Είδαμε το Larsen C στη Στέγη και για μία ώρα ζήσαμε ένα όνειρο

Προχθές λοιπόν το βράδυ, βρέθηκα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, στην πρεμιέρα της παράστασης χορού Larsen C του διακεκριμένου στην Ευρώπη Έλληνα χορογράφου Χρήστου Παπαδόπουλου (Elvedon στο Θέατρο Πόρτα, ION στη Στέγη). Όταν τα φώτα της Κεντρικής Σκηνής έσβησαν και η παράσταση ξεκίνησε χάθηκα για μία ώρα σε έναν κόσμο τόσο υπνωτιστικό και απόκοσμα μαγευτικό και ταυτόχρονα τόσο ζωντανό και ξεσηκωτικό, που δεν ήθελα να σταματήσω να είμαι κομμάτι του. Η θέαση ήταν μία μοναδική εμπειρία για τις αισθήσεις και δε χρειαζόταν να είσαι εξοικειωμένος με την τέχνη του χορού για να τη βιώσεις.

Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και με το φως να παίζει παιχνίδια πάνω στα σώματα τους και κατ’ επέκταση και με το μυαλό και την όραση του κοινού, οι κινήσεις των χορευτών, αντρών και γυναικών, μιμούνταν τον κυματισμό της θάλασσας, δημιουργώντας εικόνες υπό δυσοίωνους αρχικά ήχους που κατέληξαν σε ένα μουσικό πάρτι με τα κορμιά να δονούνται από ηλεκτρονικές μελωδίες μέχρι την ανατολή του ηλίου που αποκάλυψε ένα εντυπωσιακό, απόκοσμο τοπίο. 

Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, τα χέρια των χορευτών απλώνονταν σαν τεράστια κύματα, τα κεφάλια τους βυθίζονταν στους καπνούς που έμοιαζαν με σκούρα σύννεφα και τα πόδια τους χόρευαν σαν την ουρά του ψαριού. Με τέτοιο τρόπο δηλαδή που σχεδόν το πρώτο τέταρτο της παράστασης γούρλωνα τα μάτια μου και προσπαθούσα να καταλάβω αν στη σκηνή έχει τοποθετηθεί κάποια ειδική, κινούμενη κατασκευή που βοηθά τους χορευτές να επιτυγχάνουν τη ροή του νερού. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν υπήρχε και αυτό είναι που καθιστά ακόμα πιο εντυπωσιακή τη χορογραφία. Την αιχμαλώτιση και συγχρόνως την απελευθέρωση του βλέμματος.

Είναι αυτό ακριβώς που διάβασα σε ένα από τα σχόλια του ευρωπαϊκού Τύπου για την παράσταση: «Είναι ένας χορός που με έναν μαγικό τρόπο, σαν ψευδαίσθηση, λιώνει όπως ο πάγος». Πότε αισθανόμουν ότι βρισκόμασταν βυθισμένοι κάτω από το νερό και πότε ότι αναδυόμασταν στην επιφάνεια για να αγγίξουμε τον ουρανό. 

Η χορογραφία του Larsen C, όπως αποκαλύπτει το όνομα της παράστασης, είναι εμπνευσμένη από το τμήμα Larsen C της Τράπεζας Πάγου Λάρσεν που εκτείνεται κατά μήκος της Ανταρκτικής χερσονήσου. Πρόκειται για έναν παγετώνα, μία τεράστια μάζα νερού που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση, αλλά αυτή δεν είναι ορατή από το ανθρώπινο μάτι. Όπως ορατό δεν είναι και το τι κρύβεται κάτω από αυτόν. 

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος παίρνει αυτή την ανεπαίσθητη κίνηση και την οπτικοποιεί μέσα από τα σώματα των έξι χορευτών του, που συντονίζονται στον ίδιο αέναο ρυθμό, άλλοτε ενωμένα σαν μπουλούκι και άλλοτε μόνα ως μονάδα, μέχρι να λιώσουν κάτω από τον αδύναμο και σκοτεινό ήλιο του πολικού τοπίου. Όπως ο ίδιος ο δημιουργός αναφέρει «η παράσταση είναι μία μεταφορά της ζωής που, ακατανίκητη, προχωρά». Με ή χωρίς εμάς. 

 

Συντελεστές

Σύλληψη & Χορογραφία: Χρήστος Παπαδόπουλος

Χορεύουν: Αντώνης Βαής, Χαρά Κότσαλη, Γεώργιος Κοτσιφάκης, Σωτηρία Κουτσοπέτρου, Μαρία Μπρεγιάννη, Αλέξανδρος Νούσκας Βαρελάς, Ιωάννα Παρασκευοπούλου

Μουσική & Ηχητική Σύνθεση: Γιώργος Πούλιος. Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη. Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου. Κοστούμια: Άγγελος Μέντης. Δραματουργία: Αλέξανδρος Μιστριώτης. Βοηθός Χορογράφου: Μάρθα Πασακοπούλου. Βοηθός Σκηνογράφου: Φιλάνθη Μπουγάτσου

Οργάνωση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή. Υπεύθυνοι Φωτισμών Περιοδείας: Σταύρος Καριωτόγλου, Εβίνα Βασιλοπούλου, Αλέξανδρος Μαυρίδης. Τεχνική Διεύθυνση Περιοδείας: Μιχάλης Σιούτης. Οργάνωση Περιοδείας: Κωνσταντίνα Παπαδοπούλου. Διεθνής Διανομή: Key Performance

Info: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 107, Αθήνα, 2111981784). Κεντρική Σκηνή έως 3/4. Παρ., Σάβ., Κυρ. 20:30. Προπώληση εδώ.

Το OneCity είναι ο νέος οδηγός της Αθήνας. Γειτονιές, πρόσωπα, εστιατόρια και street food, τάσεις και αφίξεις σε διασκέδαση και πολιτισμό. Ό,τι συμβαίνει στην πόλη βρίσκεται στο OneCity by OneMan!