Η άνοδος του Αρτούρο Ούι μας βάζει να δούμε κατάματα τον φασισμό που ανθίζει δίπλα μας
Πόσο εύκολο είναι να επιβληθούμε στα κατώτερα ένστικτά μας; Θα μας φταίνε πάντα οι άλλοι; Για πόσο καιρό θα αναζητούμε τον ηγέτη που θα μας σώσει, χωρίς να μας νοιάζει το κόστος; Ο Άρης Μπινιάρης ανεβάζει Μπέρτολτ Μπρέχτ στο θέατρο ARK.
- 11 ΑΠΡ 2023
Ο Αρτούρο Ούι ξεκινά σκυφτός, υποχθόνιος, γλοιώδης. Τραυλίζει, φοβίζει μια ολόκληρη πόλη με τα όπλα του και τα παλικάρια του, εμπνέει τον φόβο και τη σιχασιά. Ο Αρτούρο Ούι τραμπουκίζει και μόνη του δύναμη είναι η βία. Μέχρι που αποφασίζει ότι δεν του φτάνει να κινείται στους υπονόμους, θέλει να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τους κυρίους, θέλει να τον θαυμάζουν, θέλει να ανεβαίνει στην εξέδρα και ο κόσμος να ακούει εκείνον και όχι να βλέπει τους πίσω του.
Και τα καταφέρνει, χωρίς όμως ποτέ να ξεχάσει τους παλιούς του τρόπους. Μόνο που τώρα φοράει κουμπωμένο σακάκι, έχει γλυμμένα πίσω τα μαλλιά του και αγέρωχο μουστάκι. Ο Αρτούρο Ούι δεν τραυλίζει πια και εμπνέει θαυμασμό, χωρίς όμως να πάψει να εμπνέει τον φόβο. Τα παλικάρια του συνεχίζουν να κινούνται στους υπονόμους και να κάνουν τις βρωμοδουλειές του. Όσο εκείνος ψηλώνει, τόσο τα παλικάρια του σπέρνουν τον τρόμο.
Κι αν η ιστορία σας θυμίζει κάτι, είναι γιατί δεν είναι απλά μια ιστορία που επινόησε ο Μπέρτολτ Μπρέχτ, αλλά γιατί η ανθρωπότητα την έχει ζήσει στο πετσί της. Στις πιο δύσκολες στιγμές της είναι που αφήσαμε τα πιο χαμηλά μας πάθη να θριαμβεύσουν και είδαμε ανθρώπους που μοιάζουν με τον Αρτούρο Ούι να ηγούνται απελπισμένων που έψαχναν να βρουν τον φταίχτη των δινών τους στα πρόσωπα των άλλων.
Ο μεγάλος συγγραφέας έγραψε το έργο αυτό το 1941, όσο ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος μαινόταν στην Ευρώπη. Ο ίδιος είχε εγκαταλείψει τη Γερμανία μετά το κάψιμο των βιβλίων έξω από το Ράιχσταγκ, στις 28 Φεβρουαρίου του 1933, λίγο πριν την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ που θα βύθιζε την ολόκληρη την ήπειρο στο σκοτάδι και θα στοίχιζε τη ζωή σε πάνω από 6 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο Χίτλερ εκμεταλλεύτηκε τη φτώχεια και την ανέχεια που θέριζε την πατρίδα του προκειμένου να ανέλθει στην ηγεσία. Το ίδιο έκανε και ο Ούι. Είδε ότι η πόλη και οι κάτοικοί της είχαν ουσιαστικό πρόβλημα επιβίωσης και αποφάσισε να γίνει ο σωτήρας τους. Δεν τους ρώτησε, τους το επέβαλε.
Ο μοχθηρός πρώην γκάνγκστερ δεν άφησε κανέναν να μπει εμπόδιο στο διάβα του προς την απόλυτη εξουσία. Δολοφόνησε εχθρούς, αλλά και φίλους που δεν του χρησίμευαν πια, «πυροβόλησε» τον τύπο που τολμούσε να τον αμφισβητήσει, εξαπάτησε και όσους άρχοντες μέχρι τότε έμοιαζαν έντιμοι και καθαροί. Από που περνούσε ο Αρτούρο Ούι σκορπούσε τη βρωμιά του.
Η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Άρης Μπινιάρης και που ανεβαίνει αυτή την περίοδο στο θέατρο ARK, σε τραβά από την πρώτη στιγμή που θα βρεις το κάθισμά σου. Ο Πάρις Μέξης έχει φτιάξει μια μεταλλική σκηνή που θυμίζει πασαρέλα και καταφέρνει να κάνει την εμπειρία θέασης να μοιάζει κινηματογραφική, ενώ πάνω της οι ηθοποιοί κινούνται σαν σε χορογραφία, με εναρμονισμένες πλαστικές κινήσεις που σε κάνουν να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους.
Ο Γιώργος Χρυσοστόμου είναι πιο επιβλητικός από ποτέ. Μεταμορφώνεται σταδιακά στον ίδιο τον φασισμό, γίνεται ο καθρέφτης του και σε κάνει να ξεχνάς πως πίσω από το λευκό προσωπείο του Ούι, κρύβεται ένας κανονικός άνθρωπος;. Οι ερμηνείες σε εκπλήσσουν σε κάθε σκηνή.
Σιχαίνεσαι τους γκάνγκστερ, αηδιάζεις με τον πλούτο και την απόκτησή του, θρηνείς τον θάνατο των αθώων. Αν υπάρχουν πραγματικά αθώοι. Γιατί, μήπως τελικά είμαστε όλοι ένοχοι;
INFO
ΘΕΑΤΡΟ ARK, Δροσοπούλου 197, Κυψέλη
Έως 30.4.2023
Συγγραφέας: Μπέρτολτ Μπρεχτ
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Χρυσοστόμου, Γιάννης Αναστασάκης, Μιχάλης Βαλάσογλου, Θανάσης Ισιδώρου, Άρης Κασαπίδης, Τάσος Κορκός, Κώστας Κορωναίος, Δαυίδ Μαλτέζε, Ερρίκος Μηλιάρης, Μαρία Παρασύρη, Αλεξία Σαπρανίδου, Φοίβος Συμεωνίδης.
Άλλοι συντελεστές: Σκηνικά- κοστούμια: Πάρις Μέξης, Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου, Μουσική σύνθεση: Αλέξανδρος Κτιστάκης, Photo credits: Πάτροκλος Σκαφίδας
Εισιτήρια ΕΔΩ
