Πώς ο Bob Dylan βοήθησε τους Judas Priest να βρουν το θρυλικό όνομά τους
Μια βραδιά ορόσημο στο φετινό Release Athens με Judas Priest, Bruce Dickinson και Accept την Κυριακή 21 Ιουλίου. Όσα πρέπει να ξέρεις για την παρέα του Rob Halford.
- 3 ΙΟΥΝ 2024
Το Heavy metal δε θα ήταν ίδιο χωρίς τους Judas Priest! Πόσες φορές έχεις ακούσει αυτή τη φράση; Και κάθε φορά είναι αλήθεια. Ελάχιστες μπάντες μπορούν να χαρακτηριστούν τόσο καθοριστικές για το είδος και μία από αυτές είναι η παρέα του αεικίνητου ρόκερ Rob Halford.
Το Release Athens 2024 υποδέχεται τους Judas Priest την Κυριακή 21 Ιουλίου, στην Πλατεία Νερού. Και μαζί με τους Metal Gods του Halford την ίδια βραδιά θα δούμε στη σκηνή του Release τον frontman των Iron Maiden, Bruce Dickinson, αλλά και το συγκρότημα που έθεσε τις βάσεις για το speed και thrash metal, τους Accept.
Μια βραδιά-ορόσημο για τους φίλους του σκληρού ήχου στη χώρα μας, την οποία σίγουρα θα απολαύσεις πιο ουσιαστικά γνωρίζοντας την πορεία των Priest και την προσωπικότητα του the-one-and-only Rob Halford.
Chris Pizzello/Invision/AP Photo
Judas Priest – Από το βιομηχανικό Μπέρμιγχαμ στην heavy metal κορυφή
Οι Judas Priest δημιουργήθηκαν το 1969 στο Μπέρμιγχαμ και έμελλε να αλλάξουν για πάντα το πρόσωπο του heavy metal, με κλασικούς ύμνους που έχουν αντέξει μέχρι σήμερα.
Το Μπέρμιγχαμ μπορεί άνετα να θεωρηθεί “η πατρίδα του heavy metal” αφού είναι η γενέτειρα των Black Sabbath (με επικεφαλής τον Ozzy Osbourne), των Judas Priest και των “μισών” Led Zeppelin (αλλά και των: The Streets, UB40, Wizzard, Laura Mvula και Duran Duran).
Τελικά όμως, ήταν ένας άλλος θρυλικός καλλιτέχνης που περίπου δύο χρόνια πριν από τη δημιουργία των Judas Priest, κυκλοφόρησε ένα τραγούδι που θα ενέπνεε το όνομα του συγκροτήματος. Και αυτός ήταν ο Bob Dylan.
Οι Judas Priest ξεκίνησαν πρόβες το ‘69, και τέσσερα χρόνια αργότερα το συγκρότημα έχασε τον κιθαρίστα του John Perry ο οποίος αυτοκτόνησε. Ο αρχικός τραγουδιστής Al Atkins, ο μπασίστας Bruno Stapenhill [αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Ian Hill] και ο John Partridge αποφάσισαν να συνεχίσουν και να αφιερώσουν το συγκρότημα στον Perry.
Τις δύσκολες εβδομάδες που ακολούθησαν την κηδεία του Perry, το συγκρότημα ξεκίνησε την αναζήτηση ενός νέου κιθαρίστα. Ανάμεσα στους νέους μουσικούς που πέρασαν από οντισιόν ήταν και ο K.K. Downing, ο οποίος αργότερα θα γινόταν μια κομβική φιγούρα των Judas Priest. Ωστόσο, εκείνη την εποχή, το συγκρότημα θεώρησε ότι ο Downing δεν είχε την απαραίτητη εμπειρία και αντ’ αυτού επέλεξε τον Ernest Chataway, έναν καταξιωμένο κιθαρίστα από τη μουσική σκηνή του Birmingham. Ο Chataway συνεργαζόταν με τους Earth, οι οποίοι αργότερα θα γίνονταν οι εμβληματικοί Black Sabbath.
Η σύνδεση των Priests με τους Black Sabbath έπαιξε έμμεσο ρόλο στη “ονοματοδοσία” της μπάντας. Εμπνευσμένοι από την αναφορά του Downing στην εξέλιξη των Earth σε Black Sabbath, τα μέλη των Judas Priest αναζήτησαν ένα όνομα που θα ήταν εξίσου εντυπωσιακό και αξιομνημόνευτο, θέτοντας τις βάσεις για τη δική τους μοναδική ταυτότητα.
