4 βουνά της Αττικής για δροσερές αποδράσεις

Η λυπηρή πραγματικότητα είναι ότι θυμόμαστε τα μικρά βουνά της Αττικής μόνο όταν καίγονται ή πέφτουν θύματα κάποιας επέμβασης που σίγουρα δεν έχει ως στόχο την προστασία τους. Θα έπρεπε όμως να τα σκεφτόμαστε συχνότερα, να τα επισκεπτόμαστε και φυσικά να τα σεβόμαστε και να τα φροντίζουμε.

Όπως ακριβώς κάνει ο Γιάννης Χέλης, ο οποίος εργάζεται στο Καταφύγιο Μπάφι στην Πάρνηθα από το 2009 και τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα εκεί με την οικογένειά του. Μαζί με τον Στέφανο Σιδηρόπουλο διαχειρίζονται τον χώρο και πράττουν ανάλογα για οποιαδήποτε συντήρηση και εργασία σε συνεννόηση με τον Ορειβατικό Σύλλογο Αθηνών, όπου και ανήκει το Καταφύγιο.

Τις ζεστές ημέρες του καλοκαιριού, οι παραλίες έχουν την τιμητική τους. Όταν όμως ο καυτές ακτίνες του ήλιου δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα και το μόνο προστατευτικό είναι μία ομπρέλα, η κατάσταση μπορεί να γίνει ασφυκτική.

Αντιθέτως, η παχιά σκιά των δέντρων και το υψόμετρο μπορούν να σου προσφέρουν δροσιά. Συχνά, η καθημερινότητα στην πόλη σε κάνει να ξεχνάς τη φύση που υπάρχει γύρω σου.

Στα βουνά της Αθήνας μπορείς να κάνεις ακόμα και foraging. Ο Υμηττός, η Πάρνηθα και το Ποικίλο Όρος προσφέρουν σπαράγγια, άγρια χόρτα, καρπούς, μανιτάρια, ακόμα και τρούφα.

Το κυριότερο όμως είναι ότι μπορείς να περάσεις τις ημέρες του καλοκαιριού κάπως πιο ευχάριστα. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις τα βουνά.

Στην Πάρνηθα για το Καταφύγιο Μπάφι

Καταφύγιο Μπάφι

Πλέον όλο και περισσότεροι είναι οι επισκέπτες της καθημερινές αλλά τα Σαββατοκύριακα το Καταφύγιο έχει την τιμητική του. Δεν είναι λίγοι και οι επισκέπτες που έρχονται από το εξωτερικό για να μείνουν στο βουνό, να κάνουν πεζοπορία ή ποδήλατο. Το Καταφύγιο αποτελεί τον ιδανικό προορισμό όταν θέλεις να πιεις τον καφέ σου στο βουνό, να συνδεθείς με τη φύση, να χαλαρώσεις κάνοντας έναν περίπατο ή διαβάζοντας απλώς το βιβλίο σου.

Δεδομένου ότι η Πάρνηθα έχει υποστεί μεγάλες ζημιές από τις πυρκαγιές, αξίζει να σημειωθεί ότι πλέον το βουνό «κλείνει» με εντολή της Πολιτικής Προστασίας όταν ο βαθμός επικινδυνότητας αέρα και θερμοκρασίας αυξάνεται. Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στο βουνό είναι ζωτικής σημασίας για τα ζώα που κατοικούν σε αυτό. Πρέπει να τα αφήνουμε στην ησυχία σου και να θυμόμαστε ότι οι φιλοξενούμενοι είμαστε εμείς και όχι αυτά.

Στην Πάρνηθα στη θέση Μόλα

iStock

Στη βορειοανατολική πλευρά του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας, σε υψόμετρο περίπου 1.060 μέτρων, η θέση Μόλα ενδείκνυται για στιγμές χαλάρωσης και δροσιάς. Εκεί, βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου, όπου μπορείς και να παρκάρεις το αμάξι σου. Θα δροσιστείς σε μία μικρή πηγή που υπάρχει απέναντι, θα κάνεις τη βόλτα σου στο δάσος και θα χαλαρώσεις στα τραπέζια για πικ-νικ που βρίσκονται σε κάποια από τα ξέφωτα.

