Το CineDoc δίνει βήμα στα ντοκιμαντέρ μέσα από ενδιαφέρουσες προβολές

Το CineDoc, που φέτος διανύει την 14η χρονιά, ιδρύθηκε από την Ρέα Αποστολίδη παραγωγό της Anemon Productions και την Αύρα Γεωργίου ανεξάρτητη σκηνοθέτιδα ντοκιμαντέρ. Μετά τη γνωριμία τους στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ανακάλυψαν ότι μοιράζονταν την ίδια έλλειψη μιας σταθερής παρουσίας του Ντοκιμαντέρ στην Αθήνα κι έτσι αποφάσισαν να την καλύψουν δημιουργώντας τον εν λόγω θεσμό.

Μέλος του ευρωπαϊκού δικτύου Moving Docs, το CineDoc έχει επεκταθεί από το 2017 στο να φέρει το σινεμά πιο κοντά και στις μικρότερες ηλικίες, καθώς διοργανώνει το Φεστιβάλ Παιδικού και Νεανικού Κινηματογράφου CineDoc Kids. Ο κινηματογράφος επεκτείνεται πέραν της μεγάλης οθόνης, με τις προβολές να συνοδεύονται από παράλληλες εκδηλώσεις, που έχουν ως στόχο να ενθαρρύνουν τον διάλογο και να εμπνεύσουν συλλογικές δράσεις.

Πολιτισμός, επιστήμη, τέχνη, κοινωνία αποτελούν τους πυλώνες γύρω από τους οποίους κινούνται οι προβολές, που έχουν μόνο έναν στόχο: να ενώσουν και να χαροποιήσουν τους λάτρεις του καλού σινεμά.

Η φιλοσοφία του CineDoc

«Θέλαμε να υπάρχει σταθερή προσφορά ντοκιμαντέρ στο κοινό. Αυτός ήταν ένας από τους βασικότερους στόχους μας, γιατί είναι σπάνιες οι φορές και λίγα τα ντοκιμαντέρ που βρίσκουν διανομή. Τα βλέπουμε στα φεστιβάλ και μετά χάνονται. Για αυτό και οι προβολές του CineDoc απλώνονται σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας όπως είναι η Θεσσαλονίκη, ο Βόλος και η Αμαλιάδα, ώστε να βρίσκουν οι ταινίες το μεγαλύτερο δυνατό κοινό. Επιπλέον, εδώ και δυο χρόνια, προβάλλουμε ντοκιμαντέρ αλλά και παιδικές ταινίες μυθοπλασίας σε πάνω από 15 νησιά της Ελλάδος κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών. Παράλληλα έχουμε ξεκινήσει ένα δίκτυο σε σχολεία που μοιράζεται χωρίς χρέωση ντοκιμαντέρ και ταινίες για παιδιά» εξηγούν οι δημιουργοί του CineDoc.

Το CineDoc επιδιώκει κυρίως να προβάλλει ταινίες υψηλής αισθητικής για να δώσει την ευκαιρία στο κοινό να ανακαλύψει το ενδιαφέρον για το σύγχρονο ντοκιμαντέρ ξεφεύγοντας από την προκατάληψη ότι είναι ένα είδος που προσφέρει μόνο στεγνές πληροφορίες για το θέμα που πραγματεύεται.

Αντίθετα, είναι, όπως λέει η Ρέα και η Αύρα: «είδος πλούσιο που μπορεί να εμπνεύσει και να ευαισθητοποιήσει το κοινό στον τρόπο που βλέπει και αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, να νιώσει ότι έχει κερδίσει κάτι σαν θεατής και σαν άνθρωπος. Γι αυτό και το μότο μας είναι ‘βλέπουμε τον κόσμο αλλιώς’». Μετά τις προβολές οργανώνονται συζητήσεις στην αίθουσα δίνοντας την ευκαιρία για διάλογο έτσι ώστε το κοινό να εκφράσει τη γνώμη του να μοιραστεί προσωπικά βιώματα και να επεκτείνει τις γνώσεις του για το εκάστοτε θέμα.