Τότε ο μπασίστας Bruno Stapenhill – θαυμαστής τους Dylan, πρότεινε το Judas Priest. Βγαλμένο από το όγδοο άλμπουμ του Dylan, “The Ballad of Frankie Lee and Judas Priest”, το τραγούδι “John Wesley Harding” ακολουθούσε την ιστορία δύο φίλων, ο ένας από τους οποίους συναντά μια τρομερή μοίρα. Ο Frankie δανείστηκε χρήματα από τον Judas, για να αγγίξει την αιωνιότητα σε έναν οίκο ανοχής. Πέθανε 16 μέρες μετά στην αγκαλιά του φίλου του.
Το όνομα είχε αποφασιστεί και οι αλλαγές στην σύνθεση της μπάντας έπρεπε να αποκρυσταλλωθούν. Μια από τις πιο κομβικές αποφάσεις ήταν η προσθήκη του Rob Halford ως τραγουδιστή το 1973, η οποία συνέβη μόλις ένα χρόνο πριν από την κυκλοφορία του ντεμπούτο άλμπουμ τους «Rocka Rolla».
Η πρώτη τους μεγάλη συναυλία τον Μάιο του 1973 στο Townhouse του Wellington ήταν η αρχή της διαδρομής προς την κορυφή. Αυτή η εμφάνιση ανέδειξε για πρώτη φορά τα εμβληματικά φωνητικά του Rob Halford και σηματοδότησε μια κρίσιμη φάση στην ιστορία του συγκροτήματος, θέτοντας τα θεμέλια για τη μελλοντική τους επιτυχία και την ανάδειξη του Halford ως metal icon.
Ήταν συναρπαστικό για τους Priest να παρόντες όταν το κίνημα του πανκ εξερράγη στο Λονδίνο. Ξαφνικά όλες οι εταιρίες και τα μέσα ενημέρωσης επικεντρώθηκαν αποκλειστικά στους Sex Pistols, τους Damned, τους Clash. Όλα σπουδαία συγκροτήματα, αλλά το metal βγήκε από την εικόνα. Οι Judas Priest ξεκίνησαν τη δική τους σταυροφορία ενάντια σε ένα mantra ότι το metal είχε πεθάνει. Όχι στη βάρδια των Priest.
Από τότε στα 50 και πλέον χρόνια ύπαρξής τους, δεν έχει απομείνει διθύραμβος που να μην έχει γραφτεί για την παρέα τους. Άγγιξαν δυσθεώρητα ύψη με albums όπως τα “Hell Bent for Leather” (’78), “British Steel”, (’80), “Point of Entry” (’81), “Screaming for Vengeance” (’82), “Painkiller” (’90), “Firepower” (2018) και συνεχίζουν ακάθεκτοι μέχρι σήμερα.
Αθάνατα έπη όπως τα “The Hellion”, “Electric Eye”, “Riding on the Wind”, “The Sentinel”, “A Touch of Evil”, “Rapid Fire”, “You’ve Got Another Thing Comin’”, “Painkiller”, “Metal Gods”, “Breaking the Law”, “Living After Midnight” συγκαταλέγονται στο ατέλειωτο οπλοστάσιο τραγουδιών τους τα οποία βρίσκονται μόνιμα στην καρδιά κάθε metalhead στον πλανήτη!
Όταν ο Rob Halford άφησε τον κόσμο άναυδο δηλώνοντας ότι είναι gay
Οι Judas Priest ταρακούνησαν τον κόσμο του μέταλ, όχι μόνο με τη μουσική τους. Σε μία συνέντευξή του στο MTV το 1998, ο Rob Halford παραδέχτηκε δημόσια την ομοφυλοφιλία του, κάτι πρωτοφανές για έναν frontman της heavy metal μουσικής σκηνής εκείνης της εποχής… Μιλώντας για ένα τότε νέο project, ονόματι “Two”, ο Halford είπε με φυσικότητα στη συνέντευξη “μιλώντας ως ένας gay άνδρας…” και όλοι πάγωσαν. Ήταν – όπως λέει ο ίδιος – μια “πραγματικά μεγαλειώδης στιγμή”.
“Ήταν ένα τρομερά έντονο αίσθημα απελευθέρωσης, όλη η πίεση είχε εξαφανιστεί, επειδή πλέον, ως gay άτομο, έχεις δύναμη. Τώρα, αφού αποκάλυψες τις προτιμήσεις σου, κανείς δεν μπορεί να σε πληγώσει, γιατί είναι αυτό που είναι. Δεν υπάρχουν πλέον προσβολές, δεν διαδίδονται φήμες, δεν μπορείς να πεις τίποτα αρνητικό για μένα επειδή είμαι αυτό που είμαι. Αυτή λοιπόν είναι η πανέμορφη ανάμνησή μου από την ημέρα της αποκάλυψης των προτιμήσεών μου» είχε δηλώσει ο Halford σε συνέντευξή του.
