Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: 6 πρόσωπα ξεχωρίζουν τι θα δουν φέτος
Δύο ηθοποιοί, ένας σκηνοθέτης, μία χορογράφος, ένας συγγραφέας-σεναριογράφος και μία δημοσιογράφος φτιάχνουν τη λίστα με τις άχαστες παραστάσεις, τις συναυλίες και τα δρώμενα του φετινού προγράμματος.
- 1 ΙΟΥΝ 2023
H 1η Ιουνίου σηματοδοτεί παραδοσιακά το σημείο εκκίνησης του μεγαλύτερου καλοκαιρινού πολιτιστικού θεσμού της χώρας.
Το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου ανοίγει σήμερα την αυλαία του με κεντρικό σύνθημα την Ελευθερία (φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από τότε που ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν) και με ένα πλούσιο και πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα που θα διαρκέσει έως τις 19 Αυγούστου και θα περιλαμβάνει συνολικά 2.200 καλλιτέχνες με 76 παραγωγές, ελληνικές και διεθνείς.
Τι από όλα αυτά θα δούμε;
Ζητήσαμε από πέντε πρόσωπα του καλλιτεχνικού χώρου -κάποιοι από αυτοί συμμετέχουν στη διοργάνωση και άλλοι όχι- και μία δημοσιογράφο να φτιάξουν τη δική τους λίστα με τα άχαστα θεάματα της φετινής διοργάνωσης.
Παντελής Δεντάκης
>Το χορευτικό σόλο The Dancing Public της Δανής χορογράφου και χορεύτριας Mette Ingvartsen, που υπόσχεται μια ιδιαίτερη εμπειρία χορευτική μανίας, στην οποία εμπλέκονται η δημιουργός με τους θεατές. Μία ξεχωριστή παράσταση-συναυλία-πάρτι στην Πειραιώς 260.
>Την παράσταση Σπυριδούλες της θεατρικής ομάδας 4frontal, σε σκηνοθεσία Θανάση Ζερίτη και Χάρη Κρεμμύδα. Το έργο της Νεφέλης Μαϊστράλη εμπνέεται από τη συγκλονιστική ιστορία της Σπυριδούλας, της 12χρονης υπηρέτριας που έμεινε στη σύγχρονη ελληνική ιστορία ως το κορίτσι που το «σιδέρωσαν» τα αφεντικά του.
>Τη χορευτική παράσταση κάθε απόπειρα θα καταλήγει σε κομματιασμένα κορμιά και τσακισμένα κόκαλα του Jan Martens και του βερολινέζικου Dance On Ensemble, που εμπνέεται από την ανάγκη για κοινωνική αλληλεγγύη και αντίσταση στην κρατική καταστολή.
>Το θεατρικό Taverna Miresia – Mario, Bella, Anastasia του Μario Βanushi στη σκηνή Ελένη Παπαδάκη του Εθνικού Θεάτρου. Ο νέος δημιουργός, που ενθουσίασε το αθηναϊκό κοινό με το Goodbye, Lindita, επανέρχεται με ένα μυθοπλαστικό έργο εμπνευσμένο από προσωπικές του μνήμες.
>Τη μουσική παράσταση Musiques d’ ordinateur του εξαιρετικού καλλιτέχνη ηλεκτροακουστικής μουσικής Sébastien Roux, που προτείνει μία συνεδρία ακρόασης αλγορυθμικών μουσικών στο Ωδείο Αθηνών.
Ο Παντελής Δεντάκης είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης. Θα ανεβάσει Το ρόδο είναι ρόδο της Κατερίνας Λούβαρη Φασόη στην Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Λίντα Καπετανέα
> Τη χορευτική παράσταση Ονειροπόλοι από την ομάδα Εν δυνάμει και τον χορογράφο Michael Kliën, στην Πειραιώς 260.
> Καθώς και το LOVETRAIN2020 του Ισραηλινού χορογράφου με έδρα τη Γαλλία, Emanuel Gat, την Απόλαυση της αναπαράστασης σε χορογραφία της Αγνής Παπαδέλη Ρωσσέτου και το Αγρίμι (Fauve) της Λενιούς Κακλέα.
> Τα Hip Hop και All Style Battles που διοργανώνει και φέτος, το Athens Epidaurus Festival Urban Dance Contest, σε επιμέλεια του χορευτή και χορογράφου Ηλία Χατζηγεωργίου, στην πλατεία της Πειραιώς 260.
