5 ιστορικά καφενεία που πρέπει να επισκεφτείς αν αγαπάς την παράδοση

Σε μια από τις πολλές συζητήσεις που κάνω ανά καιρούς με τον πατέρα μου, τον ρώτησα τι είναι αυτό που του αρέσει στα καφενεία. Από τότε που τον θυμάμαι προτιμούσε να πίνει τον καφέ και το ποτό του στα παραδοσιακά καφενεία των Σεπολίων, παρά να πηγαίνει σε καφετέριες και μπαρ, ακόμα και στα πολύ νιάτα του. Σε ένα καφενείο γεμάτο εξηντάρηδες, ο πατέρας μου ήταν ο μόνος κάτω των 30.

Η απάντηση του πάντως ήταν άμεση και απλή. «Στο καφενείο αισθάνομαι ζεστασιά, με ξέρουν με το μικρό μου όνομα, ξέρουν τι καφέ πίνω και απολαμβάνω να ακούω ιστορίες. Σε μια καφετέρια ή ένα μπαρ όλα αυτά είναι δύσκολο να γίνουν». Ομολογώ πως η απάντησή του μου φάνηκε πολύ γλυκιά.

Τα καφενεία στην Ελλάδα άλλωστε έχουν μακρά παράδοση και δεν είναι τυχαίο που ακόμα και σήμερα τα βρίσκεις σε όλες τις γειτονιές, σε μικρές και μεγάλες πόλεις. Ήταν ανέκαθεν τόπος συνάντησης και συνδιαλλαγής.

Η ιστορία τους στην Ελλάδα ξεκινά από τα οθωμανικά χρόνια και φτάνει μέχρι και σήμερα. Το πρώτο ελληνικό καφενείο άνοιξε στο Ναύπλιο λίγο μετά την ανακήρυξη του ως πρωτεύουσας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Ήταν χώροι συζητήσεων και πολιτικών ζυμώσεων, ενώ γέννησαν και πολλά επαναστατικά ρεύματα. Μέχρι και τα μέσα του προηγούμενου αιώνα, τα καφενεία χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες.

Τα πιο λαϊκά που απευθύνονταν στους απλούς καθημερινούς πολίτες και στα δυτικού ευρωπαϊκού τύπου, στα οποία σύχναζαν οι διανοούμενοι της εκάστοτε εποχής, αλλά και επιχειρηματίες και γενικά τα πιο εύπορα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.

Στην Αθήνα, αλλά και τον γειτονικό της Πειραιά, υπάρχει ένα καφενείο σχεδόν σε κάθε γωνιά. Μάλιστα, πολλά από αυτά έχουν ιστορία πολλών δεκαετιών πίσω τους και διατηρούν μέχρι σήμερα την παράδοση. Έχουν ξύλινες καρέκλες, μικρά τραπεζάκια, απλή διακόσμηση και σερβίρουν ελληνικό καφέ και ουζάκι με ταπεινούς αλλά νόστιμους μεζέδες.

Το «Πανελλήνιον» στην Μαυρομιχάλη

Οι φωτογραφίες των Kasparov, Lasker, Carpov, Andre Philidor και πολλών άλλων ιερών τεράτων του σκακιού, στολίζουν τους τοίχους του ιστορικού καφενείου της Μαυρομιχάλη, το οποίο καταφέρνει να κρατά την παράδοση, αλλά παράλληλα να είναι διαφορετικό από τα συνηθισμένα καφενεία.

Εδώ θα βρεις σε κάθε τραπέζι μια σκακιέρα, καθώς το Πανελλήνιον είναι ένα καφενείο που αγαπά πολύ το σκάκι. Τα μαρμάρινα τραπέζια και οι βιεννέζικες καρέκλες γίνονται το καλύτερο σκηνικό για τους αγώνες σκακιού που δίνονται σε καθημερινή βάση. Έμπειροι, αλλά και αρχάριοι παίκτες στέκονται αφοσιωμένοι πάνω από τα πιόνια τους, περιμένοντας τον αντίπαλο να κάνει την επόμενη κίνηση.

Το Πανελλήνιον άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του το 1885 στον αριθμό 19 της Πανεπστημίου, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 όμως μεταφέρθηκε στην Μαυρομιχάλη, διατηρώντας όλα τα στοιχεία που το έκαναν μοναδικό. Από τα τραπεζάκια του έχει περάσει και ο γκρανμαίτρ Ανατόλι Καρπόφ, ο οποίος έπαιξε ταυτόχρονα σε τριάντα σκακιέρες, κάτι που οι θαμώνες του καφενείου θυμούνται ακόμα.

