Το μόνο που θέλουν οι Sofi Tukker είναι να σε βλέπουν να χορεύεις
Η Sophie Hawley-Weld μιλάει στο OneMan για την αγάπη της στη Βραζιλία, όσα έγιναν στην καραντίνα και τον νέο δίσκο των Sofi Tukker.
- 3 ΙΟΥΝ 2024
Θα χορέψεις. Αν την Πέμπτη 18 Ιουλίου βρεθείς στην Πλατεία Νερού και το Release Athens, θα χορέψεις, είναι το μόνο σίγουρο. Γι’ αυτό θα φροντίσουν οι Sofi Tukker (μαζί με τους θρυλικούς Duran Duran), οι οποίοι από το 2014 όταν και δημιουργήθηκαν, κυκλοφορούν τη μία επιτυχία μετά την άλλη. Και μάντεψε, όλες αυτές οι επιτυχίες -μαζί με τις νέες- θα ακουστούν στην Πλατεία Νερού.
Η Sophie Hawley-Weld και ο Tucker Halpern, με το παρθενικό τους single, Drinkee, βρέθηκαν υποψήφιοι για Grammy, κάτι που επαναλήφθηκε και με την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου, Treehouse (2018), που τους χάρισε τη δεύτερη υποψηφιότητά τους, στην κατηγορία Best Dance/Electronic Album.
Οι δυο τους, έχοντας σαν σημείο αναφοράς την αγάπη τους για τη βραζιλιάνικη μουσική και κουλτούρα, μάς έχουν χαρίσει κομμάτια όπως το Best Friend και το Purple Hat, ενώ κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει όσα έκαναν τις δύσκολες μέρες της παγκόσμιας καραντίνας: έπαιξαν περίπου 400 φορές για το κοινό τους -και όχι μόνο- μέσω live stream, ώστε να τους κρατήσουν συντροφιά.
Με αφορμή την εμφάνισή τους σε λίγο καιρό από τώρα στο Release Athens, μιλήσαμε με τη Sophie Hawley-Weld για την αγάπη της στη βραζιλιάνικη μουσική, όσα έγιναν την περίοδο της καραντίνας, τον νέο τους δίσκο, αλλά και το single που μας καλεί να κουνηθούμε.
Είστε στο Σικάγο; Είδα το πρόγραμμά σας για τις επόμενες ημέρες και έχετε πολλά ταξίδια.
Για την ακρίβεια είμαστε στη Νέα Υόρκη, αλλά σύντομα θα φύγουμε για Σικάγο. Ο Tucker έχει κάποιες υποχρεώσεις αυτή τη στιγμή. Εντάξει, υπάρχει κούραση, δεν κοιμόμαστε πολύ. Ίσως έτσι πρέπει να γίνεται αυτή την περίοδο, να μην κοιμόμαστε πολύ.
Είχες ένα ιδιαίτερο μουσικό ταξίδι από μικρή. Πώς ξεκίνησαν όλα;
Ναι, μεγάλωσα πηγαίνοντας σε διάφορα σχολεία, διαρκώς ήμασταν σε κίνηση ως οικογένεια. Κατά κάποιο τρόπο η μουσική με έσωσε. Κάθε φορά που προέκυπτε μία νέα μετακόμιση και ήμουν για ακόμη μια φορά το «νέο κορίτσι» στο σχολείο, όταν δυσκολευόμουν, πάντα γύριζα στη μουσική για να με βοηθήσει να τα βγάλω πέρα.
Και πώς ακριβώς σε βοήθησε;
Είτε ακούγοντας είτε γράφοντας. Άρχισα μάλιστα να γράφω μουσική από μικρή ηλικία. Στην ουσία, το να γράφω ήταν η θεραπεία μου. Από μικρή άκουγα επίσης πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής, από διάφορες κουλτούρες, κάτι που πραγματικά μου έδινε έμπνευση. Με έκανε να σκέφτομαι έξω από το κουτί.
Και αυτό το κόλλημα με τη Βραζιλία και την κουλτούρα της πώς προέκυψε;
Τι να σου πω, μάλλον ήμουν Βραζιλιάνα στην προηγούμενη ζωή μου (σ.σ. γέλια). Από την πρώτη στιγμή που άκουσα βραζιλιάνικη μουσική κόλλησα μαζί της, κάτι με τράβηξε. Μετά ήθελα να τραγουδάω μόνο στα πορτογαλικά. Δεν ήξερα καν τι έλεγα, αλλά νόμιζα ότι η φωνή μου ακουγόταν καλύτερα. Μετά λέω «α, ίσως πρέπει να επισκεφτώ τη Βραζιλία».
Την επισκέφτηκες;
Ναι, τελικά πήγα. Ερωτεύτηκα τη μουσική τους, τη γλώσσα και γενικότερα την κουλτούρα τους ακόμα περισσότερο. Μάλιστα έζησα εκεί και άρχισα να γράφω και στα πορτογαλικά. Αλήθεια, δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω. Αυτή η γλώσσα βγάζει ένα νόημα. Και όσο ασχολούμαι περισσότερο με αυτή, τόσο περισσότερο κολλάω. Περάσαμε πολύ χρόνο εκεί το καλοκαίρι όταν κάναμε το νέο δίσκο. Η σχέση μου με αυτή τη χώρα γίνεται όλο και καλύτερη.
Οπότε είμαι σίγουρος πως έχεις ακούσει αρκετούς δίσκους από Gilberto Gil και Tim Maia. Να υποθέσω επίσης ότι σε έχουν επηρεάσει μουσικά.
