H Άννα Βίσση τραγούδησε όσα έχουμε ζήσει για 3,5 ώρες σε ένα κατάμεστο Καλλιμάρμαρο
Από το Δώδεκα μέχρι τα Μαύρα Γυαλιά και από το Αντίδοτο μέχρι την Κραυγή, όσα έχουμε ζήσει όντως τα έχει πει η Βίσση.
- 7 ΟΚΤ 2024
Στο αιώνιο δίλημμα Βίσση-Βανδή εγώ διάλεγα πάντα Γαρμπή. Ήθελα να το πω και να το βγάλω από μέσα μου, για να δείτε πως τα όσα θα διαβάσετε παρακάτω είναι αντικειμενικά και χωρίς ίχνος υπερβολής. Δεν είμαι fannatic, το Σάββατο στο Καλλιμάρμαρο όμως κατάλαβα γιατί κάποιος μπορεί να δηλώνει φανατικός θαυμαστής της Άννας Βίσση και να την ακολουθεί σε κάθε της βήμα.
Η απόλυτη Ελληνίδα σταρ κλείνει 51 χρόνια στο τραγούδι και το γιόρτασε με μια μεγαλειώδη συναυλία στο Παναθηναϊκό Στάδιο, που γέμισε από άκρη σε άκρη και παρόλο που όλο το απόγευμα ψιχάλιζε κανείς δε φαινόταν διατεθειμένος να σηκωθεί από τη θέση του και να γυρίσει σπίτι. Το ετερόκλητο κοινό, όλων των ηλικιών, μαρτυρούσε πως η Άννα Βίσση μπορεί και τους αγγίζει όλους, όχι μόνο με τη μουσική της, αλλά κυρίως με την ενέργεια που έχει πάνω στη σκηνή.
Απαστράπτουσα μέσα στη Vrettos Vrettakos δημιουργία της άνοιξε τη βραδιά με το Προτιμώ και ξαφνικά αλλά αναμενόμενα 65.000 κόσμου ξεκίνησε με μια φωνή να τραγουδά μαζί της και δε σταμάτησε ποτέ. Επί 3,5 ώρες ένα κατάμεστο Καλλιμάρμαρο τραγουδούσε δυνατά κάθε στίχο και η Άννα Βίσση φάνηκε να απολαμβάνει κάθε λεπτό αυτού.
Γεμάτη ενέργεια και αβίαστα χαλαρή διέσχιζε τη σκηνή και έπαιζε με τους μουσικούς αλλά και το κοινό, ένα παιχνίδι που παίζει επί 51 χρόνια με απόλυτη επιτυχία. Είπε πως όσο έχει φωνή θα μας τραγουδά και αν κρίνουμε από τη συναυλία του Σαββάτου, μάλλον το εννοεί. Και εννοούσε και όλα τα ευχαριστώ που είπε τόσο στο κοινό, αλλά και στους συνεργάτες της, μερικοί από τους οποίους βρίσκονται δίπλα της για δεκαετίες.
Από το Δώδεκα μέχρι τα Μαύρα Γυαλιά και από το Αντίδοτο μέχρι την Κραυγή, η γεννημένη στη Λάρνακα σταρ προσπάθησε να χωρέσει σε μια βραδιά τραγούδια πέντε δεκαετιών και αν κρίνω από την αντίδραση του κοινού στο Δεν Θέλω να Ξέρεις και στην Αγάπη Υπερβολική, όσα έχουμε ζήσει όντως τα έχει πει η Βίσση. Τι κι αν δεν είπε πάλι τα Σεντόνια, που είναι το προσωπικό μου αγαπημένο και που περίμενα να τραγουδήσω πιο δυνατά από κάθε άλλο, είπε την Αντίστροφη Μέτρηση και παραδέχτηκε πως αν έχει ζηλέψει ένα τραγούδι που ο Νίκος Καρβέλας έχει δώσει σε άλλον καλλιτέχνη, αυτό είναι το Στο ‘χω πει του Δημήτρη Κόκοτα και το τραγούδησε μοναδικά με τον δικό της τρόπο.
Και για να επιστρέψω στην πρώτη πρόταση του κειμένου, δε χρειάζεται να απαντάμε σε δήθεν διλήμματα που ως μόνο στόχο έχουν να στρέφουν γυναίκες τη μια απέναντι στην άλλη, ειδικά όταν οι ίδιες καθόλου ανάγκη δεν το έχουν.
Είμαστε τυχεροί που ζούμε σε μια εποχή που η Άννα Βίσση και η Δέσποινα Βανδή μπορούν και γεμίζουν αναπολογητικά και με μεγάλη ευκολία το Καλλιμάρμαρο και τον Λυκαβηττό, κόντρα σε όσους αντιμετωπίζουν τέτοιους χώρους ως ιερά τοτέμ που πρέπει να ανήκουν μόνο σε συγκεκριμένους καλλιτέχνες.
