Φωτογραφίες: John Mak
LIVE

Σάββατο βράδυ με τον Εθισμό στο στάδιο της Ριζούπολης

Αυτό που ζήσαμε το περασμένο Σάββατο ήταν κάτι παραπάνω από συναυλία.

Παρασκευή βράδυ, μια ημέρα πριν τη συναυλία του Εθισμού.

Παρκάρω στα Εξάρχεια, κλείνω τη μουσική, άκουγα το Millennials, ένα δίσκο που έχω ακούσει περισσότερο από κάθε άλλη κυκλοφορία του τελευταίου διαστήματος. Περνάει αμάξι από δίπλα μου, ακούγεται το I Eukairia mou. O Εθισμός είναι παντού, παρών στην πόλη του. Κάποιος θα έλεγε ότι αυτός ήταν ένας καλός οιωνός για τη συναυλία που θα ακολουθήσει.

Με το I Eukairia mou ξεκινάει και το live του Σαββάτου, με τον Εθισμό να ανεβαίνει στη σκηνή λίγο πριν τις 9:30, σε ένα γεμάτο Στάδιο Ριζούπολης με ανυπόμονους fan. Από τις δύο μεγάλες γιγαντοοθόνες στις άκρες της σκηνής, παρακολουθούμε ένα βίντεο για τη δημιουργία του τραγουδιού, δίνοντάς μας έτσι μια γεύση των «παρασκηνίων».

Ακολουθεί το Gennima Thremma, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του Εθισμού, και μας χαρίζει μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της συναυλίας, όταν μας παρουσιάζει τον GoldenChild, παραγωγό του Made in Athens, και βλέπουμε μαζί επί σκηνής GoldenChild και Μelow, δύο από τους ανθρώπους που ήταν μαζί με τον Εθισμό από την αρχή της πορείας του.

Το live συνεχίζει στον ίδιο παλμό, με τον Εθισμό να μας παρουσιάζει το Millennials, ενώ δεν παραλείπει να δηλώσει και τη στήριξη του στην Παλαιστίνη με το κοινό να τον καταχειροκροτεί και να τον ακολουθεί με το γνωστό σύνθημα. Άλλωστε ο Εθισμός είναι ένας ράπερ που τον έχουμε συνηθίσει για το κοινωνικό του χαρακτήρα και τις καίριες τοποθετήσεις του για θέματα κοινωνικά, ανθρωπιστικά και πολιτικά. Ένας καλλιτέχνης που δε διστάζει ποτέ να θίξει με αιχμηρό τρόπο καταστάσεις που απασχολούν όλους μας.

Σε όλη τη συναυλία παρακολουθούμε έναν Εθισμό συνεσταλμένο και ταπεινό, με σιγουριά στις κινήσεις του, χωρίς να επιδιώκει να αποδείξει κάτι, παρά να είναι απλά πάνω στη σκηνή. Τίποτα γύρω του δεν έμοιαζε τυχαίο, από την επιλογή των video visuals που επαιζαν πίσω του, εμπνευσμένα πάντα από το millennials, στα εφέ και τα στιγμιότυπα που μεταδίδονταν live από τη σκηνή στις γιγαντοοθόνες.

Όπως σε κάθε ραπ συναυλία που σέβεται τον εαυτό της, έτσι και το Σάββατο εμφανίστηκαν πέντε ξεχωριστοί guests. Και εδώ όμως ο Εθισμός έδωσε τη δική του πινελιά, ανεβάζοντας τους όλους μαζί ταυτόχρονα στη σκηνή, δίνοντας έτσι μια 90’s hip-hop αίσθηση στη βραδιά. Πρώτος ξεκινάει ο Νέγρος του Μοριά με το Mploko ξεσηκώνοντας το κοινό, δίνοντας έπειτα τη σκυτάλη στο BUZZ, που όλοι περιμένουμε να δούμε, ενώ ακολουθούν οι νεότεροι, Reflex, Half Quicke & Cego Menz.

Λίγο πριν το τέλος της συναυλίας ο Εθισμός μας καλεί να δώσουμε το μεγαλύτερο μας χειροκρότημα στο Bloody Hawk, «να μας ακούσουν μέχρι τη Θεσσαλονίκη» είπε, όπου είχε συναυλία ο ράπερ την ίδιος ημέρα, και είχε καταλάβει πριν μια εβδομάδα το Γήπεδο Ριζούπολης. Ακολουθεί το Miden, η πρόσφατη συνεργασία των δύο καλλιτεχνών, αποδεικνύοντας μας έτσι ο Εθισμός ότι υπάρχει ακόμα αλληλεγγύη και σεβασμός στη ραπ.

Το live ολοκληρώνεται με το Ena Euxaristw, τελευταίο τραγούδι στο Millennials και όπως το αποκαλεί ο Εθισμός, ο τρόπος του για να μπορέσει να μας ευχαριστήσει. Υπάρχει ακόμα το ίδιο συναίσθημα πάνω στη σκηνή και ανάμεσα στο κοινό με το οποίο το live ξεκίνησε, και μετά από ένα σχεδόν δυο μισάωρο set, η συναυλία αυτή φαντάζει περισσότερο με μια πορεία αναδρομής στον ίδιο.

Παρέα με άτομα που βρίσκονται μαζί του από την αρχή, GoldenChild, Melow, Buzz και μαζί με άτομα που μας συστήνει, Reflex και Half Quickie, ολοκληρώνει την παρουσίαση του Millennials και κάνει μια στάση στις πιο σημαντικές του στιγμές.

Κάτι παραπάνω από συναυλία ήταν αυτό που ζήσαμε το περασμένο Σάββατο. Μία γιορτή, στην οποία γυρνούσες δεξιά και αριστερά βλέποντας άτομα κάθε ηλικίας και φύλου να τραγουδούν με πάθος και να απολαμβάνουν αυτή την έντονη, συναισθηματική, καυτή ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε από τον ράπερ αλλά και όλο τον κόσμο που ήρθε κοντά ο ένας με τον άλλον στη Ριζούπολη.

Ο Εθισμός μετέφερε τα συναισθήματα του ίδιου και της μουσικής του σε όλους. Από τα μικρά παιδιά μέχρι τους φωτογράφους της συναυλίας. Ευθύς, χωρίς να χάνει μπάρα και όπως φαινόταν στη σκηνή συγκινημένος που μπόρεσε να μοιραστεί ένα προσωπικό διαμάντι σαν το Millennials με χιλιάδες άτομα που φώναζαν μαζί του.