Φυσικά, τους λατρεύω. Βέβαια η επιρροές μας διαφέρουν με τον Tucker. Αλλά το πέτυχες, λατρεύω τον Gilberto Gil και τον Tim Maia, όλα αυτά τα κλασικά ακούσματα από τη Βραζιλία. Στο τέλος, όμως, εγώ και ο Tucker συμφωνούμε σε κάτι: Οι Daft Punk είναι οι καλύτεροι (σ.σ.γέλια).
Ο Tucker πάντως είχε επηρεαστεί αρκετά από disco, house, γενικότερα την dance μουσική. Βέβαια συνεχώς εξελισσόμαστε. Όπως σου είπα περάσαμε όλο το προηγούμενο καλοκαίρι στη Βραζιλία και ο Tucker άρχισε να ασχολείται έντονα με τη βραζιλιάνικη funk, οπότε και οι επιρροές μας μεγαλώνουν.
Ας γυρίσουμε στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας. Κάνατε κάτι εξαιρετικό τότε.
Ναι, κάναμε όλα αυτά τα live streaming εκείνες τις δύσκολες μέρες, κάνοντάς τες να μοιάζουν όμορφες. Ήμουν στο σπίτι μου στη Φλόριντα. Νομίζω ήρθαμε πολύ κοντά με το κοινό μας και όσοι παρακολούθησαν αυτά τα live στην ουσία ήταν μέσα στο σαλόνι μας. Χτίσαμε πολύ δυνατές σχέσεις και επίσης ήταν ένας λόγος να ξυπνάμε και εμείς με καλή διάθεση κάθε πρωί, να ντυνόμαστε, να σκεφτόμαστε πως έχουμε έναν λόγο που το κάνουμε όλο αυτό.
Σκεφτήκατε ποτέ πόσο βοηθήσατε όλους αυτούς τους ανθρώπους που ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους;
Θεωρώ ότι βοηθήσαμε αρκετούς ανθρώπους εκείνη την περίοδο. Είναι σχεδόν αδύνατο να σου πω πόσοι ήταν αυτοί. Εντάξει, βλέπεις έναν αριθμό στην οθόνη σου, πόσοι παρακολουθούν το live, όμως δεν καταλαβαίνεις πόσο τους βοήθησες μέχρι να μιλήσεις με κάποιον από αυτούς και να σου πει πόσο καλό τους έκανε η μουσική σου. Ήταν πολύ όμορφο όταν μας πλησίαζαν και μας έλεγαν «δεν έχεις ιδέα πόσο μας βοηθήσατε».
Να μιλήσουμε λίγο για το Bread;
Φυσικά. Το Bread είναι κάτι σαν παγκόσμιο σύμβολο, παίρνεις ενέργεια όταν καταναλώνεις ψωμί. Αυτό θέλουμε και εμείς να νιώθει ο κόσμος όταν ακούει την μουσική μας, ότι λαμβάνει ενέργεια, αγνή ενέργεια. Επίσης, αν το σκεφτείς, στις περισσότερες χώρες του κόσμου οι άνθρωποι έρχονται κοντά πάνω από ένα ψωμί, σε κάποιο τραπέζι. Αυτό θέλουμε να κάνουμε και εμείς, να φέρουμε τον κόσμο κοντά. Γι’ αυτό ονομάσαμε και τον δίσκο Bread. To αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Ακούγεται χαζό, αλλά είναι μια λέξη που χρησιμοποιούμε καθημερινά, όμως παράλληλα μεταφράζεται και σε «Be. Really. Energetic. And. Dance».
Το Throw some ass πώς προέκυψε;
Είναι το πρώτο single του δίσκου και βασίζεται σε μία πραγματική ιστορία: στους πόνους που είχα στη μέση μου. Μιλάμε για έντονο πόνο που με ταλαιπωρούσε χρόνια. Πήγα σε πολλούς διαφορετικούς γιατρούς και θεραπευτές, πολλές ενέσεις και τελικά τίποτα. Αυτός ο πόνος δεν έλεγε να φύγει, τίποτα δεν με βοηθούσε.
Και πώς φτάσαμε στο κομμάτι;
Έτυχε να κάνω μια χορογραφία με τους χορευτές μας και ένας από αυτούς είναι Βραζιλιάνος και μου έδειξε πώς να κουνάω το συγκεκριμένο μέρος του σώματος. Συνειδητοποίησα πως κάθε φορά που έκανα αυτή τη χορευτική κίνηση, ο πόνος έφευγε. Το τραγούδι έχει να κάνει με αυτό. Κατάλαβα πως όταν είσαι χαρούμενος, είναι χαρούμενο και το σώμα σου.
Τι θα ακούσουμε από εσάς στην Αθήνα;
Μέχρι να παίξουμε στην Αθήνα θα έχουμε κυκλοφορήσει μερικά ακόμα κομμάτια από το νέο άλμπουμ, γύρω στα τρία. Οπότε σίγουρα θα παίξουμε αυτά, όπως και τα καλύτερα κομμάτια από όλους τους προηγούμενους δίσκους. Το πρόγραμμα mας σκέψου είναι αρκετά φορτωμένο γιατί κάνουμε και πολλές πρόβες γι’αυτό το show. Θέλουμε να σας δούμε να χορεύετε.
Με λίγα λόγια θα παίξουμε όλα τα αγαπημένα μας τραγούδια. Και μιας και δεν έχουμε παίξει ποτέ στην Ελλάδα, είναι για εμάς πολύ σημαντική αυτή η εμφάνιση. Νομίζω θα είναι κάτι πολύ όμορφο και δε βλέπουμε την ώρα να παίξουμε.
Οι Sofi Tukker θα εμφανιστoύν στην Πλατεία Νερού, στις 18/07 μαζί με τους Duran Duran. Πρόλαβε το εισιτήριό σου στο releaseathens.gr.
