© Εθνικό Θέατρο / Generation Lost
ΘΕΑΤΡΟ

4 παραστάσεις αφιερωμένες στην παρεξηγημένη γενιά των millennials

Νεαροί σκηνοθέτες μεταφέρουν τα αδιέξοδα και τις ανασφάλειες της γενιάς τους στις σκηνές της πόλης, μιας γενιάς που μεγάλωσε μέσα στις κρίσεις και την επισφάλεια αδυνατώντας ακόμη να ενηλικιωθεί.

Χονδρικά, με τον όρο millennials περιγράφονται όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1981 και 1996 (για κάποιους μέχρι 2000), αλλά θα ήταν μάλλον πιο κατάλληλο να χρησιμοποιήσουμε σαν σημείο αναφοράς τα γεγονότα που διαμόρφωσαν συνολικά αυτή τη γενιά που τώρα βρίσκεται κοντά στα 30: είναι οι κρίσεις τις οποίες βιώνουν αδιάκοπα από τα εφηβικά τους χρόνια, είναι τα social media και ο ανεξάντλητος κόσμος του ίντερνετ που γνώρισαν από τις εποχές του Hi5 και του MSN, είναι ο κόπος στα θρανία, στα φροντιστήρια, στα πανεπιστήμια που ποτέ δεν είδαν να ανταμείβεται με χρήματα. Αντίθετα, παραμένουν κατά βάση σε συνθήκες ανασφάλειας, αγωνιούν να πληρώσουν το νοίκι και έτσι δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι ενηλικιώθηκαν.

Αλλά τουλάχιστον κάνουν τέχνη. Το τελευταίο διάστημα έχει φανεί μια ευτυχής συγκυρία για τα θεατρικά έργα που αναφέρονται στη χαμένη, αδικημένη, χαομένη και –παρά τα burnouts– ακόμη ζωντανή στη σκηνή (σαν ροκ συγκρότημα) γενιά.

Σκηνοθέτες της ίδιας γενιάς, άτομα που θεωρητικά βρίσκονται στο άνθος της παραγωγικής τους ηλικίας, καταθέτουν μια σειρά από παραστάσεις με έντονες υπαρξιακές αναζητήσεις, ματαιότητα, συναισθηματικό κενό, αλλά και ελπίδα ότι κάπως, κάποτε τα πράγματα θα αλλάξουν. Παραστάσεις οι οποίες πηγάζουν από προσωπικές εμπειρίες, γι’ αυτό και εκπλήσσουν με το πόσο αληθινές είναι οι καταστάσεις που περιγράφουν.

Generation Lost στο Εθνικό Θέατρο

Με πρώτη ύλη το πραγματικό συναισθηματικό κενό που ζουν οι millennials, όπως καταγράφηκε σε έρευνα και συνεντεύξεις του Γρηγόρη Λιακόπουλου (ο οποίος υπογράφει το κείμενο) σε πόλεις της Ευρώπης, η σκηνοθέτρια Κατερίνα Γιαννοπούλου σκιαγραφεί το ετερόκλητο πορτρέτο της «χαμένης γενιάς» στην Νέα Σκηνή του Εθνικού. Η παράσταση χρησιμοποιεί και σε επίπεδο φόρμας εργαλεία οικεία με τη γενιά της ματαίωσης και των video games, οπως η αποσπασματικότητα και η επαναληψιμότητα, η κυριαρχία της εικόνας και η ποπ αισθητική, οδηγώντας σε ένα άτακτο συνονθύλευμα το οποίο προκάλεσε ανάμεικτες αντιδράσεις σε κοινό και κριτικούς.

Έως 28 Απριλίου. Περισσότερες πληροφορίες και προπώληση εισιτηρίων εδώ.

Δε μιλένιαλς στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα

Τρία άτομα από τη δύσκολη γενιά των millennials, η Χρύσα, η Λουκία και ο Άρης, όντας σήμερα στην ηλικία των συν-πλην 30, συναντιούνται στο in situ σκηνικό του μπαρ του Κεραμεικού, με τους θεατές να τρυπώνουν πειστικά στην καθημερινότητά τους, που βάλλεται από εργασιακή ανασφάλεια, χαμηλές απολαβές, όνειρα που μένουν στον πάγο και αγωνία να βγει το νοίκι στο τέλος του μήνα – όλα με φόντο τη ζωή στην Αθήνα τώρα. Με χιούμορ, κυνισμό και αρκετή (ζωντανή) μουσική στη λογική του μιούζικαλ, το έργο της Χρύσας Κουλούρη δίνει μια αληθινή γεύση από το χάος όπου πλέει αυτή η γενιά, με την ελπίδα να πεθαίνει όπως λένε τελευταία.

Έως 30 Απριλίου. Περισσότερες πληροφορίες και προπώληση εισιτηρίων εδώ.

Farewell / Εν τόπω χλοερώ στο Θέατρο 104

Η νέα παράσταση-περφόρμανς-DIY συναυλία της ομάδας Ντουθ μετά τη sold out επιτυχία Nostalgia Generation καλεί το κοινό σε μια ανοιχτή εκδήλωση μεταξύ γάμου και κηδείας – όπως το βλέπει κανείς. Οι θεατές είναι ελεύθεροι να κινούνται στους χώρους του θεάτρου, το μπαρ σερβίρει κατά τη διάρκεια της παράστασης, ενώ σύντομα όλοι θα καταλάβουν ότι είναι μέρος μιας μαύρης κωμωδίας από millennials που θρηνούν χαμένες ευκαιρίες και παράλληλα δοξάζουν τις ανεξάντλητες ευκαιρίες. Τραγούδια μετατρέπονται σε θρήνοι στο όνομα της πιο εξπρεσιονιστικής κρίσης μέσης ηλικίας.

Πρεμιέρα 10 Μαΐου. Περισσότερες πληροφορίες και προπώληση εισιτηρίων εδώ.

Ο κύριος Οικονομίδης στο ΠΛΥΦΑ

millennials

Φρέσκο αίμα από το τμήμα σκηνοθεσίας της Δραματικής Σχολής του Εθνικού. Ο Κώστας Λέκκας παρουσιάζει τον κύριο Οικονομίδη – έναν άνθρωπο που γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 σε κάποια παραθαλάσσια κωμόπολη της Πελοποννήσου, αγαπάει την ποπ μουσική, τη θάλασσα και σε κάποια φάση αναγκάζεται για τα χρήματα να θέσει σε κίνδυνο το βασικότερο αντικείμενο μνήμης του, το μπλε τετράδιο. Ο κύριος Οικονομίδης είναι ένα σύμβολο για τη γενιά των millennials που όσο πασχίζει να γίνει ουσιαστικά ενήλικη και να σταθεί στα πόδια της, χάνει το ρομαντισμό της, τη μνήμη της, τις άμυνές της.

Έως 30 Απριλίου. Περισσότερες πληροφορίες και προπώληση εισιτηρίων εδώ.