Η διαχρονικότητα των Thievery Corporation στο Release Athens

«Σχεδόν τριάντα χρόνια μπάντα», λέει ένας φανατικός όπως αποδείχθηκε φίλος των Thievery Corporation στην παρέα του. «Τους έχω ακούσει πολλές φορές, τους ακούω και στο σπίτι. Πάντα περνάω καλά», συνεχίζει και τους περιμένει να ανέβουν στη σκηνή. Και σε αυτές τις λίγες, συνοπτικές κουβέντες, συμπυκνώνονται οι σκέψεις των περισσότερων που βρέθηκαν στην Πλατεία Νερού το βράδυ της Τρίτης (9/07).

Θα περάσουμε και σε αυτό, όμως όπως όλα στη ζωή, έτσι και μια συναυλία, έχει τη μορφή πυραμίδας. Οπότε ας τα πάρουμε από την αρχή. Οι εικόνες γνώριμες πλέον για πολλούς, η Πλατεία Νερού άλλωστε έχει γίνει το δεύτερο μας σπίτι τα καλοκαίρια καθώς το θέρος «απαιτεί» συναυλίες και καλή παρέα.

Ο κόσμος, όπως γίνεται πάντα, άρχισε να μαζεύεται από νωρίς. Έτσι δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για μια καλή συναυλία: Πηγαίνεις στο χώρο διεξαγωγής της μόλις ανοίξουν οι πύλες, κάνεις «πηγαδάκια» με την παρέα, πίνεις τις πρώτες δροσερές γουλιές από το ποτήρι που κρατάς, κάνεις μια ανασκόπηση των προηγούμενων συναυλιών και ετοιμάζεσαι για ό,τι ακολουθεί.

Στην προκειμένη περίπτωση ακολουθούσε ο Anduze, από τον οποίο πήραμε μια γενναία γεύση πριν από μερικά βράδια με τον Parov Stelar. Στη συνέχεια ανέβηκαν στη σκηνή του Release Athens οι εξαιρετικοί The Budos Band, ένα όνομα που θέλαμε πολύ -και τελικά καταφέραμε- να τους ακούσουμε από κοντά. H funk, η soul, τα κρουστά τους και η απαραίτητη ψυχεδέλεια συναντήθηκαν με το ελληνικό κοινό που δικαίως περίμενε -και πήρε- πολλά από αυτούς.

Release Athens

Ανεβαίνουμε επίπεδα στη μουσική πυραμίδα, φτάνουμε κοντά στην κορυφή. Εντάξει, οι Black Pumas έχουν φτάσει σε ένα σημείο που μπορούν άνετα να γεμίσουν οποιοδήποτε χώρο. Μεγάλωσαν μουσικά και μεγάλωσαν με ωραίο τρόπο. Έτσι, τα expectations που λένε και στο Όστιν του Τέξας (εκεί που δημιουργήθηκαν δηλαδή), ήταν μεγάλα.

Μόλις ο Eric Burton έβγαλε την πρώτη κραυγή, όλα μπήκαν στη θέση τους και τα κομμάτια από τον πρώτο και δεύτερο δίσκο τους έστρωσαν το δρόμο για τους επόμενους. Χρειάζεται να εστιάσουμε στο τι έγινε μόλις τραγούδησαν το “Colors”; Μάλλον όχι.

Release Athens

Φτάσαμε στην κορυφή της πυραμίδας και του προγράμματος. Μπαίνει το πρώτο beat, ακούγονται οι πρώτες ιαχές και τα υπόλοιπα ανήκουν πια στην ιστορία -μέχρι τουλάχιστον να γραφτεί η επόμενη.

Οι Thievery Corporation ανήκουν σε μια ειδική κατηγορία: Απολαμβάνουν όσο λίγοι την εμπιστοσύνη του κοινού που τους ακολουθεί πιστά όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα μας. Ένα καλοκαίρι χωρίς Thievery μοιάζει με καλοκαίρι χωρίς -πώς να το πούμε;- θάλασσα. Με λίγα λόγια, τους έχουμε συνδέσει με αυτό.

Release Athens

Αποδεδειγμένα πια, έχουν χτίσει μια ιδιαίτερη σχέση με τους Έλληνες. Ίσως έχουν το magic touch, ίσως η ιδιοσυγκρασία τους ταιριάζει με τη δική μας, ίσως τα beach bars έχουν περάσει στο υποσυνείδητό μας τη μουσική τους. Πολλά τα «ίσως», ένα το τελικό συμπέρασμα: Δε γίνεται να μην περάσεις καλά μαζί τους.

Ακόμα και να μην έχεις ακούσεις Thievery Corporation (βρέθηκε ένα τέτοιο άτομο στην παρέα μου που ήρθε για τους Black Pumas), έχεις ακούσει, απλά δεν το ξέρεις. Τα κομμάτια τους είναι όλα επιτυχίες, από αυτές που κρατούν τη γοητεία της διαχρονικότητας ριζωμένη μέσα τους.

Άνθρωποι όλων των ηλικιών χόρευαν, τραγουδούσαν, έγιναν ένα μόλις οι Thievery Corporation πήραν ξεκάθαρη πολιτική θέση για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Μια ολοκληρωμένη μουσική βραδιά, μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί το βράδυ της Τρίτης. Και στα επόμενα. Πότε θα είναι αυτά δεν ξέρουμε, αλλά για τους Thievery μιλάμε, όλο και κάπου θα τους ακούσουμε ξανά.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