Nederlands Dans Theater, η ομάδα-φαινόμενο του σύγχρονου χορού έρχεται στο Μέγαρο

Ιδρύθηκε το 1959 από τον Benjamin Harkarvy, Aart Verstegen και Carel Birnie σε συνεργασία με δεκαοχτώ χορευτές από το Het Nationaal Μπαλέτο, το Εθνικό Μπαλέτο της χώρας. Τη δεκαετία του 1980, ο σπουδαίος χορογράφος Jiří Kylián εισέβαλε με φόρα στην ομάδα, ανανεώνοντάς την με νέα ταλέντα αλλά και με μία avant-garde και αιρετική αισθητική.

Σήμερα, η Nederlands Dans Theater χάρη στις προοδευτικές παραγωγές και στο πνεύμα της που ποτέ δεν εφησυχάζει αλλά δοκιμάζει διαρκώς τα όρια του σώματος και της εκφραστικότητας, έχει κατορθώσει να θεωρείται κορυφαία στο είδος της. 

Με απλά λόγια, οι χορευτές της NDT 1 είναι για τον σύγχρονο χορό ό,τι οι παίκτες του NBA για το μπάσκετ.  

Η ομάδα Nederlands Dans Theater στη σκηνή του Μεγάρου

Στο πλαίσιο της τακτικής συνεργασίας της με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, που έχει ξεκινήσει από το 2008, η ομάδα σύγχρονου χορού από την Ολλανδία θα βρεθεί και πάλι φέτος στα μέρη μας. Οι χορευτές του NDT 1 ταξιδεύουν μέσα στον Μάρτιο για τέσσερις παραστάσεις στην Αθήνα.

Θα παρουσιάσουν στο Μέγαρο δύο νέες δημιουργίες της Marina Mascarell και του Marco Goecke, οι οποίες απέσπασαν τα ενθουσιώδη σχόλια των κριτικών κατά την πρόσφατη πρεμιέρα τους στην Ολλανδία, αλλά και μία επιτυχημένη χορογραφία του Jiří Kylián. 

Πρόκειται για τρία εντελώς διαφορετικά έργα που συνδιαλέγονται, και εντέλει ενώνονται, μέσω της κοινής ορμητικής τους διάθεσης. Ένα χορευτικό τρίπτυχο που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τη μοναδική εκφραστικότητα και την τεχνική αρτιότητα της ολλανδικής ομάδας. 

Η βραδιά θα ανοίξει με το “Toss of a Dice”, την περίφημη «Ζαριά» του Jiří Kylián, η οποία είχε γίνει δεκτή με ενθουσιασμό από τους θεατές του Μεγάρου, όταν την απόλαυσαν για πρώτη φορά στην ίδια αίθουσα το 2008. Θα ακολουθήσουν οι καινούργιες χορογραφίες “How to cope with a sunset when the horizon has been dismantled” («Πώς αντιμετωπίζουμε ένα ηλιοβασίλεμα όταν ο ορίζοντας έχει καταρρεύσει») της Marina Mascarell και “I love you, ghosts” («Σας αγαπώ, φαντάσματα») του Marco Goecke.