10 χρυσοί κανόνες για να επιβιώσει το αλεξανδρινό σας

Πρόπερσι ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα που πέρασα σε δικό μου σπίτι, αφού είχα πια φύγει από τον Ιούλιο από το σπίτι των γονιών μου. Ήθελα όμως κάτι να μου θυμίζει το πατρικό μου και τις γιορτές που είχα περάσει εκεί. Στο σπίτι μας μόλις έμπαινε ο Δεκέμβρης περίοπτη θέση πάνω στην τραπεζαρία έπαιρνε το αλεξανδρινό με τα έντονα κόκκινα φύλλα του.

Από όταν ξεκίνησα να εργάζομαι, ήμουν εγώ εκείνη που αγόραζε το αλεξανδρινό του σπιτιού μας και η μητέρα μου κάπως ήθελε να κρατήσει αυτή την παράδοση ζωντανή, έστω και με μια μικρή παραλλαγή. Έτσι, την ημέρα των γενεθλίων μου που είναι τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη μπήκε στο σπίτι μου αγκαλιά με μια πλούσια κατακόκκινη ποϊνσέτια, όπως είναι και το κανονικό του όνομα.

Το ίδιο κάνει κάθε χρονιά από τότε. Έτσι ανάμεσα στα υπόλοιπα φυτά του σαλονιού μου ξεχωρίζει το φυτό των Χριστουγέννων.

Η ποϊνσέτια ή αλλιώς αλεξανδρινό όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται στην Ελλάδα, είναι ένα εξωτικό φυτό με καταγωγή από τα τροπικά δάση του Μεξικού. Πήρε το όνομά της από τον Αμερικανό πρέσβη στο Μεξικό J.R. Poinsett που τη διέδωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες και σταδιακά έγινε το φυτό σύμβολο των Χριστουγέννων σε ολόκληρο τον κόσμο.

UNSPLASH

Εκείνο το πρώτο αλεξανδρινό που μου έκανε δώρο η μαμά μου κατάφερε να διατηρήσει τα κόκκινα φύλλα του μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού. Για την ακρίβεια όχι μόνο τα διατήρησε, αλλά κάποια στιγμή άρχιζε να βγάζει και νέα. Δυστυχώς, τους καλοκαιρινούς μήνες έλειπα πολύ από το σπίτι μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να το φροντίσω όπως του άξιζε κι έτσι σιγά-σιγά μαράθηκε.

Κι αν σας έχει πεθάνει ποτέ ένα φυτό που είχατε αγαπήσει πολύ, ξέρετε πόσο στεναχωρήθηκα όταν είδα και το τελευταίο κόκκινο φύλλο να πέφτει από το αλεξανδρινό μου και να μη βγαίνει νέο στη θέση του. Μετά όμως του πήρα τον αέρα και ανακάλυψα τα μυστικά που το κάνουν να επιβιώνει για πολλούς μήνες μετά τις γιορτές.

Έτσι και φέτος είμαι αποφασισμένη να μην αφήσω το πανέμορφο αυτό φυτό να μου μαραθεί. Μάλιστα, το φετινό αλεξανδρινό είμαι αποφασισμένη να το έχω στο σαλόνι μου για πολλά χρόνια.

Αν θέλετε να κάνετε κι εσείς το ίδιο, τότε δεν έχετε παρά να διαβάσετε τα παρακάτω τιπς:

