Ραντεβού στα ζαχαροπλαστεία της Αθήνας, όπως παλιά
- 13 ΙΟΥΝ 2024
Πόσοι έρωτες έχουν ανθίσει πάνω από μία σεράνο; Πόσες πάστες αμυγδάλου χρειάστηκαν για να δωθεί ένα φιλί; Μπορεί τις τελευταίες δεκαετίες να συνηθίσαμε το γλυκό να μπαίνει στο κουτί, όμως κάποτε οι παρέες το απολάμβαναν σε πιάτο, στα τραπέζια των ζαχαροπλαστείων.
Μαζί με όλη τη νοσταλγία που κουβαλάει η εποχή μας, έχει επανέλθει και η έξοδος για γλυκό. Στα κλασικά πια μαγαζιά που έχουν μείνει να θυμίζουν κάτι από εκείνες τις αλλοτινές εποχές, έχουν προστεθεί και καινούργια που θέτουν το γλυκό στο επίκεντρο και μας παροτρύνουν να κάνουμε μια στάση και να το απολαύσουμε όπως κάποτε.
Κόντρα στο ρεύμα που θέλει μαγαζιά πυροτεχνήματα, τα δοκιμασμένα στον χρόνο ζαχαροπλαστεία μοιάζουν σαν ένα μυστικό πέρασμα που ενώνει το χθες με το σήμερα. Με μία ιστορία που ξεκινά από το 1892, ο Βάρσος (Κασσαβέτη 5, Κηφισιά) αποτελεί πια κομμάτι της ιστορίας της πόλης. Στα τραπέζια του, είτε στον εσωτερικό χώρο είτε κάτω από τα δέντρα στον δροσερό κήπο, οι θαμώνες απολαμβάνουν τις φημισμένες κρέμες και το ρυζόγαλό του, χειροποίητο παγωτό αλλά και κλασικά γλυκά όπως σοκολατίνα, κωκ και άλλες πάστες.
Όταν δεν θέλεις να βγεις για φαγητό ή ποτό, μπορείς απλώς να δώσεις ραντεβού στον Tillas (Αγ. Τριάδος 2, Ν. Φιλαδέλφεια). Το ζαχαροπλαστείο με τις πολίτικες ρίζες αποτελεί πια σήμα κατατεθέν της Φιλαδέλφειας καθώς λειτουργεί αδιάλειπτα από το 1964. Με σεβασμό στην ιστορία του, η νεότερη γενιά φρόντισε να δώσει έναν τόνο στο σήμερα, με κάποιες ωραίες αλλαγές στη διακόσμηση αλλά και την ποικιλία των γλυκών. Τους καλοκαιρινούς μήνες, η κατάφυτη πίσω αυλή με τα νερά που τρέχουν στο συντριβάνι είναι πραγματικά μια όαση για φρέσκο παγωτό, πολίτικα γλυκά και πάστες και πιο συγκεκριμένα σαβαρέν με ρούμι και παγωτό καϊμάκι, μπαρμπά-Σαμ και εκμέκ σπέσιαλ.
Από το 1969 που η Χαρά (Πατησίων 339, Αθήνα) άνοιξε τις πόρτες της στην Πατησίων πολλά έχουν αλλάξει στην περιοχή. Η αγάπη και το μεράκι όμως μένουν ίδια και περνούν από την παλαιότερη γενιά στην επόμενη κι ας έχει συμπληρώσει το αθηναϊκό ζαχαροπλαστείο μισό αιώνα ζωής. Το γλυκό ήταν και παραμένει ένα είδος πολυτελείας, δεν καλύπτει κάποια επισιτιστική ανάγκη. Το αναζητάμε για την απόλαυση, τη γιορτή, τη χαρά.
