Οι Madrugada καθήλωσαν (ξανά) το ελληνικό κοινό
Σε μία βραδιά που οι λίγες ψιχάλες βροχής έδωσαν έναν ακόμα πιο ατμοσφαιρικό τόνο στο live stage της Πλατείας Νερού, οι Νορβηγοί ανανέωσαν τους όρκους αγάπης με τους ορκισμένους fans τους. Άξιοι συμπαραστάτες των τελευταίων, το indie rock των Wet Leg, η εκλεπτυσμένη αλητεία του Baxter Dury και η ποπ ψυχεδέλεια των Pink Vanity.
- 26 ΙΟΥΝ 2023
«Είμαστε οι Madrugada από τη Νορβηγία και μόλις επιστρέψαμε σπίτι» έλεγε χθες το βράδυ ο Sivert Hoyem κάνοντας το κοινό να ξεσπάσει σε χειροκροτήματα. Οι Νορβηγοί μπορεί να έχουν έρθει πάνω από 10 φορές στη χώρα μας αλλά αυτή ήταν η πρώτη τους συναυλία στην Πλατεία Νερού. Άλλωστε, μόνο τυχαία δεν είναι η επιστροφή τους -ξανά και ξανά- αφού τα συναισθήματα είναι αμοιβαία: εκείνοι δίνουν έναν ατμοσφαιρικό και πολύ συναισθηματικό live, άρτιο μουσικά και οπτικά, και οι Έλληνες fans τους αποθεώνουν κάθε φορά. Όπως, δηλαδή, έκαναν από την πρώτη στιγμή που τους συνάντησαν πίσω στις μακρινές αρχές των 00s.
Η Κυριακή 25 Ιουνίου ήταν σίγουρα μία παράξενη μέρα και η παραξενιά της ήταν διάχυτη στον αέρα. Δεν έκανε ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Ήταν με άλλα λόγια σαν να καθρεφτίζονταν τα συναισθήματα των ακροατών που λίγο πριν είχαν πάει (ή δεν είχαν πάει, αφού η αποχή άγγιξε πρωτοφανή ποσοστά) στις κάλπες για να ψηφίσουν. Η χαλαρή διάθεση όμως μεταμορφώθηκε σε μούδιασμα καθώς τα exit polls έδειχναν την τρομακτική άνοδο της ελληνικής Ακροδεξιάς στα εκλογικά ποσοστά.
Ευτυχώς, η ποπ ψυχεδέλεια των Pink Vanity ήρθε για να σκορπίσει τις αρνητικές σκέψεις που έκανε μεγάλο μέρος του κοινού στο Release Athens 2023, και να προετοιμάσει το έδαφος για όσα θα ακολουθούσαν στην 6η βραδιά του φεστιβάλ. O ήλιος ήταν ακόμη ψηλά, η εκκεντρική εμφάνιση και η διάθεση για πάρτι επί σκηνής της ελληνικής μπάντας ταίριαξε γάντι. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία άλλωστε.
Σειρά είχε ο Baxter Dury για να δυναμώσει την ένταση και να τραγουδήσει (ή μήπως απαγγείλει;) τους στίχους του πάνω σε groove ρυθμούς που κλείνουν το μάτι προς τη hip hop. Η σύνδεση με το κοινό ήρθε αβίαστα, διάφορα κεφάλια τα οποία δε γνώριζαν τον γιο του Ian Dury στράφηκαν με περιέργεια πάνω στη σκηνή. Η θεατρικότητα και η εκλεπτυσμένη αλητεία, τόσο σε στυλ όσο και στιχουργικά, έκαναν τη δουλειά τους και με το παραπάνω.
Και κάπως έτσι, βρεθήκαμε μπροστά στα δύο μεγάλα ονόματα της ημέρας: τους πρωτοεμφανιζόμενους στη χώρα μας Wet Leg και τους (σχεδόν Έλληνες) μετά από τόσες εμφανίσεις Madrugada.
