Η Kovacs νιώθει ακόμα λίγο μία χαμένη ψυχή

Γνωρίσαμε την Kovacs μέσα από το tango noir χιτ My Love το 2014. Λίγους μήνες μετά, το ντεμπούτο άλμπουμ της Shades Of Black σκαρφάλωσε στους καταλόγους 26 χωρών. Τον Ιανουάριο θα κυκλοφορήσει το τρίτο full length album της, με τίτλο Child of sin, πριν όμως από αυτό πραγματοποιεί μία ευρωπαϊκή περιοδεία, της οποίας σταθμός είναι και η χώρα μας την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου στο Fuzz Club.

Δε θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς, αφού η σχέση της με το ελληνικό κοινό είναι ερωτική. Λίγο πριν την απολαύσουμε στη σκηνή, μας μίλησε για την πιο αξιομνημόνευτη εμπειρία της στην Ελλάδα, το πώς διαχειρίστηκε την επιτυχία της και γιατί δε φοράει πλέον τη χαρακτηριστική, γούνινη λυκο-κουκούλα της.

Η φωνή σου έχει μια μοναδική χροιά που μας ταξιδεύει στο παρελθόν. Ταιριάζει αυτό με την προσωπικότητά σου; Θεωρείς τον εαυτό σου «παλιά» ψυχή;

Χμ, δεν ξέρω. Κάνω πάρα πολλά λάθη για να είμαι «παλιά» ψυχή, πιστεύω. Αλλά μου αρέσουν οι παλιές φωνές και ακούω πολύ παλιά μουσική που με εμπνέει. Και ναι, μερικές φορές νιώθω σαν να είμαι εδώ για πολύ καιρό. Ίσως, να είμαι «παλιά ψυχή», αλλά είμαι εξίσου και μία «χαμένη» ψυχή.

Έχεις καλή σχέση με το ελληνικό κοινό και έχεις επισκεφθεί πολλές φορές την Ελλάδα. Ποιο είναι το πιο αξιομνημόνευτο πράγμα που έχεις ζήσει εδώ;

Μία φορά είχαμε πάει σε ένα εστιατόριο, του οποίου μου διαφεύγει το όνομα. Είμαι πολύ φρικτή με τα ονόματα. Έχω πάει αρκετές φορές στο συγκεκριμένο, και έχουν πολύ καλό φαγητό, ειδικά ένα πιάτο με φέτα και μέλι. Μας είχαν δώσει μερικά γύψινα πιάτα, για να τα σπάσουμε αν θελήσουμε. Εμείς ήπιαμε αρκετά και κάποια στιγμή πετάξαμε τα πιάτα, για να σπάσουν. Τα διπλανά τραπέζια όμως νόμιζαν ότι σπάζαμε τα κανονικά πιάτα του φαγητού μας, και άρχισαν και εκείνοι να πετούν τα δικά τους στο έδαφος. Λοιπόν, αυτή είναι μια από τις τρελές εμπειρίες μου.

Το πρώτο σου EP είχε τεράστια επιτυχία και ήσουν μόλις 24 ετών. Το περίμενες; Πώς το αντιμετώπισες; Κοιτάζοντας τώρα πίσω, υπήρχαν προκλήσεις που δεν είχες καν συνειδητοποιήσει;

Δεν το περίμενα, αλλά μου άρεσε πολύ η προσοχή και προφανώς γι’ αυτό συνεχίζω να είμαι καλλιτέχνης λόγω της επιτυχίας και των φαν, που μου έδωσε αυτή η έκθεση. Οι περισσότεροι από αυτούς τους φαν είναι ακόμα μαζί μου και γι’ αυτό μπορώ και συνεχίζω.

Σίγουρα έκανα κάποιες κακές επιλογές, γιατί γενικά είμαι κακή στο να παίρνω αποφάσεις. Όσο για τις προκλήσεις, νομίζω ότι το να βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους γύρω σου είναι το πιο σημαντικό, για να τις αντιμετωπίσεις. Και επίσης να βρεις τον σωστό τρόπο να δουλεύεις. Και υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα στην πραγματικότητα, που άρχισα να καταλαβαίνω και να δουλεύω τώρα.

Οπότε, κοιτάζοντας πίσω, ήμουν πολύ νέα και απλώς προσπαθούσα να διαχειριστώ την επιτυχία. Αλλά ήταν μια καλή περίοδος, που ταυτόχρονα ήταν και πολύ αγχωτική. Και ανακάλυψα μέσα στην πανδημία ότι απλώς έτρεχα και έτρεχα και έτρεχα. Τα τελευταία τρία χρόνια ο κορονοϊός με έκανε να ξανασκεφτώ τη δική μου ευτυχία.

Έχεις δηλώσει σε παλαιότερες συνεντεύξεις ότι δεν είχες την αποδοχή και την υποστήριξη από τους δασκάλους και το σπίτι σου στο ξεκίνημα της καριέρας σου. Σου έχουν ζητήσει συγγνώμη ή το έχουν έστω συζητήσει μαζί σου μετά την επιτυχία σου;

Η μαμά μου δεν πίστευε ποτέ ότι θα γίνω διάσημη ή ότι θα μπορώ να βιοπορίζομαι από τη μουσική. Από την άλλη, η μαμά μου προσπαθούσε πάντα να με αφήνει να είμαι ο εαυτός μου με έναν τρόπο, ήθελε όμως να είμαι συνετή.

