4 κωμικοί εξιστορούν σουρεαλιστικές εμπειρίες από τα ενοίκια στην Αθήνα

Καταλαβαίνεις πόσο λάθος έχει πάει η κατάσταση με τα ενοίκια, όταν οι αγγελίες σταματούν να βγάζουν νόημα:

Ισόγεια με «αίσθηση δευτέρου ορόφου», νεόδμητες κατοικίες του 1970 και διαμερίσματα που ενοικιάζονται μόνο σε μη καπνίζοντες, εάν και εφόσον οι ίδιοι δεν έχουν γατιά, σκυλιά, παιδιά, ούτε προτίθενται να αποκτήσουν το προσεχές μέλλον. Και εάν υπάρξει υψηλό ενδιαφέρον, κάθε υποψήφιος δεσμεύεται να προσκομίσει έγκαιρα τα έγγραφα, κίνηση λογαριασμού, εκκαθαριστικό, μισθοδοσία, ενώ πάντοτε εκτιμώνται αποδείξεις πληρωμών από προηγούμενο σπίτι.

Η κατάσταση έχει ξεκάθαρα ξεφύγει από τη σφαίρα του μάταιου, τούτου κόσμου, εξερευνώντας τον σουρεαλισμό σε επίπεδο καλλιτεχνικού statement. Μόνο έτσι εξηγείται. Διότι, πώς αλλιώς να μπορέσεις να διαχειριστείς ακόμη έναν εφιάλτη που ξυπνάει για τις γενιές της Κρίσης και της πανδημίας;

Το πρόβλημα της στέγης δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία, μόνο που στη δική μας περίπτωση δεν υπάρχει στρατηγικό πλάνο στεγαστικής πολιτικής, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιούνται πόροι για κοινωνικές κατοικίες, ούτε να εξετάζονται μέτρα ελέγχου στις τιμές της αγοράς, όπως αναφέρθηκε από τους ομιλητές της ημερίδας με θέμα The Roof is on fire | Ενοίκια – Κατοικία – Πολιτικές, την οποία οργάνωσε το Eteron στο πλαίσιο του πρότζεκτ Ενοίκια στα Ύψη.

Στο ίδιο πλαίσιο, οργανώθηκε και η παραγωγή ενός mockumentary που αποκαλύφτηκε στο κανάλι του Eteron στο YouTube, με το κύριο credit να αναλογεί στη νέα, δυναμική φουρνιά της αθηναϊκής stand up σκηνής και συγκεκριμένα τους Γιώργο Αλεβίζο, Billy G, Έμιλυ Ντάνου και Δημήτρη Παλλιγκίνη, οι οποίοι δούλεψαν από κοινού το πρότζεκτ (από τον Ιανουάριο θα τους βρεις στη σκηνή του θεάτρου Άβατον, κάθε Τετάρτη).

Δες το mockumentary του Eteron:

Ποια είναι τα red flags σε αγγελίες; Πώς βρίσκεις φτηνό ενοίκιο; Εγώ, πότε θα βρω σπίτι; Οι τέσσερις κωμικοί ξαπλώνουν αναπαυτικά στο ντιβάνι του OneMan, ανακαλώντας τραύματα και ιστορίες από τον κόσμο των ενοικίων.

Γιώργος Αλεβίζος: «Πρέπει να βλέπεις μπροστά»

Είμαι 34. Είμαι στην ηλικία που μπορώ να πω στους νεότερους/ες ότι πρόλαβα ζωή χωρίς οικονομική κρίση, τον Σάκη Ρουβά στα prime του και σπίτια που νοικιάζονται στο Κουκάκι. Την τελευταία φορά που έψαξα σπίτι εκεί ήταν έξι χρόνια πριν και το μόνο διαθέσιμο ήταν μια αποθήκη σε υπόγειο, για 500 ευρώ. Χωρίς ρεύμα. Σαν να σου λένε, «γλιτώνεις τη ΔΕΗ, δε θα δώσεις κάτι παραπάνω στο νοίκι;».

Για κάποια χρόνια έμεινα στα Εξάρχεια, και κατάλαβα ότι έρχονται δύσκολες μέρες απ΄ την αλλαγή του προφίλ του σπιτονοικοκύρη. Τι εννοώ: Ο πρώτος ήταν ένας Κύπριος παππούλης που είχε μόνη απαίτηση να προσέξω το τραπεζάκι της μαμάς του. Από την άλλη, ο τελευταίος σπιτονοικοκύρης ήταν μια ισραηλινή εταιρεία που με είχε παραπέμψει στον νομικό της σύμβουλο, με είχε βάλει να υπογράψω τόσα έγγραφα και ρήτρες που ένιωθα ότι μπερδεύτηκαν και νόμιζαν ότι αγοράζω την ίδια την εταιρεία. Έφερνα υδραυλικό στο σπίτι και για την πληρωμή του έλεγα «θα μιλήσετε με τον δικηγόρο μου».

