Με το Angelo ο Ηλίας Δούλης ήθελε να ζήσει όσα και οι γονείς του όταν ήρθαν από την Αλβανία στην Ελλάδα το ΄91
- 10 ΟΚΤ 2024
Στην Αθήνα των αρχών της δεκαετίας του 1990, ο Angelo, ένας νεαρός μετανάστης από την Αλβανία, που δουλεύει σε κάποιο βιντεοκλάμπ, θέλει να αλλάξει τη ζωή του και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Μια φευγαλέα συνάντηση με έναν πελάτη τον παρασύρει σε έναν κόσμο που του μοιάζει περίεργα οικείος.
Ποιο θα είναι το κόστος αυτής της γνωριμίας όμως;
Αυτό θα το ανακαλύψετε στην αίθουσα του κινηματογράφου ΑΣΤΟΡ σήμερα στις 17:00 όπου θα προβληθεί η ταινία στο πλαίσιο του φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας. Λίγο πριν την προβολή της, σκηνοθέτης και φωτογράφος Ηλίας Δούλης μιλά στο OneMan για το Angelo, που υπόσχεται να μας βάλει σε έναν κόσμο τόσο ξένο και τόσο οικείο παράλληλα.
Πόσο καιρό δούλευες την ταινία, από τη σύλληψή της μέχρι και το τέλος των γυρισμάτων;
Οι πρώτες εικόνες του ANGELO, μέρος δηλαδή της φιγούρας του ίδιου του ήρωα, αλλά και της ζωής που θα τον πλαισίωνε, δημιουργήθηκαν λίγο μετά την επιστροφή μου στην Ελλάδα από την Αγγλία, το 2021. Αρχικά, συνέλλεγα απλώς πιθανά μέρη και πρόσωπα, χωρίς να ξέρω γιατί. Φάνταζαν, όμως, σαν κάτι σημαντικό, σαν ένα παζλ που με τον καιρό θα κατέληγε να είναι αυτό που είναι σήμερα. Δύο περίπου χρόνια αργότερα, κι αφού ενώθηκα με τους ανθρώπους που ένιωσα πως μπορούσαν να το φέρουν σε πέρας, ξεκινήσαμε τα γυρίσματα, τα οποία και ολοκληρώθηκαν στα μέσα του καλοκαιριού του 2023.
Γιατί αποφάσισες η ιστορία να λαμβάνει χώρα τη δεκαετία του 1990;
Ο ερχομός των γονιών μου από την Αλβανία στην Ελλάδα, με το άνοιγμα των συνόρων το 1991, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία της ταινίας. Θέλοντας να ζήσω όσα έζησαν εκείνοι ή μέρος του πως φαντάζομαι πως έζησαν, πιάνοντας δουλειά σε άσχετα πόστα, χωρίς καν να γνωρίζουν τη γλώσσα, δημιούργησε την ανάγκη για κάτι ταυτόσημο. Έτσι, μέσα από τον ηθοποιό James Rodi και τη μαεστρία του να αντιλαμβάνεται τις σιωπές, κατάφερα να γίνω ο νεαρός Αλβανός που κατέφθασε στην Ελλάδα για ένα στερεοτυπικά καλύτερο, αλλά καθόλα αβέβαιο και ολοζώντανο αύριο.
Πόσο εύκολο είναι να γυρίσεις μια ταινία μικρού μήκους στην Ελλάδα. Από πρακτικής άποψης περισσότερο. Υπάρχει ας πούμε χρηματοδότηση από το κράτος;
Δεν υπήρξε χρηματοδότηση. Για την ακρίβεια, κλήθηκα από επιλογή, να γίνω χρηματοδότης του εαυτού μου. Ως παραγωγός της ταινίας αυτής λοιπόν, προσπάθησα να διαχειριστώ όσα προέκυπταν κι όσα ακόμη καμιά φορά προκύπτουν, όσο καθαρότερα γίνεται. Από το να είμαι όσο δημιουργικός σε επίπεδο ιδέας, μέχρι να κάνω το κέφι μου σε φεστιβαλικό επίπεδο, με σκοπό να βγάλω ασπροπρόσωπους τους ανθρώπους της ταινίας που με κόπο συνδημιουργήσαμε, αν και αντιμετώπισα δυσκολίες, δε μετανιώνω ούτε στιγμή.