Αυτή που ήθελε να δίνει στους Αθηναίους ο Νίκος Παπουτσής όταν ξεκίνησε την επιχείρησή του έχοντας στα κιτάπια του την παραδοσιακή συνταγή του πολίτικου εκμέκ από τη μητέρα του Αριστέα. Μία συνταγή που διατηρείται η ίδια – όπως και τόσες άλλες – όπως την κράτησε ο Σταύρος Παπουτσής και πλέον οι κόρες του, Δέσποινα και Νικολέτα. Τις μέρες με ωραίο καιρό, τα τραπέζια στην πρασιά γεμίζουν με κόσμο κάθε ηλικίας και οι δίσκοι περνούν γεμάτοι με σκαφάκια Σικάγο και εκμέκ σπέσιαλ. Μια σταθερά για όλους μας.
Μπορεί ο κόσμος να μπαινοβγαίνει με σακούλες στα χέρια από το Désiré (Δημοκρίτου 6, Κολωνάκι) αλλά αν ρίξεις μια ματιά στα τραπέζια θα δεις ότι κάποιοι απολαμβάνουν την πάστα τους. Το ζαχαροπλαστείο που λειτουργεί από το 1962, φημίζεται για τα γλυκά γαλλικής σχολής, την ποιότητα και την εξυπηρέτησή του. Μπορεί το καλοκαίρι ο χώρος να είναι πιο ζεστός σε χρώματα και ύφος αλλά τα φρέσκα και καλοφτιαγμένα γλυκά σε αποζημιώνουν και σου δίνουν μία γεύση παλιάς Αθήνας.
Συναισθήματα νοσταλγίας ξυπνούν στον Κτιστάκη (Σωκράτους 59) τρώγοντας λουκουμάδες, στη Στάνη (Μαρίκας Κοτοπούλη 10) με τις κρέμες της παιδικής μας ηλικίας και στα τραπέζια του Κρίνου (Αιόλου 87). Αν κατηφορίσεις στα νότια προάστια, το AquaMarina (Αγ. Παντελεήμονος 15, Βουλιαγμένη) σε ταξιδεύει πίσω στον χρόνο με το θρυλικό «ποντίκι», το Σικάγο και το εκμέκ.
Ραντεβού στα ζαχαροπλαστεία του σήμερα
Όταν έστηνε το Ρεσιτάλ (Αναπαύσεως 15, Μετς), ο Λεωνίδας Δεληγιάννης είχε στο μυαλό του ένα ζαχαροπλαστείο όπως αυτά που έδιναν ραντεβού παλιά, συστήνοντάς το ως ένα εστιατόριο γλυκού. Έτσι, εκτός από το ανοιχτό εργαστήριο ζαχαροπλαστικής, προστέθηκαν τραπέζια στον χώρο για να καθίσει κανείς να απολαύσει το γλυκό του. Οι νεότεροι σε ηλικία καλοδέχτηκαν αυτή την τάση από τα παλιά και κάπως έτσι έβλεπες να δίνουν ραντεβού για γαλακτομπούρεκο και πορτοκαλόπιτα.
Όταν άνοιξε τις πόρτες του το The Zillers Pastry Bar (Παλαιολόγου Μπενιζέλου 6, Αθήνα) ήμασταν ήδη εξοικειωμένοι με τον όρο εστιατόριο γλυκού. Εδώ όμως μπήκαμε για τα καλά στα πιο «γαστρονομικά» γλυκά και μάλιστα ακόμα και σε μενού degustation για μια βραδινή έξοδο.
Τρία χρόνια μετρά πια το In Love Again (Κλειτίου 3, Αθήνα) που έχει καταφέρει να συνδυάσει γλυκίσματα επηρεασμένα από την cocktail κουλτούρα του πολυβραβευμένου Baba au Rum (World’s 50 Best Bars) με specialty coffee και αλμυρά σνακ σε ένα σύγχρονο ζαχαροπλαστείο. «Το In Love Again μιλάει για εκείνη τη συναισθηματική κατάσταση που βρίσκεσαι όταν νιώθεις τη δημιουργικότητα να σε κατακλύζει και όλα γύρω σου θα μπορούσαν να είναι ερωτεύσιμα», είχε πει ο δημιουργός του, Θάνος Προυναρούς, υπενθυμίζοντας μας πώς όταν δίνεις ραντεβού για γλυκό, μπορεί ακόμα και να ερωτευτείς.
