Στην Κυψέλη βρίσκεις μέλι που παράγεται στην Αθήνα

Σε ένα αστικό τοπίο με ελάχιστους χώρους πράσινου, είναι ελπιδοφόρο να γνωρίζεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που συνεργάζονται με τη φύση για τη βιωσιμότητά της και συνεπώς των κατοίκων της πόλης.

Στον δήμο Γλυφάδας, οι κάτοικοι έχουν συνηθίσει το λιομάζωμα χρόνια τώρα. Η συγκομιδή της ελιάς αποτελεί πια γιορτή για την περιοχή, γίνεται με μεράκι και με κοινωφελή σκοπό, καθώς το ελαιόλαδο που παράγεται μοιράζεται στη συνέχεια στους οικονομικά ευάλωτους κατοίκους μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Γλυφάδας.

Στην Πετρούπολη, ένας πρώην εγκαταλελειμμένος δημόσιος χώρος τριών στρεμμάτων μετατράπηκε, μετά από αρκετή δουλειά, σε βιολογικό κοινωνικό λαχανόκηπο, όπου άνθρωποι όλων των ηλικιών φυτεύουν σπόρους, πιάνουν στα χέρια τους τσάπα και απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων τους κυριολεκτικά.

Στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, παραγωγοί που ακολουθούν βιολογικές ή φυσικές πρακτικές στις καλλιέργειές τους, δίνουν το εβδομαδιαίο ραντεβού τους με τους καταναλωτές. Τα κριτήρια για την επιλογή τους είναι να έχουν μια μικρή απόσταση από την Κυψέλη και ο στόχος είναι να δημιουργείται μια αγορά χωρίς μεσάζοντες, κατευθείαν από το χωράφι.

Εκεί βρήκε στέγη και το μόνιμο κατάστημα Αστική Μέλισσα, που αποτελεί ένα πρότζεκτ εξωστρέφειας της περιβαλλοντικής οργάνωσης που ίδρυσε ο Νίκος Χατζηλίας, μελισσοκόμος και εκπαιδευτής μελισσοκομίας.

Το αστικό μέλι παράγεται στις γειτονιές της Αθήνας, που φτάνουν από του Ζωγράφου μέχρι το Αιγάλεω και από την Κηφισιά έως τη Βούλα.

Οι μέλισσες ευδοκιμούν στα πιο απίθανα μέρη: στις πόλεις. Η αστική μελισσοκομία είναι κάτι περισσότερο από μία τάση, είναι μία κίνηση προς μία πιο αναγεννητική κατεύθυνση.

Η ιδέα της ανατροφής μελισσοσμηνών μέσα σε ένα εκτεταμένο αστικό τοπίο μπορεί να φαίνεται απίθανη, αλλά είναι μία προσπάθεια που προσφέρει ικανοποίηση. Μέσω των μελισσών επανασυνδέεσαι με τη φύση – τις εποχές, τον καιρό, τα λουλούδια, τα δέντρα – από τα οποία εξαρτώνται όλες οι μέλισσες.

«Είναι ένα πρότζεκτ με περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο, με στόχο να βοηθήσει και να αναδείξει την επιβαρυμένη και πολλές φορές υποβαθμισμένη αστική χλωρίδα. Να κάνει τον καθένα να προσέξει τα δέντρα και τα λουλούδια στην καθημερινότητά του, να τα προστατεύει, να ζητάει να αυξηθεί το αστικό πράσινο», λέει ο Νίκος Χατζηλίας. Στο κατάστημά του, καταλαβαίνεις ότι μέσα στις πόλεις μπορεί να αναπαραχθεί κάτι.

Το αστικό μέλι παράγεται στις γειτονιές της Αθήνας (σ.σ. τις οποίες φροντίζουν να μην υπερ-φορτώνουν με μελίσσια), που φτάνουν από του Ζωγράφου μέχρι το Αιγάλεω και από την Κηφισιά έως τη Βούλα.

Η αστική μελισσοκομία ωστόσο δεν είναι ένα χόμπι που μπορεί να ακολουθήσει κανείς αψήφιστα. Χρειάζεται ενημέρωση και εκπαίδευση, και σίγουρα η ομάδα της Αστικής Μέλισσας δεν παροτρύνει τον κόσμο να βάλει μελίσσια.

Φιγουράρει στα ράφια του καταστήματος, μαζί με άλλες μοναδικές ελληνικές ποικιλίες μελιού, όπως Πεύκου, Ελάτου, Θυμαρίσιο, Ρίγανης, Λυγαριάς, Κουμαριάς, Πορτοκαλιάς, Ερείκης, Ανθέων, Δάσους, Βελανιδιάς, καθώς και κηρήθρα με μέλι Ανθέων. Διαθέτουν επίσης γύρη, βάμμα πρόπολης, βασιλικό πολτό, κεραλοιφές, ταχίνι, ξηρούς καρπούς και φυτικά βούτυρα.

Στους ελέγχους που πραγματοποιούνται για φυτοφάρμακα και βαρέα μέταλλα, το αστικό μέλι βγαίνει πεντακάθαρο στις αναλύσεις. «Το ίδιο ακούμε και από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο που διατηρεί δεκαετίες μελίσσια στις εγκαταστάσεις του, από μελισσοκόμους στην Αθήνα που το κάνουν πειραματικά και από όσα διαβάζουμε σε βιβλιογραφίες για άλλα μέρη του κόσμου».

Στο ήσυχο συνοικιακό κατάστημα της Αστικής Μέλισσας μπορείς να μάθεις περισσότερα για το μέλι που ίσως και να προέρχεται κοντά στο σπίτι σου αλλά και να βρεις την ποικιλία που σου ταιριάζει, με την καθοδήγηση του ειδικού.

Για όποιον το σκέφτεται βέβαια, είναι απαραίτητο να αποκτήσει εμπειρία στην εξοχή και όταν αισθανθεί σίγουρος να το δοκιμάσει στην πόλη. Η οργάνωση πάντως έχει ανάγκη από εθελοντές ενώ διοργανώνει επίσης σεμινάρια.

«Τα κυρίως οφέλη από όλο αυτό δεν είναι τα προϊόντα της μέλισσας. Η επικονίαση που πραγματοποιούν είναι γύρω στο 90% της αξίας των μελισσών», τονίζει ο Νίκος Χατζηλίας. Μέσα από όλη αυτή την ενέργεια έχει δημιουργηθεί μία ωραία κοινότητα, είτε από ήδη υπάρχοντες αστικούς μελισσοκόμους είτε από νέους ενδιαφερόμενους.

Αν θέλεις όμως να κάνεις κάτι ακόμα για αυτά τα φανταστικά πλάσματα που λέγονται μέλισσες, για να συμβάλλεις στην επιβίωσή τους στην πόλη, είναι να προτιμήσεις για το μπαλκόνι ή την αυλή σου, αρωματικά φυτά, όπως θυμάρι, φασκόμηλο, λεβάντα, δεντρολίβανο, αλλά και εσπεριδοειδή, καθώς είναι ιδανικά μελισσοκομικά φυτά. Τους καλοκαιρινούς μήνες και κυρίως σε περιόδους ακραίας ζέστης, έχε ένα πιατάκι με νερό και κάποια βότσαλα να προεξέχουν ώστε να μπορούν πατάνε οι μέλισσες και να πίνουν νερό χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος να πνιγούν.