Στον Υμηττό για την Καλοπούλα

George Vitsaras/SOOC

Ένα από τα πιο δροσερά μυστικά της Αθήνας είναι το αναψυκτήριο της Καλοπούλας. Σε μία καταπράσινη κρυψώνα, ανάμεσα στα δέντρα, στο Αισθητικό Δάσος Υμηττού, βρίσκεται το αναψυκτήριο του Δήμου Καισαριανής. Η διαδρομή προς την Καλοπούλα είναι αρκετά εύκολη – αρκεί να σκεφτείς πώς είναι μόλις 7 χλμ. μακριά από το Σύνταγμα. Ανηφορίζεις στη λεωφόρο Εθνικής Αντιστάσεως (τον κεντρικό δρόμο στην Καισαριανή) συνεχίζεις ευθεία στην προέκταση της φτάνοντας στο δάσος, περνάς τη Μονή Καισαριανής και καταλήγεις στον προορισμό σου.

Εκεί, συναντάς έναν φροντισμένο χώρο κυριολεκτικά μέσα στο πράσινο. Το αναψυκτήριο ξεκινά τη λειτουργία του νωρίς το πρωί, σερβίροντας καφέ και τυρόπιτες και στη συνέχεια προσφέρει λίγα και καλά φαγητά. Γίγαντες, καγιανάς, κεφτεδάκια, τυρί σαγανάκι, χωριάτικη σαλάτα συνθέτουν το τέλειο μεσημεριανό, σαν να είσαι σε χωριό. Τα συνδυάζεις με αναψυκτικό, μπύρα, ούζο ή τσίπουρο και αφού χαλαρώσεις και δροσιστείς, μπορείς να πάρεις τον δρόμο της επιστροφής.

Στην Πεντέλη για τον καταρράκτη του Βαλανάρη

ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

Σε 25 λεπτά από το κέντρο της πόλης μπορείς να είσαι σε μία όαση δροσιάς. Παρόλο που η φύση γύρω του έχει υποστεί μεγάλη καταστροφή, ο καταρράκτης του Βαλανάρη στο Ντράφι στην Πεντέλη εξακολουθεί να αποτελεί ιδανικό καταφύγιο για διάφορα είδη πανίδας. Το ρέμα του Βαλανάρη είναι μια από τις τελευταίες άγριες ρεματιές που βρίσκονται κοντά στην Αθήνα. Είναι επίσης γνωστό ως Λυκόρεμα, Βαθύρεμα και Μεγάλο Ρέμα.

Το ρέμα ξεκινάει από τα υψώματα της Μαυρηνόρας στη νότια Πεντέλη, κινείται αρχικά νότια και στη συνέχεια φεύγει ανατολικά όπου δημιουργεί το ρέμα της Ραφήνας σε μια διαδρομή 16 περίπου χιλιομέτρων. Στο μέσο της διαδρομής του, στο ύψος του Ντράφι δημιουργεί έναν καταρράκτη, ύψους 6 μέτρων, από τους ελάχιστους της Αττικής.

Το ρέμα έχει νερό όλο τον χρόνο, ενώ ανάλογα με τις βροχές ο καταρράκτης αλλάζει μορφή. Όταν τα νερά λιγοστεύουν δημιουργούνται δύο δίδυμοι καταρράκτες, ενώ όταν βρέχει πολύ, το ρέμα μετατρέπεται σε δυνατό χείμαρρο. Από την πάνω μεριά του καταρράκτη υπάρχει μια μικρή λούτσα, ενώ αμέσως μετά ακολουθεί ένα ωραίο φαράγγι.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