Ένας συγγραφέας από τις ΗΠΑ άνοιξε το πρώτο αγγλόφωνο θέατρο στην Αθήνα

Φυσικό και επόμενο μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, που το αθηναϊκό θέατρο είναι με το πόδι στο γκάζι, να ανοίγουν καινούργιες σκηνές και να μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο τον ήδη μεγάλο για τα δεδομένα της πόλης μας αριθμό των θεάτρων. Πριν από δύο χρόνια, η ομάδα The Young Quill επαναλειτούργησε το Θέατρο Μπέλλος στην Πλάκα, ενώ μόνο φέτος, άνοιξε μεταξύ άλλων το Embassy Theatre στο Κολωνάκι στη θέση του ομώνυμου κινηματογράφου και πιο πρόσφατα, το Συγγρού 33 στο εδώ και χρόνια κλειστό σινεμά Πίκολο της Λεωφόρου Συγγρού.

Μέσα σε αυτό το τοπίο των πολλών θεάτρων και των ακόμα περισσότερων παραστάσεων που ανεβαίνουν, έρχεται να προστεθεί ένα ακόμα, ολοκαίνουργιο θέατρο – με την εξής διαφορά: είναι το πρώτο αγγλόφωνο θέατρο στην Αθήνα και στις αρχές Μαρτίου θα είναι έτοιμο να ανοίξει τις πόρτες του για το κοινό. 

Το Theatre of the NO βρίσκεται στον αριθμό 3 της οδού Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στο Μεταξουργείο. Εκεί, όπου για χρόνια λειτουργούσε ένα γεωργιανό εστιατόριο, όπως με πληροφορεί ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του.

«Αρχικά επρόκειτο να δημιουργήσω το θέατρο με έναν αγαπημένο φίλο, τον ηθοποιό Γιάννη Τζίτζη», αναφέρει ο Yoel Wulfhart. «Εκείνος βρήκε τον χώρο, που είχε ούτως ή άλλως καλή διαρρύθμιση και όμορφη αύρα και μέσα σε δύο μόλις μήνες τον μεταμορφώσαμε σε αυτό που βλέπεις σήμερα. 

Χωρίς τη συμβολή των 25 ανθρώπων από 20 διαφορετικές χώρες που συμμετείχαν και συνεχίζουν να συμμετέχουν στη “συναρμολόγηση” του θεάτρου και χωρίς την υποστήριξη του Fail Better Productions, μη κερδοσκοπικού οργανισμού, θα ήταν αδύνατο να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα».

Ο Yoel Wulfhart, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος, είναι ο ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Theatre of the NO. 

Γεννήθηκε πριν από 71 χρόνια στο Ισραήλ και μετακόμισε στις ΗΠΑ όταν ενηλικιώθηκε για να σπουδάσει θέατρο. Έφτιαξε τη δική του θεατρική σκηνή στη Φιλαδέλφεια και το 2005 αποσύρθηκε. Έχοντας ταξιδέψει σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο -η βάση του ήταν πάντα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού όπου ζει η κόρη του-, τον περασμένο Απρίλιο βρέθηκε στην Αθήνα και αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα. «Όχι μόνο γιατί ανέκαθεν αγαπούσα την αρχαία ελληνική παράδοση, φιλοσοφία, ιστορία και τέχνη. Κυρίως επειδή, ανακάλυψα εδώ εγκάρδιους ανθρώπους να δημιουργούν σε μία ακμάζουσα καλλιτεχνική σκηνή, ανοιχτόμυαλη και φιλόξενη μέσα σε όλο αυτό το καθημερινό χάος που επικρατεί».

