Vassilikos: «Η μουσική μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά»

Έτσι, το γεγονός ότι ο Vassilikos επιστρέφει συναυλιακά στην Αθήνα με ένα ολοκαίνουργιο project είναι μία από τις πραγματικά καλές ειδήσεις για αυτόν τον μήνα – ιδανική θεραπεία για όλες εκείνες τις καλοκαιρινές συναυλίες που χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια με άλλα λόγια.

Ένας από τους πλέον ταλαντούχους ερμηνευτές και μουσικούς της γενιάς του θα ανέβει επί σκηνής το Σάββατο 20 Μαΐου, σε μία συναυλία-πάρτι (με δωρεάν είσοδο) για τα 10 χρόνια του Βιομηχανικού Μουσείου Φωταερίου της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων.

Πρόκειται για το πρώτο μεγάλο live του συναυλιακού καλοκαιριού της Τεχνόπολης, όπου ο αγαπημένος καλλιτέχνης θα παρουσιάσει το νέο του project The Grand Duet που μοιράζεται με τον Γιώργο Τριανταφύλλου.

Μέχρι λοιπόν να ακούσουμε live το πρόγραμμά τους -από διαχρονικές επιτυχίες των Raining Pleausre και διασκευές που άφησαν εποχή μέχρι και πιο προσωπικές δουλειές, όπως το Amazing Gray του 2019- σε ένα ηχητικά δεμένο αποτέλεσμα που φιλοδοξεί να κλέψει τις εντυπώσεις, ο Vassilikos άνοιξε τα χαρτιά μέσα από τις ερωτήσεις μας.

Τι ακριβώς είναι το project The Grand Duet και τι διαφορετικό φέρνει στον ήχο σου;

Πριν 3 και κάτι χρόνια είχα την ιδέα να φτιάξω ένα ευέλικτο σχήμα για live. Εγώ και ένας ακόμα μουσικός να παίζουμε ό,τι περνά από το χέρι μας και όλοι οι υπόλοιποι ήχοι να έρχονται σε backing track. Η ιδέα του backing track δεν είναι καινούρια για μένα, καθότι από πολύ παλιά με τους Raining Pleasure αλλά και στη συνέχεια, έπαιζε πάντα κάτι τέτοιο.

Η βασική διαφορά τώρα είναι ότι το ρυθμικό στοιχείο έρχεται από τον υπολογιστή. Είχα βρεθεί τυχαία σε μια συναυλία φίλων όπου έπαιζε και ο Γιώργος Τριανταφύλλου. Εντυπωσιάστηκα πολύ από το παίξιμό του και είδα στο πρόσωπό του τον άνθρωπο που έψαχνα. Μιλήσαμε λίγο, του άρεσε η ιδέα και λίγες μέρες μετά αρχίσαμε δουλειά.

Ήρθαν όμως οι καραντίνες και το πρότζεκτ αναγκαστικά μπήκε στην αναμονή. Μετά το τέλος όλων αυτών, το Μάρτη του ‘22 μου έγινε η πρόταση να κλείσω το West side festival στην Πάτρα και φυσικά δέχτηκα, είναι πολύ όμορφη κατάσταση, γίνονται συναυλίες παντού στην πόλη για τρεις μέρες. Τότε βρεθήκαμε ξανά με τον Γιώργο και μετά από ένα μήνα εντατικότατης δουλειάς κάναμε το πρώτο live.

Πόσο σου έλειψαν οι ζωντανές εμφανίσεις στην καραντίνα; Σου προσέφερε κάτι που δεν περίμενες η αναγκαστική απομόνωση;

Μου έλειψαν αρκετά, όπως έλειψαν και σε όλον τον κόσμο. Ήταν μια περίοδος ανεκτίμητης αξίας. Ανάγκασε τους ανθρώπους να σταματήσουν για λίγο και να ακούσουν επιτέλους τον ήχο της ησυχίας – που για τους περισσότερους φαίνεται σαν τεράστιος θόρυβος, μιας και σε βάζει αναγκαστικά σε επαφή με το μέσα σου. 

Στη δική μου περίπτωση αυτή η κατάσταση δεν ήταν κάτι ξένο, αλλά πάλι ήταν πρόκληση. Δε μου βγήκε δημιουργικά όπως βγήκε σε άλλους, παρόλο που έτσι νόμιζα ότι θα γίνει. Έγινε τελικά μια μακρά περίοδος ενδοσκόπησης που μόνο σε καλό μπορεί να βγει. Όσο κι αν φαίνεται δύσκολο.

Για πόσο καιρό δουλεύατε το project με τον Γιώργο Τριανταφύλλου και τι να περιμένει ο κόσμος στο live;

Η αρχική δουλειά ήταν ένας πολύ γεμάτος και έντονος μήνας. Το καλό στην περίπτωσή μας είναι ότι η δουλειά συνεχίζει ακόμα, διαρκείς βελτιώσεις, διορθώσεις και πειραματισμοί. Με εξαίρεση κάποιες περιόδους, είμαστε σε ρυθμό τουλάχιστον δύο προβών την εβδομάδα, άσχετα από το αν έρχεται κάποιο live ή όχι.

Έτσι όπως πρέπει να δουλεύει ένα σχήμα, βασικά. Έτσι όπως δουλεύουν οι μπάντες. Παίζουμε υλικό από την εποχή των Raining Pleasure, περνάμε στο Vintage, λίγο Τσιτσάνη από τις δικές μου διασκευές, ένα πολύ μεγάλο μέρος από το τελευταίο μου άλμπουμ Amazing Grey και κάποια κομμάτια που δεν έχουν δισκογραφηθεί από εμένα. 