Η Λίντα Καπετανέα είναι χορεύτρια, χορογράφος και δασκάλα σύγχρονου χορού. Από το 2007 είναι ιδρυτικό μέλος μαζί με τον Jozef Fruček της ομάδας Rootlessroot. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, θα παρουσιάσουν τη Σιωπή, στην Πειραιώς 260.
Γιώργος Κουτλής
>Τους Sigur Rós και τους Kraftwerk στο Ηρώδειο. Συγκλονιστικά συγκροτήματα.
>Αλλά και τη θεατρική παράσταση Ο Κήπος των Ηδονών του Γάλλου σκηνοθέτη και εικαστικού Philippe Quesne, που υπόσχεται πολλά: «ένα αλληγορικό υπερθέαμα, ένα ονειρικό σκηνικό μεταξύ ουτοπίας και δυστοπίας, μακαριότητας και λαγνείας, αινιγματικού και γκροτέσκου, που θυμίζει λούνα παρκ».
>Τη Δημοκρατία του Μπακλαβά σε κείμενο των Γεράσιμου Μπέκα, Μιχάλη Πητίδη, Ανέστη Αζά και σε σκηνοθεσία του τελευταίου στη σκηνή Νίκος Κούρκουλος του Εθνικού Θεάτρου. Γιατί μία φορά δεν αρκεί.
>Την Taverna Miresia – Mario, Bella, Anastasia του Μario Βanushi στη σκηνή Ελένη Παπαδάκη του Εθνικού Θεάτρου, γιατί καλλιτέχνες σαν τον αυτόν είναι σπάνιοι.
> Το Der Wij/ Βίι του Kirill Serebrennikov εμπνευσμένο από νουβέλα του Nikolai Gogol στην Πειραιώς 260. Γιατί ο Serebrennikov είναι από τα σημαντικότερα κεφάλαια του σύγχρονου ρωσικού θεάτρου και γιατί παίζει και η Viktoria Miroshnichenko που την αγαπώ πολύ.
>Τη Μήδεια του Ευριπίδη από τον Frank Castorf -γιατί πόσο συχνά έχεις την ευκαιρία να δεις παράσταση από έναν τόσο εμβληματικό σκηνοθέτη-, τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου και τις Σφήκες του Αριστοφάνη δια χειρός Λένας Κιτσοπούλου -δύο τελείως διαφορετικές σκηνοθέτριες, που έχουν πάντα κάποια πρόταση να κάνουν- στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Ο Γιώργος Κουτλής είναι σκηνοθέτης και υπεύθυνος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου. Στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, επανέρχεται με την περσινή επιτυχία του, Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι στην Πειραιώς 260. Παράλληλα, θα περιοδεύσει στην Ελλάδα με τους Παίχτες.
Δημήτρης Λάλος
>Τις χορευτικές παραστάσεις The Dancing Public της Mette Ingvartsen και τους Ονειροπόλους της ομάδας Εν δυνάμει και του Michael Kliën, αλλά και τη θεατρική παράσταση Το ρόδο είναι ρόδο σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη, στην Πειραιώς 260.
>Τη Μαντάμα Μπατερφλάι από την Εθνική Λυρική Σκηνή σε σκηνοθεσία του Olivier Py, στο Ηρώδειο.
>Τις ευριπίδειες τραγωδίες Μήδεια από τον Frank Castorf και Τρωάδες από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τον Χρήστο Σουγάρη στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Ο Δημήτρης Λάλος είναι ηθοποιός. Θα υποδυθεί τον Διόνυσο στις Βάκχες του Ευριπίδη, την καλοκαιρινή περιοδεία της Εταιρείας Τέχνης Ars Aeterna σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου.
Νάντια Μπακοπούλου
>Τη Μαντάμα Μπατερφλάι από την Εθνική Λυρική Σκηνή σε σκηνοθεσία του Olivier Py, που προτάσσει την πολιτική διάσταση του αριστουργήματος του Giacomo Puccini μέσα από τη δική του αναγνωρίσιμη σκηνοθετική ταυτότητα, στο Ηρώδειο.
>Και τον Κήπο των Ηδονών με τον Philippe Quesne, που εμπνέεται από τον ομώνυμο αναγεννησιακό πίνακα του Hieronymus Bosch και δημιουργεί ένα αλληγορικό υπερθέαμα που θυμίζει λούνα παρκ, υπενθυμίζοντάς μας πως η αιώνια διασκέδαση ίσως τελικά να είναι τιμωρία.
>Το Der Wij/ Βίι του πρωτοποριακού Ρώσου σκηνοθέτη Kirill Serebrennikov (στην πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα), που συμπυκνώνει τον αποτροπιασμό του για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, στην Πειραιώς 260.