Ήταν φανερό από την πρώτη νότα ότι οι Wet Leg δεν είχαν έρθει απλά για να κάνουν ένα support στους Νορβηγούς. Άλλωστε, η βρετανική μπάντα από το μικροσκοπικό Isle of Wight είναι το ίσως πιο καυτό όνομα της ευρωπαϊκής indie rock τους τελευταίους αρκετούς μήνες. Έτσι, ήρθαν, ανέβηκαν πάνω στη σκηνή και απέδειξαν το γιατί.
Βρώμικα riffs αλλά με καθαρό ήχο, χιουμοριστικοί στίχοι δίπλα σε ευαίσθητες ερμηνείες, μουσικές ηρεμίες πριν από κιθαριστικές καταιγίδες και φουλ ενέργεια πάνω στη σκηνή. Όσο για την πιο χαρακτηριστική στιγμή της χαρισματικής Rhian Teasdale, ιδιαίτερα για όσους δεν είχαμε εντρυφήσει πολύ καλά από πριν στον ήχο τους; Όταν ζήτησε από το κοινό να βγάλει όλα τα άσχημα συναισθήματα που έχει μαζέψει τον τελευταίο καιρό με μία κραυγή.
Ήταν φανερό ότι είδαμε μία ανερχόμενη indie μπάντα ακριβώς τη στιγμή της απογείωσή της.
Όλα είχαν πάει ακριβώς όπως έπρεπε να πάνε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Το μούδιασμα από το εκλογικό σοκ ήταν εκεί, αλλά εδώ και ώρες δεν πρωταγωνιστούσε. Με το που έπεσαν τα κόκκινα φώτα για να καλωσορίσουν τους Madrugada στη σκηνή του Release Athens 2023, το κοινό έπαθε έναν μικρό -καλώς εννοούμενο- πανικό. Έβλεπες κόσμο να προχωράει γρήγορα προς τις πρώτες σειρές, να σηκώνει κινητά στον αέρα και άκουγες πού και πού κραυγές ενθουσιασμού μαζί με χειροκροτήματα.
Το γράψαμε και στην αρχή: οι Madrugada δε νιώθουν απλά σαν το σπίτι τους στην Αθήνα, είναι στο σπίτι τους. Παίζουν εντός έδρας και δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό – κάθε φορά. Χτες τα στοιχεία που τους έκαναν τόσο αγαπητούς σε μεγάλη μερίδα του ελληνικού κοινού βρίσκονταν για ακόμα μια φορά στη θέση τους: άρτιος ήχος, εξαιρετική διάθεση, τρομερή σύνδεση με το κοινό χάρη κυρίως στον Sivert Hoyem, ο οποίος για μία ακόμη φορά απέδειξε γιατί θεωρείται -όχι άδικα- ένας από τους κορυφαίους ερμηνευτές της σκηνής.
Το κοινό ανέβασε ρυθμούς στα πρώτα τρία κομμάτια (Salt, Belladona, Vocal), τα έδωσε όλα στο Strange Colour Blue, αφέθηκε στο μαγικό ραβδάκι του Hoyem σε τραγούδια όπως το Nobody Loves You Like I Do και το Look Away Lucifer, πριν ανεβάσει ρυθμό, τόνο και φωνή στο Norwegian Hammerworks Corp.
Για το Majesty δεν υπάρχει λόγος σχολιασμού, παραλίγο να δούμε μέχρι και αναπτήρες στον αέρα, παρόλο το ψιλόβροχο που ξεκίνησε περίπου εκείνη την ώρα. Όσο για την κορυφαία στιγμή του live; Ίσως, ο καθένας να έχει τη δική του. Ήταν όμως αρκετά συγκινητικό να βλέπεις ζευγάρια με καρότσια και έγκυες να επιστρέφουν κοντά στις πρώτες σειρές, ενώ είχαν ετοιμαστεί να φύγουν, καθώς οι Madrugada έπαιζαν το Black Mambo.