Σε όλο αυτή τη διαδικασία τι ήταν αυτό που δυσκόλεψε περισσότερο σαν δημιουργό;
Κάποιοι από τους χώρους στους οποίους χρειάστηκε να γυρίσουμε μέρος της ταινίας, στάθηκαν έστω και στιγμιαία, εμπόδιο στο να ολοκληρώσουμε το σενάριο με τον τρόπο που φανταζόμασταν, ακόμη κι αν τελικά τα καταφέραμε. Η ταινία γυρίστηκε σε περίπου 55 ώρες, και πιο συγκεκριμένα σε διάστημα 4 ημερών. Η κούραση, οι αναποδιές, η φύση των χώρων αυτών καθ’ αυτών. Υπήρξαμε, όμως, και πολύ τυχεροί, μιας και γνωρίσαμε ανθρώπους που απλόχερα μας χάρισαν ό, τι είχαν, από δύο ώρες παραπάνω στο νυχτοκάματο τους, ως και το χαμογελαστό «πάμε παρακάτω!» τους.
Ο Angelo, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας σου, θέλει να κάνει μια νέα αρχή. Εσύ ο ίδιος κάνεις συχνά νέες αρχές;
Όχι ιδιαίτερα συχνά θα έλεγα, αν κι απ’ την άλλη, όταν προ τριετίας αποφάσισα να αφήσω τη δεκαετή ζωή μου στην Αγγλία, πήρα το ρίσκο να ξεκινήσω και πάλι απ’ την αρχή σε μια Ελλάδα που γνώριζα ως έφηβος, αλλά τώρα πρωτομαθαίνω σαν ενήλικας. Έτσι κι ο Angelo, αποφασίζει να ξαναζήσει, ερχόμενος κοντύτερα στη ζωή που πάντα ονειρεύονταν, χωρίς να τον νοιάζει πόσο αυτό θα κοστίσει. Μπορεί, άλλωστε, η τσέπη του να είναι άδεια, αλλά η ορμή του για ζωή είναι αδιαμφισβήτητη.
Τόσο στην ταινία, αλλά και σε άλλα σου πρότζεκτ, υπάρχει έντονο το ερωτικό και σεξουαλικό στοιχείο. Γιατί έχεις κάνει αυτή την επιλογή;
Δεν ξέρω αν είναι επιλογή, ή απλώς κάλεσμα. Εδώ και μια δεκαετία, γράφω, φωτογραφίζω, σκηνοθετώ, και πάλι απ’ την αρχή. Κι όλα καταλήγουν σε κάτι που τα πρώτα χρόνια, δεν μπορούσα να κατανοήσω: την αγάπη μου για τον άνθρωπο. Την αγάπη μου για ελευθερία, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως θα βλέπεις τη ζωή πίσω από έναν φακό, για να αντέξεις την ομορφιά της. Για χρόνια, υπήρξα ένας απλός παρατηρητής. Τώρα πια, τολμάω να ζω κιόλας.
Η ταινία θα προβληθεί στις Νύχτες Πρεμιέρας. Αυτό σε αγχώνει ή σου δημιουργεί ενθουσιασμό;
Οι 30ές Νύχτες Πρεμιέρας γίνονται η ιδανική αφορμή για να επιστρέψει ο Angelo στην πόλη στην οποία γεννήθηκε. Ένα φεστιβάλ που έχει και στο παρελθόν φιλοξενήσει κινηματογραφική δουλειά μου, και που πολύ εκτιμώ, μιας και μου δίνει την ευκαιρία να μοιράζομαι αυτά που τολμώ να σκέφτομαι και εν συνεχεία να δημιουργώ. Και για να περάσουμε στο δια ταύτα, ναι, έχω στρες. Σκέφτομαι, όμως, την ανυπομονησία του κόσμου να δει το ANGELO, χαμογελάω και ξεθαρρεύω.
Έχεις κάποιο νέο πρότζεκτ στα σκαριά για το οποίο να μπορείς να μας μιλήσεις;
Δημιουργώ μονάχα όταν υπάρχει η ανάγκη. Και συνήθως, μεταφράζω την ανάγκη σε εικόνα. Τον τελευταίο καιρό ετοιμάζω μια φωτογράφιση που υπάρχει στο μυαλό μου ως άνω τελεία στην ενασχόληση μου με το cruising, μιας και έχω πια την ανάγκη να δω τα σώματα των ανθρώπων σε αλλότερες συνθήκες, λιγότερο μοναχικές. Ίσως να φταίει που τώρα πια, μου φαντάζω και ο ίδιος λιγότερο μόνος.
***INFO
ANGELO
Σενάριο, σκηνοθεσία: Ηλίας Δούλης
Παίζουν: James Rodi, Ιάκωβος Καμχής
Art Director: Δημήτρης Μασούρας
Μουσική: K.BHTA
Προβολή: Κινηματογράφος ΑΣΤΟΡ (Σταδίου 28), Πέμπτη 10/10/2024 στις 17:00
