Τα καλύτερα που θα φας στο χέρι στην Αθήνα
Φοκάτσια με ιταλικά αλλαντικά και τυριά, arancini, old school σουβλάκι και πίτσα με την υπογραφή ενός αγαπημένου φούρνου.
- 14 ΝΟΕ 2024
Οι εποχές που το street food στην Αθήνα ήταν ταυτισμένο αποκλειστικά με το πρόχειρο φαγητό ανήκουν στο παρελθόν. Πλέον, βρίσκεις προτάσεις για κάθε γούστο και budget και από διαφορετικές γωνιές του κόσμου. Έχουμε μονοθεματικά μαγαζιά που πέτυχαν, αλλά και πιο ιδιαίτερες επιλογές που μας μαθαίνουν κάτι από τις κουζίνες του πλανήτη.
Το φαλάφελ του Al Sharq (Λιοσίων 1) στην πλατεία Βάθη παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο οικονομικά και χορταστικά γεύματα που θα φας στο χέρι σε μία πόλη που το να κατοικείς σε αυτή κοστίζει πια αρκετά. Οι γεωργιανοί φούρνοι, που εμφανίζονται πια σε περισσότερες γειτονιές, αποτελούν ιδανική στάση για ένα ζεστό ψωμί ή μία πίτα, αντί της κλασικής τυρόπιτας.
Οι φούρνοι νέας γενιάς προσφέρουν εξαιρετικά κρουασάν και άλλες λαχταριστές ζύμες, δίνοντας σημασία στις πρώτες ύλες. Κάπως έτσι βρίσκει κανείς – ακριβά αλλά καλοφτιαγμένα – αρωματικά ρολά κανέλας, κάρδαμου, pain au chocolat και άλλες παρόμοιες παρασκευές. Η Αθήνα έχει πια την πρώτη της birrieria ενώ βρίσκεις ακόμα και empanadas στην πόλη.
Η Focacceria Napul’e (Πετράκη 30, Αθήνα) αποτελεί την πιο πρόσφατη άφιξη στο κέντρο της Αθήνας, ένα εγχείρημα του συνιδιοκτήτη και pizzaiolo Francesco Granata του Napul’e στη Βάρη. Με τη φοκάτσια είμαστε πια εξοικειωμένοι στην πόλη, καθώς τη βρίσκουμε σε διάφορες εκδοχές στα αθηναϊκά bakeries.
Εδώ, ωστόσο, βασίζεται στη συνταγή του ιδιοκτήτη, ο οποίος έχει αφιερώσει πάρα πολλές εργατοώρες στις ζύμες του. Γεμίζει επίσης με εκλεκτά αλλαντικά και τυριά από την Ιταλία – από μορταδέλα Μπολόνιας και πικάντικο σαλάμι Καλαβρίας μέχρι πορκέτα και πεκορίνο, στρακίνο και γκοργκοντζόλα.
Μία ακόμα σπεσιαλιτέ είναι τα arancini, τα τηγανητά μπαλάκια ρυζιού, που κυκλοφορούν σε τρεις – τέσσερις παραλλαγές, από χορτοφαγικά με μοτσαρέλα, ελιές, κάπαρη, σάλτσα ντομάτας και φρέσκο βασιλικό, μέχρι με σπιανάτα και σκαρμότσα.
Νέα εποχή για μία από τις πιο αγαπημένες μου πιτσαρίες στα Εξάρχεια. Η Valtezziana 2.0 έκανε το ντεμπούτο της στις αρχές του Νοεμβρίου, στον χώρο που την πρωτογνωρίσαμε στον πεζόδρομο της Βαλτετσίου (στον αριθμό 41). Πίσω από την επανεκκίνηση βρίσκεται η ομάδα του The Black Salami Microbakery, που προσωπικά με έχει κερδίσει από την πρώτη στιγμή.
Στο νέο τους εγχείρημα λοιπόν, συναντούν τη Δήμητρα Κορδονούρη και η πίτσα μπαίνει στο επίκεντρο. Κρατούν τα άλευρα που έρχονται από έναν οικογενειακό πετρόμυλο στο Τορίνο και τις γνώσεις τους στις ωριμάνσεις και δίνουν το κάτι παραπάνω στο στόλισμα της ζύμης. Μπορείς να κάνεις μία σύντομη στάση για κρασί ή να φύγεις αγκαλιά με ένα ζεστό κουτί για τον δρόμο.
Όταν μιλάμε για street food δεν μπορεί να λείπει το σουβλάκι. Το Νικαράγουα (Οδυσσέα Ανδρούτσου 149) στον Πειραιά είναι μία φρέσκια προσθήκη στον χάρτη αλλά ακολουθεί τον δρόμο των old school σουβλατζίδικων.
Αυτό σημαίνει μικρά τυλιχτά, περιποιημένα, που τρώγονται σε τρεις μπουκιές. Τα καλοψημένα κρέατα τυλίγονται σε αφράτες πίτες, οι ντομάτες είναι διαλεχτές και προτιμούν να μην μπουκώσουν το σουβλάκι με πατάτες, παρά να τις προσφέρουν στο πλάι.
Δύσκολο να προσπεράσεις τη μυρωδιά της ζεστής ζύμης όταν περνάς έξω από έναν γεωργιανό φούρνο. Μόλις λίγα βήματα από τον σταθμό του ηλεκτρικού στη Βικτώρια, στον φούρνο Παραδοσιακές Γεωργιανές Πίτες (Αριστοτέλους 79) ξεφουρνίζονται ψωμί λαβάς και πίτες με διάφορες γεμίσεις. Τα πρωινά θα δεις τους περαστικούς να σχηματίζουν ουρά για να προμηθευτούν μια ζεστή πίτα με μαστιχωτό τυρί, το ιδανικό σνακ όταν βρίσκεσαι έξω στον δρόμο.