Στο Πανελλήνιον όμως, δεν έρχεσαι μόνο για να παίξεις σκάκι, αλλά και για να απολαύσεις τσίπουρο, ούζο αλλά και λαχταριστούς κεφτέδες.

Καφενείο «Η Δεξαμενή» στο Κολωνάκι

Στα τραπεζάκια της έχουν πιεί το ούζο και τον ελληνικό τους ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Κώστας Βάρναλης, ο Οδυσσέας Ελύτης, αλλά και ο Νίκος Καζαντζάκης, ενώ εκεί δίνουν τα κυριακάτικα ραντεβού τους οι παλιοί Αθηναίοι.

Η Δεξαμενή στέκει αγέρωχη από τις αρχές του 1900 και μένει πιστή σε αυτά που την έκαναν να αγαπηθεί από τους Αθηναίους όλων των ηλικιών.

Παρόλο που το 2012, μετά από πέντε χρόνια ανενεργίας, πέρασε στα χέρια  του Νεκτάριου Νικολόπουλου και Παύλου Γιαβή, δύο νέων επιχειρηματιών, συνεχίζει να σερβίρει τον φημισμένο παραδοσιακό ελληνικό καφέ της, απλούς μεζέδες, ούζο και κρύες μπίρες.

Καφενείο «Η Ωραία Ελλάς»

Από το 1960 μέχρι και σήμερα η Ωραία Ελλάς σερβίρει ελληνικό καφέ στην χόβολη, συνοδευμένο από παραδοσιακό λουκούμι.

Όσο περνά η μέρα, το καφενείο της Μητροπόλεως γίνεται το ιδανικό μέρος για κρασί, μπίρα και ελαφριά πιάτα, ενώ η ταράτσα του με θέα την Ακρόπολη και την Πλάκα είναι ό, τι πρέπει για μια ηλιόλουστη Κυριακή.

Η ονομασία του καφενείου προήλθε από το ιστορικό καφενείο Η Ωραία Ελλάς, που είχε πρωτανοίξει το 1839 από τον Ιταλό Santo και βρισκόταν πολύ κοντά στο σημείο που βρίσκεται η σημερινή Ωραία Ελλάς. 

Το «Ικαριώτικο» στον Πειραιά

Στην τζαμαρία του γράφει Καφενείον Φούρνοι Ικαρίας και μέσα ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει στη δεκαετία του ’50.

Στους τοίχους βλέπεις διαφημίσεις από μπίρες, εικόνες του Άη Νικόλα και ξύλινες μινιατούρες σκαφών. Στα μαρμάρινα τραπέζια του Ικαριώτικου θα πιεις ούζο και τσίπουρο, τσιμπολογώντας χταποδάκι ψητό, ελιές, γίγαντες και πολλές άλλες παραδοσιακές νοστιμιές.

Το Ικαρώτικο που ξεκίνησε να λειτουργεί το 1988 ως αμοργιανό ναυτικό καφενείο βρίσκεται σε μια ψηλοτάβανη σάλα και αποτελεί τόπο συνάντησης για Ικαριώτες, Φουρνιώτες, Σαμιώτες και όχι μόνο.

Η «Μουριά» στα Εξάρχεια

Στις πολύχρωμες καρέκλες της Μουριάς θα βρείτε ανθρώπους όλων των ηλικιών. Εδώ μικροί και μεγάλοι γίνονται μια παρέα.

Στα στρογγυλά τραπέζια του αγαπημένου καφενείου των Εξαρχείων που λειτουργεί από το 1915 σερβίρονται κρύοι μεζέδες, αλλά και πιάτα όπως μακαρόνια με μύδια, τονοσαλάτα και γίγαντες.

Η Μουριά γνωρίζει τις μεγαλύτερες δόξες της τα Σάββατα μετά την φημισμένη λαϊκή της Καλλιδρομίου. Πελάτες με σακούλες γεμάτες λαχανικά και φρούτα κάθονται για να πιουν έναν καφέ ή ούζο και να πουν τα νέα τους.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΓΕΥΣΗ

5 αθηναϊκά εστιατόρια με ψωμί που θα ζήλευαν και οι καλύτεροι φούρνοι