Κινηματογράφος και πανδημία

Cine-Doc 2016-17: Moving Docs panel discussion with refugee teachers of the Hope School of Scaramagas Refugee Camp, the Piraeus Open School for Immigrants and Unicef, in Athens, on September 21, 2016 / Cine-Doc 2016-17: Συζήτηση με δασκάλους του Hope School του προσφυγικού καταυλισμού του Σκαραμαγκά, του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά και της Unicef, στην Αθήνα, στις 21 Σεπτεμβρίου, 2016

«Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα δύο χρόνια ήταν τραυματικά τόσο για μας τους διοργανωτές όσο και για το κοινό που αντιμετώπισε -και αντιμετωπίζει- αρκετές δυσκολίες προκειμένου να έρθει στις αίθουσες. Απ’ ό,τι φαίνεται τα πράγματα βαίνουν προς το καλύτερο κι ελπίζουμε ότι το κοινό θα υποστηρίξει την επιλογή του να πηγαίνει σινεμά και να βλέπει ταινίες σαν μια κοινωνική εκδήλωση. Έτσι προσπαθούμε να αφουγκραστούμε τις ανάγκες του και να προτείνουμε ταινίες που είναι μέσα στα ενδιαφέροντά του. Στοχεύουμε επίσης να στηρίξουμε το ελληνικό ντοκιμαντέρ που αντιμετωπίζει πολλά εμπόδια τόσο για την παραγωγή όσο και για τη διανομή του».

Για τις δημιουργούς του CineDoc, το σινεμά είναι τρόπος ζωής, δεδομένης φυσικά και της δραστηριότητάς τους. «Οπωσδήποτε, η σκοτεινή αίθουσα με τη μεγάλη οθόνη προσφέρει ιδανικές συνθήκες συγκέντρωσης και απόλαυσης της ταινίας. Πέρα απ’ αυτό όμως η συνεύρεση του κοινού και η εμπειρία της κοινής θέασης είναι κοινωνικά πολύ πιο δημιουργική από την κατ’  ιδίαν θέαση».

«Είναι στ’ αλήθεια συγκινητικό να παρακολουθείς το κοινό να συμμετέχει και να βγαίνει ενθουσιασμένο από την αίθουσα. Πολλούς θεατές τους γνωρίζουμε πλέον γιατί τους αρέσουν οι επιλογές και έρχονται συστηματικά στις προβολές μας και αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε παρά τις δυσκολίες των καιρών. Πιστεύουμε στη δυναμική κοινωνικοποίησης που προσφέρει η κινηματογραφική αίθουσα και η συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των συντελεστών της ταινίας και των θεατών. Είναι πάντα μια αυθύπαρκτη εμπειρία που τη δημιουργούμε όλοι μαζί».

Προσεχώς

Την αρχή για τον μήνα Φεβρουάριο κάνει το ντοκιμαντέρ Χρόνης Μπότσογλου, που αποτελεί ουσιαστικά μια αναδρομή στη ζωή και το έργο ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους.

Ο Χρόνης Μπότσογλου σχεδιάζει με το μολύβι του, τις πρώτες γραμμές μίας προσωπογραφίας σε λευκό χαρτί. Ο σκηνοθέτης Φρέντυ Βιανέλλης τον παρακολουθεί, καταγράφει τη δημιουργία και, πιάνοντας το νήμα του σχεδίου, ανατρέχει στην εικαστική περιπέτεια της ζωής του καλλιτέχνη. Εργα από τα τελευταία 30 χρόνια, μερικά ξαναδουλεμένα, λάδια, γύψος, υδατοχρώματα, συνθέτουν αυτό το εικαστικό γεγονός.

Ο σπουδαίος ζωγράφος επιβεβαιώνει με κάθε του κίνηση ότι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της σύγχρονης τέχνης στη χώρα μας και έναν από τους κορυφαίους ζωγράφους της μεταπολεμικής γενιάς και πρόσωπο «κλειδί» στην αναδιοργάνωση της ΑΣΚΤ (ως καθηγητής και πρύτανης) τη δεκαετία του’90. Συνοδοιπόροι σε αυτή την σπάνια καταγραφή είναι οι ομότεχνοί του, Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Γιώργος Χουλιαράς, Τριαντάφυλλος Πατρασκίδης και ο συλλέκτης Σωτήρης Φέλιος.

Για τους ενδιαφερόμενους, μετά την προβολή στο Γαλλικό Ινστιτοούτο θα ακολουθήσει συζήτηση με τον σκηνοθέτη Φρέντυ Βιανέλλη, τον Χρήστο Λάζο (συγγραφέα και κριτικό τέχνης), τον Γιώργο Μυλωνά (Ιστορικό Τέχνης) και την Ελένη Μπότσογλου (Καθηγήτρια Φιλόλογος), σύζυγος του ζωγράφου.

Πού παίζεται

• Τετάρτη 9/2, 20:00 – Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, Σίνα 31, Αθήνα
• Κυριακή 13/2, 16:00 – Κινηματογράφος ΔΑΝΑΟΣ, Λεωφ. Κηφισίας 109, Αθήνα