Αφροδίτη Ζαγγανά - High Priority Promotions
ΠΗΓΑ ΕΙΔΑ

Οι Coldplay ήρθαν στην Αθήνα και μας ταξίδεψαν σε έναν κόσμο μαγικό

Είδαμε το φαντασμαγορικό σόου της βρετανικής μπάντας, ένα μουσικό υπερθέαμα, άψογα σκηνοθετημένο, σε έναν «ουρανό γεμάτο αστέρια». 

Ήταν το μουσικό γεγονός του φετινού καλοκαιριού ήδη από πέρυσι, όταν το καλοκαίρι του 2023, οι δύο συναυλίες των Coldplay στην Αθήνα έγιναν εν μία νυκτί sold out. Ένα χρόνο μετά, οι προσδοκίες όχι απλά επιβεβαιώθηκαν, αλλά ξεπεράστηκαν.

Τα δύο σόου της βρετανικής μπάντας πέρασαν στην ιστορία ως το μεγαλύτερο συναυλιακό γεγονός της χρονιάς, χαρίζοντας στο κοινό που είχε φτάσει στο ΟΑΚΑ από κάθε γωνιά του πλανήτη μία μοναδική, αξέχαστη εμπειρία –  το σόου τους εξάλλου έτσι βιώνεται. 

Είναι που ήρθαν για πρώτη φορά στη χώρα μας. Είναι που τα τραγούδια τους είναι πασίγνωστα. Είναι που το διάσημο φαντασμαγορικό σόου που έχουν σχεδιάσει για την παγκόσμια περιοδεία τους “Music of the Spheres” είναι ένα από τα καλύτερα -αν όχι το καλύτερο- αυτή τη στιγμή, παγκοσμίως. 

Είναι που το έχουν τυλίξει με ένα οικολογικό πρόσημο με τις πίστες χορούς και τα στατικά ποδήλατα στην αρένα που επιτρέπουν στους fans να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, στο πλαίσιο της ευαισθητοποίησης της μπάντας για την κλιματική κρίση και την αφύπνιση της περιβαλλοντικής συνείδησης. Είναι ο συμπεριληπτικός του χαρακτήρας με την παρουσία στην αρένα διερμηνέα στη νοηματική γλώσσα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και ειδικών γιλέκων για τους κωφούς και βαρήκοους θεατές ώστε να αισθάνονται τις δονήσεις.

Είναι τα βραχιολάκια LED -φτιαγμένα από ανακυκλώσιμα υλικά- που μοιράζονται στο κοινό και αποτελούν κομβικό κομμάτι της σκηνοθεσίας του σόου. Είναι εκείνα που δημιουργούν αυτή την απόκοσμη, μαγική ατμόσφαιρα, ένα ταξίδι σε έναν πολύχρωμο γαλαξία γεμάτο αγάπη, ειρήνη, ενότητα.

Είναι όλα αυτά μαζί δηλαδή που δεν χρειάζεται να είσαι μεγάλος fan των Coldplay -προσωπικά, δεν είμαι, τους άκουγα στην εφηβεία μου στα πρώτα τους χρόνια, την εποχή των “Yellow”, “Clocks”, “The Scientist”, “Fix You”, μέχρι εκεί- για να θέλεις να βιώσεις αυτή την εμπειρία και να γίνεις έστω και για δύο ώρες «κάτοικος» αυτού του αστρονομικού κόσμου.  

Κάπως έτσι, βρέθηκα στην πρώτη συναυλία στο ΟΑΚΑ το Σάββατο (08/06). Για μένα, φαντάζομαι και για τους 65.000 ανθρώπους που γεμίσαμε ασφυκτικά κερκίδες και αρένα, αυτό που είδαμε, ακούσαμε και ζήσαμε ήταν ένα μεγάλο πάρτι γεμάτο θετικά vibes, αγκαλιές, χαμόγελα, χορό και τραγούδι. Ένα εκρηκτικό συναίσθημα ευφορίας, που ήταν αδύνατον να μη σε συμπαρασύρει, να μη σε αναπτερώσει ψυχικά. Ήταν λες και όλοι μαζί ζούσαμε μία τρομερή στιγμή στον χρόνο. 

Εννοείται ότι το ευφυέστατο -όσο και απλό στη σκέψη- παιχνίδι με τα φωτάκια στα βραχιόλια, που φορούσαμε στα χέρια μας ήταν που δημιουργούσε μία μαγεία ανεπανάληπτη για το βλέμμα σε συνδυασμό με τα πυροτεχνήματα, τα κομφετί και τους αιωρούμενους πλανήτες. Εννοείται ότι ταίριαζε τέλεια με τις ενορχηστρώσεις των τραγουδιών των Coldplay. Ωστόσο, αν ο Chris Martin δεν είχε αυτή την απροσποίητη σύνδεση με το κοινό, τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει, παρά την υψηλή προδιαγραφών διοργάνωση και σκηνοθεσία, τη συνέπεια και τον επαγγελματισμό. 