Οι δάσκαλοι δε μου είπαν συγγνώμη για να είμαι ειλικρινής. Μέχρι σήμερα εξακολουθώ να μην τραγουδώ σε ψηλές νότες, λόγω μίας καθηγήτριας που μου έλεγε ότι δεν μπορώ να το κάνω. Και αυτό αποτυπώθηκε μέσα μου. Δεν έμαθα τίποτα από εκείνη. Δεν ξέρω τι σκέφτεται για μένα ούτε με νοιάζει. Ο σωστός τρόπος διδασκαλίας, δε νομίζω ότι είναι το να πεις σε κάποιον τι δεν μπορεί να κάνει.

Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να διδάξεις τους ανθρώπους είναι να τους δείξεις τι μπορούν να κάνουν. Αυτό είναι ουσιαστικά το μάθημα που πήρα από όλο αυτό και δε θέλω ποτέ να γίνω μία τέτοια δασκάλα.

Στα τραγούδια σου γίνεσαι πολύ προσωπική. Είναι θεραπευτικό να μοιράζεσαι τα συναισθήματα και τις εμπειρίες σου; Έχεις μετανιώσει ποτέ που μοιράστηκες πάρα πολλά ή που δε μοιράστηκες αρκετά, μετά την κυκλοφορία ενός τραγουδιού;

Λοιπόν, συμβαίνουν και τα δύο, φυσικά. Πάρα πολύ. Στο νέο μου άλμπουμ θα μοιραστώ πολύ προσωπικά πράγματα που μου συμβαίνουν τώρα. Αλλά νιώθω ότι είναι απαραίτητο να τα μοιραστώ για τη θεραπευτική μου διαδικασία.

Στο δεύτερό μου άλμπουμ, δεν είναι ακριβώς ότι δε μοιράστηκα αρκετά, απλά ότι περισσότερο έδειχνα με το δάχτυλο και δεν κοίταζα μέσα μου καλλιτεχνικά και συναισθηματικά. Και νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος που άλλαξα τα πάντα μετά την Covid, γιατί μετά το δεύτερο ένιωσα ότι δεν έδινα τα πράγματα που έπρεπε να δίνω. Μιλάω με γρίφους σήμερα, το ξέρω, συγγνώμη.

Είναι ποτέ δύσκολο να ερμηνεύσεις στη σκηνή ένα τραγούδι που είναι βαθιά συναισθηματικό για σένα;

Ναι, μερικές φορές σκέφτομαι ότι «δε θέλω να αντιμετωπίσω αυτό σήμερα, βαριέμαι». Αλλά όταν το τραγουδάω, είναι πάντα ωραίο, γιατί έτσι ο θυμός μου βρίσκει ένα μέρος για να εκδηλωθεί εκείνη τη δεδομένη στιγμή.

Δε σε βλέπουμε τόσο πολύ με το χαρακτηριστικό λυκοπαλτό σου, αν δεν κάνω λάθος. Εξακολουθείς να ταυτίζεσαι με το ψευδώνυμο Wolflady; Ποιο είναι το αγαπημένο σου ντύσιμο αυτές τις μέρες;

Λοιπόν, νομίζω ότι είμαι ακόμα Wolflady. Νιώθω λύκαινα ακόμα, αλλά χωρίς τη γούνινη κουκούλα. Ήταν πολύ ζεστή. Και δεν μπορείς να είσαι ένα πράγμα για πάντα. Σε κανέναν άνθρωπο δε θα αρέσει να φοράει για πάντα αυτό το ίδιο ρούχο. Δεν είναι πολύ φυσιολογικό.

Εξακολουθεί όμως να μου αρέσει να βάζω πράγματα στο κεφάλι μου, γύρω από το κεφάλι μου και μάσκες μπροστά στο πρόσωπό μου. Ξεκινώ το σόου φορώντας full-face μεταλλική μάσκα. Μου αρέσει ακόμα να φοράω περίεργα πράγματα.

Ποια ταινία ή σειρά (παλαιότερη ή παρούσα) θα ήθελες να χρησιμοποιήσει τη μουσική σου;

James Bond, φυσικά! Ή κάτι σε δράση, αλλά και ρομαντικό. Χμ, υπάρχουν πολλές σειρές στο Netflix στις οποίες βλέπω τη μουσική μου. Θα ήθελα πολύ να έχω ένα Bond τραγούδι. Ίσως να τους αρέσει ένα από το τελευταίο μου άλμπουμ ή να γράψω ένα από την αρχή. Θα ήθελα πολύ να το γράψω.

Η Kovacs επιστρέφει στην Αθήνα με τις γνωστές επιτυχίες αλλά και νέο υλικό στις αποσκευές της, την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου στο Fuzz Club.