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε και πολλά σούπερ μάρκετ να πουλάνε αλεξανδρινά και συνήθως τα έχουν δίπλα στην είσοδο. Προτιμήστε όμως να αγοράσετε το δικό σας από κάποιο φυτώριο ή ανθοπωλείο, ειδικά αν θέλετε να ζήσει και μετά τις γιορτές. Το αλεξανδρινό είναι ένα φυτό που δεν πρέπει να βρίσκεται δίπλα σε πόρτες που ανοιγοκλείνουν κάθε 30 δευτερόλεπτα, καθώς ο αέρας θα κάνει ζημιά στο φύλλωμά του. Την ίδια ζημιά θα κάνει και ο ξηρός αέρας που βγαίνει από τα air condition, τα οποία είναι μονίμως ανοιχτά στα σούπερ μάρκετ. Σημαντικό επίσης πριν διαλέξετε το αλεξανδρινό σας, είναι να τσεκάρετε το χώμα του. Δεν πρέπει ούτε να στάζει, αλλά ούτε και να είναι εντελώς στεγνό.
Το αλεξανδρινό θέλει φως και ήλιο. Μπορείτε να το έχετε δίπλα σε καλοριφέρ, αλλά σε καμία περίπτωση κοντά σε τζάκι, ανοιχτές πόρτες ή παράθυρα από τα οποία μπαίνει αέρας.
Η ποϊνσέτια δεν αγαπά το σκληρό νερό που είναι πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία. Ιδανικό για τα φυτά γενικά είναι το νερό της βροχής, αλλά αν δεν μπορείτε να το συλλέξετε, μια καλή λύση θα ήταν να ποτίζετε το αλεξανδρινό σας με εμφιαλωμένο νερό. Επίσης, να θυμάστε πως δεν θέλει πολύ νερό στο πότισμα, καθώς αυτό μπορεί να οδηγεί σε σάπισμα των ριζών του.
Πρέπει να ελέγχετε συχνά τα φύλλα του. Αν τα δείτε να κιτρινίζουν, σημαίνει πως έχετε ποτίσει περισσότερο απ’ όσο πρέπει το φυτό σας. Αυτό είναι ένα συχνό λάθος που κάνουν όσοι ασχολούνται για πρώτη φορά με τα φυτά. Πριν από κάθε πότισμα να ελέγχετε το χώμα στην γλάστρα και να ποτίζετε μόνο όταν είναι εντελώς στεγνό.
Την άνοιξη μπορείτε να μεταφυτεύσετε το αλεξανδρινό σας σε μεγαλύτερη γλάστρα και να προτιμήσετε ελαφρύ φυτόχωμα. Αν μάλιστα διαθέτετε κήπο ή αυλή, μπορείτε να το φυτέψετε έξω. Με την κατάλληλη φροντίδα μπορεί να μεγαλώσει και να γίνει ένα δέντρο ύψους 3 μέτρων.
Για να γίνουν και πάλι κόκκινα τα φύλλα της ποϊνσέττιας, μπορεί το επόμενο φθινόπωρο να το έχετε σε ένα σχετικό σκοτεινό σημείο του σπιτιού σας. Το αλεξανδρινό ως φυτό μικρής φωτοπεριόδου χρειάζεται μικρή έκθεση στον ήλιο.
Μόλις μπει ο Νοέμβρης μπορείτε να το έχετε 12 ώρες σε έντονο φως και 12 ώρες στο σκοτάδι. Με αυτόν τον τρόπο θα μεγαλώσει γρηγορότερα.
Μετά την περίοδο των γιορτών και όσο πλησιάζουμε προς την άνοιξη, τα φύλλα του αλεξανδρινού αρχίζουν σιγά-σιγά και πέφτουν. Τότε είναι μια καλή εποχή να κλαδέψετε ελαφρά τις κορυφές του για να μπορέσει να αναπτυχθεί νέα βλάστηση. Σημαντικό είναι να απομακρύνετε τα ξερά και κίτρινα φύλλα για να αερίζετε καλύτερα το φύλλωμα και να μην αναπτύσσονται ασθένειες.
Στο αλεξανδρινό αρέσει πολύ η υγρασία, καθώς μην ξεχνάμε πως πρόκειται για ένα εξωτικό φυτό. Μπορείτε λοιπόν κατά τη διάρκεια της ημέρας να ψεκάζετε τα φύλλα του με νερό, ειδικά αν έχετε αναμμένα τα καλοριφέρ ή το air condition για πολλές ώρες.
Η ιδανική θερμοκρασία για το αλεξανδρινό είναι γύρω στους 15 με 22 βαθμούς, που σημαίνει πως είναι ιδανικό για κρεβατοκάμαρες και σαλόνια.