Επικοινωνούσε συνέχεια με τους fans, έκανε αστεία, μιλούσε με χαμόγελο και ευγένεια (μίλησε και στα ελληνικά, είπε τη λέξη ευγνώμονες τρεις φορές ο αθεόφοβος χωρίς να κάνει σαρδάμ), ανέβασε κόσμο στη σκηνή να τραγουδήσουν παρέα στο πιάνο, ερμήνευσε στη νοηματική φορώντας μάσκα εξωγήινου το “Something Just Like This”, μας προσκάλεσε να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε όλοι μαζί το “Sky full of stars” και να συντονιστούμε στον ρυθμό του για μερικά λεπτά με τα κινητά στις τσέπες (“Your phone in your pocket, your hands in the sky”), έστελνε διαρκώς μηνύματα αγάπης και ειρήνης

«Είναι πραγματικά απίθανο το γεγονός πως είμαστε σήμερα εδώ, 65.000 άνθρωποι, συγκεντρωμένοι ειρηνικά, χωρίς καμία διάκριση μεταξύ μας», είπε λίγο πριν το φινάλε της βραδιάς όταν με την μπάντα μεταφέρθηκαν στο μικρό stage στο πίσω μέρος του σταδίου για να τραγουδήσει για τους θεατές που βρίσκονταν στα πίσω διαζώματα και οι οποίοι καθ’ όλη τη διάρκεια του σόου τους έβλεπαν από πολύ μακριά – ναι, εκεί, πήγε να γκρεμιστεί το στάδιο από τις φωνές και τα χοροπηδητά. 

Σε έναν κόσμο που όπως ανέφερε ο ίδιος «είναι εύκολο να διαβάσεις τα νέα καθημερινά και να πιστέψεις ότι μισούμε ο ένας τον άλλον», εκείνος για ένα βράδυ μας έκανε να ζήσουμε την τεράστια δύναμη της μουσικής να μας διαπερνά: που είναι να ενώνει τους ανθρώπους, να τους φέρνει κοντά ανεξαρτήτως εθνικότητας, σεξουαλικού προσανατολισμού, προτιμήσεων, πολιτικών και ιδεολογικών πεποιθήσεων. Όλοι είμαστε τόσο διαφορετικοί, μα και τόσο ίδιοι. Όπως χαρακτηριστικά αναγραφόταν και στις μπλούζες των Coldplay: “Everyone is an alien somewhere”. Όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε και στο video wall της κεντρικής σκηνής όταν έπεσε η αυλαία του σόου με το “Fix You” και το “Biutyful”: “Believe in Love”. 

Καλές απόψεις, θα πει κάποιος. Γραφικότητες, κάποιος άλλος. Έπρεπε μαζί με τη σημαία της LGBTQ+ κοινότητας να φορέσει στην πλάτη του και εκείνη της Παλαιστίνης, ένας τρίτος. Δεν θα διαφωνήσω. Βέβαια, 65.000 άνθρωποι πήγαμε να διασκεδάσουμε, να νιώσουμε ωραία, να ξεφύγουμε, όχι να αλλάξουμε τον κόσμο (εκεί που έπρεπε να το κάνουμε, 60% αποχή). Είναι τόσο απελευθερωτικό για λίγο να χανόμαστε στον κόσμο μας και οι Coldplay έγιναν το happy place μας. Ας μη βρούμε και σε αυτό μελανά σημεία για να το χαλάσουμε.

«Θέλουμε τα σόου μας να είναι μία στιγμή απόδρασης και ενότητας, τόσο για εμάς που στεκόμαστε πάνω στη σκηνή και παίζουμε, όσο και για το κοινό που τραγουδά και χορεύει μαζί μας. Κυρίως για το κοινό», μου είχε τονίσει ο μπασίστας Guy Berryman σε συνέντευξη λίγες ημέρες πριν τις δύο εμφανίσεις τους στο ΟΑΚΑ. Και πράγματι, οι Coldplay αυτό πετυχαίνουν και μάλιστα με τον ιδανικότερο τρόπο: κάνοντας τους θεατές ζωτικό κομμάτι αυτού που συντελείται επί σκηνής. «Δεν είμαστε εμείς το σόου. Το κοινό είναι το σόου». Ήμασταν.