Και εκεί που νομίζεις ότι ο Rob Halford κάθεται φρόνιμα στην κατηγορία του … συνεργάζεται και με την Dolly Parton στο ροκ άλμπουμ της και την αποκαλεί “θρύλο”. Τραγουδούν μαζί στο Rock & Roll Hall of Fame και αποκτά ακόμα περισσότερους οπαδούς φανς. “Αυτό είναι που αγαπώ στη μουσική. Όταν οι μπάντες φτιάχνουν μουσική, το κάνουν αρχικά για τις καλές στιγμές της δημιουργίας τραγουδιών, της δημιουργίας δίσκων, αλλά χωρίς τους οπαδούς σου δεν μπορείς να πας πουθενά.”
“Invincible Shield” – “Ακόμα πιστεύουμε στη heavy metal”
Στις 21 Ιουλίου η παρέα του Rob έρχεται στο Release με σκοπό να ξεπεράσει την ισοπεδωτική εμφάνιση του 2022, φέρνοντας μαζί τη μεγαλύτερη παραγωγή που είχαν ποτέ, αλλά και τον νέο δίσκο τους. Το “Invincible Shield” κυκλοφόρησε στις 8 Μαρτίου ενθουσιάζοντας εκατομμύρια metal fans σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τι συμβολίζει ο τίτλος; “Δεν θέλω να βάλω τον εαυτό μου σε βάθρο, αλλά συνήθως εγώ σκέφτομαι τους τίτλους. Στον κόσμο του heavy metal, η μπάντα, οι οπαδοί, η metal κοινότητα, όλα έχουν να κάνουν με μία ‘Αήττητη Ασπίδα’. Είναι η υπεράσπιση της πίστης. Ακόμα υπερασπιζόμαστε αυτή τη μουσική, όλα αυτά τα χρόνια μετά”.
Για έναν άνθρωπο που πλέον δηλώνει ως μόνιμη κατοικία του την Αριζόνα, και βγάζει ακόμα το ψωμί του όντας μια από τις πιο αναγνωρίσιμες και εμβληματικές μορφές του metal, κατά κάποιο τρόπο ο Rob Halford παραμένει ένας απλός τύπος από τα Midlands.
Παρ’ όλο τον ατσάλινο, υπερσύγχρονο ήχο και τους τίτλους των τραγουδιών, το “Invincible Shield” αποπνέει μια αίσθηση θετικότητας που έρχεται σε αντίθεση με τις ισοπεδωτικές επικρατούσες τάσεις του 2024. “Ανίκητες, οι μάζες μας ενώνονται” τραγουδάει ο Halford στο ομώνυμο κομμάτι. “Και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας”.
“Ήμουν πάντα υπέρμαχος του να βαδίζουμε προς το φως”, λέει ο 72χρονος Rob στο loudersound, ενώνοντας τα γεμάτα ασημένια δαχτυλίδια χέρια του. “Το Another Thing Coming, το The Sentinel, το Painkiller, όλοι αυτοί οι χαρακτήρες που δημιουργούμε βγαίνουν στην επιφάνεια και έχουν μια ασπίδα που είναι ανίκητη. Όταν προσκρούεις σε κάτι, είτε πρόκειται για ένα προσωπικό ζήτημα είτε για ένα οικονομικό ζήτημα είτε για ένα ζήτημα υγείας, έχεις αυτή την προσωπική δύναμη που μπορείς να απελευθερώσεις”.
Κάποια μέρα όλα τελειώνουν, αλλά αυτή η μέρα είναι ακόμα μακριά για τους Judas Priest. Ο Halford λέει: “Αυτό είναι το δέκατο ένατο στούντιο άλμπουμ. Δεν μου αρέσουν οι περιττοί αριθμοί. Ακόμα κι αν ανεβάζω την ένταση στην τηλεόραση, δεν μπορεί να είναι 13 – πρέπει να είναι 12 ή 14. Οι ζυγοί αριθμοί είναι η ισορροπία και η αρμονία”.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να περιμένουμε ένα νέο άλμπουμ των Priest; “Σκεφτόμαστε ήδη τι θα κάνουμε στη συνέχεια”, λέει ο Halford. “Αυτή είναι η χαρά της μουσικής, δεν σταματάει ποτέ”.
Οι Priest συνεχίζουν να προχωρούν μπροστά για τους ίδιους λόγους που ξεκίνησαν. Η βροχή – πραγματική ή μεταφορική – δεν αποτελεί πρόβλημα. “Ακόμα μπαίνουμε στο βαν, γιατί το χέβι μέταλ είναι ακριβώς αυτό που κάνουμε”.
Περισσότερα για τις διαθέσιμες προσφορές στο https://www.releaseathens.gr/prosfores/
Διάθεση εισιτηρίων:
Τηλεφωνικά στο 211770000
Online: releaseathens.gr + more.com
Φυσικά σημεία: https://www.more.com/en/physical-spots/
Όλες οι πληροφορίες (τιμές, πρόγραμμα, πρόσβαση) στο releaseathens.gr