>Τους Ονειροπόλους από την ομάδα Εν δυνάμει και τον διεθνώς αναγνωρισμένο Βιεννέζο χορογράφο Michael Kliën. Ένα έργο κοινωνικής χορογραφίας που προτείνει νέους τρόπους συνύπαρξης.
>Το Λυγμός (Καημός) του αιρετικού Ελβετού σκηνοθέτη Christoph Marthaler, που στοχάζεται την παροδικότητα των πραγμάτων με σκηνικό τον αποστειρωμένο χώρο ενός φαρμακείου.
>Τον Τυφλό δρομέα του βραβευμένου Ιρανού θεατρικού σκηνοθέτη και συγγραφέα Amir Reza Koohestani, που προσεγγίζει πολιτικά ζητήματα με έντονα ποιητική και συμβολική γλώσσα.
>Τον Θυέστη του Σενέκα, από τα σκοτεινότερα έργα εκδίκησης και άμετρου πάθους, που δεν έχει παρασταθεί ποτέ στην ελληνική σκηνή, μέσα από την ανατρεπτική σκηνοθετική ματιά του Θάνου Παπακωνσταντίνου.
>Το κάθε απόπειρα θα καταλήγει σε κομματιασμένα κορμιά και τσακισμένα κόκαλα του Βέλγου χορογράφου και περφόρμερ Jan Martens, που εμπνέεται από την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης και αντίστασης στην κρατική καταστολή.
>Και τις δύο παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου: τον Ιππόλυτο της Kατερίνας Ευαγγελάτου, ένα σύγχρονο εφιάλτη μέσα σε ένα ποιητικό σκηνικό και τις Σφήκες της Λένας Κιτσοπούλου (στην πρώτη της σκηνοθετική κάθοδο στο αργολικό θέατρο), μία διασκευή της δηκτικής κωμωδίας του Αριστοφάνη.
>Όπως και την παγκόσμια πρεμιέρα της Μήδειας του ρηξικέλευθου σκηνοθέτη και ιστορικού διευθυντή της βερολινέζικης Φολκσμπίνε, Frank Castorf.
>Tην περφόρμανς Taverna Miresia – Mario, Bella, Anastasia του ανερχόμενου Μario Βanushi στη σκηνή Ελένη Παπαδάκη του Εθνικού Θεάτρου, που χρησιμοποιεί ως δραματουργικά υλικά τις προσωπικές του μνήμες για να τις μετατρέψει σε τελετουργική πράξη κάθαρσης.
Η Νάντια Μπακοπούλου είναι δημοσιογράφος στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Γιάννης Σκαραγκάς
>Το Ο Κήπος των Ηδονών του Philippe Quesne, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών με τους Christoph Eschenbach και Lang Lang, στο πλαίσιο του εορτασμού των 80 χρόνων της ΚΟΑ, την Έλλη Πασπαλά στο My American Songbook, τον John Cale με την μπάντα του και τη Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών και φυσικά, τον Alexandre Desplat στη διεύθυνση της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ. Κι όλα αυτά στο Ηρώδειο.
>Τον Ιππόλυτο της Κατερίνας Ευαγγελάτου και τη Μήδεια του Frank Castorf στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.
>Την προβολή της Φαίδρας του Jules Dassin στο κλείσιμο της Μικρής Επιδαύρου.
>Το θεατρικό Οι γυναίκες επιστρέφουν των Μαγδαλένας Ζήρα και Νέδης Αντωνιάδη, όλο το πρόγραμμα του Τζαζ στην Πλατεία και τις Συζητήσεις περί Αρετής και Τόλμης, καθώς και τη συζήτηση σχετικά με την Άλλη Ευρώπη σε επιμέλεια του Καψάλη στην Πειραιώς 260.
Ο Γιάννης Σκαραγκάς είναι συγγραφέας και σεναριογράφος τις δύο τελευταίες δεκαετίες, βραβευμένος για την αγγλόφωνη λογοτεχνία του στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Φέτος, υπογράφει το έργο Συμπτώματα από την έλλειψη βάρους που θα παρουσιαστεί στη Μικρή Επίδαυρο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το σενάριο της ψυχολογικής σειράς Κάνε ότι κοιμάσαι της ΕΡΤ1, καθώς και το νέο του μυθιστόρημα Μελίνα.
Ανακάλυψε όλο το πρόγραμμα της Πειραιώς 260, αλλά και ολόκληρου του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου εδώ.
Κλείσε το εισιτήριό σου εδώ.