Στην πρώτη περίπτωση καθυστερούσα νοίκι και το αντίτιμο ήταν ένα 15λεπτο τηλεφώνημα για το «πού μας κατάντησαν οι αλήτες». Στους ισραηλινούς δεν άργησα ποτέ το νοίκι, γιατί φοβόμουν ότι το αντίτιμο θα ήταν επίσκεψη απ΄ τη Μοσάντ.

Τώρα πια ζω στο Γαλάτσι. Εδώ έχουν αυξηθεί ήδη τα ενοίκια γιατί σε 2-3 χρόνια θα έχει μετρό. Τώρα δεν έχει μετρό βέβαια, έχει μόνο έργα. Κι εμένα το συμβόλαιο μου είναι για ένα χρόνο. Οπότε πληρώνω παραπάνω με αντάλλαγμα κίνηση στη Βεΐκου και μηδενικές θέσεις πάρκινγκ. Ο ιδιοκτήτης μού λέει ότι πρέπει να κοιτάω το μέλλον, να βλέπω μπροστά.

ΟΚ, του λέω, να κάνουμε κάτι με τη θέρμανση τότε; «Κάτσε πρώτα να πιάσουν τα κρύα, νωρίς είναι ακόμα», μου απαντά.

Ο Γιώργος Αλεβίζος ήθελε από μικρός να γίνει μηχανικός, τελείωσε το Πολυτεχνείο, αλλά έπειτα από ασφυκτική πίεση των γονιών του ξεκίνησε stand up comedy το 2018 για να βρει επιτέλους μια σταθερή δουλειά με καλά λεφτά. Συμμετέχει σε mix-bill παραστάσεις σε θέατρα, μπαρ και comedy clubs, φροντίζοντας να ενημερώνει έγκαιρα το κοινό του στα social media.

Ακολουθήστε τον στο Facebook και στο Instagram.

Billy G.: «Τα red flags μιας αγγελίας που –δυστυχώς– απέφυγα»

Δεδομένου ότι έχω υπάρξει εργαζόμενος και άστεγος στο Λονδίνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, θα έλεγε κανείς πως η αγορά ενοικίων στην Αθήνα θα μου φαινόταν παιχνιδάκι. Όμως, το θέμα ήταν πως στο Λονδίνο, με έναν μισθό ανειδίκευτου εργάτη, έναν ε̶π̶α̶γ̶γ̶ε̶λ̶μ̶α̶τ̶ί̶α̶ ψ̶ε̶ύ̶τ̶η̶  entrepreneur συγκάτοικο και μία μικρή πλαστογραφία, κατάφερα να βρω σπίτι μέσα σε ακριβώς έναν μήνα.

Τα πράγματα στην Αθήνα ήταν λίγο πιο post apocalyptic. Έως και πολύ. Το διαμέρισμα στα Πατήσια όπου ήμουν φιλοξενούμενος με τον υγρό του τοίχο, την μόνιμα ανοιχτή μπαλκονόπορτα Γενάρη μήνα και την έλλειψη πόρτας με έκανε να νοσταλγώ το φθηνότερο hostel του Λονδίνου, όπου έκανα την ανάγκη μου δίπλα σε έναν ολόγυμνο τύπο, την ώρα που εκείνος έκανε μπουγάδα σε λεκάνη σε στάση squat.

Αναγκάστηκα και είδα μέχρι και σπίτι που δεν είχε φωτογραφία στην αγγελία. Και ήταν στην Κυψέλη! Σαν να παίζω ρώσικη ρουλέτα με έξι σφαίρες. Αγνόησα τα red flags της αγγελίας πιο γρήγορα κι απ’ όσο τα αγνοώ σε μπαρ στις τέσσερις το βράδυ. Επίσης, μιλάμε για αγγελία τριών χιλιάδων λέξεων. Δεν του είχε πει κανείς ότι μια φωτογραφία του σαλονιού, μία του δωματίου και μία του μπάνιου ισούνται με τρεις χιλιάδες λέξεις;

