Τα καλύτερα πιάτα που φάγαμε τον Ιανουάριο στην Αθήνα
Τα πιάτα που αδειάσαμε χωρίς δεύτερη σκέψη και θυμόμαστε ακόμα για τη νοστιμιά τους.
- 25 ΙΑΝ 2024
Η πρώτη έξοδος για φαγητό το 2024 ήταν στη γειτονιά μου. Λίγο μετά την Πρωτοχρονιά, όταν βρίσκεσαι ακόμα σε λίμπο, κάπου ανάμεσα στις γιορτές και την επιστροφή στο γραφείο. Περπατήσαμε μέχρι το Ντύλαν (Αγίας Ζώνης 38), χαιρετίσαμε δυο γνωστούς μας Κυψελιώτες που έπιναν το κρασί τους έξω και πιάσαμε θέση στο μεγάλο τραπέζι / μπάρα που αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια της ανοιχτής κουζίνας. Χαρούμενα πρόσωπα, ευχές για καλή χρονιά και ένα κλίμα οικείο.
Το ζεστό ζυμωτό ψωμί ήταν η καλύτερη αρχή και όταν έφτασε μπροστά μας ο μπακαλιάρος ραγού (βλέπε 1η φωτογραφία), βουτήξαμε στο ζουμί του χωρίς δεύτερη σκέψη. Η σκέψη του σεφ και συνιδιοκτήτη του εστιατορίου πίσω από το συγκεκριμένο πιάτο ήταν να φέρει στα μέτρα του το ψάρι πλακί, να αποτυπώσει αυτό το φαγητό της παλιάς σχολής, μέσα από τη δική του φιλοσοφία και τεχνική. Λίγο θα σε ενδιαφέρει η προετοιμασία, το πώς δένει τα ζουμιά της σάλτσας και πώς ψήνει το ψάρι τόσο όσο, όσο θα μαζεύεις με το ψωμί σου τα περισσεύματα.
Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής με χαμόγελο – είναι ωραίο να ανοίγουν εστιατόρια που μπορούν να γίνουν στέκια.
Πίσω στα κλασικά και αγαπημένα, κι αφού είδαμε τη Ζώνη Ενδιαφέροντος, πριν μάθουμε ότι είναι υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, οδηγηθήκαμε σχεδόν με κλειστά μάτια στο Tuk Tuk (Βεϊκου 40). Ήταν βράδυ καθημερινής με τσουχτερό κρύο, πράγμα βολικό γιατί ο κόσμος δεν είχε διάθεση για αναμονές και κάπως έτσι βρήκαμε να καθίσουμε σχετικά γρήγορα (αφού μασουλήσαμε στο όρθιο τσιπς γαρίδας, που το μαγαζί είχε την ευγενική καλοσύνη να προσφέρει σε όσους περίμεναν).
Θα μπορούσα να γράψω για τη σούπα βάλσαμο tom ka khai, για το sticky rice που είναι το πιο αγαπημένο μου συνοδευτικό, για τα τραγανά φιλετάκια πάπιας που τυλίγεις μόνος σου σε πιτάκια, αλλά θα σταθώ στα pork dumplings. Αν θελήσω ποτέ να κάνω mukbang, με σκέφτομαι με μία ντουζίνα από αυτά μπροστά μου.
Στην μπάρα του νέου wine bar Επτά Μάρτυρες στον Νέο Κόσμο
Επτά Μάρτυρες (Μεναίχμου 3Β) είναι το όνομα του wine bar που άνοιξε πρόσφατα στον Νέο Κόσμο, ακριβώς απέναντι από το εστιατόριο Annie Fine Cooking. Χαλαρό και ανεπιτήδευτο, είναι από αυτά τα μαγαζιά που θα ταιριάξει στις ορέξεις σου όποιες κι αν είναι αυτές. Μπορείς να κάνεις μία στάση για ένα κρασί στην μπάρα ή να περάσεις το βράδυ σου επενδύοντας σε πιο ιδιαίτερες ετικέτες κρασιών. Και να τσιμπήσεις πολύ νόστιμα.
Το φαγητό στηρίζεται στη φιλοσοφία του βολιώτικου τσιπουράδικου, δίνεις το σύνθημα και ο σεφ ετοιμάζει κατά βούληση τα πιάτα. Σίγουρα θα αδικήσω κάποια άλλα, όπως το ψητό λάχανο με την ξιδάτη πιπεριά, το σαγανάκι, τις σουπιές, τη μελιτζάνα με ένα τσικ σιράτσα, όμως το μπέργκερ ψαριού (με ολόκληρο ζουμερό φιλέτο) ήταν τόσο νόστιμο που το σκέφτομαι ακόμα.
Σάλτσα γιαουρτιού με πράσινες πιπεριές, ένα αγαπημένο συνοδευτικό στα αλβανικά τραπέζια
Νομίζω ότι το highlight αυτού του μήνα ήταν η μέρα που επισκέφθηκα το καφενείο «Πρασία» (Γερακίου 33) στα Σεπόλια και δοκίμασα δύο από τα πιο δημοφιλή πιάτα της αλβανικής κουζίνας.
Σάλτσα γιαουρτιού με πράσινες πιπεριές (αν και σε κάποια μέρη της χώρας χρησιμοποιούν και κόκκινες), ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα συνοδευτικά στα αλβανικά τραπέζια, που φτιάχνεται συνήθως τον χειμώνα και κεμπαπάκια από την Κορυτσά ή αλλιώς kërnacka, τα οποία τρώγονται σε μία μπουκιά. Πρόκειται για το πιο γνωστό έδεσμα της Κορυτσάς, φτιάχνονται από χοιρινό κιμά χωρίς καθόλου ψωμί, μόνο μπαχαρικά που συνήθως περιλαμβάνουν πιπέρι καυτερό και ρίγανη.
Είναι ιδανικός μεζές για την αλβανική ρακή.
Τα Σουβλάκια της Λίλας είναι σταθερή αξία στο Νέο Ψυχικό
Είναι μερικά μαγαζιά τόσο παλιά που σχεδόν ξεχνάς καμιά φορά την ύπαρξή τους. Τα θυμάσαι όμως τη σωστή στιγμή.
Μια τέτοια ήταν και όταν βρέθηκα στο Νέο Ψυχικό και τα Σουβλάκια της Λίλας (25ης Μαρτίου 41) ήταν η πρώτη σκέψη για ένα κόμφορτ σουβλάκι. Ένα τυλιχτό απ΄όλα με μπιφτέκι μοσχαρίσιο – που ζυμώνουν οι ίδιοι – με μαλακή, αλάδωτη πίτα, ντομάτα, κρεμμύδι, μουστάρδα και τη δική τους κόκκινη σάλτσα, που η συνταγή της πάει πολλές δεκαετίες πίσω. Δεν είναι στη φιλοσοφία τους να βάζουν πατάτες τηγανητές στο σουβλάκι τους και δεν χρειάζεται κιόλας, αν με ρωτάς. Μπορείς να τις παραγγείλεις ως συνοδευτικό, είναι κομμένες στο χέρι και φρέσκες.