Είναι αρκετοί δύο μουσικοί επί σκηνής; Τι δυναμική δημιουργείται μεταξύ σας;

Εξαρτάται τους μουσικούς. Έτσι όπως έχουμε δέσει με τον Γιώργο, ναι. Αυτό είναι το καλό με το να δουλεύεις συστηματικά και πολύ με τον άλλο. Μετά από λίγο κάποια πράγματα γίνονται αυτόματα και δε χρειάζεται να σκεφτείς τίποτα. Απλά παίζεις μουσική. Ή, ακόμα καλύτερα, σε παίζει η μουσική. Και αυτός είναι ο στόχος. Να θυσιάσεις τον εαυτό σου στο όνομά της.

Είναι τελικά η μουσική μία μορφή θεραπείας για τον δημιουργό αλλά και τους ακροατές;

Αναμφισβήτητα. Και αυτό το ήξεραν οι άνθρωποι πριν μάθουν τα βασικά. Ο ήχος έχει τεράστια δύναμη στη φύση μας, δημιουργούνται συντονισμοί που ούτε καν τους υποψιαζόμαστε αν δεν έχουμε μάθει να παρατηρούμε έτσι. Μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά αλλά μπορεί να κάνει και το αντίθετο αν υπάρχει ασυμφωνία συχνοτήτων ανάμεσα στον πομπό και τον δέκτη. Είναι μια επιστήμη που μόλις έχει αρχίσει να διερευνάται και είμαι σίγουρος ότι στο βαθύ μέλλον οι γιατροί θα συνταγογραφούν συχνότητες, όχι μόνο φάρμακα. 

Πόσο μεγάλη είναι η απόσταση από τον Βασίλη Τσιτσάνη μέχρι τον Μάνο Χατζιδάκι και από εκεί στους Beatles;

Φαινομενικά τεράστια αλλά επί της ουσίας εξαιρετικά μικρή. Είναι η ιστορία του κάθε υλικού που τα κάνει να φαίνονται διαφορετικά. Στην πραγματικότητα, πρόκειται απλά για ανθρώπους που χρησιμοποίησαν τον ήχο για να εκφράσουν την εσωτερική τους κατάσταση. Μπορεί κανείς να συντονιστεί με τους Beatles τώρα, με τον Χατζιδάκι αργότερα και με τον Τσιτσάνη την άλλη μέρα. Είμαστε σε διαρκή κίνηση και αλλαγή και αυτό είναι το μόνο σταθερό πράγμα στον πλανήτη μας. Χρειάζεται ειλικρίνεια και αυθεντικότητα στο τι μας εκφράζει στην κάθε φάση. Και το κυριότερο, να μη νιώθουμε αναγκασμένοι να κάνουμε ταυτότητα τίποτα. 

Υπήρξε ποτέ κάποια διασκευή που σε φόβισε/προβλημάτισε/σε γέμισε αμφιβολίες για το τελικό της αποτελέσματα;

Όχι, δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Δεν αποφασίζω εγώ ποιο κομμάτι θα διασκευάσω. Αυτά τα πράγματα γίνονται μόνα τους, όπως όλα τα πράγματα. Ξεκινάει μέσα μου μια διαδικασία και απλά την ακολουθώ. Δεν υπάρχει περιθώριο τέτοιου λάθους όταν παραδίνεσαι στη διαδικασία. 

Πώς αντιμετωπίζεις το υλικό των Raining Pleasure και τι κρατάς από εκείνη την περίοδο;

Έτυχε πρόσφατα και άκουσα τους δίσκους μας ξανά μετά από πολλά χρόνια. Ένιωσα πάρα πολύ όμορφα. Είχαμε κάνει πολύ καλούς δίσκους. Το πιο σημαντικό πράγμα όμως είναι το επίπεδο σύνδεσης που είχαμε φτάσει σαν μουσικοί και σαν άνθρωποι. Αυτά γίνονται μία φορά στη ζωή ενός ανθρώπου. Και νιώθω βαθύτατα τυχερός που συνέβησαν σε μένα.

Σε τι φάση βρίσκεσαι δημιουργικά; Κοιτάς μόνο μπροστά ή επιστρέφεις και στο παρελθόν;

Στη δημιουργική διαδικασία δεν υπάρχει χρόνος. Δεν υπάρχει παρελθόν, μέλλον. Δεν υπάρχει ούτε καν παρόν κατά μία έννοια. Υπάρχει μόνο ένα αδιάκοπο τώρα. Η μόνη δουλειά που έχω να κάνω είναι να βγω από τη μέση και να αφήσω να γίνει αυτό που θέλει να γίνει. Είναι ο μόνος τρόπος να εκφραστεί αλήθεια και να μην μπεις σε κατάσταση αμφιβολίας.

Και μετά το The Grand Duet, τι άλλο να περιμένουμε;

Το The Grand Duet νομίζω πως ήρθε για να μείνει. Δε βρίσκω λόγο να αλλάξει κάτι στον τρόπο που παίζω live. Ενδεχομένως κάποτε να προστεθεί ένας μουσικός και να γίνει The Grand Trio, αλλά δεν ξέρω!  Είμαι στη φάση που γράφω το επόμενο άλμπουμ που θα βγει πάλι από την Inner Ear, νομίζω μέσα στο ‘23. 

INFO:

Vassilikos presents «The Grand Duet» with Giorgos Triantafillou
Σάββατο 20 Μαΐου 2023
Ώρα έναρξης συναυλίας: 21.00
Πόρτες:19.00 (Οι μουσειακοί χώροι θα είναι ανοιχτοί και επισκέψιμοι για το κοινό)
Είσοδος ελεύθερη

Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου
Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων – Πειραιώς 110, Γκάζι 11854
W: www.gasmuseum.gr
E: [email protected]
Τ: 2130109325