Το red flag που μου ήταν αδύνατον να αγνοήσω ήταν ότι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού ήταν ντυμένος σαν να μην είχε μείνει κάτω από στέγη την τελευταία πενταετία. Πριν φύγω, όμως, λόγω της χαρακτηριστικής μου τυπικότητας και ευγένειας, είδα όλο το σπίτι, απέφυγα μερικούς σοβάδες που έπεφταν από το ταβάνι, απόλαυσα την άπλετη θέα ημιυπογείου, εντυπωσιάστηκα με την 80s σοβιετική τεχνολογία που μου είχαν πλασάρει ως bonus της επίπλωσης και δοκίμασα πόσο απαλός ήταν ο πράσινος βελούδινος καναπές/κρεβάτι, ο οποίος ήταν στολισμένος με κάτι που υποθέτω πως ήταν η στάμπα από τα νεκροζούμια του προηγούμενου ενοίκου.

350 ευρώ.

Ο Billy G. ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως κωμικός, ηχολήπτης, μοντέρ και ερασιτέχνης ψυχίατρος. Όνειρό του είναι να κοιμηθεί ένα βράδυ για πάνω από πέντε ώρες. Είναι επίσης σκληροπυρηνικός φαν του podcast Δευτέρα με Μιζέρια, του οποίου τυχαίνει να είναι και δημιουργός.

Ακολουθήστε τον στο Facebook και στο Instagram

Έμιλυ Ντάνου: «Να ρωτάτε μήπως είναι στοιχειωμένο»

Έχετε φτάσει ποτέ σε ένα σημείο που όλα στη ζωή σας πάνε χάλια και η μόνη λύση είναι να βρείτε το κουράγιο να τα βάλετε όλα σε μια σειρά; Ε, εγώ τα παράτησα όλα και μετακόμισα.

Ξενοικιάζοντας το σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη, ο γείτονας μου για τα τελευταία τέσσερα χρόνια μού ανέφερε χαλαρά στο αντίο μας ότι είχε γίνει δολοφονία στο σπίτι που έμενα. Οπότε, άφησα πίσω μου αναμνήσεις, φθαρμένους τοίχους και έναν τόπο εγκλήματος. Τώρα, θα μου πείτε πού κολλάει αυτό με την ενοικίαση σπιτιου;

Αθήνα 2021: Βρίσκω προσωρινή στέγη, προσέχοντας γάτες για άτομα που λιάζονται σε παραλίες. Ψάχνω σπίτι μέχρι 300 ευρώ κοντά σε μετρό/ηλεκτρικό, χωρίς μεσίτη. Και αν αυτά δε σας φαίνονται ήδη εκτός πραγματικότητας, η μάνα μου πρόσθεσε άλλο ένα κριτήριο: «Έμιλυ, πριν νοικιάσεις σπίτι θα μαθαίνεις αν έχει πεθάνει κανείς μέσα. Μην την ξαναπατήσουμε». Μαμά, δεν έχει τέτοιο φίλτρο στο σπιτόγατο.

Η μάνα μου, λογικά, φανταζόταν ότι εγώ θα ρωτάω το νοικιάρη και αυτός θα ’ναι σε φάση «Πωω, μη μου πεις ότι ξεχάσαμε να το βάλουμε στην αγγελία; Μισό, κοπέλα μου, να το διορθώσω Λοιπόν, 50 τ.μ. γκαρσονιέρα, χωρίς κοινόχρηστα, με αυτόνομη θέρμανση και τεράστιο καναπέ στον οποίο χάσαμε τη γιαγιά τη Βούλα».

Βέβαια, όσα έψαχνα σπίτι σκέφτηκα ότι έχει δίκιο η μάνα μου. Έπρεπε να ρωτάω, μπας και είναι στοιχειωμένο και παζαρέψω την τιμή.

Θα σας αφήσω με ένα ρητό: Να πιστεύετε πάντα στα όνειρα σας όσα απίστευτα και να είναι! Γιατί εγώ βρήκα σπίτι ακριβώς όπως το έψαχνα. Οκέι, στατιστικά, κάποιος έχει πεθάνει μέσα και έπρεπε να αφήσω στην άκρη την πεποίθηση μου για την αναγκαιότητα της θέρμανσης. Αλλά, τα όνειρα θέλουν και συμβιβασμούς.