Ούτε μιλάει ελληνικά, ούτε προφανώς καταλαβαίνει. «Τουλάχιστον όχι, προς το παρόν. Σε μερικούς μήνες από τώρα, ποιος ξέρει», λέει και μου εξηγεί ότι αυτή τη στιγμή, μεταξύ των σταθερών συνεργατών του είναι και πέντε Έλληνες: ο ηθοποιός Φίλιππος Σοφιανός, η ηθοποιός, μεταφράστρια και σκηνοθέτις Χαρά Λιανού, ο ηθοποιός Μάνος Τσότρας, ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και χορογράφος Νίκος Διονύσιος και ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Στρατής Πανούριος. Μάλιστα, Έλληνες θα είναι οι σκηνοθέτες των έξι έργων που θα παρουσιάσει το ΝΟ μέσα στη χρονιά, οι οντισιόν για τις οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει. «Δεν ήρθαμε εδώ να κάνουμε θέατρο για τους τουρίστες, αλλά για τους Αθηναίους κάθε ηλικίας», τονίζει.

Το ρεπερτόριο, που αντλεί στοιχεία από το θέατρο του παραλόγου και του μοντερνισμού και την πειραματική σκηνή, έχει ήδη ανακοινωθεί. Θα περιλαμβάνει κλασικά αριστουργήματα και σύγχρονα ολοκαίνουργια έργα -όλα θα παιχτούν στα αγγλικά- και θα απλωθεί από τις 5 Απριλίου έως και τις 9 Δεκεμβρίου του 2024: 

• Περιμένοντας τον Γκοντό του Samuel Beckett (05/04-13/05)
• Lust Lunch του Yoel Wulfhart (17/05-24/06)
• Η Αφροδίτη με τη γούνα του David Ives (28/06-05/08)
• Focus Group /Resistance in the time of Peace των Marco Di Stefano /Jibbe Willems (09/08-16/09)
• Bachelors and Bachelorettes by Hanoch Levin (20/09-28/10)
• I Am The Labyrinth από το DarkplayTheatre (01/11-09/12)

Όπως διευκρινίζει ο Yoel Wulfhart, όλα τα κέρδη από τις παραστάσεις θα πηγαίνουν απευθείας στους καλλιτέχνες και στη δημιουργική ομάδα της εκάστοτε παραγωγής. 

Τον ρωτώ γιατί ονόμασε το θέατρο “Theatre of the NO”, στα ελληνικά «Θέατρο του ΌΧΙ». «Έχω ακούσει πολλές φορές στη ζωή μου φράσεις τύπου “Δεν μπορείς να κάνεις το ένα, δεν μπορείς να κάνεις το άλλο” ή “Θα πρέπει να το κάνεις έτσι ή αλλιώς” ή “Κοίτα να δεις, τα πράγματα δεν λειτουργούν εδώ όπως φαντάζεσαι”. Πιθανότατα όλοι τις έχετε ακούσει, δεν είμαι ο μόνος», απαντά και συνεχίζει: 

«Με αφορμή αυτό το βίωμα, σκέφτηκα να φτιάξω ένα θέατρο που θα λέει ΟΧΙ σε όλα τα παραπάνω. Που δεν θα βάζει φρένο στη φαντασία, τη δημιουργικότητα, την αισιοδοξία, την ελπίδα. Που η μόνη απάντηση στα όρια, τα φίλτρα, την πολιτική ορθότητα και στις παραδοσιακές φόρμες θα είναι το ΟΧΙ».  

Θέλει να αντιμετωπίζει το θέατρο ως έναν χώρο, προορισμένο να προκαλέσει τη σκέψη, να διευρύνει τους ορίζοντες και να αντιμετωπίσει ζητήματα και διλήμματα που όλοι αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή. 

Ποιο είναι το όραμά του για το Theatre of the NO; «Οι καλλιτέχνες και οι θεατές να γίνουν ένα και να αισθανθούν κομμάτι της παγκόσμιας θεατρικής κοινότητας. Να γίνει το ΝΟ ένας τόπος συνάντησης διαφορετικών πολιτισμών, ιδεών, εμπειριών. Ένα θέατρο που εν καιρώ δεν θα παράγει μόνο παραστάσεις. Θα φιλοξενεί μουσικούς, θα διοργανώνει σεμινάρια, συζητήσεις με ανθρώπους της τέχνης και του πνεύματος για φλέγοντα ζητήματα της εποχής, γιατί όχι, στέκι για να πιει κάποιος απλά το ποτό του με την παρέα του».