian επιλογών αποτελούν τη μεγαλύτερη ανακάλυψη που έκανα τελευταία στον αθηναϊκό γαστρονομικό χάρτη. Βάλτε στην εξίσωση και ένα απερολάκι και το εισιτήριο για την καλοπέραση είναι πλέον στα χέρια σας.

***Ο Άγγελος Αϊβάζης είναι μουσικός (Pelion Rivers)

Στην Τζουτζούκα η Δήμητρα Γραμματικάκη

Την περασμένη Κυριακή, πήγα για πρώτη φορά στην Τζουτζούκα στο Ρουφ. Ευτυχώς, προνοήσαμε να κάνουμε κράτηση, γιατί ο υπέροχος έξω χώρος της γέμισε για το μεσημεριανό φαγητό. Ξεκινήσαμε με απίθανη σαλάτα με baby σπανάκι, φύλο σουσαμιού, μαριναρισμένο ανθότυρο και σάλτσα άνιθου. Κάτι σαν αποδομημένη σπανακόπιτα δηλαδή, πεντανόστιμη και στο μάτι και στον ουρανίσκο. Μαζί, ήρθε η ταραμοσαλάτα με γαύρο μαρινάτο και συ-γκλο-νι-στι-κή προπύρα Σπετσών. Σειρά είχε το τηγανητό κουνουπίδι με κάρυ Μανδράς, μαγιονέζα, καυτερή πιπεριά και φρέσκο κόλιανδρο. Για κυρίως, διάλεξα το κους κους με σωτέ σε σκόρδο και ούζο γαρίδες και κρέμα κατσικίσιας φέτας.

Έφαγα καταπληκτικά, γεύσεις και τεχνικές σύγχρονης κουζίνας με βάσεις στην παραδοσιακή (η προπύρα είναι ακόμα στο μυαλό μου και μάλλον για πάντα στην καρδιά μου!), υπέροχο σέρβις και πολύ σωστή κατανομή των πιάτων: το κάθε πιάτο ερχόταν στη σωστή ώρα, ενώ μας κέρασαν ένα τσιπουράκι για σβήσιμο. Έφυγα με την αίσθηση θαλπωρής ενός σπιτικού γεύματος σε κάποιο κυριακάτικο οικογενειακό κάλεσμα. Και σίγουρα θα ξαναπάω.

***Η Δήμητρα Γραμματικάκη είναι food blogger (Η Pastryκιά)

Στο Simul η Βίκυ Βαμιεδάκη

Η πρώτη σκέψη ήταν στο σπίτι της αδερφής μου (γέλια). Αλλά η αλήθεια είναι ότι έφαγα φανταστικά ένα μεσημέρι στο Simul. Το κορυφαίο αρνί με αγκινάρα. Μάλιστα ένας φίλος ξενοδόχος, άρτι αφιχθείς από Νέα Υόρκη όπου είχε βρεθεί σε αστεράτα εστιατόρια, μου είπε ότι ήταν το καλύτερο αρνί που είχε φάει. Και βέβαια αυτό το γεύμα έκλεισε με το γλυκό με την κολοκύθα.

***Η Βίκυ Βαμιεδάκη είναι δημοσιογράφος ταξιδιωτικού & τουριστικού ρεπορτάζ στο news247

Στην Μπομπίνα ο Μιχάλης Τσίτας

Ένα μαγαζί διαμαντάκι στη Νέα Ιωνία, ονόματι Μπομπίνα, που σημαίνει «καρούλι», άνοιξε πρόσφατα και ήρθε (ελπίζω) για να μείνει, μιας και το συγκεκριμένο σημείο πάντα είχε τα προβλήματά του. Με πολύ όμορφη αισθητική και ωραίο design, στην Μπομπίνα μπορείς να φας πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό και φυσικά βραδινό. Θα πιείς τέλειο κρύο latte και όχι μόνο και φυσικά θα απολαύσεις τα πιο δροσιστικά cocktails.

Ειδικά τώρα που το καλοκαίρι είναι μία ανάσα μακριά, στην Μπομπίνα θα αράξεις στα vintage τραπεζάκια έξω με την παρέα σου για κουβεντολόι. Βρίσκω απολαυστικά τα νιόκι πατάτας και πατζαριού, τη σαλάτα με φράουλα και οπωσδήποτε τη σιγομαγειρεμένη χοιρινή πανσέτα. Αν πάω για χαλαρό κρασάκι το πιάτο με τα τυράκια με mango chutney και τσίπς γλυκοπατάτας είναι ιδανικό. Αν πάλι η λιγούρα για γλυκό μού χτυπήσει για ακόμη μία φορά την πόρτα, το γλυκό φιστίκι θα έρθει να σώσει για άλλη μια φορά τη μέρα. Enjoy my friends.

***Ο Μιχάλης Τσίτας είναι φωτογράφος.

Στα Άκρα η Ντενίσα-Λυδία Μπαϊρακτάρι

Η Αθήνα τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει τεράστιο γαστρονομικό ενδιαφέρον και βλέπουμε όλο και περισσότερους μάγειρες και σεφ να στρέφονται στην ελληνική κουζίνα και την ντόπια πρώτη ύλη, κάτι που είχε αργήσει ομολογουμένως πολύ. Αυτή η στροφή νομίζω έχει κάνει και το κοινό να επισκέπτεται όλο και πιο συχνά τα αγαπημένα του εστιατόρια, αλλά και να ανυπομονεί για όσα καινούργια ανοίγουν στην πόλη.

Τελευταία εκείνο το εστιατόριο που περίμεναν όλοι οι foodies της πόλης, ήταν χωρίς καμία αμφιβολία τα Άκρα των Γιάννη Λουκάκη και Σπύρου Πεδιαδιτάκη και μπορώ να πω πως άξιζε την αναμονή. Εδώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον έχει ξεκάθαρα το φαγητό, για αυτό και σε όποιο τραπέζι κι αν καθίσετε θα δείτε στον πάγκο δίπλα σας να ετοιμάζεται και από ένα πιάτο. Στα Άκρα κουζίνα και σάλα είναι ένα, με τη φωτιά που καίει στο βάθος, να κλέβει αναμφισβήτητα τις εντυπώσεις. Ακόμα κι εκεί όμως, υπάρχει ένα μεγάλο τραπέζι, το οποίο θα μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 12 άτομα. Εδώ ο πελάτης βρίσκεται πάντα στη μέση της δράσης.

Όπως μας είχε συνηθίσει και στα μαγαζιά του στη Θεσσαλονίκη, τη Μούργα και τη +Τροφή, ο Γιάννης Λουκάκης συνεχίζει και στα Άκρα να ρίχνει το μεγαλύτερο βάρος του στην εποχικότητα των υλικών και την ποιοτική πρώτη ύλη, γι’ αυτό και τα περισσότερα πιάτα είναι λιτά, χωρίς υπερβολικές σάλτσες και μπαχαρικά. Το εστιατόριο δεν έχει κλείσει ακόμα ούτε μια εβδομάδα ζωής και δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί από δω και πέρα, τα όσο δοκίμασα όμως στην πρώτη μέρα λειτουργίας του με έκαναν να ανυπομονώ να ξαναπάω και αυτό δεν είναι κάτι που μου συμβαίνει συχνά.

***Η Ντενίσα-Λυδία Μπαϊρακτάρι είναι managing editor του OneCity.