* H Έμιλυ Ντάνου ξεκίνησε να ασχολείται με το stand up comedy ως φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, γιατί ήθελε να ξεθαρρέψει και να μπορέσει επιτέλους να κάνει ερωτήσεις στο αμφιθέατρο. Τα αστεία της αυξάνονται αναλογικά με τις ανασφάλειες της, ενώ βασική της μούσα είναι το χωριό και η μάνα της. Μένει στην Αθήνα τον τελευταίο χρόνο και είναι περήφανη που πλέον ξεχωρίζει το μετρό από τον ηλεκτρικό.

Ακολουθήστε την στο Facebook και στο Instagram.

 Δημήτρης Παλλιγκίνης: «Το κόλπο για να ζεις με αξιοπρέπεια»

Από τη μία μου αρέσει να θεωρώ τον εαυτό μου ενημερωμένο και γνώστη της πραγματικότητας. Από την άλλη έφτασα 23 για να συνειδητοποιήσω πως ο περισσότερος κόσμος πληρώνει ενοίκιο και δε μένει στο πατρικό του.

Η εμπειρία μου σαν φοιτητής Erasmus στην Μαδρίτη με δίδαξε πολλά πράγματα. Πρώτον, είναι καλό να μην ανακατεύουμε πάνω από τέσσερα διαφορετικά ποτά σε ένα βράδυ. Δεύτερον, ο μόνος τρόπος για να βρεις αξιοπρεπές διαμέρισμα σε νορμάλ τιμή είναι να ρίξεις τα στάνταρ σου για το τι θεωρείς αξιοπρεπές, τι θεωρείς διαμέρισμα και τι θεωρείς νορμάλ τιμή. Και το τρίτο που έμαθα στην Μαδρίτη είναι ότι η πλύση στομάχου στα ισπανικά λέγεται “Lavado gastrico” – άσχετο.

Η πρώτη μου επαφή, λοιπόν, με τον νοικάρη στην Ισπανία ήταν κάπως αποθαρρυντική:
-Hello, do you speak English?
-No, no, thank you.

Η πρώτη μου σκέψη ήταν «Δημήτρη, τον κάνω για γδάρτη», ωστόσο γρήγορα θύμωσα με τον εαυτό μου που βγάζει βιαστικά συμπεράσματα..

Τελικά, η περιγραφή «550 €, 13 sm, 12 studentus erasmus» και οι λίγες γνώσεις μου στα ισπανικά αρκούσαν για να καταλάβω πως κάποιες φορές ένα βιαστικό συμπέρασμα δεν είναι απαραίτητα και λάθος, και ότι μόλις είχα διαπράξει τη χειρότερη επιλογή στη ζωή μου, μετά την απόφαση να πάω Erasmus εν μέσω πανδημίας.

Έπειτα από έξι μήνες, άφησα την Ισπανία με ένα μήνυμα στο νοικάρη που περιείχε τις φτάσεις «Μακάρι όλα σε φάρμακα ρε απατεώνα» και «Ακόμα σας πονάμε για το Euro του 2004 – Χαριστέας ο el patro* σας» και άλλα τέτοια. Έτσι, επέστρεψα στην Ελλάδα, μερικές εκατοντάδες ευρώ φτωχότερος, αλλά πολύ πιο πλούσιος σε εμπειρίες μετά την παραμονή μου σε ένα διαμέρισμα με 12 Σκοτσέζους και Ιρλανδούς συγκάτοικους και με ένα προσωπικό χώρο 13 τ.μ.

Αμέσως ρίχτηκα στη μάχη για την εύρεση σπιτιού, κοιτώντας πάντα το ποτήρι μισογεμάτο. Και συμπέρανα τελικά ότι δεν έχουν φτάσει τα ενοίκια στον θεό, απλά έχει αυξηθεί ο αριθμός συγκατοίκων που χρειάζεται να έχεις για να μπορείς να ζήσεις με αξιοπρέπεια. Δες το θετικά!

* el patro σημαίνει «ο μπαμπάς σας» για όποιον δε γνωρίζει καλά Ισπανικά.

Ο Δημήτρης Παλλιγκίνης είναι 25 χρονών, απόφοιτος της Πληροφορικής ΕΚΠΑ και ασχολείται με το stand up comedy από το 2018. Είναι δημιουργός του αξιοπρεπέστατου podcast “Κακά τα ψέματα” και με κάθε ευκαιρία τονίζει πως ο Billy G. είναι απλώς συνεργάτης και όχι φίλος του.

Ακολουθήστε τον στο Facebook και στο Instagram.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ORIGINALS

Αγαπητοί κωμικοί, γιατί γελάμε με καμένα αστεία;